Ο άνεμος έκανε τα μανίκια της φέρμελης –του περίτεχνα κεντημένου γιλέκου τους– να κουνιούνται σαν να ήταν φτερά αγγέλων στην πλάτη τους. Τα κρόσσια από τα κόκκινα φάρια χάιδευαν τα πρόσωπά τους. Κάθε τόσο, ο παρατηρητής της Φρουράς επενέβαινε για να βάλει τα πάντα στη σωστή θέση. Με την είσοδο του διαδόχου του βρετανικού θρόνου, όλα κύλησαν άψογα. Η στιγμή είχε κάτι ιερό: περισσότερο από κάθε άλλο υψηλό προσκεκλημένο, ο Κάρολος ήταν ευθυγραμμισμένος εσωτερικά με τη δική μας συγκίνηση και το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία. Αλλωστε, συναισθηματικός ήταν και ο λόγος για τον οποίον ήθελε να επισκεφθεί την έδρα της Προεδρικής Φρουράς: τον παρακίνησε μια φωτογραφία του πατέρα του, Φιλίππου, σε ηλικία εννέα ετών, ντυμένου με την παραδοσιακή μας φορεσιά.....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΠΟΥΡΝΑΡΑ

Σε ειδικές περιστάσεις, όπως η προχθεσινή επέτειος των 200 ετών από την Επανάσταση, θα ορκιζόταν κανείς πως ακόμη και ο καιρός υπακούει μεταφυσικά σε μια άνωθεν «σκηνοθεσία». Οσο διήρκεσε η παρέλαση, άρματα και στολές ακτινοβολούσαν κάτω από το φως του αττικού ήλιου. Μόλις ο πρίγκιπας Κάρολος και η σύζυγός του, δούκισσα της Κορνουάλλης Καμίλα, πέρασαν το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου για μια σύντομη συνάντηση με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο ουρανός έγινε σεντεφένιος. Και όταν πια βγήκαν για να επισκεφθούν την Προεδρική Φρουρά, έπειτα από προσωπική επιθυμία του πρίγκιπα της Ουαλλίας, φυσούσε πια παγωμένος αέρας και είχαν αρχίσει να πέφτουν ψιλές νιφάδες. Αν οι εύζωνοι συμβολίζουν το ακλόνητο σθένος με τη δωρική κορμοστασιά τους, ο βοριάς και το χιόνι ταίριαζαν απολύτως στην περίσταση.

Ακροβολισμένη πίσω από τους φωτορεπόρτερ, παρακολουθούσα το τιμητικό άγημα των 18 ευζώνων που ήταν έτοιμο να υποδεχθεί τους επισήμους. Ο άνεμος έκανε τα μανίκια της φέρμελης –του περίτεχνα κεντημένου γιλέκου τους– να κουνιούνται σαν να ήταν φτερά αγγέλων στην πλάτη τους. Τα κρόσσια από τα κόκκινα φάρια χάιδευαν τα πρόσωπά τους. Κάθε τόσο, ο παρατηρητής της Φρουράς επενέβαινε για να βάλει τα πάντα στη σωστή θέση. Με την είσοδο του διαδόχου του βρετανικού θρόνου, όλα κύλησαν άψογα. Η στιγμή είχε κάτι ιερό: περισσότερο από κάθε άλλο υψηλό προσκεκλημένο, ο Κάρολος ήταν ευθυγραμμισμένος εσωτερικά με τη δική μας συγκίνηση και το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία. Αλλωστε, συναισθηματικός ήταν και ο λόγος για τον οποίον ήθελε να επισκεφθεί την έδρα της Προεδρικής Φρουράς: τον παρακίνησε μια φωτογραφία του πατέρα του, Φιλίππου, σε ηλικία εννέα ετών, ντυμένου με την παραδοσιακή μας φορεσιά.

Πρώτη στάση, μπροστά στο μνημείο του Αγίου Γεωργίου του Φουστανελά, που ανακηρύχθηκε προστάτης άγιος της Φρουράς πριν από λίγο καιρό από την Εκκλησία της Ελλάδος. Το καθήκον της ξενάγησης ανέλαβαν ο αντιναύαρχος Ευθύμιος Μικρός, διευθυντής του στρατιωτικού γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, και ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Μπεσίρης. Εκείνοι εξήγησαν τους συμβολισμούς που κρύβονται στα ενδύματα της ευζωνικής στολής.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξε ο πρίγκιπας Κάρολος και για τα τσαρούχια. Ζύγισε ένα με το χέρι του για να διαπιστώσει ότι όντως έχει βάρος τρία κιλά. Οσο για τον χαρακτηριστικό ήχο του όταν χτυπάει το έδαφος, του εξήγησαν πως είναι για να θυμίζει στους νεκρούς προγόνους πως εμείς οι ζωντανοί είμαστε εδώ για να φυλάμε και να τιμούμε την πατρίδα. Η πιο όμορφη στιγμή ήταν όταν η ΠτΔ του έδειξε το δώρο του: ένας παιδικός μπλε μακεδονίτικος ντουλαμάς, που τον περίμενε δίπλα στη φωτογραφία του πατέρα του: «Ελπίζω να ζήσω τόσο ώστε να καμαρώσω τον εγγονό μου να το φοράει», είπε.

athinaika@kathimerini.gr