Έξι κείμενα παρέμβασης,
από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ετσι στερήθηκε η Ελλάδα από την παραγωγή εθνικού εισοδήματος και στάλθηκαν στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι και εργάτες προκειμένου να θριαμβεύσει η αντεθνική πολεμική της Αριστεράς, και όχι μόνο, κατά των επιχειρήσεων και να αποδειχθεί πόσο ψευδής είναι ο ισχυρισμός του ΚΚΕ και λοιπών ακροαριστερών ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα αποσκοπεί στη διόγκωση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Το ακριβώς αντίθετο.
Ο κατάλογος αυτός είναι αψευδής απόδειξη του γιατί φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα. Καθώς αντί εθνικής παραγωγής προτιμήσαμε τον ολέθριο δανεισμό, που χαρακτηρίσαμε κιόλας επονείδιστο αντί να ντρεπόμαστε. Ετσι οδηγήσαμε στο κλείσιμο όλες αυτές τις μεγάλες και δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, διογκώσαμε αντίθετα το σπάταλο και αντιπαραγωγικό κράτος και αφεθήκαμε στην χωρίς όρια κατανάλωση με δανεικά. Ετσι ήρθαν τα μνημόνια.
Η επιστροφή του τρόμου: Του Γιάννη Καρτάλη
Πόσο ακόμα θα πληρώνουμε την εθνική μας τύφλωση; Του Σήφη Πολυμίλη
Πόσες δεκαετίες ακόμα πρέπει να περάσουν για να αντιληφθούμε ότι ο λαϊκισμός και οι τζάμπα υπερπατριωτικές μαγκιές οδηγούν σε εθνικές ταπεινώσεις; Οτι στο τέλος πληρώνουμε πολύ ακριβά τα μεγάλα λόγια, τις ανέξοδες και παραπλανητικές υποσχέσεις που κατά κανόνα καταλήγουν σε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα, ενώ οι πρωταγωνιστές τους βάζουν την ουρά στα σκέλια...
Εναν και πλέον αιώνα πριν, με αφορμή τη χρεοκοπία της χώρας, η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» σχολίαζε την τότε κατάσταση που ελάχιστα απέχει από τη σημερινή ως εξής:«Το επάγγελμα του "πατριώτου" είναι το φθηνότερον όλων, ενίοτε και το καρποφορώτερον. [...] Σεις οι μονοπωλιακοί "πατριώται" φωνάζετε κατά της "χρεωκοπίας" διά να διατηρείτε την τιμήν σας ακεραίαν και το μέτωπον ακηλίδωτον. [...] Ουδέν ευκολώτερον του να κάμνει κανείς τον μεγαλοπρεπή και υπερήφανον και να κραυγάζει "Ανευ δανείου και άνευ χρεωκοπίας!" ή "Η Ελλάς θέλει να ζήση και θα ζήση"!».
Η καταγραφή είναι του Γ. Δερτιλή και παρά τις εθνικές και πολιτικές τραγωδίες που έχουν μεσολαβήσει από τότε, δείχνει ότι επιμένουμε στα ίδια λάθη, στις ίδιες νοοτροπίες και αναπόφευκτα πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα, της εξάρτησης από τους δανειστές, τις αυταπάτες που μας έτρεφαν. Είναι εντυπωσιακό πώς η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται ανά τακτά σχεδόν χρονικά διαστήματα με ακρίβεια που εκπλήσσει.
Ο διεθνής οικονομικός έλεγχος που ακολούθησε τη χρεοκοπία του 1893 επέβαλε την απευθείας εποπτεία των δανειστών στα δημόσια οικονομικά και την άμεση εκχώρηση των εσόδων από τα κρατικά μονοπώλια. Σε περίπτωση μάλιστα που δεν πιάνονταν τα αναμενόμενα έσοδα, προβλεπόταν και... κόφτης, όχι δαπανών όπως σήμερα, αλλά εσόδων από συγκεκριμένες πηγές! Και βέβαια ο νόμος που είχε ψηφιστεί δεν μπορούσε να αναθεωρηθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.
Η οριστική απαλλαγή από το δάνειο αυτό έληξε το 1978. Ογδόντα χρόνια δηλαδή μετά την εκταμίευσή του. Αν σας θυμίζει κάτι με τα 99 χρόνια που θα διέπουν τη λειτουργία του νέου υπερταμείου που αποδέχθηκε η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι προφανώς απλή σύμπτωση...
Το τίμημα λοιπόν της δημαγωγίας, του λαϊκισμού αλλά και του εκμαυλισμού μιας ευεπίφορης σε άσφαιρες αγωνιστικές εξάρσεις κοινωνίας είναι βαρύ και επαναλαμβανόμενο. Αυτό πληρώνουμε για μια φορά ακόμα και αυτοί που έτειναν ευήκοα ώτα στις... αγωνιστικές πλειοδοσίες του κ. Τσίπρα και όσοι προσπάθησαν να προειδοποιήσουν για τα επερχόμενα δεινά. Και απ' ό,τι φαίνεται η συνειδητοποίηση της εθνικής μας τύφλωσης αργεί ακόμα...
Θα τους πάρουν με τις πέτρες: Του Νότη Παπαδόπουλου
Αν ο κ. Τσίπρας έβγαινε και έλεγε ξεκάθαρα: «Κάναμε λάθος, ζητάμε συγγνώμη από τους ψηφοφόρους που παραπλανήσαμε αλλά και όσους κατηγορούσαμε ως προσκυνημένους, προδότες και γερμανοτσολιάδες. Δυστυχώς το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος», τότε θα είχαμε κάνει ως χώρα ένα μεγάλο άλμα στο μέλλον.
Οι ανεκδιήγητοι κυβερνήτες μας όμως - που κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν -, αντί να ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη για την παλαβή διακυβέρνησή τους, ζητούν και τα ρέστα. Ισχυρίζονται ότι το δικό τους Μνημόνιο είναι light και ότι κατάφεραν με την πολιτική τους να προστατεύσουν τους μη έχοντες.
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Το Μνημόνιο Τσίπρα όχι μόνο φορολογεί «ό,τι κολυμπάει, περπατάει και πετάει» αλλά παραχωρεί και ολόκληρη την περιουσία του Δημοσίου για 99 ολόκληρα χρόνια σε ένα γερμανικής έμπνευσης ταμείο αποκρατικοποιήσεων τις αποφάσεις του οποίου ελέγχουν με το βέτο τους οι δανειστές!
Επιπλέον, όπως δήλωσε οργισμένος ο Γιάννης Στουρνάρας, το επτάμηνο της οικονομικής απραξίας και της καταστροφικής «περήφανης διαπραγμάτευσης» ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο φόρτωσε στη χώρα επιπλέον χρέος 85 δισ. ευρώ, έδιωξε καταθέσεις 45 δισ. ευρώ και έφερε τα capital controls αλλά καταδίκασε την ελληνική οικονομία σε δύο ακόμη χρόνια ύφεσης.
Ετσι τώρα ελπίζουμε ότι στα τέλη του 2016 η οικονομία θα προσεγγίζει την κατάσταση που βρισκόταν στα τέλη του 2014. Με μία διαφορά: ότι η κοινωνία σήμερα - πολύ πιο εξουθενωμένη σε σχέση με το 2014, με 200.000 λιγότερες θέσεις εργασίας και 100.000 λιγότερες επιχειρήσεις - βρίσκεται και πάλι μπροστά σε έναν Γολγοθά μέτρων που πλήττει κυρίως τους οικονομικά ανίσχυρους.
Διότι, αντίθετα απ' όσα ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας - επιστρατεύοντας και τον φίλο του, γνωστό... οικονομολόγο Λάκη Λαζόπουλο -, το νέο Μνημόνιο χτυπάει κυρίως τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους μη έχοντες (αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, αναδρομική επιστροφή ΕΚΑΣ, μεγαλύτεροι φορολογικοί συντελεστές) ενώ γονατίζει τη μεσαία τάξη (αύξηση ΕΝΦΙΑ, μείωση αφορολόγητων, πρόσθετη φορολογία).
Τους μόνους που προστάτευσε η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν - την εκλογική της πελατεία - τους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι θα πάρουν ως το 2018... αυξήσεις 150 εκατ. ευρώ!
Αν οι συριζαίοι παραδέχονταν τα λάθη τους και τα ψέματά τους, θα είχαν μια πιθανότητα, μετά την ψήφιση της εφαρμογής του Μνημονίου που δίνει τη δυνατότητα επιστροφής της χώρας στην κανονικότητα, να αντιμετωπίσθούν με κάποια επιείκια. Η υποκρισία τους και η συνεχιζόμενη προσπάθεια εξαπάτησης των πολιτών γεννούν οργή στον κόσμο, που αργά ή γρήγορα θα τους πάρει με τις πέτρες.
Οι φόροι της ανικανότητας: Του Ζώη Τσώλη
Η πιο εύκολη κριτική που μπορεί να ασκήσει κανείς είναι να σταχυολογήσει όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προτού έρθει στην εξουσία και να τα αντιπαραθέσει με τη συμφωνία που καλούνται σήμερα να ψηφίσουν οι βουλευτές του.
Υστερα από τα μέτρα του περασμένου φθινοπώρου με τα οποία καταργήθηκαν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και τις αναγκαίες (ενδεχομένως άστοχες σε πολλά πεδία) αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο είχε χρεοκοπήσει υπό το βάρος των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων και του 1,1 εκατομμυρίου ανέργων, ήρθε η ώρα των φόρων.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να ψηφίσουν πακέτο έμμεσων φόρων σε ό,τι κινείται στην αγορά προκειμένου να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό ως το 2018. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι πρόκειται για άδικους και άνισους φόρους που πλήττουν οριζόντια τους φορολογουμένους, πλούσιους ή φτωχούς, εργαζόμενους ή άνεργους.
Αυτό ξεκινά από την αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, την αύξηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα, ακόμη και στην «πράσινη ενέργεια», και φθάνει ως το Internet.
Το ερώτημα είναι πώς μπορούσαμε να αποφύγουμε όλα αυτά...
Οσοι παρακολουθούν χρόνια τώρα τη δραματική εξέλιξη στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα γνωρίζουν ότι αυτό που καλούμαστε να πληρώσουμε δεν είναι τίποτε άλλο από τον «φόρο της ανικανότητας» προσώπων που κλήθηκαν να ασκήσουν οικονομική πολιτική, αλλά και των προτεραιοτήτων των τριών μνημονίων που επεξεργάστηκαν τα «έξπερτς» του ΔΝΤ και των Βρυξελλών από το 2010.
Γα να ακριβολογούμε, ο υψηλός συντελεστής του ΦΠΑ ήταν 19% το 2009 και αυξήθηκε τέσσερις φορές με τη σημερινή, για να φθάσει στο 24%.
Αυτό συντελέστηκε όταν η περίφημη μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΤHE VAT GAP), την οποία είχε στα χέρια της η κυβέρνηση Σαμαρά και παρέδωσε ο Γκίκας Χαρδούβελης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε ότι στην Ελλάδα «χάνονται ετησίως 7 δισ. ευρώ από τον ΦΠΑ»από την κατά σύστημα φοροαποφυγή και τη φοροκλοπή.
Oλοι γνωρίζουν ότι όπως η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έκανε τίποτε για να περιορίσει το φαινόμενο έτσι και η σημερινή δεν έκανε τίποτε (εκτός από την κατάργηση των σούπερ εκπτώσεων σε Μύκονο, Σαντορίνη και άλλα νησιά) για να εισπράττει τον ΦΠΑ.
Εκεί θα περίμενε κανείς να στραφεί μια οξυδερκής κυβέρνηση που θέλει να εξυγιάνει την οικονομία, να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και να μη χρειάζεται να καταφύγει στην άδικη φορολογία.
