Aπό "ΤΑ ΝΕΑ", την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και την "ΕΣΤΙΑ"
"ΤΑ ΝΕΑ", κύριο θέμα. 22/02/17
ΤΑ ΝΕΑ", εσωτερικό θέμα. 22/02/17
Παραδέχονται τα μέτρα, υπόσχονται ελάφρυνση
Η κυβέρνηση ομολογεί ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τις αξιώσεις του ΔΝΤ και υπόσχεται ότι θα διεκδικήσει συγκεκριμένα αντίμετρα από τους δανειστές
Της Βούλας Κεχαγιά
Στην επόμενη φάση της συμφωνίας που εκτός από μέτρα και αντίμετρα αφορά πρωτογενή πλεονάσματα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θέλει να περάσει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης - QE.
Το Μαξίμου εξακολουθεί να θέτει ως πρωταρχικό στόχο το QE και πιστεύει ότι εφόσον η συνολική συμφωνία ολοκληρωθεί μέχρι το Eurogroup της 20ής Μαρτίου, πλέον, υπάρχει η πιθανότητα έγκαιρης ένταξης της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση με δεδομένο ότι στις 24 Μαρτίου θα συνεδριάσει εκ νέου το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ. Αρα μπορεί κανείς να εικάσει ότι τα γεγονότα δύσκολα θα προλάβουν το αμέσως προηγούμενο συμβούλιο στις 9 Μαρτίου. Πάντως κυβερνητικές πηγές σχολίαζαν χθες πως η καθυστέρηση στις διαβουλεύσεις δεν προκάλεσε αδιέξοδο, αντιθέτως βοήθησε την πολιτική διαπραγμάτευση και οδήγησε σε λύση. Οι ίδιες πηγές θύμιζαν πως στο Eurogroup του Ιανουαρίου οι δανειστές εμφανίστηκαν όλοι απέναντι στην ελληνική πλευρά, κάτι που δεν επαναλήφθηκε στην τελευταία συνεδρίαση.
Η κυβέρνηση απέφυγε να δώσει χθες τεχνικές λεπτομέρειες για την «κατ' αρχήν συμφωνία» που κλείστηκε τη Δευτέρα στο Eurogroup και επέμεινε στο επικοινωνιακό μότο «για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει κι ένα ευρώ ελάφρυνσης». Σ' αυτό άλλωστε στηρίζεται και η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης η οποία προχωρά στην ψήφιση ενός πακέτου μέτρων που ήθελε το ΔΝΤ και θα εφαρμοστούν μετά το 2019, αποδεχόμενη επί της ουσίας το δημοσιονομικό μείγμα του Ταμείου.
Η κυβέρνηση παραδέχεται ότι αναγκάστηκε σε υποχωρήσεις αποδεχόμενη αυτό το μείγμα που αξίωσε το ΔΝΤ το οποίο εκτιμά ότι μόνο αυτά τα μέτρα θα αποδώσουν τους στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% που θεωρητικώς θα ισχύσουν για την περίοδο από το 2018 κι έπειτα. Εξ αυτού το ΔΝΤ και οι θεσμοί έκαναν τις δικές τους υποχωρήσεις αποδεχόμενοι το αίτημα της ελληνικής πλευράς να ψηφιστούν ταυτόχρονα «θετικά μέτρα» που θα προκαλέσουν τη δημοσιονομική ισορροπία και θα υποστηρίζουν το αφήγημα «ένα ευρώ παίρνεις - ένα επιστρέφεις». Ως εκ τούτου, η συμφωνία της Δευτέρας αφορά την ψήφιση μέτρων και αντισταθμιστικών που θα εφαρμοστούν από το 2019 και όχι τη νομοθέτηση προληπτικών μέτρων που θα ενεργοποιούνταν μόνο στην περίπτωση μη επίτευξης των στόχων.
«ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος κάλεσε χθες το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να αφήσει πίσω την "παράλογη απαίτηση" για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% που θα έχουν ισχύ για μία δεκαετία και να υιοθετήσει "εποικοδομητική στάση" ώστε να καταστεί εφικτή μία συμφωνία για τη μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους.
Η κυβέρνηση δείχνει ότι δεν θέλει καν να σκέφτεται το "κακό" σενάριο, δηλαδή την πιθανότητα να ψηφιστούν όλα τα μέτρα και η συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και τα πρωτογενή πλεονάσματα να παραμένει στον αέρα. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που περιέγραψε χθες ο εκπρόσωπός της, πρώτα θα ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, μετά θα εξειδικευθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και θα συμφωνηθεί το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων και ακολούθως θα έρθει η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ.
Αρμόδιες πηγές δεν επιβεβαιώνουν πληροφορίες που θέλουν ακόμη κι ένα έκτακτο Eurogroup να επικυρώνει την πολιτική συμφωνία αρχές Μαρτίου και παραπέμπει στο προγραμματισμένο για τις 20 Μαρτίου. Αμέσως μετά την Καθαρή Δευτέρα επιστρέφουν στην Αθήνα τα κλιμάκια της τρόικας για να διεκπεραιώσουν το τεχνικό κλείσιμο της αξιολόγησης ενώ σειρά θα πάρει αμέσως μετά η Βουλή όπου θα κατατεθούν προς ψήφιση μέτρα και αντίμετρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση πέταξε χθες το γάντι στην αντιπολίτευση καλώντας τα κόμματα να στηρίξουν την προσπάθειά της για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την ψήφο τους. Είναι προφανές ότι το Μαξίμου επιδιώκει να εκθέσει πολιτικά τη Νέα Δημοκρατία σε περίπτωση που εκείνη δεν ψηφίσει, κάτι που έκανε άλλωστε και στην περίπτωση της χορήγησης της έκτακτης, 13ης, σύνταξης προς τους χαμηλοσυνταξιούχους από τις υπεραποδόσεις των εσόδων τον περασμένο Δεκέμβριο.
Χθες ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς ανέφερε (στον Ant1) πως εφόσον το επιτρέψουν τα έσοδα, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να δώσει και για το 2017 την έκτακτη ενίσχυση στους χαμηλοσυνταξιούχους.
«Φορολογικό, Ασφαλιστικό και Εργασιακό είναι μεγάλες μεταρρυθμίσεις»
Της Έλενας Λάσκαρη
Οταν την ερχόμενη εβδομάδα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, οι επικεφαλής του κουαρτέτου καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβερνητική ομάδα, στο προσκήνιο αναμένεται να έρθουν όλες εκείνες οι δυσκολίες τις οποίες φοβόταν η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα, αλλά επιχειρεί να επικαλύψει με το νέο αφήγημα του ουδέτερου δημοσιονομικού αποτελέσματος τις τελευταίες ημέρες. Αυτός είναι κατά πάσα πιθανότητα ο λόγος για τον οποίο αναλυτές προβλέπουν ότι οι διαπραγματεύσεις μπορεί να τραβήξουν έως και το καλοκαίρι, κόντρα στην κυβερνητική επιδίωξη μιας γρήγορης συμφωνίας η οποία θα οδηγεί άμεσα στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Το αρχικό χρονοδιάγραμμα του κουαρτέτου προβλέπει ότι Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ), Ντέκλαν Κοστέλο (Κομισιόν), Φραντσέσκο Ντρούντι (ΕΚΤ) και Νικόλα Τζιαμαρόλι (ESM) θα ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις από τις 28 Φεβρουαρίου και θα παραμείνουν στην Αθήνα για διάστημα μιας εβδομάδας. Σε αυτό το χρονικό περιθώριο - το οποίο προφανώς, ανάλογα με τις εξελίξεις, μπορεί να τροποποιηθεί - θα επιδιωχθεί συμφωνία για όλα τα καυτά θέματα της ατζέντας. Και απ' ότι φαίνεται είναι πολλά, καθώς ο ρωμαϊκός θρίαμβος που υποσχόταν η κυβέρνηση, αποδείχτηκε φούσκα...
ΤΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ. Η μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων, οι αλλαγές στα εργασιακά αλλά και οι απαιτήσεις των δανειστών για δραστικό άνοιγμα της αγοράς ενέργειας θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο, ενώ θα επιχειρηθεί να βρεθεί κοινός τόπος για το ακριβές ύψος των μέτρων τα οποία θα κληθεί να εφαρμόσει από το 2019 στην καλύτερη περίπτωση (αν και υπάρχουν ορισμένοι κοινοτικοί αξιωματούχοι οι οποίοι δεν αποκλείουν εφαρμογή από το φθινόπωρο του 2018) η τότε ελληνική κυβέρνηση.
Η αρχική θέση των δανειστών αφορά πρόσθετα μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ, μοιρασμένα κατά το ήμισυ σε περικοπές συντάξεων και μείωση αφορολογήτου. Σε αυτή την περίπτωση το πακέτο φτάνει τα 3,6 δισ. ευρώ.
Κυβερνητικές αλλά και ευρωπαϊκές πηγές αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο το πακέτο να είναι χαμηλότερο, στην περιοχή των 2,7 δισ. ευρώ ή 1,5% του ΑΕΠ. Ο ισχυρισμός που προβάλλουν για το ηπιότερο πακέτο μέτρων εδράζεται στην υπεραπόδοση του 2016, όταν κατά τους ελληνικούς υπολογισμούς επιτεύχθηκε πλεόνασμα 2,5%-3% του ΑΕΠ. Υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος αυτής της υπεραπόδοσης έχει διατηρήσιμα χαρακτηριστικά, επομένως το πακέτο των μέτρων μπορεί να είναι μικρότερο.
Στο σημείο αυτό, κατά την έναρξη των συζητήσεων δηλαδή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν αποκλείεται να επιφυλάσσει μια νέα σφήνα. Με βάση τους μέχρι τώρα υπολογισμούς του, υποστηρίζει ότι το 2018 δεν πρόκειται να επιτευχθεί πλεόνασμα υψηλότερο του 1,5% του ΑΕΠ και επομένως δύσκολα θα βάλει νερό στο κρασί των πρόσθετων απαιτήσεών του.
Το Ταμείο εμφανίζεται διατεθειμένο να αλλάξει τους υπολογισμούς του μόνο εφόσον υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την υπεραπόδοση του 2016 και ποιοτική ανάλυσή τους, η οποία θα αποδεικνύει τη θετική επίδρασή τους στα επόμενα χρόνια. Η σημερινή συνάντηση Μέρκελ - Λαγκάρντ - Γιούνκερ αναμένεται να δώσει ενδείξεις για τα περιθώρια υπαναχωρήσεων του ΔΝΤ.
Το τελευταίο μήνυμα της γερμανικής κυβέρνησης είναι ότι χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ η Βουλή θα αποσύρει την υποστήριξή της στο ελληνικό πρόγραμμα.
ΤΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ. Το δεύτερο σημείο το οποίο συγκεντρώνει αυξημένες πιθανότητες προστριβών αφορά τον προσδιορισμό των ίδιων των μέτρων. Πόσο θα μειωθεί το αφορολόγητο (5.900 ευρώ η αρχική θέση των δανειστών), από πότε και πόσο θα μειωθούν οι συντάξεις, τι θα γίνει με το ελληνικό αίτημα επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και πώς θα λυθεί ο γρίφος των ομαδικών απολύσεων.
Κυβερνητικά στελέχη τις τελευταίες ημέρες επιχειρούν να παρουσιάσουν μια εικόνα πακέτου μέτρων το οποίο θα εξουδετερώνεται δημοσιονομικά από ένα πακέτο αντιμέτρων με μειώσεις φόρων. Πηγές των δανειστών ξεκαθαρίζουν σε όλους τους τόνους ότι δεν είναι αυτό το σενάριο. Διευκρινίζουν ότι, ενώ τα σκληρά μέτρα θα εφαρμοστούν σε κάθε περίπτωση, τα αντισταθμιστικά μέτρα θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον υπάρξει υπέρβαση των συμφωνηθέντων δημοσιονομικών στόχων (προς το παρόν 3,5% του ΑΕΠ σε «μεσοπρόθεσμο» ορίζοντα) και θα αφορούν μόνο το σκέλος της υπέρβασης. Αν, για παράδειγμα, το 2018 επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 4% και ο στόχος είναι 3,5% του ΑΕΠ, τότε τα θετικά μέτρα θα μπορούν να είναι της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ.
Ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ με δηλώσεις του χθες τόνισε ότι «Φορολογικό, Ασφαλιστικό και Εργασιακό είναι μεγάλες μεταρρυθμίσεις και θα χρειαστεί πολύ τεχνική δουλειά στην Αθήνα». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από την πλευρά του, σημείωσε ότι «το βασικό ερώτημα αφορά τα μεταρρυθμιστικά μέτρα και το ζήτημα του χρέους είναι δευτερεύον».
ΒΛΕΠΟΥΝ ΙΟΥΝΙΟ. Με αναλύσεις τους, εξάλλου, η Citigroup εκτιμά ότι οι διαπραγματεύσεις θα κρατήσουν έως τον Ιούνιο, ενώ η Capital Economics σημειώνει ότι «δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι θα υπάρξει συμφωνία για να διασφαλιστεί το μέλλον της χώρας στην ευρωζώνη».
Οι Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να βιάζονται καθόλου. Ο πρόεδρος του Eurogroup επανέλαβε και χθες πως δεν υπάρχει βιασύνη, καθώς δεν υπάρχει ζήτημα ρευστότητας για την ελληνική κυβέρνηση.
Ασφάλιση κινδύνου για τους δανειστές
Του Μανώλη Σπινθουράκη
Η χρησιμότητα των ασφαλιστήριων συμβολαίων έγκειται ως γνωστόν στην εξασφάλιση της μιας πλευράς ότι αν τελικώς τα πράγματα πάρουν άσχημη τροπή, η άλλη πλευρά θα παράσχει την αναγκαία κάλυψη. Στην περίπτωση της προχθεσινής «πολιτικής» συμφωνίας στο Eurogroup συνέβη το αντίστροφο: η Ελλάδα εξασφάλισε το τι μέλλει γενέσθαι αν τα πράγματα πάρουν μια καλή τροπή, αν δηλαδή το κράτος επιτύχει ετήσια δημοσιονομικά πλεονάσματα μεγαλύτερα των αναμενομένων. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει «μείγματα οικονομικής πολιτικής» με αναπτυξιακή χροιά, επικυρωμένα βεβαίως από τους εκπροσώπους των δανειστών.
