ΟΤΑΝ Η ΗΜΙΕΠΙΣΗΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΣΟΥΛΤΑΝΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ, ΟΠΩΣ π.χ. ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΝΑ ΕΞΙΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟ ΗΓΕΤΗ. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΚΑΙ ΤΣΙΠΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΤΑΤΑ ΕΝΗΡΓΗΣΑΝ

• ΟΙ ΚΗΠΟΥΡΟΙ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ"-1358(7)

  

  "Η ΑΥΓΗ"-25/05/16

Συνεταίρος εξ ανάγκης

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήξερε πάντα να ποντάρει ψηλά, από τα χρόνια που ήταν ο ίδιος διωκόμενος από το τότε "βαθύ κράτος" της Άγκυρας, στις αρχές του αιώνα. Και αρκετές φορές το ποντάρισμα του βγαίνει. Έτσι και τώρα αυξάνει την πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση λέγοντας ότι, εάν δεν υπάρξει πρόοδος στην άρση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες, τότε κι αυτός θα φροντίσει να μην κυρωθεί από την τουρκική Βουλή η συμφωνία για την επιστροφή των προσφύγων στη χώρα του. Απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συμφωνία; Επί της ουσίας, όχι.

Ο Ερντογάν προσπαθεί να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί, αλλά χωρίς να χάσει και τον τελευταίο απρόθυμο γείτονα - σύμμαχο που του έχει απομείνει. Μέχρι πέρσι το καλοκαίρι είχε προνομιακές σχέσεις με τον Βλαντίμιρ Πούτιν -θυμάστε τα ταρατατζούμ με τα οποία αναγγέλθηκε το σχέδιο του αγωγού Turkish Stream;-, για να φτάσει αργά το φθινόπωρο στα πρόθυρα του πολέμου με τη Ρωσία.

Επί σειράν ετών ήταν απόλυτα απαραίτητος για τις επιχειρήσεις των Αμερικανών στη Μέση Ανατολή, ενώ είχε άριστες σχέσεις και με το Ισραήλ, μέχρι το επεισόδιο με το πλοίο Μαβί Μαρμαρά. Πριν ξεκινήσει η αραβική άνοιξη -αυτή, την οποία ο Ερντογάν θέλησε να εκμεταλλευτεί για τα... οθωμανικά του όνειρα- έκανε οικογενειακώς διακοπές με τον Άσαντ της Συρίας, τον οποίο θέλει τώρα πάση θυσία να εξοντώσει.

Τώρα η Τουρκία του δόγματος Νταβούτογλου -"μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες"- έμεινε χωρίς δόγμα και χωρίς Νταβούτογλου. Κι ο Ερντογάν, όσο κι αν ανεβάζει τους τόνους, δεν έχει την πολυτέλεια να τα χαλάσει με την Ε.Ε. Μπορεί να υποστηρίζει καταχειροκροτούμενος από τους οπαδούς του ότι η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερο την Τουρκία απ' ό,τι το αντίθετο, πλην όμως η υπόθεση της βίζας είναι για τον Ερντογάν εξαιρετικά σημαντική. Την έχει τάξει στην εκλογική του πελατεία -κυρίως στους μικρομεσαίους της Ανατολίας- και θα είναι προσωπική του ήττα να μην τηρήσει αυτή την υπόσχεση. Οπότε τραβάει το σκοινί όσο περισσότερο μπορεί ελπίζοντας ότι δεν θα το σπάσει. Και δοκιμάζει τα όρια της Ευρώπης "των αξιών", που έχουν διασταλεί σε βαθμό κακουργήματος.

Αν ο Ερντογάν ήταν αποφασισμένος να τα σπάσει με την Ε.Ε., θα έκανε πράξη την απειλή εκείνου του συμβούλου του που είχε τουιτάρει προ ημερών ότι θα ανοίξει τη στρόφιγγα στο Αιγαίο. Όμως, η στρόφιγγα παραμένει κλειστή. Τουλάχιστον έτσι δεν πνίγονται άνθρωποι.

¨"Η ΑΥΓΗ"-25/05/16