Η στάση όμως της ελληνικής τηλεόρασης ούτε κατά τη διάρκεια της δύσκολης νοσηλείας του ούτε κατά την απευθείας μετάδοση της τέλεσης της κηδείας του ήταν η αρμόζουσα. Ας αφήσουμε τις συνδέσεις των κεντρικών και άλλων δελτίων ειδήσεων με το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο τόσο αγαπητός ιεράρχης: μια ανούσια ενημέρωση μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων, που δεν άφηνε ούτε χώρο για μια κρυφή εσωτερική προσευχή. Αλλά ας πιάσουμε την απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ. Πώς γίνεται σε αυτή την πληθώρα δημοσιογράφων που απασχολεί το κράτος για την τηλεόρασή του να μην έχει δύο ανθρώπους με στοιχειώδη και γιατί όχι και πληρέστερη γνώση των εκκλησιαστικών και θρησκευτικών θεμάτων; Να διαβάζει ο Πατριάρχης του Γένους το Ευαγγέλιο και εκείνοι να λένε τα δικά τους; Να ανακοινώνουν πόσες φορές τη σειρά των επικήδειων λόγων και να μην ανταποκρίνεται τίποτα στην πραγματική σειρά; Δεν μπορούσαν να έχουν το πρόγραμμα μέσω ποιος ξέρει πόσων συναδέλφων τους που ήταν μέσα στην Εκκλησία; Περιμένουμε να μιλήσει τώρα ο Πατριάρχης μετά ο τάδε, μετά ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά ... και να κλείσει ο πρωθυπουργός της Αλβανίας κ. Ράμα. Ούτε αυτό δεν μπόρεσαν να πληροφορηθούν, αφού δεν γνωρίζουν το πρωτόκολλο. Γιατί έχουμε μάθει να εντυπωσιάζουμε και να κατευθύνουμε τον κόσμο χωρίς τη δέουσα σημασία των γεγονότων....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 04/02/25

«Γίναμε όλοι φτωχότεροι»

Κύριε διευθυντά,

Εφυγε από κοντά μας ένας σπουδαίος ιεράρχης, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Δεν έχουμε πια κοντά μας ένα μέρος από το μεγαλείο της ψυχής του. Θρηνούν η Αφρική, οι Πρέσπες, η Αλβανία, οι απανταχού χριστιανοί. Ναι, είμαστε φτωχότεροι σε ευαισθησία, μεγαλείο ψυχής, σε φως. Αλλά τα λόγια ας σταματήσουν. Η επιθυμία του ήταν να «φύγει» σε μία απέραντη χριστιανική σιωπή! Τελειώνοντας θα αναφερθώ σε μερικούς στίχους του Οδυσσέα Ελύτη, τόσο επίκαιρων αυτές τις στιγμές.

«Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούργια οδύνη. Οχι δεν είναι ο θάνατος που θ’ αντιμετωπίσουμε παρά μία τόση δα σταγόνα βροχής».

ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Συνταξιούχος Δάσκαλος


Η τηλεοπτική κάλυψη της εκδημίας

Κύριε διευθυντά,

Η εκδημία του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου και η νεκρώσιμος ακολουθία του στα Τίρανα, στον τεράστιο καθεδρικό ναό της Αναστάσεως που δεσπόζει στο κέντρο της πρωτεύουσας, ήταν ένα βαρυσήμαντο γεγονός, όλοι θα συμφωνήσουμε. Η στάση όμως της ελληνικής τηλεόρασης ούτε κατά τη διάρκεια της δύσκολης νοσηλείας του ούτε κατά την απευθείας μετάδοση της τέλεσης της κηδείας του ήταν η αρμόζουσα. Ας αφήσουμε τις συνδέσεις των κεντρικών και άλλων δελτίων ειδήσεων με το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο τόσο αγαπητός ιεράρχης: μια ανούσια ενημέρωση μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων, που δεν άφηνε ούτε χώρο για μια κρυφή εσωτερική προσευχή. Αλλά ας πιάσουμε την απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ. 

Πώς γίνεται σε αυτή την πληθώρα δημοσιογράφων που απασχολεί το κράτος για την τηλεόρασή του να μην έχει δύο ανθρώπους με στοιχειώδη και γιατί όχι και πληρέστερη γνώση των εκκλησιαστικών και θρησκευτικών θεμάτων; Να διαβάζει ο Πατριάρχης του Γένους το Ευαγγέλιο και εκείνοι να λένε τα δικά τους; Να ανακοινώνουν πόσες φορές τη σειρά των επικήδειων λόγων και να μην ανταποκρίνεται τίποτα στην πραγματική σειρά; Δεν μπορούσαν να έχουν το πρόγραμμα μέσω ποιος ξέρει πόσων συναδέλφων τους που ήταν μέσα στην Εκκλησία; Περιμένουμε να μιλήσει τώρα ο Πατριάρχης μετά ο τάδε, μετά ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά ... και να κλείσει ο πρωθυπουργός της Αλβανίας κ. Ράμα. Ούτε αυτό δεν μπόρεσαν να πληροφορηθούν, αφού δεν γνωρίζουν το πρωτόκολλο. Γιατί έχουμε μάθει να εντυπωσιάζουμε και να κατευθύνουμε τον κόσμο χωρίς τη δέουσα σημασία των γεγονότων.

Τι χειροκρότημα δέχθηκε η ανιψιά του Αρχιεπισκόπου που μίλησε τόσο γλυκά, τόσο ανθρώπινα και τόσο σύντομα! Η οικογένεια έχασε τον λατρευτό θείο της, εμείς τον χαβά μας με τα επιφανειακά σχόλιά μας. Και τι χειροκρότημα δέχθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που προεξήρχε της ακολουθίας –και δεν το ανήγγειλε κανείς μα κανείς–, όσο μιλούσε κι όταν ολοκλήρωσε με την τρεμάμενη φωνή του και τον κόμπο στον λαιμό.

Η Εκκλησία της Αλβανίας και οι κρατικές αρχές έκαναν μια πρώτης τάξεως κηδεία στον άνθρωπο που αναγέννησε την πίστη στον Θεό και την αγάπη στον Θεό και την αγάπη στο πρόσωπο του συνανθρώπου. Χριστός Ανέστη, αιωνία η μνήμη.

ΡΕΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ 

Γενεύη


Οι «παρεμβολές» σε ώρες κατάνυξης

Κύριε διευθυντά,

Η ΕΡΤ, την οποία επαινώ όπου καθίσω και βρεθώ για το καλό έργο που επιτελεί, περιέπεσε και στην περίπτωση της εξοδίου ακολουθίας για τον μακαριστό Αναστάσιο στο ίδιο σφάλμα όπως και στην παρόμοια περίπτωση για τον Κώστα Σημίτη. Συνεχείς δημοσιογραφικές παρεμβολές εις βάρος της κατανυκτικής παρακολούθησης της εξαιρετικής ακολουθίας και μάλιστα με τις μελωδίες να ψάλλονται θαυμάσια στα αλβανικά, μια άγνωστη εμπειρία για τους περισσοτέρους από εμάς. Για το ίδιο θέμα των παρεμβολών στην εξόδιο ακολουθία Σημίτη συνιστώ να διαβάσουμε τη θαυμάσια επιστολή του κ. Π. Πουλόπουλου από το Τορόντο στο φύλλο της 16/1/2025 της «Καθημερινής». 

Δεν έφθασαν οι ώρες που αφιερώθηκαν πιο μπροστά αλλά και λίγο πριν από την έναρξη της ακολουθίας όπως και μετά την ολοκλήρωσή της, έπρεπε να γίνονται και παρεμβολές κατά τη διάρκειά της; Στο κάτω κάτω, επρόκειτο για θρησκευτική ακολουθία και όχι για παρέλαση των ενόπλων δυνάμεων. Ισως θα έπρεπε και ο καθηγητής της Θεολογίας, ο οποίος συμμετείχε ύστερα από πρόσκληση για τον σχολιασμό, να είχε ενημερώσει την ΕΡΤ ότι ο χρόνος της ακολουθίας είναι ιερός και τα σχόλια θα μπορούσαν να περιμένουν.

ΔΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ. ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗΣ

Βούλα


Είθε να μας ελεεί άνωθεν – το χρειαζόμαστε

Κύριε διευθυντά,

Αραγε, λύπη και οδύνη προσήκει για την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, του Αρχιεπισκόπου μας απανταχού της γης, και παραδειγματικού σεμνού διδασκάλου της ιλαρής γλυκύτητας και της άμετρης αγάπης προς έτερον, ή μήπως προσήκει χαρά άφατη, μαζί με των αγγέλων τη χαρά, για την έλευσή του στα δεξιά του Πατρός; Προς την αέναη Αγιοσύνη! «Αγάπα όσο κι αν κουράστηκες, όσο κι αν πονάς»! Ας κρατήσουμε στη μνήμη μας τις τελευταίες αυτές χριστουγεννιάτικες ευχές και ευλογίες του μακαριστού Αρχιεπισκόπου μας! Είθε να μας ελεεί άνωθεν!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ

 Αθήνα


Οι αλάνες έβγαζαν και "στρατηγούς"

Κύριε διευθυντά,

Ολη η Ελλάδα έκλαψε πρόσφατα για την απώλεια του Μίμη Δομάζου αλλά και για μια αγνή και όμορφη εποχή που έφυγε για πάντα! Την 24η Μαρτίου 1971 έπαιζε ο Παναθηναϊκός με την Εβερτον στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και προκρίθηκε στην επόμενη φάση με τον Ερυθρό Αστέρα πριν φτάσει στον τελικό με τον Αγιαξ στο Γουέμπλεϊ. Εκείνη τη μέρα ήμουν δέκα χρονών, μαθητής δημοτικού και κατέθετε όλη η Πάτρα στεφάνια για την 25η Μαρτίου 1821 στο άγαλμα του Παλαιών Πατρών Γερμανού στα Ψηλαλώνια. Λόγω και της χούντας υπήρχε τεράστια προσέλευση μαθητών δημοτικών και γυμνασίων ντυμένων τσολιάδων και «Αμαλιών» και πλήθος στρατού και αστυνομίας. Αν η πλατεία είχε 2.000 μαθητές, οι 1.000 κρατούσαν τα τρανζιστοράκια της εποχής στο χέρι και άκουγαν τον αγώνα με τον Δομάζο αρχηγό και με τη νικηφόρα στο τέλος κατάληξη! Είναι μια μνήμη ανεξίτηλη που ήρθε στη μνήμη μου, αλλά και ανθρώπινη μιας άλλης εποχής.

Τέλος, αναφέρω αυτό που ρώτησαν σε μια συνέντευξη τον ΜίμΗ Δομάζο μάλλον κάπου μετά το 2000, γιατί δεν βγαίνουν ηγέτες σήμερα και αυτός απάντησε «για πολλούς λόγους, ο κυριότερος όμως είναι γιατί πέθαναν οι αλάνες. Δεν υπάρχουν αλάνες να παίξουν τα παιδιά». Το μεγάλο έχει να κάνει με τη μυρωδιά της ζωής!

Το μεγάλο και ο μέγιστος! Αιωνία του η μνήμη!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΟΛΟΔΗΜΟΣ 

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, MSC King’s College London

Η τραγωδία των Τεμπών, τα «καρέ», 

τα ερωτήματα

Κύριε διευθυντά,

Tα μόνα καταγεγραμμένα «καρέ» από την κίνηση της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας που ενεπλάκη στο πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών είναι από κάμερα μίνι μάρκετ στη Λεπτοκαρυά όπου φαίνεται... κάτι επιπλέον, όπως άκουσα στις ειδήσεις. Τι; Αγνωστο. Ωστόσο η εμπορευματική πέρασε από 40 κάμερες και 15 σταθμούς. Ο κόσμος ίσως δεν γνωρίζει ότι οι κάμερες αυτές δεν ανήκουν στη Hellenic Train αλλά είναι μέρος της υποδομής των σταθμών που ανήκει στον ΟΣΕ. Εκεί δεν φαίνεται απολύτως τίποτα!!! Τίποτα, ρε φίλε... καταλαβαίνεις; Πώς έγινε αυτό το θαύμα; Ghost train in the darkness? Μάλλον τελικά όπου υπάρχει σιδηρόδρομος στην Ελλάδα πρέπει να ανοίξουν, διά παν ενδεχόμενον, ακόμη περισσότερα μίνι μάρκετ! Από τη στήλη των επιστολών της έγκριτης εφημερίδας σας έχω προτείνει επανειλημμένως πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και έχω εξηγήσει επίσης γιατί δεν το κάνουν.

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