Ο λόγος για τον οποίο το προχθεσινό Eurogroup κατέληξε σε αυτή τη μάλλον παράδοξη επιλογή είναι κατά βάση ένας. Για να αντισταθμιστεί η απόλυτη απαίτηση των δανειστών να προκαθοριστεί από σήμερα το εύρος των μέτρων που θα πρέπει να λάβει η Ελλάδα μετά τη λήξη του τρίτου προγράμματος στήριξης, το καλοκαίρι του 2018, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι βρέξει - χιονίσει θα έχει μια δημοσιονομική εικόνα που θα της επιτρέπει την πρόσβαση για δανεισμό στις διεθνείς αγορές. Ετσι επί της ουσίας συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα θα προνομοθετήσει τα μέτρα που απαιτούνται στην περίπτωση που επαληθευτούν οι ακραία απαισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ και τα οποία θα αντισταθμιστούν αν αποδειχτεί έκανε λάθος και ότι σωστές είναι οι μάλλον αισιόδοξες εκτιμήσεις της Eurostat. Στις Βρυξέλλες άλλοι εκτιμούν ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζονται από το καλοκαίρι του 2018, ενώ άλλοι θεωρούν πως με δεδομένο τον κόφτη μπορούν να μετατεθούν για το 2019.
ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ. Η νεφελώδης αυτή συμφωνία θα πρέπει να αποκρυσταλλωθεί εντός των προσεχών εβδομάδων κατά τρόπο κοινά αποδεκτό, που προς το παρόν ωστόσο δεν είναι ορατός. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι προνομοθετήσεις σε πρώτη φάση θα καταλήγουν σε μειώσεις των κρατικών δαπανών για συντάξεις και σε αυξήσεις των κρατικών εσόδων από τη φορολογία, ενώ από την ένταση αυτών των μέτρων θα εξαρτηθεί και το μεσοπρόθεσμο διάστημα κατά το οποίο θα εφαρμοστούν. Εκ παραλλήλου θα πρέπει να συμφωνηθούν και τα λεγόμενα αντισταθμιστικά μέτρα, δηλαδή αυτά που θα εφαρμοστούν αν οι επιδόσεις και τα δεδομένα της οικονομίας αποδειχθούν ιδιαίτερα βελτιωμένα.
Η περίπτωση να έχουν όλα αυτά συμφωνηθεί ώς το Eurogroup του Μαρτίου δεν φαινόταν εξαιρετικά πιθανή χθες στις Βρυξέλλες όπου οι περισσότεροι αναφέρονται πλέον στο άτυπο Eurogroup του Απριλίου που θα γίνει στη Μάλτα.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",κύριο θέμα, 22/02/17
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",εσωτερικό θέμα, 22/02/17
«Κλείδωσαν» μόνο οι περικοπές
Σε εκκρεμότητα τα μέτρα για το χρέος και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης
Των Ειρήνης Χρυσολωρά, Ρούλας Σαλούρου και Ελένης Βαρβιτσιώτη
Το μόνο σίγουρο, μετά το προχθεσινό Eurogroup, είναι ότι από το 2019 η κυβέρνηση συμφώνησε να επιβληθούν νέα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα, έστω κι αν «τώρα αποκαλούνται μεταρρυθμίσεις», όπως σχολίαζε χθες οικονομικός παράγων με εμπειρία στις διαπραγματεύσεις. Μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων είναι οι δύο πυλώνες της συμφωνίας, που μαζί με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας στοχεύουν στο να δελεάσουν το ΔΝΤ να επιστρέψει στο πρόγραμμα με χρηματοδότηση.
Από εκεί και πέρα, τα αιτήματα για ρύθμιση του χρέους και για ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι ακόμη στον αέρα, όπως και η επιστροφή του ΔΝΤ. Στο προχθεσινό Eurogroup, o Γερούν Ντάισελμπλουμ περιορίστηκε σε μια γενικόλογη αναφορά ότι μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα εξετασθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, στο πλαίσιο, όμως, των αποφάσεων του Eurogroup του περασμένου Μαΐου, ενώ χθες ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε ότι αυτή τη στιγμή το πρόβλημα της Ελλάδας «δεν είναι το χρέος».
Το Ταμείο θέλει ακόμη πολύ «μασάζ» για να πειστεί να πάρει πίσω τα βαριά λόγια για το χρέος («εξαιρετικά μη βιώσιμο») που διατύπωσε μόλις πρόσφατα στην ανάλυσή του. Πρώτα θέλει να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα θα είναι επαρκή για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Αυτό θα επιχειρήσει η Ντέλια Βελκουλέσκου στην Αθήνα από την ερχόμενη εβδομάδα. Στη συνέχεια, θα δοθεί η μάχη για το χρέος.
Ιδανικά, όλα –ρύθμιση χρέους, ένταξη στο QE– θα γίνουν, κάποια στιγμή, με τρόπο, για να μη θιγεί η γερμανική κοινή γνώμη ενόψει εκλογών. Αλλά προς το παρόν τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Για να ισορροπήσει τις εντυπώσεις, απέναντι στις νέες αυξήσεις φόρων και περικοπές συντάξεων, η κυβέρνηση προβάλλει, βεβαίως, το αντισταθμιστικό κομμάτι των μέτρων που εξασφάλισε στο Eurogroup. Τα «καλά» μέτρα, όμως, θα εφαρμοστούν μόνον αν «περισσεύει» δημοσιονομικός χώρος. Αν δηλαδή με τα «κακά» μέτρα επιτυγχάνεται πλεόνασμα μεγαλύτερο από το 3,5% του ΑΕΠ.
Απαντήσεις σε όλα τα θέματα που έμειναν ανοικτά θα επιχειρηθούν τις επόμενες ημέρες, στην επίσκεψη των θεσμών, αλλά και σε πολιτικές συναντήσεις υψηλότερου επιπέδου. Παρακάτω είναι τα πρώτα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα μέχρι στιγμής δεδομένα.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",εσωτερικό θέμα, 22/02/17
Υπό προϋποθέσεις η εφαρμογή των ελαφρύνσεων
1. Γιατί η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν θα επιβληθεί ούτε ένα ευρώ νέα λιτότητα;
Στο Eurogroup συμφωνήθηκε να προνομοθετηθούν τόσο τα περιοριστικά μέτρα για τη μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων (τα «κακά») όσο και μια σειρά από αντισταθμιστικά, επεκτατικά, θα λέγαμε, μέτρα (τα «καλά»). Στην ιδανική περίπτωση όπου το πρωτογενές πλεόνασμα θα προβλέπεται να φθάσει 3,5% του ΑΕΠ χωρίς κανένα νέο μέτρο (όπως υπολόγιζαν μέχρι πρότινος τόσο η κυβέρνηση όσο και η Κομισιόν, όχι όμως και το ΔΝΤ), τότε θα εφαρμοστούν στο σύνολό τους τα «καλά» και τα «κακά» μέτρα κι έτσι πράγματι το αποτέλεσμα θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο. Αυτό εννοεί –και ελπίζει– η κυβέρνηση. Αν, όμως, προβλέπεται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα υστερεί έναντι του στόχου, π.χ. κατά 1% του ΑΕΠ, τότε τα «κακά» μέτρα θα εφαρμόζονται στο σύνολό τους και τα «καλά» μειωμένα κατά 1% του ΑΕΠ, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι και πάλι 3,5% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση, τα «κακά» μέτρα θα είναι πάντα εκεί, ενώ η εφαρμογή και η έκταση των «καλών» θα αποφασίζονται κάθε χρόνο, ανάλογα με την πορεία του προϋπολογισμού.
2. Πότε πρέπει να ψηφιστούν τα μέτρα;
Τόσο τα «καλά» όσο και τα «κακά» μέτρα πρέπει να ψηφιστούν αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, έστω κι αν εφαρμοστούν το 2019.
3. Πότε θα αποφασιστεί πόσα καλά μέτρα θα εφαρμοστούν;
Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής διαπραγματεύσεις, στο τέλος κάθε χρόνου, ενόψει του προϋπολογισμού του επομένου, αρχής γενομένης από το τέλος του 2018 για το 2019. Δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί ποιος θα εκτιμά την επίδοση του επόμενου χρόνου.
4. Εχει αποφασιστεί πόσα θα είναι τα μέτρα;
Οχι οριστικά, αλλά πιθανώς θα γίνει αυτό που θέλει το ΔΝΤ, δηλαδή τα μέτρα θα είναι της τάξης του 2% του ΑΕΠ, ή 3,6 δισ. ευρώ. Ως προς την κατανομή, πληροφορίες ανέφεραν προχθές ότι θα είναι κατά 0,75% του ΑΕΠ από τη μείωση του αφορολογήτου, κατά 0,75% του ΑΕΠ από την περικοπή των συντάξεων και κατά 0,5% του ΑΕΠ από άλλα μέτρα. Αλλο σενάριο ανέφερε ότι θα μοιραστούν εξίσου μεταξύ αφορολογήτου και συντάξεων, με 1% του ΑΕΠ το καθένα.
5. Πότε επιστρέφουν οι θεσμοί;
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
ΤΑ ΝΕΑ", εσωτερικό θέμα. 22/02/17
Παραδέχονται τα μέτρα, υπόσχονται ελάφρυνση
Η κυβέρνηση ομολογεί ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τις αξιώσεις του ΔΝΤ και υπόσχεται ότι θα διεκδικήσει συγκεκριμένα αντίμετρα από τους δανειστές
Της Βούλας Κεχαγιά
Στην επόμενη φάση της συμφωνίας που εκτός από μέτρα και αντίμετρα αφορά πρωτογενή πλεονάσματα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θέλει να περάσει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης - QE.
Το Μαξίμου εξακολουθεί να θέτει ως πρωταρχικό στόχο το QE και πιστεύει ότι εφόσον η συνολική συμφωνία ολοκληρωθεί μέχρι το Eurogroup της 20ής Μαρτίου, πλέον, υπάρχει η πιθανότητα έγκαιρης ένταξης της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση με δεδομένο ότι στις 24 Μαρτίου θα συνεδριάσει εκ νέου το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ. Αρα μπορεί κανείς να εικάσει ότι τα γεγονότα δύσκολα θα προλάβουν το αμέσως προηγούμενο συμβούλιο στις 9 Μαρτίου. Πάντως κυβερνητικές πηγές σχολίαζαν χθες πως η καθυστέρηση στις διαβουλεύσεις δεν προκάλεσε αδιέξοδο, αντιθέτως βοήθησε την πολιτική διαπραγμάτευση και οδήγησε σε λύση. Οι ίδιες πηγές θύμιζαν πως στο Eurogroup του Ιανουαρίου οι δανειστές εμφανίστηκαν όλοι απέναντι στην ελληνική πλευρά, κάτι που δεν επαναλήφθηκε στην τελευταία συνεδρίαση.
Η κυβέρνηση απέφυγε να δώσει χθες τεχνικές λεπτομέρειες για την «κατ' αρχήν συμφωνία» που κλείστηκε τη Δευτέρα στο Eurogroup και επέμεινε στο επικοινωνιακό μότο «για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει κι ένα ευρώ ελάφρυνσης». Σ' αυτό άλλωστε στηρίζεται και η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης η οποία προχωρά στην ψήφιση ενός πακέτου μέτρων που ήθελε το ΔΝΤ και θα εφαρμοστούν μετά το 2019, αποδεχόμενη επί της ουσίας το δημοσιονομικό μείγμα του Ταμείου.
Η κυβέρνηση παραδέχεται ότι αναγκάστηκε σε υποχωρήσεις αποδεχόμενη αυτό το μείγμα που αξίωσε το ΔΝΤ το οποίο εκτιμά ότι μόνο αυτά τα μέτρα θα αποδώσουν τους στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% που θεωρητικώς θα ισχύσουν για την περίοδο από το 2018 κι έπειτα. Εξ αυτού το ΔΝΤ και οι θεσμοί έκαναν τις δικές τους υποχωρήσεις αποδεχόμενοι το αίτημα της ελληνικής πλευράς να ψηφιστούν ταυτόχρονα «θετικά μέτρα» που θα προκαλέσουν τη δημοσιονομική ισορροπία και θα υποστηρίζουν το αφήγημα «ένα ευρώ παίρνεις - ένα επιστρέφεις». Ως εκ τούτου, η συμφωνία της Δευτέρας αφορά την ψήφιση μέτρων και αντισταθμιστικών που θα εφαρμοστούν από το 2019 και όχι τη νομοθέτηση προληπτικών μέτρων που θα ενεργοποιούνταν μόνο στην περίπτωση μη επίτευξης των στόχων.
«ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος κάλεσε χθες το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να αφήσει πίσω την "παράλογη απαίτηση" για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% που θα έχουν ισχύ για μία δεκαετία και να υιοθετήσει "εποικοδομητική στάση" ώστε να καταστεί εφικτή μία συμφωνία για τη μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους.
Η κυβέρνηση δείχνει ότι δεν θέλει καν να σκέφτεται το "κακό" σενάριο, δηλαδή την πιθανότητα να ψηφιστούν όλα τα μέτρα και η συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και τα πρωτογενή πλεονάσματα να παραμένει στον αέρα. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που περιέγραψε χθες ο εκπρόσωπός της, πρώτα θα ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση, μετά θα εξειδικευθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και θα συμφωνηθεί το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων και ακολούθως θα έρθει η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ.
Αρμόδιες πηγές δεν επιβεβαιώνουν πληροφορίες που θέλουν ακόμη κι ένα έκτακτο Eurogroup να επικυρώνει την πολιτική συμφωνία αρχές Μαρτίου και παραπέμπει στο προγραμματισμένο για τις 20 Μαρτίου. Αμέσως μετά την Καθαρή Δευτέρα επιστρέφουν στην Αθήνα τα κλιμάκια της τρόικας για να διεκπεραιώσουν το τεχνικό κλείσιμο της αξιολόγησης ενώ σειρά θα πάρει αμέσως μετά η Βουλή όπου θα κατατεθούν προς ψήφιση μέτρα και αντίμετρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση πέταξε χθες το γάντι στην αντιπολίτευση καλώντας τα κόμματα να στηρίξουν την προσπάθειά της για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την ψήφο τους. Είναι προφανές ότι το Μαξίμου επιδιώκει να εκθέσει πολιτικά τη Νέα Δημοκρατία σε περίπτωση που εκείνη δεν ψηφίσει, κάτι που έκανε άλλωστε και στην περίπτωση της χορήγησης της έκτακτης, 13ης, σύνταξης προς τους χαμηλοσυνταξιούχους από τις υπεραποδόσεις των εσόδων τον περασμένο Δεκέμβριο.
Χθες ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς ανέφερε (στον Ant1) πως εφόσον το επιτρέψουν τα έσοδα, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να δώσει και για το 2017 την έκτακτη ενίσχυση στους χαμηλοσυνταξιούχους.
«Φορολογικό, Ασφαλιστικό και Εργασιακό είναι μεγάλες μεταρρυθμίσεις»
δηλώνει ο Ντεϊσελμπλούμ
Ανησυχία για πολύ Μεγάλη Σαρακοστή
Ανησυχία για πολύ Μεγάλη Σαρακοστή
Της Έλενας Λάσκαρη
Οταν την ερχόμενη εβδομάδα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, οι επικεφαλής του κουαρτέτου καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβερνητική ομάδα, στο προσκήνιο αναμένεται να έρθουν όλες εκείνες οι δυσκολίες τις οποίες φοβόταν η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα, αλλά επιχειρεί να επικαλύψει με το νέο αφήγημα του ουδέτερου δημοσιονομικού αποτελέσματος τις τελευταίες ημέρες. Αυτός είναι κατά πάσα πιθανότητα ο λόγος για τον οποίο αναλυτές προβλέπουν ότι οι διαπραγματεύσεις μπορεί να τραβήξουν έως και το καλοκαίρι, κόντρα στην κυβερνητική επιδίωξη μιας γρήγορης συμφωνίας η οποία θα οδηγεί άμεσα στην ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Το αρχικό χρονοδιάγραμμα του κουαρτέτου προβλέπει ότι Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ), Ντέκλαν Κοστέλο (Κομισιόν), Φραντσέσκο Ντρούντι (ΕΚΤ) και Νικόλα Τζιαμαρόλι (ESM) θα ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις από τις 28 Φεβρουαρίου και θα παραμείνουν στην Αθήνα για διάστημα μιας εβδομάδας. Σε αυτό το χρονικό περιθώριο - το οποίο προφανώς, ανάλογα με τις εξελίξεις, μπορεί να τροποποιηθεί - θα επιδιωχθεί συμφωνία για όλα τα καυτά θέματα της ατζέντας. Και απ' ότι φαίνεται είναι πολλά, καθώς ο ρωμαϊκός θρίαμβος που υποσχόταν η κυβέρνηση, αποδείχτηκε φούσκα...
ΤΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ. Η μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων, οι αλλαγές στα εργασιακά αλλά και οι απαιτήσεις των δανειστών για δραστικό άνοιγμα της αγοράς ενέργειας θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο, ενώ θα επιχειρηθεί να βρεθεί κοινός τόπος για το ακριβές ύψος των μέτρων τα οποία θα κληθεί να εφαρμόσει από το 2019 στην καλύτερη περίπτωση (αν και υπάρχουν ορισμένοι κοινοτικοί αξιωματούχοι οι οποίοι δεν αποκλείουν εφαρμογή από το φθινόπωρο του 2018) η τότε ελληνική κυβέρνηση.
Η αρχική θέση των δανειστών αφορά πρόσθετα μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ, μοιρασμένα κατά το ήμισυ σε περικοπές συντάξεων και μείωση αφορολογήτου. Σε αυτή την περίπτωση το πακέτο φτάνει τα 3,6 δισ. ευρώ.
Κυβερνητικές αλλά και ευρωπαϊκές πηγές αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο το πακέτο να είναι χαμηλότερο, στην περιοχή των 2,7 δισ. ευρώ ή 1,5% του ΑΕΠ. Ο ισχυρισμός που προβάλλουν για το ηπιότερο πακέτο μέτρων εδράζεται στην υπεραπόδοση του 2016, όταν κατά τους ελληνικούς υπολογισμούς επιτεύχθηκε πλεόνασμα 2,5%-3% του ΑΕΠ. Υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος αυτής της υπεραπόδοσης έχει διατηρήσιμα χαρακτηριστικά, επομένως το πακέτο των μέτρων μπορεί να είναι μικρότερο.
Στο σημείο αυτό, κατά την έναρξη των συζητήσεων δηλαδή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν αποκλείεται να επιφυλάσσει μια νέα σφήνα. Με βάση τους μέχρι τώρα υπολογισμούς του, υποστηρίζει ότι το 2018 δεν πρόκειται να επιτευχθεί πλεόνασμα υψηλότερο του 1,5% του ΑΕΠ και επομένως δύσκολα θα βάλει νερό στο κρασί των πρόσθετων απαιτήσεών του.
Το Ταμείο εμφανίζεται διατεθειμένο να αλλάξει τους υπολογισμούς του μόνο εφόσον υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την υπεραπόδοση του 2016 και ποιοτική ανάλυσή τους, η οποία θα αποδεικνύει τη θετική επίδρασή τους στα επόμενα χρόνια. Η σημερινή συνάντηση Μέρκελ - Λαγκάρντ - Γιούνκερ αναμένεται να δώσει ενδείξεις για τα περιθώρια υπαναχωρήσεων του ΔΝΤ.
Το τελευταίο μήνυμα της γερμανικής κυβέρνησης είναι ότι χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ η Βουλή θα αποσύρει την υποστήριξή της στο ελληνικό πρόγραμμα.
ΤΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ. Το δεύτερο σημείο το οποίο συγκεντρώνει αυξημένες πιθανότητες προστριβών αφορά τον προσδιορισμό των ίδιων των μέτρων. Πόσο θα μειωθεί το αφορολόγητο (5.900 ευρώ η αρχική θέση των δανειστών), από πότε και πόσο θα μειωθούν οι συντάξεις, τι θα γίνει με το ελληνικό αίτημα επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και πώς θα λυθεί ο γρίφος των ομαδικών απολύσεων.
Κυβερνητικά στελέχη τις τελευταίες ημέρες επιχειρούν να παρουσιάσουν μια εικόνα πακέτου μέτρων το οποίο θα εξουδετερώνεται δημοσιονομικά από ένα πακέτο αντιμέτρων με μειώσεις φόρων. Πηγές των δανειστών ξεκαθαρίζουν σε όλους τους τόνους ότι δεν είναι αυτό το σενάριο. Διευκρινίζουν ότι, ενώ τα σκληρά μέτρα θα εφαρμοστούν σε κάθε περίπτωση, τα αντισταθμιστικά μέτρα θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον υπάρξει υπέρβαση των συμφωνηθέντων δημοσιονομικών στόχων (προς το παρόν 3,5% του ΑΕΠ σε «μεσοπρόθεσμο» ορίζοντα) και θα αφορούν μόνο το σκέλος της υπέρβασης. Αν, για παράδειγμα, το 2018 επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 4% και ο στόχος είναι 3,5% του ΑΕΠ, τότε τα θετικά μέτρα θα μπορούν να είναι της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ.
Ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ με δηλώσεις του χθες τόνισε ότι «Φορολογικό, Ασφαλιστικό και Εργασιακό είναι μεγάλες μεταρρυθμίσεις και θα χρειαστεί πολύ τεχνική δουλειά στην Αθήνα». Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από την πλευρά του, σημείωσε ότι «το βασικό ερώτημα αφορά τα μεταρρυθμιστικά μέτρα και το ζήτημα του χρέους είναι δευτερεύον».
ΒΛΕΠΟΥΝ ΙΟΥΝΙΟ. Με αναλύσεις τους, εξάλλου, η Citigroup εκτιμά ότι οι διαπραγματεύσεις θα κρατήσουν έως τον Ιούνιο, ενώ η Capital Economics σημειώνει ότι «δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι θα υπάρξει συμφωνία για να διασφαλιστεί το μέλλον της χώρας στην ευρωζώνη».
Οι Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να βιάζονται καθόλου. Ο πρόεδρος του Eurogroup επανέλαβε και χθες πως δεν υπάρχει βιασύνη, καθώς δεν υπάρχει ζήτημα ρευστότητας για την ελληνική κυβέρνηση.
Ασφάλιση κινδύνου για τους δανειστές
Του Μανώλη Σπινθουράκη
Η χρησιμότητα των ασφαλιστήριων συμβολαίων έγκειται ως γνωστόν στην εξασφάλιση της μιας πλευράς ότι αν τελικώς τα πράγματα πάρουν άσχημη τροπή, η άλλη πλευρά θα παράσχει την αναγκαία κάλυψη. Στην περίπτωση της προχθεσινής «πολιτικής» συμφωνίας στο Eurogroup συνέβη το αντίστροφο: η Ελλάδα εξασφάλισε το τι μέλλει γενέσθαι αν τα πράγματα πάρουν μια καλή τροπή, αν δηλαδή το κράτος επιτύχει ετήσια δημοσιονομικά πλεονάσματα μεγαλύτερα των αναμενομένων. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει «μείγματα οικονομικής πολιτικής» με αναπτυξιακή χροιά, επικυρωμένα βεβαίως από τους εκπροσώπους των δανειστών.
Ο λόγος για τον οποίο το προχθεσινό Eurogroup κατέληξε σε αυτή τη μάλλον παράδοξη επιλογή είναι κατά βάση ένας. Για να αντισταθμιστεί η απόλυτη απαίτηση των δανειστών να προκαθοριστεί από σήμερα το εύρος των μέτρων που θα πρέπει να λάβει η Ελλάδα μετά τη λήξη του τρίτου προγράμματος στήριξης, το καλοκαίρι του 2018, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι βρέξει - χιονίσει θα έχει μια δημοσιονομική εικόνα που θα της επιτρέπει την πρόσβαση για δανεισμό στις διεθνείς αγορές. Ετσι επί της ουσίας συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα θα προνομοθετήσει τα μέτρα που απαιτούνται στην περίπτωση που επαληθευτούν οι ακραία απαισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ και τα οποία θα αντισταθμιστούν αν αποδειχτεί έκανε λάθος και ότι σωστές είναι οι μάλλον αισιόδοξες εκτιμήσεις της Eurostat. Στις Βρυξέλλες άλλοι εκτιμούν ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζονται από το καλοκαίρι του 2018, ενώ άλλοι θεωρούν πως με δεδομένο τον κόφτη μπορούν να μετατεθούν για το 2019.
ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ. Η νεφελώδης αυτή συμφωνία θα πρέπει να αποκρυσταλλωθεί εντός των προσεχών εβδομάδων κατά τρόπο κοινά αποδεκτό, που προς το παρόν ωστόσο δεν είναι ορατός. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι προνομοθετήσεις σε πρώτη φάση θα καταλήγουν σε μειώσεις των κρατικών δαπανών για συντάξεις και σε αυξήσεις των κρατικών εσόδων από τη φορολογία, ενώ από την ένταση αυτών των μέτρων θα εξαρτηθεί και το μεσοπρόθεσμο διάστημα κατά το οποίο θα εφαρμοστούν. Εκ παραλλήλου θα πρέπει να συμφωνηθούν και τα λεγόμενα αντισταθμιστικά μέτρα, δηλαδή αυτά που θα εφαρμοστούν αν οι επιδόσεις και τα δεδομένα της οικονομίας αποδειχθούν ιδιαίτερα βελτιωμένα.
Η περίπτωση να έχουν όλα αυτά συμφωνηθεί ώς το Eurogroup του Μαρτίου δεν φαινόταν εξαιρετικά πιθανή χθες στις Βρυξέλλες όπου οι περισσότεροι αναφέρονται πλέον στο άτυπο Eurogroup του Απριλίου που θα γίνει στη Μάλτα.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",κύριο θέμα, 22/02/17
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",εσωτερικό θέμα, 22/02/17
«Κλείδωσαν» μόνο οι περικοπές
Σε εκκρεμότητα τα μέτρα για το χρέος και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης
Των Ειρήνης Χρυσολωρά, Ρούλας Σαλούρου και Ελένης Βαρβιτσιώτη
Το μόνο σίγουρο, μετά το προχθεσινό Eurogroup, είναι ότι από το 2019 η κυβέρνηση συμφώνησε να επιβληθούν νέα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα, έστω κι αν «τώρα αποκαλούνται μεταρρυθμίσεις», όπως σχολίαζε χθες οικονομικός παράγων με εμπειρία στις διαπραγματεύσεις. Μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων είναι οι δύο πυλώνες της συμφωνίας, που μαζί με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας στοχεύουν στο να δελεάσουν το ΔΝΤ να επιστρέψει στο πρόγραμμα με χρηματοδότηση.
Από εκεί και πέρα, τα αιτήματα για ρύθμιση του χρέους και για ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι ακόμη στον αέρα, όπως και η επιστροφή του ΔΝΤ. Στο προχθεσινό Eurogroup, o Γερούν Ντάισελμπλουμ περιορίστηκε σε μια γενικόλογη αναφορά ότι μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα εξετασθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, στο πλαίσιο, όμως, των αποφάσεων του Eurogroup του περασμένου Μαΐου, ενώ χθες ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε ότι αυτή τη στιγμή το πρόβλημα της Ελλάδας «δεν είναι το χρέος».
Το Ταμείο θέλει ακόμη πολύ «μασάζ» για να πειστεί να πάρει πίσω τα βαριά λόγια για το χρέος («εξαιρετικά μη βιώσιμο») που διατύπωσε μόλις πρόσφατα στην ανάλυσή του. Πρώτα θέλει να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα θα είναι επαρκή για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Αυτό θα επιχειρήσει η Ντέλια Βελκουλέσκου στην Αθήνα από την ερχόμενη εβδομάδα. Στη συνέχεια, θα δοθεί η μάχη για το χρέος.
Ιδανικά, όλα –ρύθμιση χρέους, ένταξη στο QE– θα γίνουν, κάποια στιγμή, με τρόπο, για να μη θιγεί η γερμανική κοινή γνώμη ενόψει εκλογών. Αλλά προς το παρόν τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Για να ισορροπήσει τις εντυπώσεις, απέναντι στις νέες αυξήσεις φόρων και περικοπές συντάξεων, η κυβέρνηση προβάλλει, βεβαίως, το αντισταθμιστικό κομμάτι των μέτρων που εξασφάλισε στο Eurogroup. Τα «καλά» μέτρα, όμως, θα εφαρμοστούν μόνον αν «περισσεύει» δημοσιονομικός χώρος. Αν δηλαδή με τα «κακά» μέτρα επιτυγχάνεται πλεόνασμα μεγαλύτερο από το 3,5% του ΑΕΠ.
Απαντήσεις σε όλα τα θέματα που έμειναν ανοικτά θα επιχειρηθούν τις επόμενες ημέρες, στην επίσκεψη των θεσμών, αλλά και σε πολιτικές συναντήσεις υψηλότερου επιπέδου. Παρακάτω είναι τα πρώτα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα μέχρι στιγμής δεδομένα.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",εσωτερικό θέμα, 22/02/17
Υπό προϋποθέσεις η εφαρμογή των ελαφρύνσεων
1. Γιατί η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν θα επιβληθεί ούτε ένα ευρώ νέα λιτότητα;
Στο Eurogroup συμφωνήθηκε να προνομοθετηθούν τόσο τα περιοριστικά μέτρα για τη μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων (τα «κακά») όσο και μια σειρά από αντισταθμιστικά, επεκτατικά, θα λέγαμε, μέτρα (τα «καλά»). Στην ιδανική περίπτωση όπου το πρωτογενές πλεόνασμα θα προβλέπεται να φθάσει 3,5% του ΑΕΠ χωρίς κανένα νέο μέτρο (όπως υπολόγιζαν μέχρι πρότινος τόσο η κυβέρνηση όσο και η Κομισιόν, όχι όμως και το ΔΝΤ), τότε θα εφαρμοστούν στο σύνολό τους τα «καλά» και τα «κακά» μέτρα κι έτσι πράγματι το αποτέλεσμα θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερο. Αυτό εννοεί –και ελπίζει– η κυβέρνηση. Αν, όμως, προβλέπεται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα υστερεί έναντι του στόχου, π.χ. κατά 1% του ΑΕΠ, τότε τα «κακά» μέτρα θα εφαρμόζονται στο σύνολό τους και τα «καλά» μειωμένα κατά 1% του ΑΕΠ, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι και πάλι 3,5% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση, τα «κακά» μέτρα θα είναι πάντα εκεί, ενώ η εφαρμογή και η έκταση των «καλών» θα αποφασίζονται κάθε χρόνο, ανάλογα με την πορεία του προϋπολογισμού.
2. Πότε πρέπει να ψηφιστούν τα μέτρα;
Τόσο τα «καλά» όσο και τα «κακά» μέτρα πρέπει να ψηφιστούν αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, έστω κι αν εφαρμοστούν το 2019.
3. Πότε θα αποφασιστεί πόσα καλά μέτρα θα εφαρμοστούν;
Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής διαπραγματεύσεις, στο τέλος κάθε χρόνου, ενόψει του προϋπολογισμού του επομένου, αρχής γενομένης από το τέλος του 2018 για το 2019. Δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί ποιος θα εκτιμά την επίδοση του επόμενου χρόνου.
4. Εχει αποφασιστεί πόσα θα είναι τα μέτρα;
Οχι οριστικά, αλλά πιθανώς θα γίνει αυτό που θέλει το ΔΝΤ, δηλαδή τα μέτρα θα είναι της τάξης του 2% του ΑΕΠ, ή 3,6 δισ. ευρώ. Ως προς την κατανομή, πληροφορίες ανέφεραν προχθές ότι θα είναι κατά 0,75% του ΑΕΠ από τη μείωση του αφορολογήτου, κατά 0,75% του ΑΕΠ από την περικοπή των συντάξεων και κατά 0,5% του ΑΕΠ από άλλα μέτρα. Αλλο σενάριο ανέφερε ότι θα μοιραστούν εξίσου μεταξύ αφορολογήτου και συντάξεων, με 1% του ΑΕΠ το καθένα.
5. Πότε επιστρέφουν οι θεσμοί;
Την ερχόμενη Τρίτη αναμένεται να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις. Το αρχικό χρονοδιάγραμμα προβλέπει παραμονή των επικεφαλής στην Αθήνα για περίπου μία εβδομάδα. Ισως όμως αυτό χρειαστεί να αλλάξει.
6. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για ολοκλήρωση της αξιολόγησης;
Είναι ανοικτό. Το επόμενο Eurogroup είναι στις 20 Μαρτίου, αλλά δεν θεωρείται πιθανό να τελειώσει η διαπραγμάτευση μέχρι τότε. Πιο πιθανό για συμφωνία, σύμφωνα με πηγές των θεσμών, είναι το άτυπο Eurogroup της Μάλτας στις 7 Απριλίου. Ωστόσο, ούτε κι αυτό είναι σίγουρο και δεν είναι τυχαίο ότι ο Γερούν Ντάισελμπλουμ είπε προχθές πως δεν υπάρχει θέμα ρευστότητας για την Ελλάδα επί του παρόντος και έτσι δεν υπάρχει ανάγκη να κλείσει η συμφωνία τον Μάρτιο, τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Σημειώνεται ότι τον Ιούλιο η Ελλάδα έχει να πληρώσει χρέος 7,4 δισ. ευρώ και γι’ αυτό χρειάζεται τη δόση των 6,1 δισ. ευρώ. Πολλοί αναλυτές πιθανολογούν ότι θα φθάσουμε ώς το καλοκαίρι.
7. Θα ψηφίσει η κυβέρνηση μέτρα, χωρίς να έχει πάρει κάτι στο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους και χωρίς να έχει εξασφαλισθεί η ένταξη στο QE;
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι μιλούν για συνολική λύση. Λένε, δηλαδή, ότι η αλληλουχία έχει ως εξής: Πρώτα συμφωνούνται τα «καλά» και τα «κακά» μέτρα και επιτυγχάνεται staff level agreement με τους δανειστές και μετά το Eurogroup «δίνει» κάτι για την ελάφρυνση του χρέους, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιστροφή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά και την ένταξη στο QE. Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση θα φέρει τα μέτρα για ψήφιση στη Βουλή. Στους κύκλους των θεσμών, πάντως, θεωρούν ότι η αλληλουχία είναι διαφορετική, αφού πρώτα πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση, με την ψήφιση των μέτρων, και στη συνέχεια να εξετασθεί, αν χρειαστεί, η ελάφρυνση του χρέους.
6. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για ολοκλήρωση της αξιολόγησης;
Είναι ανοικτό. Το επόμενο Eurogroup είναι στις 20 Μαρτίου, αλλά δεν θεωρείται πιθανό να τελειώσει η διαπραγμάτευση μέχρι τότε. Πιο πιθανό για συμφωνία, σύμφωνα με πηγές των θεσμών, είναι το άτυπο Eurogroup της Μάλτας στις 7 Απριλίου. Ωστόσο, ούτε κι αυτό είναι σίγουρο και δεν είναι τυχαίο ότι ο Γερούν Ντάισελμπλουμ είπε προχθές πως δεν υπάρχει θέμα ρευστότητας για την Ελλάδα επί του παρόντος και έτσι δεν υπάρχει ανάγκη να κλείσει η συμφωνία τον Μάρτιο, τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Σημειώνεται ότι τον Ιούλιο η Ελλάδα έχει να πληρώσει χρέος 7,4 δισ. ευρώ και γι’ αυτό χρειάζεται τη δόση των 6,1 δισ. ευρώ. Πολλοί αναλυτές πιθανολογούν ότι θα φθάσουμε ώς το καλοκαίρι.
7. Θα ψηφίσει η κυβέρνηση μέτρα, χωρίς να έχει πάρει κάτι στο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους και χωρίς να έχει εξασφαλισθεί η ένταξη στο QE;
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι μιλούν για συνολική λύση. Λένε, δηλαδή, ότι η αλληλουχία έχει ως εξής: Πρώτα συμφωνούνται τα «καλά» και τα «κακά» μέτρα και επιτυγχάνεται staff level agreement με τους δανειστές και μετά το Eurogroup «δίνει» κάτι για την ελάφρυνση του χρέους, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιστροφή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά και την ένταξη στο QE. Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση θα φέρει τα μέτρα για ψήφιση στη Βουλή. Στους κύκλους των θεσμών, πάντως, θεωρούν ότι η αλληλουχία είναι διαφορετική, αφού πρώτα πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση, με την ψήφιση των μέτρων, και στη συνέχεια να εξετασθεί, αν χρειαστεί, η ελάφρυνση του χρέους.
8. Το ΔΝΤ θα συμμετάσχει τελικά στο πρόγραμμα;
Στην ερώτηση αυτή του «ενός εκατομμυρίου», ο Ντάισελμπλουμ απάντησε πως ο στόχος του είναι να φέρει το Ταμείο στο πρόγραμμα, ενώ το ίδιο επεσήμανε χθες για άλλη μία φορά και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η Κριστίν Λαγκάρντ δείχνει κι αυτή να μη θέλει να διαταράξει τις ισορροπίες στην Ευρώπη, πυροδοτώντας μια ελληνική κρίση. Αλλά το Ταμείο έχει θέσει ως όρους για την επιστροφή του στο πρόγραμμα την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων (βλ. αφορολόγητο και συντάξεις) και την ελάφρυνση του χρέους και ως προς αυτά δύσκολα θα υποχωρήσει. Κρίσιμη θα είναι η σημερινή συνάντηση της κ. Λαγκάρντ με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Ευρωπαϊκές πηγές τονίζουν ότι οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έχουν ελάχιστη διάθεση να συγκεκριμενοποιήσουν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος περισσότερο απ’ ό,τι είχε γίνει στο Eurogoup του περασμένου Μαΐου, ενώ ο Σόιμπλε είπε χθες ότι το πρόβλημα της Ελλάδας «δεν είναι το χρέος», αλλά οι μεταρρυθμίσεις. Από την άλλη, πηγές του ΔΝΤ διευκρίνιζαν χθες ότι χρειάζεται σαφέστερη περιγραφή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους, για να εγκριθεί η συμμετοχή από το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου.
Στην ερώτηση αυτή του «ενός εκατομμυρίου», ο Ντάισελμπλουμ απάντησε πως ο στόχος του είναι να φέρει το Ταμείο στο πρόγραμμα, ενώ το ίδιο επεσήμανε χθες για άλλη μία φορά και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η Κριστίν Λαγκάρντ δείχνει κι αυτή να μη θέλει να διαταράξει τις ισορροπίες στην Ευρώπη, πυροδοτώντας μια ελληνική κρίση. Αλλά το Ταμείο έχει θέσει ως όρους για την επιστροφή του στο πρόγραμμα την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων (βλ. αφορολόγητο και συντάξεις) και την ελάφρυνση του χρέους και ως προς αυτά δύσκολα θα υποχωρήσει. Κρίσιμη θα είναι η σημερινή συνάντηση της κ. Λαγκάρντ με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Ευρωπαϊκές πηγές τονίζουν ότι οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έχουν ελάχιστη διάθεση να συγκεκριμενοποιήσουν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος περισσότερο απ’ ό,τι είχε γίνει στο Eurogoup του περασμένου Μαΐου, ενώ ο Σόιμπλε είπε χθες ότι το πρόβλημα της Ελλάδας «δεν είναι το χρέος», αλλά οι μεταρρυθμίσεις. Από την άλλη, πηγές του ΔΝΤ διευκρίνιζαν χθες ότι χρειάζεται σαφέστερη περιγραφή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους, για να εγκριθεί η συμμετοχή από το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου.
9. Υπάρχει περίπτωση να μην μπούμε στο QE;
Η ΕΚΤ θα κάνει τη δική της ανάλυση βιωσιμότητας χρέους και η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι ο Μάριο Ντράγκι θα ήθελε να βάλει την Ελλάδα στο πρόγραμμα. Ωστόσο, προϋπόθεση είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να υπάρξει κάποια δέσμευση στα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Αν αυτά αργήσουν, θα παραπεμφθεί και το QE για αργότερα. Αυτό φυσικά καθυστερεί και τον στόχο της Ελλάδας για επιστροφή στις αγορές και χαλάρωση των capital controls.
"ΕΣΤΙΑ", κύριο θέμα, 22/02/17
Η ΕΚΤ θα κάνει τη δική της ανάλυση βιωσιμότητας χρέους και η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι ο Μάριο Ντράγκι θα ήθελε να βάλει την Ελλάδα στο πρόγραμμα. Ωστόσο, προϋπόθεση είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να υπάρξει κάποια δέσμευση στα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Αν αυτά αργήσουν, θα παραπεμφθεί και το QE για αργότερα. Αυτό φυσικά καθυστερεί και τον στόχο της Ελλάδας για επιστροφή στις αγορές και χαλάρωση των capital controls.
"ΕΣΤΙΑ", κύριο θέμα, 22/02/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου