SerMichiotis: Η άμυνα ενισχύεται με τους γνωστούς τρόπους. Με συμμαχίες, με εκσυγχρονισμό κι ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, με εξοπλισμούς. Αμυνα με εκτόξευση κουραμπιέδων δεν έχει εφευρεθεί ακόμη. Αυτό είναι το όνομα των πραγμάτων. Και όχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού στον κόσμο και πάντα στην Ιστορία. Από εκεί και πέρα υπάρχουν οι ακαταλόγιστοι. Οταν ο Χαρίτσης δηλώνει πως «το ζήτημα των υπερεξοπλισμών (…) χαράζει τη νέα διαχωριστική γραμμή μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, μεταξύ προόδου και συντήρησης, μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς» (Βουλή, 2/4), διατυπώνει απλώς μια ουρανομήκη αρλούμπα. Το δίλημμα «κανόνια ή βούτυρο» το έθεσαν πριν από τον Χαρίτση οι πουρκουάδες του Μεσοπολέμου. Δεν ξέρω τι έκαναν με το βούτυρο, αλλά τελικά έφαγαν στα μούτρα τα κανόνια του Χίτλερ. Εκτός κι αν τον έπεισε ο (και) στρατάρχης Βαρουφάκης πως «δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αυτή τη στιγμή για την Ευρώπη και καμία ανάγκη για εξοπλισμούς» (26/3). Μια άποψη που (όπως και στον Μεσοπόλεμο) συμμερίζονται από κοινού η Ακρα Αριστερά με την Ακρα Δεξιά όταν καταγγέλλει και αυτή μια υποτιθέμενη «ρωσοφοβία» («Δημοκρατία», 2/4). «Ρωσοφοβία» είπατε; Και στην Ουκρανία ποιοι μπούκαραν; Οι στρατιές της Λιλιπούπολης; Την περασμένη εβδομάδα, η «Monde» δημοσίευσε μια σειρά ρεπορτάζ από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες με γενικό τίτλο «Οι Ευρωπαίοι, ο πόλεμος και η ειρήνη» (26/3 και συνέχεια). Καταγράφει κοινωνίες με ένα βαθιά ριζωμένο πασιφισμό και αντιμιλιταρισμό για ιστορικούς λόγους (Ιταλία, Ισπανία). Αλλά οι περισσότερες χώρες, όπως οι πρώην ουδέτερες Σουηδία και Φινλανδία, έχουν πάρει σοβαρά την απειλή. Παραδόξως δεν πήραν σοβαρά τον Βαρουφάκη. Ακόμη και η Γερμανία (σημειώνει η εφημερίδα) «ετοιμάζεται να ενισχύσει την άμυνά της» και «τον μεταπολεμικό ειρηνισμό συμμερίζονται πλέον μόνο η ριζοσπαστική Αριστερά και η Ακρα Δεξιά» («Le Monde», 27/3). Καλώς τα παλικάρια μου! Σε αυτό το διεθνές σκηνικό μόνο ανόητοι ή εγκάθετοι μπορούν να συζητούν σοβαρά για τους εξοπλισμούς. Ή να αμφισβητούν την ανάγκη τους με το αστείο επιχείρημα ότι οι εξοπλιστικές συμβάσεις «είναι πηγή διαφθοράς» (Κωνσταντοπούλου, 2/4). Και τις τράπεζες ληστεύουν οι ληστές, αλλά δεν είπε κανείς να καταργήσουμε τις τράπεζες. Ωραίο λοιπόν το βούτυρο. Ωραία και η ειρήνη των λαών. Αλλά, εκτός από το ευχέλαιο, να πάρουμε και καμία γάτα......