Επτά κείμενα παρέμβασης,
από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Το αδύναμο ελληνικό πολιτικό σύστημα: Του Αντώνη Καρακούση
Το κλείσιμο της αξιολόγησης απεδείχθη εν τέλει πολύ δύσκολη υπόθεση. Τα προαπαιτούμενα δεν τελειώνουν, παλεύονται ακόμη, και κατά τα φαινόμενα θα συνεχίσουν να βασανίζουν για καιρό την κυβέρνηση Τσίπρα. Οι υποχρεώσεις που πηγάζουν από τις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν έναντι εταίρων και δανειστών για την αποτροπή μιας νέας κρίσης είναι αμέτρητες και απολύτως απαιτητικές.
Το καλοκαίρι θα απαιτηθούν συντονισμένες και οργανωμένες προσπάθειες για να προετοιμαστεί η επόμενη αξιολόγηση του φθινοπώρου και να ακολουθήσει βεβαίως νέος κύκλος διαβουλεύσεων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα τέλη του έτους, από την κατάληξη των οποίων θα κριθούν και οι προοπτικές επαναρρύθμισης των ελληνικών χρεών.
Και όλα αυτά εν μέσω εσωτερικών αντιδράσεων και διευρυνόμενων αμφισβητήσεων. Το κλίμα στο κυβερνών κόμμα δεν είναι το καλύτερο και οι δοκιμασίες είναι μπροστά για τον κ. Τσίπρα, όσο κι αν φαντάζει αδιαμφισβήτητος και πανίσχυρος.
Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση είναι αλήθεια πως απέφυγε τα χειρότερα, κέρδισε πολιτικό χρόνο, αλλά το ελληνικό πρόβλημα παραμένει καταδυναστευτικό και δυσεπίλυτο. Για την αντιμετώπισή του ο Πρωθυπουργός θα χρειαστεί να δράσει από εδώ και πέρα απολύτως επαγγελματικά προκειμένου να δημιουργήσει συνθήκες εξόδου από την κρίση.
Κάτι που όμως δεν ταιριάζει στα ήθη και στην κουλτούρα του κόμματός του. Είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, σχεδόν ανυπέρβλητες.
Ωστόσο δεν είναι ο μόνος που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα.
Συνολικά το πολιτικό σύστημα φαντάζει αδύναμο απέναντι στο βαθιά διαρθρωτικό ελληνικό πρόβλημα. Η αμηχανία των κομμάτων της αντιπολίτευσης απέναντι στη δύσκολη και απαιτητική συμφωνία είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού.
Η πάλη ανάμεσα στο ευρωπαϊκό μέλλον και στο βαλκανικό παρελθόν είναι διαρκής και διαπερνά οριζόντια σχεδόν όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας.
Είναι φανερό ότι η Νέα Δημοκρατία, η πιο συγκροτημένη και οργανωμένη αντιπολιτευτική δύναμη της χώρας, ταλανίζεται μόνιμα από αυτή την αντίθεση.
Πράγμα που δεν της επιτρέπει να υπερασπίσει με καθαρό τρόπο τη φιλελεύθερη επιλογή.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αντί να υιοθετήσει μια καθαρή ευρωπαϊκή γραμμή, όπως ταιριάζει στην ιστορία της, λοξοκοιτάζει γύρω-γύρω κινδυνεύοντας να χάσει εν τέλει τον βηματισμό της.
Σε χειρότερη θέση βεβαίως βρίσκεται ο ενδιάμεσος χώρος της λεγόμενης Κεντροαριστεράς.
Ο ευρύτερος χώρος της δημοκρατικής παράταξης, που είναι συνδεδεμένος με τα εθνικά άλματα, παραμένει κατακερματισμένος, απαξιωμένος και με ελλείμματα ηγεσίας.
Δεν δύναται έτσι να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών, ούτε να εμπνεύσει αν δεν ενοποιηθεί και δεν ανασυγκροτηθεί. Υπάρχει παράδοση κατακερματισμού στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Θα απαιτηθεί μακρά προσπάθεια, υποστολή των πολλών φιλοδοξιών και η επιστράτευση βεβαίως προσωπικοτήτων με αποθέματα αξιοπιστίας και ενοποιητική δυνατότητα για να ξαναβρεί τη θέση και τον ρόλο που της αρμόζει.
Οπως και να έχει, χωρίς μια τελική μάχη ανάμεσα στο ευρωπαϊκό μέλλον και στο βαλκανικό παρελθόν η Ελλάδα θα παλεύει αενάως με την κρίση και τις συνέπειές της.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Η νέα απειλή: Του Γιάννη Καρτάλη
Το καλοκαίρι θα απαιτηθούν συντονισμένες και οργανωμένες προσπάθειες για να προετοιμαστεί η επόμενη αξιολόγηση του φθινοπώρου και να ακολουθήσει βεβαίως νέος κύκλος διαβουλεύσεων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα τέλη του έτους, από την κατάληξη των οποίων θα κριθούν και οι προοπτικές επαναρρύθμισης των ελληνικών χρεών.
Και όλα αυτά εν μέσω εσωτερικών αντιδράσεων και διευρυνόμενων αμφισβητήσεων. Το κλίμα στο κυβερνών κόμμα δεν είναι το καλύτερο και οι δοκιμασίες είναι μπροστά για τον κ. Τσίπρα, όσο κι αν φαντάζει αδιαμφισβήτητος και πανίσχυρος.
Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση είναι αλήθεια πως απέφυγε τα χειρότερα, κέρδισε πολιτικό χρόνο, αλλά το ελληνικό πρόβλημα παραμένει καταδυναστευτικό και δυσεπίλυτο. Για την αντιμετώπισή του ο Πρωθυπουργός θα χρειαστεί να δράσει από εδώ και πέρα απολύτως επαγγελματικά προκειμένου να δημιουργήσει συνθήκες εξόδου από την κρίση.
Κάτι που όμως δεν ταιριάζει στα ήθη και στην κουλτούρα του κόμματός του. Είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, σχεδόν ανυπέρβλητες.
Ωστόσο δεν είναι ο μόνος που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα.
Συνολικά το πολιτικό σύστημα φαντάζει αδύναμο απέναντι στο βαθιά διαρθρωτικό ελληνικό πρόβλημα. Η αμηχανία των κομμάτων της αντιπολίτευσης απέναντι στη δύσκολη και απαιτητική συμφωνία είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού.
Η πάλη ανάμεσα στο ευρωπαϊκό μέλλον και στο βαλκανικό παρελθόν είναι διαρκής και διαπερνά οριζόντια σχεδόν όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας.
Είναι φανερό ότι η Νέα Δημοκρατία, η πιο συγκροτημένη και οργανωμένη αντιπολιτευτική δύναμη της χώρας, ταλανίζεται μόνιμα από αυτή την αντίθεση.
Πράγμα που δεν της επιτρέπει να υπερασπίσει με καθαρό τρόπο τη φιλελεύθερη επιλογή.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αντί να υιοθετήσει μια καθαρή ευρωπαϊκή γραμμή, όπως ταιριάζει στην ιστορία της, λοξοκοιτάζει γύρω-γύρω κινδυνεύοντας να χάσει εν τέλει τον βηματισμό της.
Σε χειρότερη θέση βεβαίως βρίσκεται ο ενδιάμεσος χώρος της λεγόμενης Κεντροαριστεράς.
Ο ευρύτερος χώρος της δημοκρατικής παράταξης, που είναι συνδεδεμένος με τα εθνικά άλματα, παραμένει κατακερματισμένος, απαξιωμένος και με ελλείμματα ηγεσίας.
Δεν δύναται έτσι να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών, ούτε να εμπνεύσει αν δεν ενοποιηθεί και δεν ανασυγκροτηθεί. Υπάρχει παράδοση κατακερματισμού στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Θα απαιτηθεί μακρά προσπάθεια, υποστολή των πολλών φιλοδοξιών και η επιστράτευση βεβαίως προσωπικοτήτων με αποθέματα αξιοπιστίας και ενοποιητική δυνατότητα για να ξαναβρεί τη θέση και τον ρόλο που της αρμόζει.
Οπως και να έχει, χωρίς μια τελική μάχη ανάμεσα στο ευρωπαϊκό μέλλον και στο βαλκανικό παρελθόν η Ελλάδα θα παλεύει αενάως με την κρίση και τις συνέπειές της.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Η νέα απειλή: Του Γιάννη Καρτάλη
Μια νέα απειλή για την Ευρώπη που θα τροφοδοτήσει ακόμη περισσότερο τη στροφή προς τον ευρωσκεπτικισμό και τον ακροδεξιό λαϊκισμό κυοφορείται την περίοδο αυτή στην περιοχή της Μεσογείου. Μετά το κλείσιμο για τους πρόσφυγες της βαλκανικής οδού προς τις ευρωπαϊκές χώρες, οι μεταναστευτικές ροές κατευθύνονται τώρα στη Λιβύη και από εκεί, μέσω της θάλασσας, προς τις ιταλικές ακτές. Η «ταρίφα» για τη διάσχιση της Μεσογείου (που αποδεικνύεται εξαιρετικά επικίνδυνη) είναι 1.000 δολάρια και δεν απευθύνεται μόνο προς τους Σύρους, τους Ιρακινούς και τους Αφγανούς αλλά κυρίως προς τους λιμοκτονούντες κατοίκους της Κεντρικής Αφρικής. Το πρόβλημα είναι ότι το Ισλαμικό Κράτος, που ελέγχει μεγάλο τμήμα των λιβυκών ακτών, επωφελείται από τη χαώδη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα αυτή και στέλνει τζιχαντιστές μαχητές προς την Ευρώπη, οι οποίοι έρχονται να ενταχθούν στους ήδη λειτουργούντες τρομοκρατικούς πυρήνες στα υποβαθμισμένα προάστια των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων.
Αν οι πληροφορίες που μετέδωσε την περασμένη εβδομάδα το CNN είναι ακριβείς, οι τζιχαντιστές αυτοί «ταξιδεύουν με τις οικογένειές τους άοπλοι φορώντας αμερικανικά ρούχα και φέροντας χαρτιά στα αγγλικά έτσι ώστε να δείχνουν ως κανονικοί μετανάστες και να μην εγείρουν καμία υποψία». Τη στιγμή που η Λιβύη μαστίζεται από τη βία και το πολιτικό και οικονομικό χάος είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθούν οι ενέργειες στις οποίες προβαίνει το παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους. Ενώ ανεπαρκής αποδεικνύεται και η ευρωπαϊκή επιχείρηση έρευνας και διάσωσης «Σοφία» στην Κεντρική Μεσόγειο. Το αποτέλεσμα είναι ότι μπορεί να έκλεισε η οδός των Βαλκανίων, η νέα όμως οδός της Μεσογείου συμβάλλει πολύ περισσότερο στην ενίσχυση της τρομοκρατικής απειλής για την Ευρωπη, σε μια στιγμή που κυριαρχεί η άνοδος της Ακροδεξιάς όχι μόνο ως αντίδραση στην εισβολή των προσφύγων αλλά και λόγω της οικονομικής αστάθειας και αβεβαιότητας.
Το φαινόμενο αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταρρέουν παντού οι παραδοσιακές μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις, με τελευταίο παράδειγμα τις αυστριακές προεδρικές εκλογές, όπου την τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε με ελάχιστες ψήφους διαφορά η εκλογή ενός ακροδεξιού προέδρου. Και επειδή πολιτική και οικονομία συμβαδίζουν, δεν στερείται σημασίας η τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που επισημαίνει ότι «η αυξανόμενη υποστήριξη λαϊκιστικών πολιτικών κομμάτων οδηγεί πιθανότατα στην καθυστέρηση υλοποίησης σημαντικών δημοσιονομικών και δομικών μεταρρυθμίσεων». Οι γνωρίζοντες μάλιστα λένε ότι οι επενδυτές έχουν ήδη αποσύρει από την ευρωζώνη μισό τρισ. ευρώ λόγω του φόβου για την πολιτική αστάθεια η οποία μπορεί να προκληθεί από την άνοδο της Ακροδεξιάς και του εθνικιστικού λαϊκισμού. Μία ακόμη αυταπάτη του Αλέξη Τσίπρα που προέβλεπε ότι «η Ευρώπη αλλάζει» και θα έρχονταν στην εξουσία οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς!
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Εχουν γνώση οι φύλακες ή μόνο αυταπάτες; Του Γιάννη Μαρίνου
Η ιδρυτική συνθήκη του ΝΑΤΟ περιέχει διάταξη που θα έπρεπε να μη μας επιτρέπει να κοιμόμαστε. Προστατεύει τα κράτη-μέλη μόνο από επίθεση οποιασδήποτε τρίτης χώρας. Αν όμως μια χώρα-μέλος, όπως π.χ. η Τουρκία, καταλάβει ένα από τα νησιά μας, το ΝΑΤΟ δεν οφείλει να την αποτρέψει. Απλώς θα περιορισθεί να εκφράσει την ανησυχία του, όπως είθισται στη διπλωματική γλώσσα, και θα συστήσει και στα δύο μέρη αυτοσυγκράτηση. (Ας θυμηθούμε την τραγωδία της Κύπρου, που ήταν ουσιαστικά το άθλιο αποτέλεσμα μιας αναμέτρησης μεταξύ δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, Ελλάδας και Τουρκίας.)
Τι υποκρύπτουν σήμερα η έκρυθμη κατάσταση και τα υπερφίαλα σχέδια του σουλτάνου Ερντογάν και της μαντιλοδεμένης συζύγου του, που περιέργως βρίσκεται συνεχώς δίπλα του; Η κάλυψη που του προσφέρουν τα πολεμικά του ΝΑΤΟ στις απαιτήσεις σε νησιά μας και το Αιγαίο, μαζί με το Προσφυγικό, που προσθέτει ποικίλες επιπλοκές, επαυξάνουν τους κινδύνους στρατιωτικής εμπλοκής μας, με προφανώς ολέθριες συνέπειες λόγω και της άνισης πολεμικής μηχανής που διαθέτουν οι δύο χώρες.
Διασχίζοντας προ ετών με εκδρομικό πούλμαν τις αχανείς εκτάσεις της Ανατολίας διαπίστωσα έκπληκτος πόσο πολεμικά ισχυρή είναι η Τουρκία και ταυτόχρονα πόσο εξοπλιστικά αυτάρκης. Κάθε τόσο ξεφύτρωναν στα μάτια μου τεράστιες βιομηχανικές εγκαταστάσεις όπου, όπως μας πληροφορούσε ο ξεναγός μας, κατασκευάζονταν τανκς, πολεμικά αεροπλάνα, ελικόπτερα, πύραυλοι, πυροβόλα, στρατιωτικά οχήματα, πυρομαχικά και ποιος ξέρει τι άλλο. Οπως πληροφορείται ο αναγνώστης της εφημερίδας «Φλόγα της Μακεδονίας» (Ιανουάριος - Μάρτιος 2016), το κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα, ύψους 5,9 δισ. δολαρίων, που εξαγγέλθηκε πρόσφατα στην Τουρκία θα αναλάβουν να υλοποιήσουν σχεδόν στο σύνολό του (4,5 δισ.) εγχώριες αμυντικές βιομηχανίες. Μια απλή σύγκριση με την ανυπαρξία μιας έστω και στοιχειωδώς υπολογίσιμης βιομηχανικής υποδομής στη χώρα μας προκαλεί κατάθλιψη και βαριά ανησυχία. Σκεφθείτε ότι, ενώ εμείς μετά βίας παράγουμε κάποια πυρομαχικά και στρατιωτικά οχήματα, η Τουρκία αναπτύσσει παραγωγή ακόμη και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) και άρχισε τη ναυπήγηση ελικοπτεροφόρου - αεροπλανοφόρου που θα φέρει και επτά αμερικανικά αεροσκάφη F-35B σταθερής απονήωσης - προσνήωσης (ως το 2018 θα έχει παραλάβει 100 τέτοια πολεμικά αεροσκάφη από τις ΗΠΑ). Εμείς εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στην τρίτη γενιά μαχητικών αεροσκαφών, ενώ η τουρκική αεροπορία σε λίγους μήνες θα εντάξει στο δυναμικό της τα πρώτα μαχητικά πέμπτης γενιάς! Η «Φλόγα της Μακεδονίας» (υπεύθυνος ο μαχητικός αντιστράτηγος ε.α. Ναούμ) μας πληροφόρισε ότι το ημέτερο ΓΕΑ προσπαθεί να προωθήσει την προμήθεια νέων αεροσκαφών, την αναβάθμιση των Mirage και F-16 που διαθέτουμε με ραντάρ το οποίο εντοπίζει τα «αόρατα» αεροσκάφη και την αγορά μεταχειρισμένων F-15. Σχέδια όμως για το απώτερο μέλλον, ελλείψει χρημάτων.
Η απειλούμενη από τον Ερντογάν ακύρωση της συμφωνίας μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας για την αποτροπή του ανεξέλεγκτου κύματος προσφύγων προς τα ελληνικά νησιά, αν δεν καταργηθεί η βίζα για τους Τούρκους που ταξιδεύουν στην Ευρώπη, μπορεί να βάλει σε πειρασμό τον τούρκο πρόεδρο σε βάρος της αποδυναμωμένης χώρας μας. Εχουσι γνώσιν οι φύλακες ή κυριαρχούνται και στο μείζον αυτό θέμα από αυταπάτες;
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Πού χάθηκαν οι Αγανακτισμένοι; Του Σήφη Πολυμίλη
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται πέντε χρόνια από την εμφάνιση του κινήματος των Αγανακτισμένων και την κατάληψη της πλατείας Συντάγματος από οργισμένους διαδηλωτές που αποδοκίμαζαν και προπηλάκιζαν βουλευτές που αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν μέσα από τον Εθνικό Κήπο για να αποφύγουν τα χειρότερα. Ηταν η εποχή της ώσμωσης της πάνω και της κάτω πλατείας με τους εθνικοπατριώτες ακροδεξιούς από τη μια και τους οργισμένους κινηματικούς της Αριστεράς από την άλλη, που απαξίωναν συλλήβδην και ισοπεδωτικά το πολιτικό σύστημα αλλά και τις δημοκρατικές κατακτήσεις της Μεταπολίτευσης. Ηταν η εποχή που κυριαρχούσε ευθέως ο αντικοινοβουλευτισμός με συνθήματα όπως «Η χούντα δεν τελείωσε το '73» και «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»...
Ηταν η εποχή που σημερινοί υπουργοί παρέδιδαν μαθήματα αντίστασης και μίσους στην πλατεία και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούσε μετά πάθους αυτό το ρεύμα της ανεξέλεγκτης αγανάκτησης για να δρομολογήσει την άνοδό της στην εξουσία. Το κίνημα ξεφούσκωσε ξαφνικά μετά από δύο μήνες, όπως ξαφνικά είχε διογκωθεί. Αφησε όμως βαθιά τα σημάδια του σε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που πίστεψε τον εύκολο δρόμο της οργής και της απαξίωσης της πολιτικής ως διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Κυβερνήσεις παρήλθαν, κόμματα απαξιώθηκαν, ήρθε η πρώτη φορά Αριστερά, για να αποδειχθεί ότι το μίσος, η οργή, ο ισοπεδωτικός λαϊκισμός όχι μόνο δεν προσφέρουν λύσεις αλλά επιτείνουν τα αδιέξοδα της χώρας και της κοινωνίας. Ολο και σκληρότερα μνημόνια επιβάλλονται, αλλά η οργή ιδιωτεύει πλέον μαζί με την αγανακτισμένη και αποπροσανατολισμένη κοινωνία. Η ρητορική του μίσους και του διχασμού εξακολουθεί όμως, παρά τα όσα συνέβησαν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, να είναι η κυρίαρχη επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ.
Το «εμείς ή αυτοί» με το οποίο πολιτεύτηκαν στις προηγούμενες εκλογές, πριν από τη συνθηκολόγηση με τα μνημόνια, εξακολουθεί να αποτελεί την κυρίαρχη αφήγησή τους. Από τη μια ο αγνός και αμόλυντος λαός με τους υπερασπιστές του και από την άλλη οι διεφθαρμένοι διαπλεκόμενοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης. Ετσι κατασκευάζουν το σκηνικό της απαραίτητης πόλωσης για να συγκαλύψουν τις κυβιστήσεις, την ανικανότητά τους και να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία. Η αγανάκτηση όμως που τόσο καλλιέργησαν μπορεί να μην εκδηλώνεται πια στις πλατείες, αλλά υποβόσκει σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Και το ερώτημα είναι πότε και πώς θα εκδηλωθεί...
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Καθαρά λόγια για την οικονομία: Του Ζώη Τσώλη
Η μόνη ασφαλής απάντηση για το πόσο επιτυχής ή όχι ήταν η συμφωνία της Τετάρτης για την ελληνική οικονομία είναι να αναλογιστεί κανείς τι θα συνέβαινε στη χώρα αν δεν υπήρχε αυτή η συμφωνία.
Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την έχει δώσει πολλές φορές η αξιωματική αντιπολίτευση περιγράφοντας με κάθε τρόπο, κάθε λεπτομέρεια, από το καλοκαίρι του 2015, το σπιράλ της καταστροφής όπου θα οδηγούσε την οικονομία και τη χώρα η μη συμφωνία με τους εταίρους.
Τα πράγματα όμως εξελίχθηκαν, ο κ. Τσίπρας υιοθέτησε πολιτικές που κανείς δεν φανταζόταν ότι μπορεί να φέρει στη Βουλή και φτάσαμε σε μια συμφωνία υπό τους αυστηρούς όρους εποπτείας που καθόρισε το Eurogroup για τα επόμενα δύσκολα βήματα που καλείται να κάνει η κυβέρνηση αλλά ενδεχομένως και όποιος τη διαδεχθεί...
Η συμφωνία όμως έφερε 10,3 δισ. ευρώ που θα διατεθούν για να πληρώσουμε τα δάνειά μας και να αποφύγουμε μια νέα χρεοκοπία αλλά και για να εξοφλήσει το Δημόσιο το μεγαλύτερο μέρος από τα «φέσια» σε εργαζομένους, προμηθευτές και συνταξιούχους που έχει δημιουργήσει τον τελευταίο χρόνο. Ποιος άραγε δεν περιμένει τα λεφτά του;
Ισως λοιπόν έφτασε η ώρα η αξιωματική αντιπολίτευση να πάψει να κλαίει πάνω από το χυμένο γάλα της εξουσίας, να αποδεχθεί ότι νέα αφετηρία για την οικονομία είναι αυτή η συμφωνία, η οποία άλλωστε υπόσχεται ελάφρυνση και του χρέους με ορίζοντα το 2018, και να συμβάλει με κάθε τρόπο έτσι ώστε το μείγμα της πολιτικής που στηρίζεται στην υπερφορολόγηση των μεσαίων και υψηλών εισοδημάτων και σε άλλα μέτρα που θα έρθουν να βελτιωθεί. Και αυτό για δύο λόγους:
- Να βοηθήσει όλους όσοι πράγματι πλήττονται από το βαρύ φορτίο του ΣΥΡΙΖΑ, πρωτίστως τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
- Να κερδίσει τους ανθρώπους-ψηφοφόρους που βαρέθηκαν να ακούνε για την καταστροφή που έρχεται αλλά πιστεύουν στις θέσεις της ΝΔ για λιγότερο Δημόσιο, μικρότερο κράτος, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει απολύσεις.
Είναι ώρα τα καθαρά λόγια να διαδεχθούν τις ύβρεις στις οποίες δυστυχώς κατέφυγε ακόμη κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προς τους πολιτικούς αντιπάλους.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Πολάκης και Φίλης φέρνουν την ανάπτυξη:
Του Γιώργου Παπαϊωάννου
«Η ανάπτυξη έρχεται» δήλωνε την περασμένη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας με αφορμή τα αποτελέσματα του Εurogroup. Την ίδια ώρα ο Παύλος Πολάκης συμμετείχε σε τελετή υπογραφής ατομικών συμβάσεων εργασίας 35 εργαζομένων στον καθαρισμό και στη φύλαξη στο Νοσοκομείο Καλαμάτας. Πρόκειται για το πρώτο νοσοκομείο που υπογράφει ατομικές συμβάσεις, εγκαταλείποντας το καθεστώς του outsourcing και επιστρέφοντας στην παλιά καλή συνταγή. Και ο κ. Πολάκης το γιόρτασε!
Οπως είπε στην πανηγυρική του ομιλία, «με τον τρόπο αυτόν μπαίνει τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα των εργολαβικών γραφείων» και «τερματίζεται ένα καθεστώς ασυδοσίας». Διότι όπως εξήγησε, «επειδή κόπηκαν οριζόντια φάρμακα και υλικά και επειδή δεν περίσσευαν παράπλευρες ωφέλειες από αυτά, ανέβηκε το κόστος όλων των υποστηρικτικών λειτουργιών των νοσοκομείων (υπηρεσίες φύλαξης, καθαριότητας, σίτισης, κ.λπ.), από 90 εκατ. ευρώ το 2011 σε 310 εκατ. ευρώ το 2015, προκειμένου να υπάρχουν παράπλευρες ωφέλειες σε διοικήσεις δεξιά και αριστερά».
Και για να το λέει ο υπουργός έτσι θα είναι. Ομως αφού ξέρει τι γίνεται γιατί δεν διαλύει τους παρασιτικούς μηχανισμούς, εφαρμόζοντας τον νόμο; Και αν το πλαίσιο είναι λάθος, γιατί δεν φτιάχνει ένα σωστό, με διαφανείς διαγωνισμούς στη «Διαύγεια», την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υποβάθμισε, με ασφαλιστικές δικλίδες και αξιολόγηση, έτσι ώστε όποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του να τιμωρείται και να φεύγει από την αγορά; Αντ' αυτού ο κ. Πολάκης επιλέγει να καταργήσει το outsourcing, έναν θεσμό που λειτουργεί αποτελεσματικά σε όλον τον δυτικό κόσμο και να γυρίσει στην παλιά καλή συνταγή που χρεοκόπησε τη χώρα.
Την ίδια στιγμή ο Νίκος Φίλης προανήγγελλε ότι το δημόσιο σχολείο θα δίνει κρατικό πτυχίο γλωσσομάθειας για να μην είναι υποχρεωμένοι οι μαθητές να πηγαίνουν σε φροντιστήρια! Ακόμα μια κίνηση προς την κατεύθυνση του πελατειακού κράτους που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Διότι ποιος εκτός από το Δημόσιο θα προτιμήσει να προσλάβει κάποιον που έχει κρατικό πτυχίο γλωσσομάθειας π.χ. στα αγγλικά από κάποιον που έχει Proficiency; Το θέμα δεν είναι να χορηγεί πτυχία το δημόσιο σχολείο, αλλά να διδάσκει αγγλικά σε τέτοιο επίπεδο που ο μαθητής να μπορεί να συμμετέχει στις εξετάσεις του Proficiency χωρίς να πηγαίνει φροντιστήριο.
Μπορεί ο Πρωθυπουργός στα λόγια να υπόσχεται ανάπτυξη, όμως η ανάπτυξη δεν είναι συμβατή με τα ισχυρά πελατειακά-κομματικά δίκτυα που προσπαθούν να στήσουν οι υπουργοί του και να τα συντηρήσουν με την υψηλή φορολογία. Η χώρα χρεοκόπησε εξαιτίας του σπάταλου κράτους.
Για να έρθει η ανάπτυξη θα πρέπει να προωθηθούν χωρίς καθυστέρηση οι μεταρρυθμίσεις που θα απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής οικονομίας, θα επανεκκινήσουν την παραγωγική διαδικασία και θα αντικαταστήσουν το κρατικοδίαιτο μοντέλο της Μεταπολίτευσης που στηρίχθηκε στα κομματικά και πελατειακά δίκτυα με μια εξωστρεφή οικονομία που θα στηρίζεται στον παραγωγικό και καινοτόμο επιχειρηματία. Και για να το πετύχει αυτό ο κ. Τσίπρας θα πρέπει πρώτα απ' όλα ο ίδιος να πιστέψει σε αυτό και κατόπιν να επιλέξει τους κατάλληλους υπουργούς. Και όσο αυτό δεν γίνεται η ανάπτυξη ΘΑ έρχεται..
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-29/05/16
Μενουμευρωπαίοι και οι δραχμολάγνοι:
Του Νότη Παπαδόπουλου
Ας δούμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Τα φορολογικά μέτρα που έχουμε μπροστά μας είναι βουνό. Οι περικοπές του Ασφαλιστικού θίγουν όλους τους συνταξιούχους, τους νυν και τους επόμενους. Ο δημοσιονομικός κόφτης κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας και είναι πολύ πιθανόν να ενεργοποιηθεί με νέα μέτρα τον επόμενο Μάιο. Το υπερταμείο είναι γεγονός για 99 χρόνια, έτοιμο να αποκρατικοποιήσει όλα τα φιλέτα από την περιουσία του Δημοσίου. Το χρέος ίσως ελαφρυνθεί το 2018, εφόσον έχουμε τηρήσει το πρόγραμμα κατά γράμμα.
Ας μη γελιόμαστε. Με αυτά τα δεδομένα θα πορευτούμε τα επόμενα χρόνια. Προσπαθώντας να διατηρήσουμε ό,τι μπορούμε από το επίπεδο της ζωής μας, που κάθε χρόνο πέφτει χαμηλότερα.
Τουλάχιστον όμως η χώρα απέφυγε τη δραχμή, παραμένει υπό ευρωπαϊκή προστασία - τόσο σημαντική για τα εθνικά μας θέματα - και ο αιθεροβάμων κ. Τσίπρας επιτέλους προσγειώθηκε στην πραγματικότητα κάνοντας όσα έπρεπε να είχε κάνει πριν από ενάμιση χρόνο.
Είναι καιρός να πάψει να παίζει με τα νεύρα μας και τη νοημοσύνη μας. Γιατί αυτό κάνουν οι κ.κ. Καμμένος και Βούτσης όταν λένε μερικά 24ωρα μετά την ψήφιση της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά ότι το μέτρο είναι αντισυνταγματικό και εγκληματικό. Ή ο κ. Κατρούγκαλος όταν υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση ψήφισε τα μέτρα αλλά δεν θα τα εφαρμόσει. Αλλά και ο κ. Σκουρλέτης που δηλώνει μιλώντας για τη ΔΕΗ ότι «δεν πωλείται τίποτα» όταν η κυβέρνηση έχει μόλις εγκρίνει λίστα με 19 αποκρατικοποιήσεις στις οποίες περιλαμβάνεται και ποσοστό της ΔΕΗ.
Υστερα απ' όσα έχει περάσει ο κόσμος το μόνο που δεν χρειάζεται είναι να τον κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα του. Οπως κάνει ο κ. Τσίπρας όταν υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση θα ιδρύσει ένα Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης για να βοηθηθούν δήθεν αυτοί που θίγονται περισσότερο από τα μέτρα. Ενα ακόμη ανέκδοτο σαν το περιβόητο παράλληλο πρόγραμμα...
Η χώρα όμως βρίσκεται ήδη έξι χρόνια σε μνημόνια και θα παραμείνει κι άλλα δύο. Επειδή τα κόμματα εναλλάσσονται στους ρόλους των μνημονιακών και των αντιμνημονιακών και αδυνατούν να την οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση. Και να παραδεχθούν ότι απαιτούνται απ' όλους κι άλλες θυσίες, σκληρή δουλειά και αλλαγή νοοτροπίας για να ορθοποδήσει ξανά ο τόπος.
Γι' αυτό σταματήστε να ταΐζετε τον κόσμο σανό. Σταματήστε να διχάζετε τους πολίτες σε μενουμευρωπαίους και δραχμολάγνους. Πείτε τους επιτέλους την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου