Από "ΤΑ ΝΕΑ"
"ΤΑ ΝΕΑ", 02/02/21 |
Τα Ιμια και οι ευθύνες
31 Ιανουαρίου είχαμε την Κυριακή. Ημερομηνία από τις επώδυνες για τη νεότερη ελληνική ιστορία. Είναι η νύχτα εκείνη κατά την οποία οι Τούρκοι «γκριζάρισαν» και επίσημα την περιοχή των Ιμίων, των δύο βραχονησίδων στα ανατολικά της Λέρου και στα βόρεια της Καλύμνου. Γιατί συνέβη όλο αυτό; Και γιατί είναι φορτισμένο συναισθηματικά για εμάς τους Ελληνες; Θα το πιάσω από το δεύτερο: έπεσε ένα ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και συμπαρέσυρε στον θάνατο τρεις αξιωματικούς. Τι γύρευαν εκείνο το βράδυ εκεί οι τρεις αξιωματικοί με το ελικόπτερο; Στάλθηκαν να διαπιστώσουν αν όντως ήταν ακριβές ότι η αβλεψία της τότε ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων οδήγησε στην κατάληψη των Δυτικών Ιμίων από τούρκους κομάντος. Η πτώση του ελικοπτέρου, με τη σειρά της, οδήγησε σε μια έκρηξη θεωριών συνωμοσίας, σύμφωνα με τις οποίες το ελικόπτερο είτε το κατέρριψαν οι Τούρκοι με τα όπλα είτε κατέπεσε από παρεμβολή στα ηλεκτρονικά του συστήματα. Το γεγονός ότι εκείνη την ώρα του συμβάντος στην περιοχή επικρατούσαν οι δυσμενέστερες των καιρικών συνθηκών ουδόλως περιόρισε τις θεωρίες.
Πάμε τώρα στην αρχή: ένας νέος πρωθυπουργός, μόλις 15 ημερών, ο Κ. Σημίτης, κλήθηκε να διαχειριστεί μια μείζονα κρίση, την οποία είχαν δημιουργήσει άλλοι. Κανένα πρόβλημα, πρωθυπουργός ήταν. Αλλά όταν η στρατιωτική ηγεσία παίρνει εντολές από αυτόν να φυλάξει τα νησιά και επιλέγει να τοποθετήσει κομάντος στο κοντινότερο προς την Τουρκία νησάκι, αφήνοντας αφύλακτο το κοντινότερο προς εμάς, ποιες ακριβώς είναι οι ευθύνες του; Και γιατί πρέπει ν' απολογηθεί; Και σε ποιον; Μόνο η Ακροδεξιά τον εγκαλεί, και αυτή γιατί ζει με το όνειρο της «Κόκκινης Μηλιάς», αλλά την ώρα της κρίσης, όταν έρχεται δηλαδή η θύελλα, κρύβεται κάτω από τίποτε φουστάνια. Ελληναράδες…
Η «προδοσία» και οι τουρκοφάγοι
Δεν θα ανέφερα τίποτε επ' αυτού, αλλά διάβασα κάτι φύλλα χθες, τα οποία στη μονοθεματική τους επιθετικότητα προς τον Κ. Σημίτη (τον καλύτερο πρωθυπουργό των τελευταίων χρόνων που πέρασε από την Ελλάδα) διαστρέφουν τα γεγονότα, αλλοιώνουν την πραγματικότητα και εν τέλει καταλήγουν σε αθλιότητες. «Προδότης ο Σημίτης», γιατί ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, διότι μετά τη δική τους αυστηρή παρέμβαση λύθηκε η κρίση.
Ο ευγενής ο άνθρωπος έκανε το αυτονόητο έπειτα από μία ημέρα στη Βουλή: είπε «ευχαριστώ τους Αμερικάνους». Οι Ελληναράδες κάθε μορφής και προέλευσης (όχι απαραίτητα ακροδεξιοί - διότι είναι και οι άλλοι, οι προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι λεγόμενοι εθνικοσοσιαλιστές…) τον εγκαλούν γι' αυτό. Δεν θα έπρεπε να το πει, διότι, πολύ απλά, αυτοί αναζητούν μια ευκαιρία για να... συντρίψουμε τους Τούρκους. Οπου και όπως τους βρούμε. Επειδή αυτό θα ήθελαν και οι πρόγονοί μας, και οι πρόγονοι των προγόνων μας. Και πάει αλυσίδα η ανοησία, χωρίς κανένας από αυτούς να καταλαβαίνει ότι μόνο οι υπανάπτυκτοι λύνουν τις διαφορές τους με πόλεμο. Τα σοβαρά κράτη διαπραγματεύονται. Και διαπραγματεύονται με μια ορισμένη ατζέντα, με κόκκινες γραμμές και οριοθετήσεις ανάλογα με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων.
Επίσης, μια παραίνεση: επειδή τα γεγονότα της 31ης Ιανουαρίου 1996 είναι λίγο - πολύ γνωστά, και ειδικότερα το τι συνέβη μεταξύ 12 και 4 τα ξημερώματα, διάστημα κατά το οποίο έπεσε και το ελικόπτερο, οι ακροδεξιοί και τα έντυπά τους ας αφήσουν τη σπέκουλα, διότι η ιστορική αλήθεια έχει αποτυπωθεί με ακρίβεια…
Τιμή χωρίς φανφάρες
Κάποιοι επίσης θυμήθηκαν και τον... Καμμένο! Που πήγαινε με το στρατιωτικό ελικόπτερο και τιμούσε τους τρεις αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, πετώντας ένα στεφανάκι μέχρι εκεί που τον έπαιρνε και πάντως όχι πάνω στα Ιμια. Αυτό το βάφτιζε μετά ένδειξη ηρωισμού διότι είχε αψηφήσει τις τουρκικές απειλές, καθώς το συνόδευε με ένα δεκάρικο αυτοαποθέωσης γιατί είναι ατρόμητος, κ.λπ., κ.λπ. - γέλαγε ο κόσμος με τα καμώματά του.
Τώρα όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, και η κυβέρνηση για να τιμήσει τους τρεις αξιωματικούς δεν χρειάστηκε να αποστείλει κανένα υπουργό στα Ιμια. Ούτε να επιδοθεί σε φανφάρες χωρίς περιεχόμενο. Αντιθέτως, όσο πιο κομψά και σοβαρά γινόταν, ανακοίνωσε - διά του υπουργού Αμυνας κ. Παναγιωτόπουλου - ότι θα δώσει το όνομά τους σε ισάριθμες τορπιλακάτους. Υπάρχει καλύτερη πράξη τιμής από αυτό; Και χωρίς βλακώδη ταρατατζούμ, τα οποία μόνο ένταση προκαλούν και δεν έχουν κανένα πρακτικό αποτέλεσμα; Προσωπικά νομίζω πως όχι…
Ο εφιάλτης των μεταλλάξεων
Τελικά, όταν λέμε ότι δεν ξέρει κανείς από πού θα του έρθει με τον κορωνοϊό, δεν περιγράφουμε απλώς την πραγματικότητα - είμαστε απολύτως μέσα στα πράγματα! Φίλος μου λοιμωξιολόγος, ο οποίος μου ζήτησε να μην αναφέρω το όνομά του, αλλά μπορώ επιγραμματικά να αναφέρω ότι είναι μέσα στους τέσσερις - πέντε που βλέπουμε στα κανάλια όλο αυτό το διάστημα, μου είπε χθες το μεσημέρι ότι οι μεταλλάξεις του περσινού κορωνοϊού ενδέχεται σύντομα να είναι πολλαπλάσιες των τριών που γνωρίζουμε ως τώρα - της βρετανικής, της νοτιοαφρικανικής και της βραζιλιάνικης. Και πως οι φαρμακευτικές εταιρείες και όσοι ασχολούνται με την παραγωγή των εμβολίων θα πρέπει πολύ σύντομα να αναζητήσουν αν το εμβόλιο που παράγουν αντιμετωπίζει τις μεταλλάξεις. Διότι ενδέχεται να μη θωρακίζει τον οργανισμό σε κάποιες εκδοχές τους - για παράδειγμα, στη νοτιοαφρικανική εκδοχή του ιού!
- Και τι θα γίνει; τον ρώτησα, τρομοκρατημένος και εγώ με όσα μου έλεγε.
- Τι θες να γίνει; Οι εταιρείες μπορεί να παράγουν ένα εμβόλιο, με το οποίο θα εμβολιάζεται ο κόσμος και το οποίο δεν θα έχει καμία επίπτωση στην αντιμετώπιση της ασθένειας. Δυστυχώς.
Πάνω που ήμουν έτοιμος να αρχίσω τις ερωτήσεις και τα απαραίτητα... σχόλια για το κακό που έχει βρει την ανθρωπότητα, ο δικός μου θεώρησε σωστό να με στηρίξει κάπως ψυχολογικά, λέγοντάς μου ότι «επί του παρόντος, αυτά είναι θεωρίες. Κάτσε και θα δούμε, μη βιάζεσαι».
Δεν βιάζομαι, αλλά έναν φόβο τον έχω. Τι να πω, ότι δεν τον έχω;
Στον εισαγγελέα
Στο μεταξύ, για να... ξεχνιόμαστε από την πανδημία που μας απειλεί όλους ανεξαιρέτως και δεν κάνει διακρίσεις για κανένα, φουντώνει το ελληνικό #ΜeΤoo, το οποίο, αν θυμάστε, ξεκίνησε πριν από δυο - τρία χρόνια από την Αμερική, όπου μάθαμε ότι υπήρχε ένας κινηματογραφικός παραγωγός ο οποίος για να κάνει τις κυρίες πρωταγωνίστριες των ταινιών του τις βίαζε. Τώρα ήρθε και στα μέρη μας, με κυρίες να καταγγέλλουν κατά βάση δύο αξιόλογους θεατρανθρώπους, τον Γιώργο Κιμούλη και τον Κώστα Σπυρόπουλο, για λεκτική και σωματική βία και σεξουαλική παρενόχληση. Στον χορό έχουν μπει και άνδρες ηθοποιοί, οι οποίοι για τους ίδιους λόγους καταγγέλλουν άλλους σκηνοθέτες του χώρου, και το γαϊτανάκι δεν έχει τέλος.
Ομως το κεντρικό ερώτημα παραμένει: με αυτά μόνο, δηλαδή μόνο με τις καταγγελίες των ηθοποιών γυναικών και ανδρών κατά συναδέλφων τους, θα γίνει καλύτερη η κατάσταση στο ελληνικό θέατρο; Γιατί εγώ δεν το πιστεύω; Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα συμβεί αν μία ή ένας τουλάχιστον καταφύγει στον εισαγγελέα και καταθέσει εις βάρος αυτού ή αυτής που χρησιμοποίησε οποιασδήποτε μορφής βία εις βάρος του, σωματική ή σεξουαλική. Να ξεκινήσει μια έρευνα, όπως έγινε και με τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου. Αλλιώς θα τα συζητάμε μεταξύ μας, όπως άλλωστε τα συζητούν και εκείνοι μεταξύ τους, οι ηθοποιοί, και η κατάσταση θα παραμείνει ίδια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου