Συνέχεια όρθιοι - μήπως τελικά μας πάνε και για ορθοσκόπηση; Για εκείνο που πιο σωστά λέγεται πρωκτο-ορθοσκόπηση; Να το ξεκαθαρίσουμε. Διότι καλό είναι να μιλάμε περί του πρακτέου, αλλά και περί του πρωκτέου. Τι διάβολο σύνθημα είναι αυτό, να μας κρατούνε σαν τους γεωμετρικούς διαδηλωτές - ρομπότ του Συντάγματος και μάλιστα τώρα που η κακή Ευρώπη θα μας δώσει κοτζάμ τριάντα δύο δισ., λεφτά που κάνουνε ακόμα και τον Παπαδημούλη να φαίνεται πάμφτωχος; Βέβαια ο Αρβανίτης προσεύχεται κάθε βράδυ (όρθιος) στη μνήμη του Λένιν να μη μας τα δώσουν, διότι σημασία στη ζωή δεν έχουν τα λεφτά, αλλά το καθαρό μέτωπο. Η φτώχεια ατσαλώνει τον αγώνα, στις φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, ή στου Ευρωκοινοβουλίου τις στοές απ' όπου παίρνει και ο ίδιος τον πενιχρό μισθό του....

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 05-07/06/20

ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ,
του Γιώργου Σκαμπαρδώνη

Είναι κάπως δύσκολο να κατανοήσει κανείς αν το «Μένουμε όρθιοι» είναι σύνθημα ή περίπου μια διαταγή για καψόνι. Διότι, αν πέσει πολλή ορθοστασία μπορεί να πάθουμε και κανέναν φλεβίτη - στην κάποια ηλικία μας. Να πετάξουμε κανέναν κιρσό στις γάμπες. Θα έλεγα πως είναι καλύτερα να κάτσουμε και λίγο στην καρέκλα να ξεκουραστούμε, να γείρουμε κομμάτι στον καναπέ ή σε κανένα ανάκλιντρο, σε αρχαιοελληνικό στυλ, με μπολ από κεράσια Πιερίας και λευκό κρασί (μαλαγουζιά) Γεροβασιλείου, απαγγέλλοντας Ελύτη:

Ναοί στο σχήμα του ουρανού
Και κορίτσια ωραία με το σταφύλι στα δόντια
Που μας πρέπατε!

Ωραίες καταστάσεις. Κι όχι αυτή η εντολή για διαρκή ορθοστασία που ακούγεται σαν βασανιστήριο επί Μεταξά ή σαν το κομουνιστικό «Το όπλο παρά πόδα». Δεν μας έφτασε η οικονομική κρίση, η χλαπάτσα του κορωνοϊού, πρέπει να πάθει δηλαδή ζημιά και ο πέμπτος μας σπόνδυλος; Ασε που το μήνυμα ακούγεται και κάπως ρατσιστικό - δηλαδή όσοι για κάποιον λόγο υγείας ή γηρατειών, ή απλώς κι εν γένει ρούχλας, δεν μπορούνε να σταθούν όρθιοι τι πρέπει να κάνουνε; Μήπως να τους τιμωρήσουμε; Να τους δώσουμε περπατούρα ή να υποφέρουνε οι άνθρωποι με το ζόρι, ως κλαρίνα πάνω σε πατερίτσες;

Και οι ηλικιωμένοι, εκείνους που τους παραχωρούμε τη θέση μας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τι οφείλουν να πράξουν; Μήπως να τους δέσουμε το χέρι στη χειρολαβή με χειροπέδη; Γι' αυτό και απ' την άλλη, καθώς γράφει ο Δημήτρης Καλοκύρης, «Το να είσαι εβδομηντάρης είναι και κάποιο προνόμιο: δεν σου ζητούν οι κωλόγεροι τη θέση στο λεωφορείο». Λογικό, εφόσον γέροι είναι μόνο οι άλλοι.

Πάλι καλά που δεν μας ζητούνε να μείνουμε διαρκώς όρθιοι και μάλιστα στο ένα πόδι, όπως οι πελαργοί - εξού και το μετέωρο βήμα του Αγγελόπουλου. (Αραγε μήπως είναι κάτι που ονειρεύονται, όταν πάρουν όλους τους αρμούς της εξουσίας;) Πάντως φαίνεται λίγο σταχανοβίτικα περίεργο: ποιος επινόησε αυτό το σαδιστικό σύνθημα; Ευτυχώς που δεν απαίτησαν να στεκόμαστε διαρκώς όρθιοι, αλλά σε κατακόρυφο αναστροφή, όπως ο Μαρξ που ανέστρεψε τον Χέγκελ και τον έχει βάλει να μένει έτσι εκεί, ακίνητος, ανάποδα, υποφέροντας επί δεκαετίες.

Πάντως, απ' τη μέρα που διατυπώθηκε η εντολή μένω συνέχεια όρθιος και δεν αντέχω μπλιο. Τρέμουνε ήδη τα πόδια μου κι έχουνε πρηστεί, εν είδει ποδάγρας. Σε λίγο θα αρχίσουν να τείνουν προς την ελεφαντίαση - κι άμα καθίσω άντε μετά να τους πείσεις πως δεν είσαι ελέφαντας. Από τη διαρκώς όρθια θέση είναι τουλάχιστον πολύ καλύτερο να μας αρχίσουνε στα εν-δυο-κάτω, ώστε να κυκλοφορήσει το αίμα και στα πάνω άκρα, να ανεβεί και λίγο στον εγκέφαλο, διότι απ' το πολύ ορθοστάδην θα συνεχιστεί αυτή η ροπή μας προς την ευτραπελία και δεν μπορούμε να σοβαρευτούμε. Και υπάρχουνε και άλλες ασκήσεις, ενώ μένουνε όρθιοι, όπως ανάταση, πρόθεση, και λύγισμα γονάτων ώστε να ενισχυθούν οι προσαγωγοί και κυρίως οι αεραγωγοί που βοηθούν στην εξαέρωση.

Η ελπίδα μας είναι, ενώ θα στεκόμαστε διαρκώς όρθιοι, για τα επόμενα χρόνια, όπως πρόσταξε ο ηγέτης, να μη μας βάλουνε να τραγουδάμε, να ψέλνουμε - για την ακρίβεια - και τον Ακάθιστο Υμνο. Και άντε και τον λέμε - αν μας ξεφύγει και πούμε από κεκτημένη «νίκας τοις βασιλεύσι» αντί «τοις ευσεβέσι» που είναι το κορέκτ, ποιος θα μας ξεπλύνει; Διότι μπορείς να τραγουδήσεις «Της Αμύνης τα παιδιά, διώξανε τον βασιλιά», αλλά όχι τέτοιες κακές λέξεις στον Ακάθιστο - αν και τότε, επί Βυζαντίου, βασιλιάδες, αυτοκράτορες είχαμε, τι να κάνουμε; Δεν αλλάζει αυτό αναδρομικά. Μήπως τώρα έπρεπε να λέμε «Της Αμύνης τα παιδιά, διώξανε τον Χαρδαλιά» για να είμαστε επίκαιροι; Κι εκείνοι που επέμεναν κατά το «τοις βασιλεύσι», μήπως δεν βγάλανε (βγάλαμε) τον Γέρο, μετά τον γιο Αντρέα, μετά τον εγγονό Παπανδρέου, κατά το σόι πάει το βασίλειο; (Αλλο οι λέξεις, άλλο η πραγματικότητα.) Εξάλλου με αυτό τον ωραίο τρόπο καλύπτεται εδώ και αιώνες η πολιτική μας σχιζοφρένεια. Μήπως να τραγουδάμε όντας πάντα όρθιοι (μην το ξεχνάτε) το «Αστράφτει ο Ολυμπος, βογκάει η Γκιώνα» που είναι και πιο προοδευτικό - ναι, αλλά τότε μπορεί να σου πει ο Σώρρας ότι ο Ολυμπος αστράφτει εξαιτίας του Δία του νεφεληγερέτη, ή συγνεφοσυνάχτη, που λέγανε οι μαλλιαροδημοτικιστές. Πάλι μπλέξιμο, δηλαδή, της ορθοστασίας με τον ορθό λόγο. (Πού τον είδατε;)

Συνέχεια όρθιοι - μήπως τελικά μας πάνε και για ορθοσκόπηση; Για εκείνο που πιο σωστά λέγεται πρωκτο-ορθοσκόπηση; Να το ξεκαθαρίσουμε. Διότι καλό είναι να μιλάμε περί του πρακτέου, αλλά και περί του πρωκτέου. Τι διάβολο σύνθημα είναι αυτό, να μας κρατούνε σαν τους γεωμετρικούς διαδηλωτές - ρομπότ του Συντάγματος και μάλιστα τώρα που η κακή Ευρώπη θα μας δώσει κοτζάμ τριάντα δύο δισ., λεφτά που κάνουνε ακόμα και τον Παπαδημούλη να φαίνεται πάμφτωχος; Βέβαια ο Αρβανίτης προσεύχεται κάθε βράδυ (όρθιος) στη μνήμη του Λένιν να μη μας τα δώσουν, διότι σημασία στη ζωή δεν έχουν τα λεφτά, αλλά το καθαρό μέτωπο. Η φτώχεια ατσαλώνει τον αγώνα, στις φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, ή στου Ευρωκοινοβουλίου τις στοές απ' όπου παίρνει και ο ίδιος τον πενιχρό μισθό του.

Λες να φταίει η ορθοστασία που πριν κατηγορούσανε την άσπλαχνη Ευρώπη που δεν μας τα δίνει, και τώρα την κατηγορούν επειδή θα μας τα δώσει; Πάντως, εκεί στο Ζάππειο, που ρίξανε το σύνθημα «Μένουμε όρθιοι-2», όλοι καθιστοί φαίνονταν. Μόνο εμείς δηλαδή θα μείνουμε όρθιοι παρότι ήμαστε και είμαστε «Μένουμε Ευρώπη» ενώ αυτοί ήταν πάντα κατά; Δεν βγάζεις άκρη και τζάμπα πάει η κλαρινοστασία. Ελεος - τουλάχιστον δώστε μας μια «ημιανάπαυση», μήπως και σοβαρευτούμε. (Να μας περάσουν και οι ίλιγγοι.)