Λέγεται- και απολύτως
ορθώς- ότι η πραγματική, και κυρίως αυθόρμητη, άδολη και ειλικρινής κουβέντα
γιά έναν εκλιπόντα από τους περιλειπόμενους, είναι αυτή που συναντάς χρόνια
μετά την αποδημία του.
Με αυτό κατα νουν και
με την άδεια, όπως ελπίζω, όσων εσχολίασαν των χθεσινή μου ανάρτηση γιά τα έξι
χρόνια από το θάνατο του Ναυάρχου Λεωνίδα Βασιλικόπουλου, μεταφέρω κάποια από
τα σχόλια σε αυτή, την οποία ετίμησαν με τη ανάγνωσή της περισσότεροι από 800
συμπολίτες μας, τιμώντας το ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΔΡΑ, ΕΥΠΑΤΡΙΔΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟ που θα μάς
λείπει πάντοτε.
Γιά εμένα ήταν και είναι ο «Λεωνίδας μου», που με ετίμησε
με ειλικρινή και βαθειά αγάπη, ξέχωριστή και φωτεινή παρουσία εις το βίο μου.
Θεωρώ εαυτόν ευτυχή που Τον εγνώρισα και με ετίμησε με την παρουσία Του κοντά
μου, σε διάφορες στιγμές, καλές και κακές, του βίου μου.
Παρατίθενται, αμέσως
παρακάτω, σχολιασμοί γιά το Ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπουλο, με την αυθεντική
τους διατύπωση, χωρίς τα ονοματεπώνυμα:
-Ο αείμνηστος ΝΑΥΑΡΧΟΣ
Λεωνίδας Βασιλικοπουλος, ήταν ένας γνήσιος οπαδός της δημοκρατίας, ευαίσθητος
άνθρωπος, μακριά από ίντριγκες, με αγάπη για τους συνανθρώπους του και το
Ναυτικό μας. Αιωνία του η μνήμη.
-Όταν επέστρεψε στο
Π.Ν μετα τη πτώση της χούντας τον φέρανε σε μας Κυβερνήτη Ο/Γ ΔΑΝΙΟΛΟΣ, έχω την
υπογραφή του στο απολυτήριο μου το 1976.
-Τον είχα αρχηγό ΓΕΝ
όταν υπηρέτησα και ήμουν κληρούχας με τον γιό του Κρίτωνα πολύ καλό παιδί!
-Και οι δύο άρρωστοι
αεκτζηδες
-Ένας πραγματικός
δημοκράτης και πατριώτης
-Ποσοοοοοο
ξεχωριστοοοοοος
-Ο διοικητης μου 83 -
85 στη Δ.Ν.Ε Νεοσμυρνιωτης, στην Εφέσου, με τον σκυλο του και μανιώδης
καπνιστης.
-Αιωνια του η μνημη...
-Αδωνόβιος και
φανατικός Αεκτζής επίσης. Το σκύλο του το κόλεϊ τον είχε ονομάσει Ντούσκο, και
τον έφερνε στο γραφείο του στο Επιτελείο Δ.Ν.Ε. αρκετά συχνά. Μια Κυριακή
απομεσήμερο που είχα χαλαρά βάρδια στην πύλη του Επιτελείου, βλέπω ξαφνικά το
αυτοκίνητό του να μπαίνει στον περίβολο του Κ.Ε.ΠΑΛ. Απεγνωσμένα χτυπάω τα
κουδούνια και βάζω τις φωνές για να έλθει στην πύλη ο Αξιωματικός και ο
Υπόλογος Φυλακής για απόδοση τιμών. Περνάει από μπροστά μου με πολιτικά και με
κασκόλ της ΑΕΚ στο λαιμό του και λέει "Μην ανησυχείτε, κάτι ήλθα να πάρω
από το γραφείο και πάω γήπεδο"!!!
-86 β΄ Τον είχα Αρχηγό
Στόλου , και μετά Α/ΓΕΝ ......Εξαίρετος και σαν άνθρωπος και σαν
αξιωματικός....Αιωνία η μνήμη του
-Αν θυμάμαι καλά 87 89
τον είχαμε αρχηγό ΓΕΝ.
-Εγώ τον είχα
αρχηγό στολου
-Ηταν ΑΓΕΝ και ο
πατέρας μου υπαρχηγός. Είχαν ταιριάξει πολύ. Εξαιρετικός άνθρωπος και φιλόζωος.
Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη.
-Τον είχα διοικητή
στην ΕΥΠ αιωνία η μνήμη του πάνω από όλα ΑΝΘΡΏΠΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ
-Αιώνια του η μνήμη !
Νομίζω ο καλύτερος που πέρασε!
-Τον ειχα γνωρισει
οταν υπηρετουσα στη Δ/ση αντ/κων με Δ/τη το αλλον γιγαντα του ΠΝ μακαριτη Νικο
Παππα (1979-1981)79 Γ
-Από τους καλύτερους
αξιωματικούς του.Π.Ν Αγαπητός σε όλους
-Και μόνο πού ήταν ΑΕΚ
έκανε την διαφορά, να ζήσουν να τον θυμούμαι όλοι Όσοι τον αγάπησαν.
-Τον γνώρισα ως
διοικητή ΔΝΑΡ το 1981 όταν υπηρετούσα στο Ν/Θ Αμβρακία
-Ψηλός,αδυνατος,με
βραχνή φωνή,σε ασκηση ναρκοθετησης,παντα στο Ν/Θ ΑΜΒΡΑΚΊΑ ερχοταν,Διοικητής
Δ/ΝΑΡ. Και με ενα τσιγάρο μαρκας ροθμανς,παντα στο χέρι.Μανιώδης καπνιστής,η
θεση του,στην κοντρα γέφυρα.Σαν να τον βλέπω.Η καντινα του βαποριου,για πέντε
μερες ασκηση,έπαιρνε εφτα κούτες ροθμανς.Ήσυχος σαν άνθρωπος και μας
πλησίαζε,πάντα κοντα στο πλήρωμα.Αιωνία ας ειναι η μνήμη του
-Θυμάμαι ότι μια μέρα
που πήγαμε στο καρέ για δείγμα αρίστου πληρώματος (όπως λέγαμε το μεσημεριανό
φαγητό) με την βραχνή φωνή του και ένα τσιγάρο στο χέρι δοκίμασε το πιλάφι και
μας είπε. Ρε τελικά είναι καλός ο υπόλογος. Όσοι το κατάλαβαν απ'τους δικούς
μας σκάσανε στα γέλια. Εκτός απ'τον Αθανασίου που σηκώθηκε και έφυγε ήρεμα και
διακριτικά
-Μάγκας!
-Εγώ τον είχα
Κυβερνήτη στο Α/Τ ΛΕΩΝ με βαθμό πλοιαρχου Εξαίρετος Αιώνια η μνημητου
-Είχα την τύχη και
τιμή να υπηρετήσω ως Α3/ΙΙΙ όταν ήταν ΑΓΕΝ..(Παρέλαβε από τον άλλο εξαίρετο
Αρχηγό τον Ν.Παππα ) Αγαπητοί και οι δυο με Υπαρχηγό τον μέντορα μου τον
Τιμοθεο Μασουρα.
Γιά την αντιγραφή
Σεραφείμ Χ.Μηχιώτης
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου