Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"(ηλεκτρονική +έντυπη έκδοση)
Περιφρονώντας την Δημοκρατία
Του Πάσχου Μαδραβέλη
Κατάλαβε ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος που βρισκόταν χθες το απόγευμα όταν αμολούσε τις εξυπνάδες περί Μαρκ Τουέιν; Σε ποιους νόμιζε ότι απευθυνόταν όταν έλεγε «Εμείς θα κάνουμε τα πάντα στην διαπραγμάτευση αλλά δεν μπορώ να σας πω ποιο θα είναι το πακέτο»; Ποιος νομίζει ότι είναι, και ποιος θαρρεί πως είναι ο ρόλος ενός υπουργού σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία;
Επειδή λοιπόν στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εκτός από την τσίπα κινδυνεύει να χαθεί και η λογική πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι στους Πολλάκηδες που μάς κυβερνούν. Ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι υπουργός σε κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Έχει υποχρέωση λογοδοσίας, όπως και η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να ρωτά. Κι αυτό διότι και οι πρώτοι και οι δεύτεροι δεν βρίσκονται στο καφενείο ούτε ανταλλάσσουν εξυπνάδες σε κάποια παμπ του Λονδίνου. Συζητούν στην Βουλή εκ μέρους του ελληνικού λαού και για τον ελληνικό λαό. Ειδικά για τις διαπραγματεύσεις, που πάλι θα πληρώσουμε και για τις οποίες ο πρωθυπουργός είπε τις προάλλες στην Βουλή ότι είναι τόσο σημαντικές που η αντιπολίτευση πρέπει να το βουλώσει για οποιοδήποτε άλλο θέμα, συμπεριλαμβανομένου κι εκείνου της δημόσιας ασφάλειας.
Αντί της ενημέρωσης λοιπόν για ένα «πραγματικό επίκαιρο θέμα με το οποίο όλη η κοινωνία ασχολείται» (Αλέξης Τσίπρας, Βουλή 17.2.2017) έχουμε έναν υπουργό Οικονομικών που εξαφανίζεται μετά το Eurogroup, δεν κάνει καμία δήλωση (παρά το γεγονός ότι ήταν προγραμματισμένες διάφορες εμφανίσεις του), δεν εκδίδει ανακοίνωση και εμφανίζεται τρεις μέρες μετά να πουλάει πνεύμα στην Βουλή! Για το Eurogroup μαθαίνουμε -τι ειρωνεία;- από την Deutsche Welle και το BBC ενώ κυκλοφορεί ένα προπαγανδιστικό (και χωρίς υπογραφή) non-paper του Μαξίμου που η κυβερνητική ΕΡΤ ελπίζει ότι δια της επανάληψης θα το κάνει αλήθεια.
Η περιφρόνηση της Βουλής και συνεπώς της Δημοκρατίας συμπληρώνεται από την απρέπεια του κ. Τσακαλώτου να ενημερώσει τα όργανα του κόμματός του και όχι την Βουλή. Μην παρεξηγηθούμε! Μπορεί να κάνει ότι γουστάρει με το κόμμα του, η υποχρέωσή του όμως είναι να ενημερώνει την Βουλή. Ακόμη κι αν προτιμά το κουβεντολόι με τους συντρόφους του.
Η απρέπεια Τσακαλώτου έπεται της -αν μη τι άλλο- περίεργης επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Τράπεζα των Ρότσινλτ, επίσκεψη την οποία μάθαμε τυχαία και για το αντικείμενό της ο κ. Τσίπρας απαξιοί να ενημερώσει τον ελληνικό λαό δια της Βουλής. Γι' αυτή δεν ενημερώνει ούτε καν την κοινοβουλευτική του ομάδα, με δεδομένο ότι όλα τα Αριστερά κόμματα θεωρούν ότι η Δημοκρατία είναι τα ίδια.
Γράφαμε και παλιότερα πως η κυβέρνηση των Τσίπρα-Καμμένου θα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στους θεσμούς από όση έκανε και συνεχίζει να κάνει στην οικονομία. Η περιφρόνηση προς την Δημοκρατία ήταν πάντα χαρακτηριστικό και του Αριστερού και του Δεξιού λαϊκισμού. Τώρα που στην Ελλάδα οι λαϊκισμοί συγχωνεύτηκαν, ακόμη και οι αγγλοσπουδαγμένοι μαρξιστές δείχνουν αυτή την περιφρόνηση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε, όπως το 2009 και θα διαπιστώσουμε ότι και οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν διαβρωθεί εκ των έσω. Αλλά πάλι θα είναι αργά...
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/02/17
Διαπραγματεύσεις χωρίς ουσία
Του 'Αγγελου Στάγκου
Ελάχιστη ουσιαστική σημασία έχει όλος αυτός ο ορυμαγδός δηλώσεων, εκτιμήσεων και εικασιών που προέκυψε από το τελευταίο Eurogroup. Δεν σημαίνει δηλαδή και πολλά ότι το ΔΝΤ επέβαλε τις απόψεις του, ότι το κέντρο βάρους μετατοπίστηκε από τη λήψη μέτρων στην πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων, ότι η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να δεχθεί τις αποφάσεις των δανειστών ή ότι κάθε ευρώ που θα προέρχεται από νέες επιβαρύνσεις των πολιτών θα ισοφαρίζεται αυτόματα από ευρώ που θα οδηγεί σε ελαφρύνσεις, σύμφωνα με τα ακατάληπτα επιχειρήματα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Είναι φανερό άλλωστε ότι η κυβερνητική προπαγάνδα δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά εσχάτως, καθώς υπουργοί και στελέχη λένε άλλα αντ’ άλλων, συχνά αντιφατικά και αντικρουόμενα, και ακριβώς αυτό συμβαίνει τώρα με αφορμή τη νέα συμφωνία, προσύμφωνο ή όπως αλλιώς την ονομάζουν. Σημειωτέον επίσης ότι ο Τσακαλώτος και ο Χουλιαράκης που «διαπραγματεύτηκαν» δεν έχουν βγάλει κιχ...
Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι έχει ανοίξει πλέον ο δρόμος για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αφού από την Τρίτη θα βρίσκονται στην Αθήνα οι απεσταλμένοι της τρόικας. Δεν ξέρουν πότε, αλλά εκφράζουν βεβαιότητα, αναμεμειγμένη με μεγάλη δόση ελπίδας, ότι κάποια στιγμή θα κλείσει, γιατί αν δεν κλείσει, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η καταστροφή θα είναι ανείπωτη και δεν επιθυμούν να λάβουν υπόψη ένα τέτοιο ενδεχόμενο για να διατηρήσουν την ψυχική τους γαλήνη. Ανάλογη βούληση εκφράζει και η κυβέρνηση, οπότε γιατί να μην είναι αισιόδοξοι και να ελπίζουν οι άνθρωποι; Ξεχνούν προφανώς τις τόσες φορές που αυτή η κυβέρνηση αλλάζει γραμμή, κόκκινη ή οποιουδήποτε άλλου χρώματος, με αποκλειστικό γνώμονα το κομματικό συμφέρον και, κυρίως, την παραμονή στην εξουσία.
Τέλος πάντων, όμως, ας δεχθούμε ότι όλα θα πάνε κατ’ ευχήν και η αξιολόγηση θα κλείσει για να πάει η χώρα παρακάτω. Ας δεχθούμε ακόμη ότι όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση είναι αληθή και σωστά. Ε, και; Ποιο μπορεί να είναι «το παρακάτω» για μια χώρα που έχει χάσει παντελώς την αξιοπιστία της, που δεν παράγει και δεν αυξάνει τον πλούτο της, που δεν δέχεται την πραγματικότητα των αριθμών, που διαπραγματεύεται αενάως αυτά που έχει ήδη υπογράψει, που πολλές φορές δεν ξέρει τι υπέγραψε, προσποιείται ότι δεν θυμάται –ούτε καν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα θεμελιώδη κείμενα της Ευρωπαϊκής Ενωσης–, που δεν έχει διοίκηση και που αρνείται επιμόνως να μεταρρυθμιστεί;
Γιατί κακά τα ψέματα, η κατάσταση επιβαρύνεται διαρκώς επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν τις δεσμεύσεις τους και προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτές, με αποτέλεσμα σε κάθε νέα φάση να απαιτούνται σκληρότερα μέτρα. Και ξανά-μανά διαπραγματεύσεις, ενώ η χώρα σέρνεται και βυθίζεται στα Τάρταρα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι απολύτως εσωτερικό. Δεν θα συνέλθει αν πολιτική τάξη, «ελίτ» και ευρύτερη κοινωνία δεν καταλάβουν ότι μόνιμη άρνηση, ρητορικές «κόκκινες γραμμές» και τα δήθεν «νταηλίκια» που στηρίζονται στον αέρα δεν δίνουν λύσεις. Θα παραμένει μη κυβερνήσιμη και κάποια στιγμή, ίσως πολύ σύντομα, θα μπει στην κατηγορία των «αποτυχημένων κρατών», αν δεν δώσει ένα τέλος στην «παλαβωμάρα». Κάτι που ήδη συζητείται μεταξύ των εταίρων. Οι δηλώσεις αρκετών Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά το
Γιούρογκρουπ είναι ενδεικτικές. Οπως ενδεικτικές είναι και οι διαθέσεις της κοινής γνώμης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Γιατί κακά τα ψέματα, η κατάσταση επιβαρύνεται διαρκώς επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν τις δεσμεύσεις τους και προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτές, με αποτέλεσμα σε κάθε νέα φάση να απαιτούνται σκληρότερα μέτρα. Και ξανά-μανά διαπραγματεύσεις, ενώ η χώρα σέρνεται και βυθίζεται στα Τάρταρα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι απολύτως εσωτερικό. Δεν θα συνέλθει αν πολιτική τάξη, «ελίτ» και ευρύτερη κοινωνία δεν καταλάβουν ότι μόνιμη άρνηση, ρητορικές «κόκκινες γραμμές» και τα δήθεν «νταηλίκια» που στηρίζονται στον αέρα δεν δίνουν λύσεις. Θα παραμένει μη κυβερνήσιμη και κάποια στιγμή, ίσως πολύ σύντομα, θα μπει στην κατηγορία των «αποτυχημένων κρατών», αν δεν δώσει ένα τέλος στην «παλαβωμάρα». Κάτι που ήδη συζητείται μεταξύ των εταίρων. Οι δηλώσεις αρκετών Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά το Γιούρογκρουπ είναι ενδεικτικές. Οπως ενδεικτικές είναι και οι διαθέσεις της κοινής γνώμης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Περιφρονώντας την Δημοκρατία
Του Πάσχου Μαδραβέλη
Κατάλαβε ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος που βρισκόταν χθες το απόγευμα όταν αμολούσε τις εξυπνάδες περί Μαρκ Τουέιν; Σε ποιους νόμιζε ότι απευθυνόταν όταν έλεγε «Εμείς θα κάνουμε τα πάντα στην διαπραγμάτευση αλλά δεν μπορώ να σας πω ποιο θα είναι το πακέτο»; Ποιος νομίζει ότι είναι, και ποιος θαρρεί πως είναι ο ρόλος ενός υπουργού σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία;
Επειδή λοιπόν στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εκτός από την τσίπα κινδυνεύει να χαθεί και η λογική πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι στους Πολλάκηδες που μάς κυβερνούν. Ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι υπουργός σε κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Έχει υποχρέωση λογοδοσίας, όπως και η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να ρωτά. Κι αυτό διότι και οι πρώτοι και οι δεύτεροι δεν βρίσκονται στο καφενείο ούτε ανταλλάσσουν εξυπνάδες σε κάποια παμπ του Λονδίνου. Συζητούν στην Βουλή εκ μέρους του ελληνικού λαού και για τον ελληνικό λαό. Ειδικά για τις διαπραγματεύσεις, που πάλι θα πληρώσουμε και για τις οποίες ο πρωθυπουργός είπε τις προάλλες στην Βουλή ότι είναι τόσο σημαντικές που η αντιπολίτευση πρέπει να το βουλώσει για οποιοδήποτε άλλο θέμα, συμπεριλαμβανομένου κι εκείνου της δημόσιας ασφάλειας.
Αντί της ενημέρωσης λοιπόν για ένα «πραγματικό επίκαιρο θέμα με το οποίο όλη η κοινωνία ασχολείται» (Αλέξης Τσίπρας, Βουλή 17.2.2017) έχουμε έναν υπουργό Οικονομικών που εξαφανίζεται μετά το Eurogroup, δεν κάνει καμία δήλωση (παρά το γεγονός ότι ήταν προγραμματισμένες διάφορες εμφανίσεις του), δεν εκδίδει ανακοίνωση και εμφανίζεται τρεις μέρες μετά να πουλάει πνεύμα στην Βουλή! Για το Eurogroup μαθαίνουμε -τι ειρωνεία;- από την Deutsche Welle και το BBC ενώ κυκλοφορεί ένα προπαγανδιστικό (και χωρίς υπογραφή) non-paper του Μαξίμου που η κυβερνητική ΕΡΤ ελπίζει ότι δια της επανάληψης θα το κάνει αλήθεια.
Η περιφρόνηση της Βουλής και συνεπώς της Δημοκρατίας συμπληρώνεται από την απρέπεια του κ. Τσακαλώτου να ενημερώσει τα όργανα του κόμματός του και όχι την Βουλή. Μην παρεξηγηθούμε! Μπορεί να κάνει ότι γουστάρει με το κόμμα του, η υποχρέωσή του όμως είναι να ενημερώνει την Βουλή. Ακόμη κι αν προτιμά το κουβεντολόι με τους συντρόφους του.
Η απρέπεια Τσακαλώτου έπεται της -αν μη τι άλλο- περίεργης επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Τράπεζα των Ρότσινλτ, επίσκεψη την οποία μάθαμε τυχαία και για το αντικείμενό της ο κ. Τσίπρας απαξιοί να ενημερώσει τον ελληνικό λαό δια της Βουλής. Γι' αυτή δεν ενημερώνει ούτε καν την κοινοβουλευτική του ομάδα, με δεδομένο ότι όλα τα Αριστερά κόμματα θεωρούν ότι η Δημοκρατία είναι τα ίδια.
Γράφαμε και παλιότερα πως η κυβέρνηση των Τσίπρα-Καμμένου θα κάνει μεγαλύτερη ζημιά στους θεσμούς από όση έκανε και συνεχίζει να κάνει στην οικονομία. Η περιφρόνηση προς την Δημοκρατία ήταν πάντα χαρακτηριστικό και του Αριστερού και του Δεξιού λαϊκισμού. Τώρα που στην Ελλάδα οι λαϊκισμοί συγχωνεύτηκαν, ακόμη και οι αγγλοσπουδαγμένοι μαρξιστές δείχνουν αυτή την περιφρόνηση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε, όπως το 2009 και θα διαπιστώσουμε ότι και οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν διαβρωθεί εκ των έσω. Αλλά πάλι θα είναι αργά...
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/02/17
Διαπραγματεύσεις χωρίς ουσία
Του 'Αγγελου Στάγκου
Ελάχιστη ουσιαστική σημασία έχει όλος αυτός ο ορυμαγδός δηλώσεων, εκτιμήσεων και εικασιών που προέκυψε από το τελευταίο Eurogroup. Δεν σημαίνει δηλαδή και πολλά ότι το ΔΝΤ επέβαλε τις απόψεις του, ότι το κέντρο βάρους μετατοπίστηκε από τη λήψη μέτρων στην πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων, ότι η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να δεχθεί τις αποφάσεις των δανειστών ή ότι κάθε ευρώ που θα προέρχεται από νέες επιβαρύνσεις των πολιτών θα ισοφαρίζεται αυτόματα από ευρώ που θα οδηγεί σε ελαφρύνσεις, σύμφωνα με τα ακατάληπτα επιχειρήματα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Είναι φανερό άλλωστε ότι η κυβερνητική προπαγάνδα δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά εσχάτως, καθώς υπουργοί και στελέχη λένε άλλα αντ’ άλλων, συχνά αντιφατικά και αντικρουόμενα, και ακριβώς αυτό συμβαίνει τώρα με αφορμή τη νέα συμφωνία, προσύμφωνο ή όπως αλλιώς την ονομάζουν. Σημειωτέον επίσης ότι ο Τσακαλώτος και ο Χουλιαράκης που «διαπραγματεύτηκαν» δεν έχουν βγάλει κιχ...
Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι έχει ανοίξει πλέον ο δρόμος για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αφού από την Τρίτη θα βρίσκονται στην Αθήνα οι απεσταλμένοι της τρόικας. Δεν ξέρουν πότε, αλλά εκφράζουν βεβαιότητα, αναμεμειγμένη με μεγάλη δόση ελπίδας, ότι κάποια στιγμή θα κλείσει, γιατί αν δεν κλείσει, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η καταστροφή θα είναι ανείπωτη και δεν επιθυμούν να λάβουν υπόψη ένα τέτοιο ενδεχόμενο για να διατηρήσουν την ψυχική τους γαλήνη. Ανάλογη βούληση εκφράζει και η κυβέρνηση, οπότε γιατί να μην είναι αισιόδοξοι και να ελπίζουν οι άνθρωποι; Ξεχνούν προφανώς τις τόσες φορές που αυτή η κυβέρνηση αλλάζει γραμμή, κόκκινη ή οποιουδήποτε άλλου χρώματος, με αποκλειστικό γνώμονα το κομματικό συμφέρον και, κυρίως, την παραμονή στην εξουσία.
Τέλος πάντων, όμως, ας δεχθούμε ότι όλα θα πάνε κατ’ ευχήν και η αξιολόγηση θα κλείσει για να πάει η χώρα παρακάτω. Ας δεχθούμε ακόμη ότι όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση είναι αληθή και σωστά. Ε, και; Ποιο μπορεί να είναι «το παρακάτω» για μια χώρα που έχει χάσει παντελώς την αξιοπιστία της, που δεν παράγει και δεν αυξάνει τον πλούτο της, που δεν δέχεται την πραγματικότητα των αριθμών, που διαπραγματεύεται αενάως αυτά που έχει ήδη υπογράψει, που πολλές φορές δεν ξέρει τι υπέγραψε, προσποιείται ότι δεν θυμάται –ούτε καν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα θεμελιώδη κείμενα της Ευρωπαϊκής Ενωσης–, που δεν έχει διοίκηση και που αρνείται επιμόνως να μεταρρυθμιστεί;
Γιατί κακά τα ψέματα, η κατάσταση επιβαρύνεται διαρκώς επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν τις δεσμεύσεις τους και προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτές, με αποτέλεσμα σε κάθε νέα φάση να απαιτούνται σκληρότερα μέτρα. Και ξανά-μανά διαπραγματεύσεις, ενώ η χώρα σέρνεται και βυθίζεται στα Τάρταρα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι απολύτως εσωτερικό. Δεν θα συνέλθει αν πολιτική τάξη, «ελίτ» και ευρύτερη κοινωνία δεν καταλάβουν ότι μόνιμη άρνηση, ρητορικές «κόκκινες γραμμές» και τα δήθεν «νταηλίκια» που στηρίζονται στον αέρα δεν δίνουν λύσεις. Θα παραμένει μη κυβερνήσιμη και κάποια στιγμή, ίσως πολύ σύντομα, θα μπει στην κατηγορία των «αποτυχημένων κρατών», αν δεν δώσει ένα τέλος στην «παλαβωμάρα». Κάτι που ήδη συζητείται μεταξύ των εταίρων. Οι δηλώσεις αρκετών Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά το
Γιούρογκρουπ είναι ενδεικτικές. Οπως ενδεικτικές είναι και οι διαθέσεις της κοινής γνώμης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Γιατί κακά τα ψέματα, η κατάσταση επιβαρύνεται διαρκώς επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν τις δεσμεύσεις τους και προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτές, με αποτέλεσμα σε κάθε νέα φάση να απαιτούνται σκληρότερα μέτρα. Και ξανά-μανά διαπραγματεύσεις, ενώ η χώρα σέρνεται και βυθίζεται στα Τάρταρα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι απολύτως εσωτερικό. Δεν θα συνέλθει αν πολιτική τάξη, «ελίτ» και ευρύτερη κοινωνία δεν καταλάβουν ότι μόνιμη άρνηση, ρητορικές «κόκκινες γραμμές» και τα δήθεν «νταηλίκια» που στηρίζονται στον αέρα δεν δίνουν λύσεις. Θα παραμένει μη κυβερνήσιμη και κάποια στιγμή, ίσως πολύ σύντομα, θα μπει στην κατηγορία των «αποτυχημένων κρατών», αν δεν δώσει ένα τέλος στην «παλαβωμάρα». Κάτι που ήδη συζητείται μεταξύ των εταίρων. Οι δηλώσεις αρκετών Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά το Γιούρογκρουπ είναι ενδεικτικές. Οπως ενδεικτικές είναι και οι διαθέσεις της κοινής γνώμης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Έντυπη
Online
Online
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου