Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 01/02/25 |
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
Πέρασε ένα τέταρτο του αιώνα από εκείνο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιανουαρίου του 2000, όταν ένα εκατομμύριο Αθηναίοι είχαν πλημμυρίσει τους απαστράπτοντες σταθμούς του νέου δικτύου που είχε εγκαινιάσει στις 29 Ιανουαρίου ο Κώστας Σημίτης. Η Αθήνα είχε πίσω της μια από τις πιο άγονες περιόδους όσον αφορά την προσθήκη νέων αστικών υποδομών, αλλά αυτό άλλαξε από τη στιγμή που η πόλη αποφασίστηκε να διεκδικήσει στα σοβαρά την ανάληψη Ολυμπιακών Αγώνων.
Οταν εγκαινιάστηκε το μετρό, οι δύο νέες γραμμές περιλάμβαναν μόλις 14 σταθμούς. Μαζί με τη γραμμή 1 του παλιού Ηλεκτρικού, ο μητροπολιτικός σιδηρόδρομος της Αθήνας αριθμούσε συνολικά 38 σταθμούς. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, βρισκόμαστε στους 71, συμπεριλαμβανομένων και των διπλών σταθμών του δικτύου. Με λίγα λόγια, σε ένα τέταρτο του αιώνα προστέθηκαν 33 σταθμοί, δηλαδή κατά μέσον όρο 1,3 σταθμοί ανά έτος. Το νούμερο είναι μάλλον παραπλανητικό, καθώς ένας όχι αμελητέος αριθμός σταθμών που παραδόθηκαν μετά τα εγκαίνια του Ιανουαρίου του 2000 ήταν τμήμα της αρχικής χάραξης των δύο νέων γραμμών, που καθυστέρησαν να τεθούν σε λειτουργία για μια σειρά λόγων. Επομένως, ένα νούμερο που στοιχειωδώς ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα πρέπει να είναι περίπου ένας νέος σταθμός κατ’ έτος. Αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς, το 2050 το μετρό μας θα προσεγγίζει μετά βίας τους 100 σταθμούς· τους 15 τους ξέρουμε ήδη, καθώς κατασκευάζεται η νέα γραμμή 4. Τους άλλους 15 θα πρέπει να τους δρομολογήσουμε άμεσα για να διατηρήσουμε τον ρυθμό της περιόδου 2000-2025.
Είναι, όμως, αυτός ένας ικανοποιητικός ρυθμός; Συμπτωματικά, η Κωνσταντινούπολη άρχισε να εκσυγχρονίζει το δικό της, μέχρι τότε καχεκτικό, συγκοινωνιακό δίκτυο μαζί με εμάς. Η νέα γραμμή του μετρό της πόλης (Μ2) εγκαινιάστηκε επίσης το 2000 και περιλαμβάνει σήμερα 16 σταθμούς. Εκτοτε έχουν προστεθεί 8 νέες γραμμές (εμείς κατασκευάζουμε τη γραμμή 4 με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2030) και παραδόθηκαν στο ίδιο διάστημα 120 νέοι σταθμοί. Προφανώς η σύγκριση είναι άδικη για την Αθήνα, καθώς η μεγαλούπολη της Τουρκίας απλώνεται σε πολλαπλάσια έκταση και αριθμεί 16 εκατ. κατοίκους. Αλλά την αναφέρουμε γιατί το σημείο εκκίνησης ήταν ακριβώς το ίδιο. Αν πάμε σε πιο συγκρίσιμα μεγέθη, το δίκτυο της Μαδρίτης των 4 εκατ. κατοίκων αποτελείται από 276 (!) σταθμούς και 13 γραμμές, καλύπτοντας μήκος 293 χλμ. (το αντίστοιχο της Αθήνας εκτείνεται σε 90 χλμ.).
Η κυβέρνηση καλώς ματαίωσε τις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο των 25 χρόνων του αθηναϊκού μετρό. Μπορεί ο πραγματικός λόγος να είναι η εκ νέου ανάδυση της τραγωδίας των Τεμπών στην επικαιρότητα, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι ώρα για γιορτές. Η εμπειρία του μετρό διολισθαίνει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ενώ το πλάνο επεκτάσεων του δικτύου έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της πόλης.
Πέρασε ένα τέταρτο του αιώνα από εκείνο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιανουαρίου του 2000, όταν ένα εκατομμύριο Αθηναίοι είχαν πλημμυρίσει τους απαστράπτοντες σταθμούς του νέου δικτύου που είχε εγκαινιάσει στις 29 Ιανουαρίου ο Κώστας Σημίτης. Η Αθήνα είχε πίσω της μια από τις πιο άγονες περιόδους όσον αφορά την προσθήκη νέων αστικών υποδομών, αλλά αυτό άλλαξε από τη στιγμή που η πόλη αποφασίστηκε να διεκδικήσει στα σοβαρά την ανάληψη Ολυμπιακών Αγώνων.
Οταν εγκαινιάστηκε το μετρό, οι δύο νέες γραμμές περιλάμβαναν μόλις 14 σταθμούς. Μαζί με τη γραμμή 1 του παλιού Ηλεκτρικού, ο μητροπολιτικός σιδηρόδρομος της Αθήνας αριθμούσε συνολικά 38 σταθμούς. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, βρισκόμαστε στους 71, συμπεριλαμβανομένων και των διπλών σταθμών του δικτύου. Με λίγα λόγια, σε ένα τέταρτο του αιώνα προστέθηκαν 33 σταθμοί, δηλαδή κατά μέσον όρο 1,3 σταθμοί ανά έτος. Το νούμερο είναι μάλλον παραπλανητικό, καθώς ένας όχι αμελητέος αριθμός σταθμών που παραδόθηκαν μετά τα εγκαίνια του Ιανουαρίου του 2000 ήταν τμήμα της αρχικής χάραξης των δύο νέων γραμμών, που καθυστέρησαν να τεθούν σε λειτουργία για μια σειρά λόγων. Επομένως, ένα νούμερο που στοιχειωδώς ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα πρέπει να είναι περίπου ένας νέος σταθμός κατ’ έτος. Αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς, το 2050 το μετρό μας θα προσεγγίζει μετά βίας τους 100 σταθμούς· τους 15 τους ξέρουμε ήδη, καθώς κατασκευάζεται η νέα γραμμή 4. Τους άλλους 15 θα πρέπει να τους δρομολογήσουμε άμεσα για να διατηρήσουμε τον ρυθμό της περιόδου 2000-2025.
Είναι, όμως, αυτός ένας ικανοποιητικός ρυθμός; Συμπτωματικά, η Κωνσταντινούπολη άρχισε να εκσυγχρονίζει το δικό της, μέχρι τότε καχεκτικό, συγκοινωνιακό δίκτυο μαζί με εμάς. Η νέα γραμμή του μετρό της πόλης (Μ2) εγκαινιάστηκε επίσης το 2000 και περιλαμβάνει σήμερα 16 σταθμούς. Εκτοτε έχουν προστεθεί 8 νέες γραμμές (εμείς κατασκευάζουμε τη γραμμή 4 με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2030) και παραδόθηκαν στο ίδιο διάστημα 120 νέοι σταθμοί. Προφανώς η σύγκριση είναι άδικη για την Αθήνα, καθώς η μεγαλούπολη της Τουρκίας απλώνεται σε πολλαπλάσια έκταση και αριθμεί 16 εκατ. κατοίκους. Αλλά την αναφέρουμε γιατί το σημείο εκκίνησης ήταν ακριβώς το ίδιο. Αν πάμε σε πιο συγκρίσιμα μεγέθη, το δίκτυο της Μαδρίτης των 4 εκατ. κατοίκων αποτελείται από 276 (!) σταθμούς και 13 γραμμές, καλύπτοντας μήκος 293 χλμ. (το αντίστοιχο της Αθήνας εκτείνεται σε 90 χλμ.).
Η κυβέρνηση καλώς ματαίωσε τις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο των 25 χρόνων του αθηναϊκού μετρό. Μπορεί ο πραγματικός λόγος να είναι η εκ νέου ανάδυση της τραγωδίας των Τεμπών στην επικαιρότητα, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι ώρα για γιορτές. Η εμπειρία του μετρό διολισθαίνει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ενώ το πλάνο επεκτάσεων του δικτύου έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου