Ο Τραμπ δεν μπλόφαρε. Είχε πει ότι θα δοκίμαζε να χρησιμοποιήσει την ασύγκριτη οικονομική ισχύ σαν περίστροφο στον κρόταφο εχθρών και «φίλων» – και το απολαμβάνει. Με ένα σαρδόνιο χαμόγελο, που έκανε την απόφαση ακόμη πιο τρομακτική, έλεγε προχθές ότι «οι δασμοί είναι μία από τις πιο όμορφες λέξεις στο λεξικό». Θα αποδώσει αυτό το πρόγραμμα της τρέλας; «Πείθει» η ετοιμότητα του Τραμπ να εκβιάζει με μέτρα που τραυματίζουν και τον ίδιο – με βάρη που θεωρείται βέβαιο ότι θα πλήξουν άμεσα και τη δική του οικονομία; Μπορεί και να αποδώσει. Οι γείτονές του –ο Καναδάς και το Μεξικό–, πέρα από την ανταπόδοση, σκέφτονται και την πιθανότητα ενός συμβιβασμού για την επόμενη ημέρα. Ο συμβιβασμός βέβαια θα μπορούσε να είχε επιδιωχθεί προτού κηρυχθεί ο εμπορικός πόλεμος. Ο Τραμπ όμως προτιμάει τη μέθοδο του ταύρου στο υαλοπωλείο. Με αυτόν τον βρώμικο τρόπο, μπορεί στο τέλος να δει τον κόσμο να προσαρμόζεται στις επιθυμίες του. Μπορεί η τρέλα να αποδειχθεί στρατηγική.

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 04/02/25

Εκβιασμοί

• Η μέθοδος του ταύρου στο υαλοπωλείο και πώς αντιμετωπίζεται.

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ


Εχει πρόγραμμα. Μπορεί η λέξη «πρόγραμμα» να φαίνεται ασύμβατη με τον αντιδραστήρα θυμού και ναρκισσιστικής παρόρμησης που λέγεται Ντόναλντ Τραμπ, αλλά αυτή τη φορά κάνει ό,τι είχε πει. Κάνει όσα προέβλεπε ακόμη και το πρόγραμμα το οποίο είχε προεκλογικά αποκηρύξει – το «Project 2025», που είναι ένα εγχειρίδιο για την άλωση του κράτους.

«Πρόγραμμα» δεν σημαίνει ορθολογικό σχέδιο. Κανείς, ας πούμε, σοβαρός οικονομολόγος δεν συμφωνεί ότι οι τιμωρητικοί δασμοί είναι τρόπος για να φτιάξεις το εμπορικό σου ισοζύγιο. Κανείς εκτός του κύκλου του Τραμπ δεν βρίσκει καλή ιδέα να χρησιμοποιείς τους δασμούς ως όπλο για να επιβάλεις στους γείτονές σου –στη «σφαίρα επιρροής» σου– πώς θα πολιτεύονται στο εσωτερικό τους ή πώς θα αστυνομεύουν τα σύνορά τους.

Κι όμως, ο Τραμπ δεν μπλόφαρε. Είχε πει ότι θα δοκίμαζε να χρησιμοποιήσει την ασύγκριτη οικονομική ισχύ σαν περίστροφο στον κρόταφο εχθρών και «φίλων» – και το απολαμβάνει. Με ένα σαρδόνιο χαμόγελο, που έκανε την απόφαση ακόμη πιο τρομακτική, έλεγε προχθές ότι «οι δασμοί είναι μία από τις πιο όμορφες λέξεις στο λεξικό».

Θα αποδώσει αυτό το πρόγραμμα της τρέλας; «Πείθει» η ετοιμότητα του Τραμπ να εκβιάζει με μέτρα που τραυματίζουν και τον ίδιο – με βάρη που θεωρείται βέβαιο ότι θα πλήξουν άμεσα και τη δική του οικονομία;

Μπορεί και να αποδώσει. Οι γείτονές του –ο Καναδάς και το Μεξικό–, πέρα από την ανταπόδοση, σκέφτονται και την πιθανότητα ενός συμβιβασμού για την επόμενη ημέρα. Ο συμβιβασμός βέβαια θα μπορούσε να είχε επιδιωχθεί προτού κηρυχθεί ο εμπορικός πόλεμος. Ο Τραμπ όμως προτιμάει τη μέθοδο του ταύρου στο υαλοπωλείο. Με αυτόν τον βρώμικο τρόπο, μπορεί στο τέλος να δει τον κόσμο να προσαρμόζεται στις επιθυμίες του. Μπορεί η τρέλα να αποδειχθεί στρατηγική.

Η Ευρώπη έχει λίγο χρόνο ακόμη. Εχει χρόνο να ζυγίσει τη δική της αντίδραση. Οχι μόνο την άμεση απάντησή της, αλλά και τις παρενέργειες που μπορεί να έχει ένας πρώιμος συμβιβασμός της. Τι θα σήμαινε, ας πούμε, μια απόφασή της να συμφωνήσει μεγαλύτερες εισαγωγές αμερικανικής ενέργειας; Τι θα σήμαινε όχι μόνο από την άποψη του κόστους, αλλά κυρίως για το μοτίβο συναλλαγής που θα καθιέρωνε – για τη δικαίωση της αμερικανικής πυγμής.

Εχουν δίκιο όσοι λένε ότι ο Τραμπ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με κριτήρια «ιδεολογικά» ή αισθητικά. Η αποστροφή που προκαλεί ο τρόπος που πολιτεύεται στο εσωτερικό των ΗΠΑ δεν πρέπει να θολώνει την κρίση των Ευρωπαίων εταίρων, που καλούνται να διαπραγματευθούν μαζί του.

Φτάνει η ώρα που θα πρέπει να επιλέξουν τι συμφέρει. Συμφέρει ο κατευνασμός; Ή ισχύει και στον κόσμο ο κανόνας του υποκόσμου: Οταν ενδίδεις στον εκβιαστή, τον καλείς να σε εκβιάσει ξανά. Να σε εκβιάσει πιο στυγνά.

....από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 04/02/25