Κυβερνούν με ορίζοντα εβδομάδας:
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-22/05/16 |
Το νεκροταφείο της ελληνικής πραγματικότητας:
Του Γιάννη Μαρίνου
Και καθώς για πολλοστή φορά φαίνεται να αναβάλλονται η ανάσταση της οικονομίας μας και η αναπτυξιακή εκτόξευσή της, επανέρχομαι στις εφιαλτικές επισημάνσεις της προηγούμενης Κυριακής, ότι από το 2008 ως το 2015 έχουν κλείσει ή εγκαταλείψει την Ελλάδα 244.712 επιχειρήσεις, λόγω και των αντικαπιταλιστικών εκστρατειών Αριστεράς και συνδικαλιστών γενικά. Αναπόφευκτη συνέπεια η απώλεια 842.670 θέσεων εργασίας για τις οποίες ούτε η κυρία Χάρις Αλεξίου θρήνησε, ούτε η κυρία Βαλαβάνη δάκρυσε, ούτε το ΠΑΜΕ αγωνίστηκε για να αποτρέψει. Να δώσω λοιπόν μια ευκαιρία στους φαρισαίους υποκριτές για να ντραπούν απαριθμώντας κάποιες από τις πιο γνωστές επιχειρήσεις που έκλεισαν κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής. Πριν από την πιο πρόσφατη χρεοκοπία της Ηλεκτρονικής Αθηνών, για τους 450 απολυμένους της οποίας δεν προσφέρθηκε συμπαράσταση ούτε από μία ΜΚΟ, πτώχευσαν, πέραν των δεκάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, και οι ακόλουθες πολύ σημαντικές: Καπνοβιομηχανία Γεωργιάδης, Χαρτοβιομηχανία Θράκης, Neoset, Alex Pak, Φωκάς, Ατλάντικ, Shelman, Πετζετάκις, Nutriart, Σελόντα, Μαΐλλης και Sprider Stores. Πριν από την έναρξη της κρίσης είχαν ήδη χρεοκοπήσει οι Διεθνής Βιομηχανία Ενδυμάτων, ΔΑΝΕ Sea Lines, Δάρινγκ Θεσσαλική, Ξιφίας, Δυναμική Ζωή, Κεράνης, Ράδιο Κορασίδης, Προμότα Ελλάς («Καθημερινή», 1.5.2016).
Σας κούρασα, αλλά δυστυχώς στον κατάλογο των επιχειρήσεων που έκλεισαν ή περιόρισαν τις εργασίες τους θα πρέπει να θυμηθείτε ή να πληροφορηθείτε ότι περιλαμβάνονται και οι εξής: Χαλυβουργία της Ελλάδος στην Ελευσίνα, Hellenic Steel στη Θεσσαλονίκη, Conti Steel της Arcelor Mittal, ΑΓΕΤ στη Χαλκίδα, Χαλυβουργική, Αλουμύλ στην Ξάνθη, Σωληνουργία ΒΕΤ, ΒΙΟΜΕΚ (μεταλλικές κατασκευές), Ελληνικά Σωληνουργεία Χαλκίδας, ContiTech Ιμάς, ΒΙΣ στον Βόλο, Χαρτοβιομηχανία Softex, SCA Hellas και το εργοστάσιο της Pepsico-HBH στο Λουτράκι. Είχαν επίσης αποχωρήσει από την Ελλάδα οι Aldi και Saturn, ο γερμανικός όμιλος Metro, η Carrefour και η Groupon. Στον τραπεζικό τομέα αποχώρησαν οι Royal Bank of Scotland, η Citigroup, οι γαλλικές BNP Paribas, Credit Agricole, Societé General και η πορτογαλική Banco Commercial Portugues («Καθημερινή», 24.4.2016). Να θυμίσω επίσης ότι κατά την πολύχρονη διαδικασία αποβιομηχάνισης της χώρας μας είχαν κλείσει ή αποχωρήσει οι ΙΖΟΛΑ, Pirelli, Goodyear, Ideal Standard, Υαλουργία Οουεν, Κεραφίνα, ΑΚΜΗ, Nissan, Στάγερ, ΕΣΣΟ, Εταιρεία Λιπασμάτων και η Τσιμεντοβιομηχανία Ηρακλής στο Κερατσίνι, ΑΕΒΑΛ, General Motors στη Θεσσαλονίκη, οι επιχειρήσεις Σκαλιστήρη και πλήθος άλλες.
Και καθώς για πολλοστή φορά φαίνεται να αναβάλλονται η ανάσταση της οικονομίας μας και η αναπτυξιακή εκτόξευσή της, επανέρχομαι στις εφιαλτικές επισημάνσεις της προηγούμενης Κυριακής, ότι από το 2008 ως το 2015 έχουν κλείσει ή εγκαταλείψει την Ελλάδα 244.712 επιχειρήσεις, λόγω και των αντικαπιταλιστικών εκστρατειών Αριστεράς και συνδικαλιστών γενικά. Αναπόφευκτη συνέπεια η απώλεια 842.670 θέσεων εργασίας για τις οποίες ούτε η κυρία Χάρις Αλεξίου θρήνησε, ούτε η κυρία Βαλαβάνη δάκρυσε, ούτε το ΠΑΜΕ αγωνίστηκε για να αποτρέψει. Να δώσω λοιπόν μια ευκαιρία στους φαρισαίους υποκριτές για να ντραπούν απαριθμώντας κάποιες από τις πιο γνωστές επιχειρήσεις που έκλεισαν κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής. Πριν από την πιο πρόσφατη χρεοκοπία της Ηλεκτρονικής Αθηνών, για τους 450 απολυμένους της οποίας δεν προσφέρθηκε συμπαράσταση ούτε από μία ΜΚΟ, πτώχευσαν, πέραν των δεκάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, και οι ακόλουθες πολύ σημαντικές: Καπνοβιομηχανία Γεωργιάδης, Χαρτοβιομηχανία Θράκης, Neoset, Alex Pak, Φωκάς, Ατλάντικ, Shelman, Πετζετάκις, Nutriart, Σελόντα, Μαΐλλης και Sprider Stores. Πριν από την έναρξη της κρίσης είχαν ήδη χρεοκοπήσει οι Διεθνής Βιομηχανία Ενδυμάτων, ΔΑΝΕ Sea Lines, Δάρινγκ Θεσσαλική, Ξιφίας, Δυναμική Ζωή, Κεράνης, Ράδιο Κορασίδης, Προμότα Ελλάς («Καθημερινή», 1.5.2016).
Σας κούρασα, αλλά δυστυχώς στον κατάλογο των επιχειρήσεων που έκλεισαν ή περιόρισαν τις εργασίες τους θα πρέπει να θυμηθείτε ή να πληροφορηθείτε ότι περιλαμβάνονται και οι εξής: Χαλυβουργία της Ελλάδος στην Ελευσίνα, Hellenic Steel στη Θεσσαλονίκη, Conti Steel της Arcelor Mittal, ΑΓΕΤ στη Χαλκίδα, Χαλυβουργική, Αλουμύλ στην Ξάνθη, Σωληνουργία ΒΕΤ, ΒΙΟΜΕΚ (μεταλλικές κατασκευές), Ελληνικά Σωληνουργεία Χαλκίδας, ContiTech Ιμάς, ΒΙΣ στον Βόλο, Χαρτοβιομηχανία Softex, SCA Hellas και το εργοστάσιο της Pepsico-HBH στο Λουτράκι. Είχαν επίσης αποχωρήσει από την Ελλάδα οι Aldi και Saturn, ο γερμανικός όμιλος Metro, η Carrefour και η Groupon. Στον τραπεζικό τομέα αποχώρησαν οι Royal Bank of Scotland, η Citigroup, οι γαλλικές BNP Paribas, Credit Agricole, Societé General και η πορτογαλική Banco Commercial Portugues («Καθημερινή», 24.4.2016). Να θυμίσω επίσης ότι κατά την πολύχρονη διαδικασία αποβιομηχάνισης της χώρας μας είχαν κλείσει ή αποχωρήσει οι ΙΖΟΛΑ, Pirelli, Goodyear, Ideal Standard, Υαλουργία Οουεν, Κεραφίνα, ΑΚΜΗ, Nissan, Στάγερ, ΕΣΣΟ, Εταιρεία Λιπασμάτων και η Τσιμεντοβιομηχανία Ηρακλής στο Κερατσίνι, ΑΕΒΑΛ, General Motors στη Θεσσαλονίκη, οι επιχειρήσεις Σκαλιστήρη και πλήθος άλλες.
Ετσι στερήθηκε η Ελλάδα από την παραγωγή εθνικού εισοδήματος και στάλθηκαν στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι και εργάτες προκειμένου να θριαμβεύσει η αντεθνική πολεμική της Αριστεράς, και όχι μόνο, κατά των επιχειρήσεων και να αποδειχθεί πόσο ψευδής είναι ο ισχυρισμός του ΚΚΕ και λοιπών ακροαριστερών ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα αποσκοπεί στη διόγκωση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Το ακριβώς αντίθετο.
Ο κατάλογος αυτός είναι αψευδής απόδειξη του γιατί φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα. Καθώς αντί εθνικής παραγωγής προτιμήσαμε τον ολέθριο δανεισμό, που χαρακτηρίσαμε κιόλας επονείδιστο αντί να ντρεπόμαστε. Ετσι οδηγήσαμε στο κλείσιμο όλες αυτές τις μεγάλες και δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, διογκώσαμε αντίθετα το σπάταλο και αντιπαραγωγικό κράτος και αφεθήκαμε στην χωρίς όρια κατανάλωση με δανεικά. Ετσι ήρθαν τα μνημόνια.
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-22/05/16 |
Οι προειδοποιήσεις είναι απόλυτα σαφείς και προέρχονται από τα πιο αρμόδια χείλη. Είναι πλέον θέμα χρόνου να εκδηλωθούν και νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στην καρδιά της Ευρώπης, καθώς έχει ήδη ξεπερασθεί το ερώτημα τού αν αυτές θα γίνουν και παραμένει απλώς το ερώτημα για το πότε θα γίνουν. Και όλα αυτά χωρίς να γνωρίζουμε, τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, πού θα καταλήξουν οι έρευνες για την πτώση του αιγυπτιακού αεροπλάνου. Πρώτος στόχος φαίνεται να είναι και πάλι η Γαλλία, που αναδεικνύεται φυτώριο νέων τζιχαντιστών μέσα από τα γκέτο των μεγάλων πόλεων, όπου ζουν υπό απαράδεκτες συνθήκες νεαροί μουσουλμάνοι επιρρεπείς στα κηρύγματα των διαφόρων ιμάμηδων, με αποτέλεσμα την επικίνδυνη ριζοσπαστικοποίηση τους. Δεύτερος στόχος η Γερμανία, όπου τζιχαντιστές εκπαιδεύουν ανήλικα παιδιά μουσουλμάνων μεταναστών σε ρόλο καμικάζι για επιθέσεις αυτοκτονίας σε ευρωπαϊκούς στόχους.
Προκαλεί λοιπόν ιδιαίτερη ανησυχία το γεγονός ότι ο επικεφαλής της γαλλικής υπηρεσίας πληροφοριών ενημέρωσε την περασμένη εβδομάδα τη γαλλική Εθνοσυνέλευση ότι επίκειται νέα επίθεση τζιχαντιστών στη Γαλλία. Εξηγώντας ότι «θα χτυπήσουν όσο πιο σύντομα και όσο πιο δυνατά γίνεται, καθώς η οργάνωσή τους δέχεται πλήγματα στο πεδίο της μάχης και θέλει να εκδικηθεί». Είπε μάλιστα ότι η νέα αυτή τρομοκρατική εκστρατεία θα πραγματοποιηθεί με την τοποθέτηση εκρηκτικών σε σημεία όπου συγκεντρώνεται πλήθος, για τη δημιουργία πανικού. Γίνεται έτσι αντιληπτός ο κίνδυνος που υπάρχει εν όψει του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου που θα διεξαχθεί τον Ιούνιο στη Γαλλία και του Διεθνούς Ποδηλατικού Γύρου που θα ακολουθήσει τον Ιούλιο. Παράλληλα, οι υπηρεσίες πληροφοριών της Γερμανίας και της Ολλανδίας έχουν προειδοποιήσει ότι οι τζιχαντιστές στρατολογούν ανήλικα παιδιά και τα εκπαιδεύουν για τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη, ενώ πολλά μεταφέρονται σε στρατόπεδα του Ισλαμικού Κράτους για περαιτέρω στρατιωτική εκπαίδευση.
Με τα δεδομένα αυτά, δεν είναι περίεργο που οι ευρωπαίοι πολίτες, μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένου πανικού, εγκαταλείπουν βαθμιαία τις μετριοπαθείς παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις και στρέφονται προς την Ακροδεξιά, όπως δυστυχώς θα φανεί και με τα αναμενόμενα σήμερα αποτελέσματα της προεδρικής εκλογής στην Αυστρία. Η αντίδραση αυτή προκαλείται και από τις συνεχώς αυξανόμενες ροές των προσφύγων, χωρίς να γίνεται η αναγκαία διάκριση με τους ακραίους τζιχαντιστές, ο οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολίτες των χωρών στις οποίες επιτίθενται. Είναι τα άτομα εκείνα του κοινωνικού περιθωρίου που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στις υποβαθμισμένες περιοχές των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων και έχουν τώρα ριζοσπαστικοποιηθεί. Αν λοιπόν οι δυτικές κοινωνίες δεν καταφέρουν να εξαλείψουν τα αίτια που οδηγούν τους ίδιους τους πολίτες να εντάσσονται στα δίκτυα των φανατικών τζιχαντιστών, δεν υπάρχει απολύτως καμία ελπίδα να αποφευχθούν και νέα τραγικά γεγονότα.
Προκαλεί λοιπόν ιδιαίτερη ανησυχία το γεγονός ότι ο επικεφαλής της γαλλικής υπηρεσίας πληροφοριών ενημέρωσε την περασμένη εβδομάδα τη γαλλική Εθνοσυνέλευση ότι επίκειται νέα επίθεση τζιχαντιστών στη Γαλλία. Εξηγώντας ότι «θα χτυπήσουν όσο πιο σύντομα και όσο πιο δυνατά γίνεται, καθώς η οργάνωσή τους δέχεται πλήγματα στο πεδίο της μάχης και θέλει να εκδικηθεί». Είπε μάλιστα ότι η νέα αυτή τρομοκρατική εκστρατεία θα πραγματοποιηθεί με την τοποθέτηση εκρηκτικών σε σημεία όπου συγκεντρώνεται πλήθος, για τη δημιουργία πανικού. Γίνεται έτσι αντιληπτός ο κίνδυνος που υπάρχει εν όψει του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου που θα διεξαχθεί τον Ιούνιο στη Γαλλία και του Διεθνούς Ποδηλατικού Γύρου που θα ακολουθήσει τον Ιούλιο. Παράλληλα, οι υπηρεσίες πληροφοριών της Γερμανίας και της Ολλανδίας έχουν προειδοποιήσει ότι οι τζιχαντιστές στρατολογούν ανήλικα παιδιά και τα εκπαιδεύουν για τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη, ενώ πολλά μεταφέρονται σε στρατόπεδα του Ισλαμικού Κράτους για περαιτέρω στρατιωτική εκπαίδευση.
Με τα δεδομένα αυτά, δεν είναι περίεργο που οι ευρωπαίοι πολίτες, μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένου πανικού, εγκαταλείπουν βαθμιαία τις μετριοπαθείς παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις και στρέφονται προς την Ακροδεξιά, όπως δυστυχώς θα φανεί και με τα αναμενόμενα σήμερα αποτελέσματα της προεδρικής εκλογής στην Αυστρία. Η αντίδραση αυτή προκαλείται και από τις συνεχώς αυξανόμενες ροές των προσφύγων, χωρίς να γίνεται η αναγκαία διάκριση με τους ακραίους τζιχαντιστές, ο οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολίτες των χωρών στις οποίες επιτίθενται. Είναι τα άτομα εκείνα του κοινωνικού περιθωρίου που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στις υποβαθμισμένες περιοχές των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων και έχουν τώρα ριζοσπαστικοποιηθεί. Αν λοιπόν οι δυτικές κοινωνίες δεν καταφέρουν να εξαλείψουν τα αίτια που οδηγούν τους ίδιους τους πολίτες να εντάσσονται στα δίκτυα των φανατικών τζιχαντιστών, δεν υπάρχει απολύτως καμία ελπίδα να αποφευχθούν και νέα τραγικά γεγονότα.
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-22/05/16 |
Πόσο ακόμα θα πληρώνουμε την εθνική μας τύφλωση; Του Σήφη Πολυμίλη
Πόσες δεκαετίες ακόμα πρέπει να περάσουν για να αντιληφθούμε ότι ο λαϊκισμός και οι τζάμπα υπερπατριωτικές μαγκιές οδηγούν σε εθνικές ταπεινώσεις; Οτι στο τέλος πληρώνουμε πολύ ακριβά τα μεγάλα λόγια, τις ανέξοδες και παραπλανητικές υποσχέσεις που κατά κανόνα καταλήγουν σε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα, ενώ οι πρωταγωνιστές τους βάζουν την ουρά στα σκέλια...
Εναν και πλέον αιώνα πριν, με αφορμή τη χρεοκοπία της χώρας, η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» σχολίαζε την τότε κατάσταση που ελάχιστα απέχει από τη σημερινή ως εξής:«Το επάγγελμα του "πατριώτου" είναι το φθηνότερον όλων, ενίοτε και το καρποφορώτερον. [...] Σεις οι μονοπωλιακοί "πατριώται" φωνάζετε κατά της "χρεωκοπίας" διά να διατηρείτε την τιμήν σας ακεραίαν και το μέτωπον ακηλίδωτον. [...] Ουδέν ευκολώτερον του να κάμνει κανείς τον μεγαλοπρεπή και υπερήφανον και να κραυγάζει "Ανευ δανείου και άνευ χρεωκοπίας!" ή "Η Ελλάς θέλει να ζήση και θα ζήση"!».
Η καταγραφή είναι του Γ. Δερτιλή και παρά τις εθνικές και πολιτικές τραγωδίες που έχουν μεσολαβήσει από τότε, δείχνει ότι επιμένουμε στα ίδια λάθη, στις ίδιες νοοτροπίες και αναπόφευκτα πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα, της εξάρτησης από τους δανειστές, τις αυταπάτες που μας έτρεφαν. Είναι εντυπωσιακό πώς η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται ανά τακτά σχεδόν χρονικά διαστήματα με ακρίβεια που εκπλήσσει.
Ο διεθνής οικονομικός έλεγχος που ακολούθησε τη χρεοκοπία του 1893 επέβαλε την απευθείας εποπτεία των δανειστών στα δημόσια οικονομικά και την άμεση εκχώρηση των εσόδων από τα κρατικά μονοπώλια. Σε περίπτωση μάλιστα που δεν πιάνονταν τα αναμενόμενα έσοδα, προβλεπόταν και... κόφτης, όχι δαπανών όπως σήμερα, αλλά εσόδων από συγκεκριμένες πηγές! Και βέβαια ο νόμος που είχε ψηφιστεί δεν μπορούσε να αναθεωρηθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.
Η οριστική απαλλαγή από το δάνειο αυτό έληξε το 1978. Ογδόντα χρόνια δηλαδή μετά την εκταμίευσή του. Αν σας θυμίζει κάτι με τα 99 χρόνια που θα διέπουν τη λειτουργία του νέου υπερταμείου που αποδέχθηκε η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι προφανώς απλή σύμπτωση...
Το τίμημα λοιπόν της δημαγωγίας, του λαϊκισμού αλλά και του εκμαυλισμού μιας ευεπίφορης σε άσφαιρες αγωνιστικές εξάρσεις κοινωνίας είναι βαρύ και επαναλαμβανόμενο. Αυτό πληρώνουμε για μια φορά ακόμα και αυτοί που έτειναν ευήκοα ώτα στις... αγωνιστικές πλειοδοσίες του κ. Τσίπρα και όσοι προσπάθησαν να προειδοποιήσουν για τα επερχόμενα δεινά. Και απ' ό,τι φαίνεται η συνειδητοποίηση της εθνικής μας τύφλωσης αργεί ακόμα...
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-22/05/16 |
Θα τους πάρουν με τις πέτρες: Του Νότη Παπαδόπουλου
Αν ο κ. Τσίπρας έβγαινε και έλεγε ξεκάθαρα: «Κάναμε λάθος, ζητάμε συγγνώμη από τους ψηφοφόρους που παραπλανήσαμε αλλά και όσους κατηγορούσαμε ως προσκυνημένους, προδότες και γερμανοτσολιάδες. Δυστυχώς το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος», τότε θα είχαμε κάνει ως χώρα ένα μεγάλο άλμα στο μέλλον.
Οι ανεκδιήγητοι κυβερνήτες μας όμως - που κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν -, αντί να ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη για την παλαβή διακυβέρνησή τους, ζητούν και τα ρέστα. Ισχυρίζονται ότι το δικό τους Μνημόνιο είναι light και ότι κατάφεραν με την πολιτική τους να προστατεύσουν τους μη έχοντες.
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Το Μνημόνιο Τσίπρα όχι μόνο φορολογεί «ό,τι κολυμπάει, περπατάει και πετάει» αλλά παραχωρεί και ολόκληρη την περιουσία του Δημοσίου για 99 ολόκληρα χρόνια σε ένα γερμανικής έμπνευσης ταμείο αποκρατικοποιήσεων τις αποφάσεις του οποίου ελέγχουν με το βέτο τους οι δανειστές!
Επιπλέον, όπως δήλωσε οργισμένος ο Γιάννης Στουρνάρας, το επτάμηνο της οικονομικής απραξίας και της καταστροφικής «περήφανης διαπραγμάτευσης» ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο φόρτωσε στη χώρα επιπλέον χρέος 85 δισ. ευρώ, έδιωξε καταθέσεις 45 δισ. ευρώ και έφερε τα capital controls αλλά καταδίκασε την ελληνική οικονομία σε δύο ακόμη χρόνια ύφεσης.
Ετσι τώρα ελπίζουμε ότι στα τέλη του 2016 η οικονομία θα προσεγγίζει την κατάσταση που βρισκόταν στα τέλη του 2014. Με μία διαφορά: ότι η κοινωνία σήμερα - πολύ πιο εξουθενωμένη σε σχέση με το 2014, με 200.000 λιγότερες θέσεις εργασίας και 100.000 λιγότερες επιχειρήσεις - βρίσκεται και πάλι μπροστά σε έναν Γολγοθά μέτρων που πλήττει κυρίως τους οικονομικά ανίσχυρους.
Διότι, αντίθετα απ' όσα ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας - επιστρατεύοντας και τον φίλο του, γνωστό... οικονομολόγο Λάκη Λαζόπουλο -, το νέο Μνημόνιο χτυπάει κυρίως τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους μη έχοντες (αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, αναδρομική επιστροφή ΕΚΑΣ, μεγαλύτεροι φορολογικοί συντελεστές) ενώ γονατίζει τη μεσαία τάξη (αύξηση ΕΝΦΙΑ, μείωση αφορολόγητων, πρόσθετη φορολογία).
Τους μόνους που προστάτευσε η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν - την εκλογική της πελατεία - τους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι θα πάρουν ως το 2018... αυξήσεις 150 εκατ. ευρώ!
Αν οι συριζαίοι παραδέχονταν τα λάθη τους και τα ψέματά τους, θα είχαν μια πιθανότητα, μετά την ψήφιση της εφαρμογής του Μνημονίου που δίνει τη δυνατότητα επιστροφής της χώρας στην κανονικότητα, να αντιμετωπίσθούν με κάποια επιείκια. Η υποκρισία τους και η συνεχιζόμενη προσπάθεια εξαπάτησης των πολιτών γεννούν οργή στον κόσμο, που αργά ή γρήγορα θα τους πάρει με τις πέτρες.
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-22/05/16 |
Οι φόροι της ανικανότητας: Του Ζώη Τσώλη
Η πιο εύκολη κριτική που μπορεί να ασκήσει κανείς είναι να σταχυολογήσει όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προτού έρθει στην εξουσία και να τα αντιπαραθέσει με τη συμφωνία που καλούνται σήμερα να ψηφίσουν οι βουλευτές του.
Υστερα από τα μέτρα του περασμένου φθινοπώρου με τα οποία καταργήθηκαν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και τις αναγκαίες (ενδεχομένως άστοχες σε πολλά πεδία) αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο είχε χρεοκοπήσει υπό το βάρος των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων και του 1,1 εκατομμυρίου ανέργων, ήρθε η ώρα των φόρων.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να ψηφίσουν πακέτο έμμεσων φόρων σε ό,τι κινείται στην αγορά προκειμένου να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό ως το 2018. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι πρόκειται για άδικους και άνισους φόρους που πλήττουν οριζόντια τους φορολογουμένους, πλούσιους ή φτωχούς, εργαζόμενους ή άνεργους.
Αυτό ξεκινά από την αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, την αύξηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα, ακόμη και στην «πράσινη ενέργεια», και φθάνει ως το Internet.
Το ερώτημα είναι πώς μπορούσαμε να αποφύγουμε όλα αυτά...
Οσοι παρακολουθούν χρόνια τώρα τη δραματική εξέλιξη στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα γνωρίζουν ότι αυτό που καλούμαστε να πληρώσουμε δεν είναι τίποτε άλλο από τον «φόρο της ανικανότητας» προσώπων που κλήθηκαν να ασκήσουν οικονομική πολιτική, αλλά και των προτεραιοτήτων των τριών μνημονίων που επεξεργάστηκαν τα «έξπερτς» του ΔΝΤ και των Βρυξελλών από το 2010.
Γα να ακριβολογούμε, ο υψηλός συντελεστής του ΦΠΑ ήταν 19% το 2009 και αυξήθηκε τέσσερις φορές με τη σημερινή, για να φθάσει στο 24%.
Αυτό συντελέστηκε όταν η περίφημη μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΤHE VAT GAP), την οποία είχε στα χέρια της η κυβέρνηση Σαμαρά και παρέδωσε ο Γκίκας Χαρδούβελης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε ότι στην Ελλάδα «χάνονται ετησίως 7 δισ. ευρώ από τον ΦΠΑ»από την κατά σύστημα φοροαποφυγή και τη φοροκλοπή.
Oλοι γνωρίζουν ότι όπως η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έκανε τίποτε για να περιορίσει το φαινόμενο έτσι και η σημερινή δεν έκανε τίποτε (εκτός από την κατάργηση των σούπερ εκπτώσεων σε Μύκονο, Σαντορίνη και άλλα νησιά) για να εισπράττει τον ΦΠΑ.
Εκεί θα περίμενε κανείς να στραφεί μια οξυδερκής κυβέρνηση που θέλει να εξυγιάνει την οικονομία, να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και να μη χρειάζεται να καταφύγει στην άδικη φορολογία.
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-22/05/16 |
Κυβερνούν με ορίζοντα εβδομάδας:
Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Πριν από μία εβδομάδα ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες με στόχο την προσέλκυση επενδυτών. Οπως μάλιστα μας πληροφόρησε σχετική ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του υπουργού, ο κ. Παππάς είπε στους επενδυτές «για την καινούργια εποχή σταθερότητας» που εισέρχεται η χώρα, η οποία δημιουργεί «ένα περιβάλλον φιλόξενο για επενδυτές και επιχειρήσεις που σέβονται τον νόμο και επιδιώκουν την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας».
Αυτά πάνω-κάτω είπε και στις κατ' ιδίαν συναντήσεις με τους επενδυτές. Ανάμεσά τους και το επενδυτικό κεφάλαιο York Capital, ένα από τα μεγαλύτερα του είδους, το οποίο έχει ήδη επενδύσει στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων και στην Πανγαία, εταιρεία επενδύσεων σε ακίνητα (ΑΕΕΑΠ), στην οποία κατέχει το 37%. Οι επενδυτές άκουσαν με προσοχή τον κύριο υπουργό και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται τώρα που η χώρα «μπαίνει στη σταθερότητα». Μόνο για να διαπιστώσουν λίγες μόλις ημέρες αργότερα ότι η φορολόγηση της επένδυσής τους στην Ελλάδα επταπλασιάστηκε!
Το ίδιο διαπίστωσε ακόμη ένας επενδυτής που έχει τοποθετήσει πολλά χρήματα στην Ελλάδα, ο Πρεμ Γούατσα, ο οποίος είναι συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα και ο πρώτος που τον επισκέφθηκε μετά την εκλογική του νίκη τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο Ινδοκαναδός έχει επενδύσει στη Eurobank, συμμετέχοντας και στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, στη Eurolife, αλλά και στην εταιρεία ακινήτων Grivalia. Με το πολυνομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τα προαπαιτούμενα για να κλείσει την αξιολόγηση και να μπει η χώρα σε «περίοδο σταθερότητας» αύξησε τη φορολογία των AEΕAΠ από 1,05 σε 7,5 τοις χιλίοις επί του ενεργητικού τους. Οχι επί των κερδών, αλλά επί του ενεργητικού. Δηλαδή, βάζουν οι μέτοχοι νέα λεφτά στην εταιρεία ή «σηκώνει» η επιχείρηση κεφάλαια από την αγορά, τα κεφάλαια αυτά φορολογούνται προτού καν επενδυθούν, και μάλιστα τώρα επτά φορές περισσότερο. Το ίδιο συμβαίνει και για τα ξενοίκιαστα ακίνητα που ενδεχομένως έχει και για τα οποία πληρώνει ούτως ή άλλως ΕΝΦΙΑ που από εφέτος είναι αυξημένος.
Και όλα αυτά σε έναν κλάδο που σχεδίαζε επενδύσεις ύψους άνω του 1,5 δισ. ευρώ, από τις οποίες το Δημόσιο θα εισέπραττε πολλαπλάσιους φόρους από αυτούς που προσδοκά να εισπράξει αν συνυπολογιστεί η επίδραση που θα είχαν οι επενδύσεις στην οικονομική δραστηριότητα.
Και όταν οι ΑΕΕΑΠ απευθύνθηκαν στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη, η απάντηση που πήραν ήταν: «Δεν μπορώ να μπω τώρα στη διαδικασία να το αλλάξω. Από πού θα τα βρω τα έσοδα που θα μου λείψουν;». Μια καθαρά λογιστική προσέγγιση από την κυβέρνηση που ευαγγελίζεται την προσέλκυση επενδύσεων και την «εκτόξευση της οικονομίας».
Δυστυχώς αυτό είναι στην πράξη το σταθερό επενδυτικό περιβάλλον που διαφημίζουν η κυβέρνηση και ο κ. Παππάς. Μια κυβέρνηση που πορεύεται χωρίς σχέδιο, χωρίς στρατηγική, με χρονικό ορίζοντα ούτε μιας εβδομάδας και με καθαρά φορομπηχτική διάθεση για να μη θίξει το σπάταλο κράτος και τους ψηφοφόρους της. Ετσι όμως ανάπτυξη δεν γίνεται.
Πριν από μία εβδομάδα ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες με στόχο την προσέλκυση επενδυτών. Οπως μάλιστα μας πληροφόρησε σχετική ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του υπουργού, ο κ. Παππάς είπε στους επενδυτές «για την καινούργια εποχή σταθερότητας» που εισέρχεται η χώρα, η οποία δημιουργεί «ένα περιβάλλον φιλόξενο για επενδυτές και επιχειρήσεις που σέβονται τον νόμο και επιδιώκουν την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας».
Αυτά πάνω-κάτω είπε και στις κατ' ιδίαν συναντήσεις με τους επενδυτές. Ανάμεσά τους και το επενδυτικό κεφάλαιο York Capital, ένα από τα μεγαλύτερα του είδους, το οποίο έχει ήδη επενδύσει στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων και στην Πανγαία, εταιρεία επενδύσεων σε ακίνητα (ΑΕΕΑΠ), στην οποία κατέχει το 37%. Οι επενδυτές άκουσαν με προσοχή τον κύριο υπουργό και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται τώρα που η χώρα «μπαίνει στη σταθερότητα». Μόνο για να διαπιστώσουν λίγες μόλις ημέρες αργότερα ότι η φορολόγηση της επένδυσής τους στην Ελλάδα επταπλασιάστηκε!
Το ίδιο διαπίστωσε ακόμη ένας επενδυτής που έχει τοποθετήσει πολλά χρήματα στην Ελλάδα, ο Πρεμ Γούατσα, ο οποίος είναι συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα και ο πρώτος που τον επισκέφθηκε μετά την εκλογική του νίκη τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ο Ινδοκαναδός έχει επενδύσει στη Eurobank, συμμετέχοντας και στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, στη Eurolife, αλλά και στην εταιρεία ακινήτων Grivalia. Με το πολυνομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τα προαπαιτούμενα για να κλείσει την αξιολόγηση και να μπει η χώρα σε «περίοδο σταθερότητας» αύξησε τη φορολογία των AEΕAΠ από 1,05 σε 7,5 τοις χιλίοις επί του ενεργητικού τους. Οχι επί των κερδών, αλλά επί του ενεργητικού. Δηλαδή, βάζουν οι μέτοχοι νέα λεφτά στην εταιρεία ή «σηκώνει» η επιχείρηση κεφάλαια από την αγορά, τα κεφάλαια αυτά φορολογούνται προτού καν επενδυθούν, και μάλιστα τώρα επτά φορές περισσότερο. Το ίδιο συμβαίνει και για τα ξενοίκιαστα ακίνητα που ενδεχομένως έχει και για τα οποία πληρώνει ούτως ή άλλως ΕΝΦΙΑ που από εφέτος είναι αυξημένος.
Και όλα αυτά σε έναν κλάδο που σχεδίαζε επενδύσεις ύψους άνω του 1,5 δισ. ευρώ, από τις οποίες το Δημόσιο θα εισέπραττε πολλαπλάσιους φόρους από αυτούς που προσδοκά να εισπράξει αν συνυπολογιστεί η επίδραση που θα είχαν οι επενδύσεις στην οικονομική δραστηριότητα.
Και όταν οι ΑΕΕΑΠ απευθύνθηκαν στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη, η απάντηση που πήραν ήταν: «Δεν μπορώ να μπω τώρα στη διαδικασία να το αλλάξω. Από πού θα τα βρω τα έσοδα που θα μου λείψουν;». Μια καθαρά λογιστική προσέγγιση από την κυβέρνηση που ευαγγελίζεται την προσέλκυση επενδύσεων και την «εκτόξευση της οικονομίας».
Δυστυχώς αυτό είναι στην πράξη το σταθερό επενδυτικό περιβάλλον που διαφημίζουν η κυβέρνηση και ο κ. Παππάς. Μια κυβέρνηση που πορεύεται χωρίς σχέδιο, χωρίς στρατηγική, με χρονικό ορίζοντα ούτε μιας εβδομάδας και με καθαρά φορομπηχτική διάθεση για να μη θίξει το σπάταλο κράτος και τους ψηφοφόρους της. Ετσι όμως ανάπτυξη δεν γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου