"...Όπως, όμως, κι αν έχει η κατάσταση, υπάρχει θέμα γιά τον αναγνώστη που έχει την απαίτηση να γνωρίζει ποιός έχει την ευθύνη των κειμένων που διαβάζει, να προκύπτει η πατρότητά τους. Και στο τέλος-τέλος με ποιόν να διαφωνήσει ή να συμφωνήσει ή/και αντιστρόφως, να θυμώσει ή να πει μπράβο. Με κείμενα χωρίς υπογραφή αυτό δεν γίνεται, εξαλείφεται η άμεση επαφή του αναγνώστη με το φύλλο «του», η σχέση γίνεται απρόσωπη, τελικώς αδιάφορη και απωθητική...."

ΜΙΑ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ «Εφ.Συν» ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ,

ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΥΤΟ-ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ....

Μόλις  στο φύλλο αυτού του Σαββατοκύριακου, έκτο φύλλο από αυτό της περασμένης Δευτέρας, που  γράφεται με....αυτόματο πιλότο ή με συντάκτες-φαντάσματα, η «Εφ.Συν», αισθάνθηκε υποχρεωμένη να δημοσιεύσει στην 7^η σελίδα των σχολίων, με λευκά γράμματα σε μαύρο φόντο, το κείμενο που ακολουθεί:

ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΕπειδή ορισμένοι αναγνώστες αναρωτιούνται γιατί τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν πολλά ανυπόγραφα κείμενα στην εφημερίδα, διευκρινίζουμε ότι αποφασίσαμε να  μην υπογράφονται αυτή την περίοδο όλα τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται, σε ένδειξη ισότιμης αντιμετώπισης και αλληλεγγύης στους συναδέλφους των οποίων οι συμβάσεις τελούν σε προσωρινή αναστολή λίγω της γνωστής ΠΝΠ γιά τη στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων που πλήττονται από την πανδημία. Υπογραφές μπαίνουν μόνο σε άρθρα, μόνιμες στήλες και συνεντεύξεις. Επίσης, παραμένουν τα ονόματα όλων των συνεργατών μας.Η «ΕΦ.ΣΥΝ»

Διερωτάται κανείς εάν η επιλεγείσα εναλλαγή μεταξύ λευκού και μαύρου χρώματος στο παρατιθέμενο οικείο  ήμισυ της 7^ης σελίδος της «Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ» προεκρίθη γιά καλό ή γιά κακό:

-Λευκό, διότι το συγκεκριμένο φύλλο, ως πάνλευκο και άμωμο, δεν μπορούσε παρά να πει την....αλήθεια σε όσους το προμηθεύονται, κάπως ως άτυπη εξομολόγηση, εν όψει και της Μεγάλης Εβδομάδος των Χριστιανών Ορθοδόξων, της ερχόμενης, 19^ης Απριλίου του έτους 2020 με επιδημία Κορωνοϊού, η

-Μαύρο γιά τον υποχρεωτικώς επιβληθέντα περιορισμό εις τους 96 δημοσιογράφους  του φύλλου να μην εργάζονται ή-έστω- να μην υπογράφουν κείμενά τους, πλην ενός ποσοστού 10% που μπορούν να υπογράφουν, δηλαδή 9 ή 10 το πολύ. Άλλως επικρέμαται καταστρατήγηση της σχετικής κρατικής χορηγίας, γενονός που επισύρει πρόστιμο 1.200  € ανά παράβαση. Τί να κάνουμε, λοιπόν, τώρα που πέρασε η εποχή των παχέων αγελάδων επί των ημερών της –παρελθούσης-Πρώτης Φοράς Αριστεράς , εξαναγκάθηκαν να υποταχθούν στα κελεύσματα της αστικής νομιμότητος, ώστε να επιβιώσουν. Γιά το οξυγόνο τους!

Όπως, όμως, κι αν έχει η κατάσταση, υπάρχει θέμα γιά τον αναγνώστη που έχει την απαίτηση  να γνωρίζει ποιός έχει την ευθύνη των κειμένων που διαβάζει, να προκύπτει  η πατρότητά τους. Και στο τέλος-τέλος με ποιόν να διαφωνήσει ή να συμφωνήσει ή/και αντιστρόφως, να θυμώσει ή να πει μπράβο. Με κείμενα χωρίς υπογραφή αυτό δεν γίνεται, εξαλείφεται η άμεση επαφή του αναγνώστη με το φύλλο «του», η σχέση γίνεται απρόσωπη, τελικώς αδιάφορη και απωθητική.

Αλλά το θέμα δεν σταματά εδώ...

Συμπληρωματικώς και σε άμεση σχέση με τα προηγούμενα έρχεται η ολοσέλιδη καταχώρηση του «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ-ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» στο φύλλο και αυτού του Σαββατοκύριακου της «Εφ.Συν»( σελ. 3) , όπως και στο αμέσως προηγούμενο(σελ. 5)...

Φαίνεται ότι η εκταμίευση του ποσού  γιά την κρατική αυτή καταχώρηση αντι ποσού διόλου ευκαταφρόνητου,  επιτρέπει στη δοκιμαζόμενη κατά τα λοιπά έπαλξη της «ανεξάρτητης συνεταιριστικής δημοσιογραφίας»(...) να αυξάνει τον αριθμό των σελίδων της εν είδει υλικής αποζημίωσης στους αναγώστες που χάνουν, αναγκαστικώς απο «αριστερή γραμμή μάχης» που τούς οδηγούσε στην αγορά του συγκεκριμένου φύλλου.

Εξ ού και το φύλλο του Σαββατοκύριακου, 11-12 Απριλίου 2020, κυκλοφορεί μεν με 128  σελίδες, 32 περισσότερες απο το φύλλο του αμέσως προηγούμενου Σαββατοκύριακου, 4-5 Απριλίου 2020, αλλά-πώς να το κάνουμε...-θυμίζει περισσότερο σελίδες περιοδικού ποικίλης ύλης με κείμενα άνευρα, επίπεδα, αδιάφορα, κάποια και «θεσμικώς» μακράν αριστερού αφηγήματος.

Λείπει η γραμμή, πώς να ψυχωθεί ο απλός ΣΥΡΙΖΑίος, άντε ο αγνός αριστερός, αρκούμενος στο «κήρυγμα» ενός παρ’ ημίν Πονομαριώφ και κάποια λίγα σχόλια γραμμής...

Γεγονός είναι πάντως ότι οι «προσκυνημένοι» ΣΥΡΙΖΑίοι της οδού Κολοκοτρώνη 8 βγάζουν πλούσιο φύλλο σε σελίδες έστω, εν αντιθέσει με το Βαξεβάνειο Documento στο οποίο δεν έστερξε ο κρατικός κρουνός. Είναι να μην σπεύσει σε υπεράσπιση του συντρόφου Βαξεβάνη από το κομματικό δελτίο της «ΑΥΓΗΣ» ο σύντροφος Καρτερός, εκτός κι αν επικρατήσουν δεύτερες σκέψεις επειδή το «σύστημα Πέτσα» έστερξε και σε καταχώρηση την επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ...

Τί να κάνουμε, ποτέ δεν  πρέπει να προεξοφλεί κανείς τί μπορεί να φέρει η ζωή...

Και εν πάση περιπτώσει, οι 96 συνεταιριστές της «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Α.Ε.», δικαιούνται να προσδοκούν και να απαιτούν, ότι:

•  Η συνεταιριστική τους εργοδοσία θα τούς καταβάλει το «δώρο Πάσχα», ως δεν έχει παύσει να υποχρεούται, και
• .Η ίδια συνεταιριστική  εργοδοσία θα τους καταβάλει τη διαφορά μεταξύ του ποσού των 800 € γιά 45 ημέρες που θα λάβουν από το «λεφτόδενδρο Βρούτση» και των πραγματικών αμοιβών που θα ελάμβαναν γιά τον ίδιο χρόνο, προφανώς μέχρι του επιπέδου των 758 € που αποτελεί και το ελάχιστο γιά σύμβαση εργασίας.

Δεδομένα, βεβαίως, όλα αυτά με το δεδομένο αριστερό αυτοματισμό του φύλλου της «Εφ.Συν», αλλά και το «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν» εξακολουθεί να ισχύει εξ ίσου...

Μέχρι τότε, όμως, ας κρατούν μικρό καλάθι.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, ας κρατήσουν ότι η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) βρίσκεται δήθεν στο πλευρό τους, όπως επιβεβαιοί η πρώτη παράγραφος στην ανακοίνωση της 8ης Απριλίου 2020, μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα, όπως (και) οι αναστολές συμβάσεων γιά 96 δημοσιογράφους της «Εφ.Συν»:

«Τα Μέσα Ενημέρωσης δεν είναι ένας απλός κλάδος της Οικονομίας. Αποτελούν πυλώνα της Δημοκρατίας, εγγυώνται την σωστή ενημέρωση των πολιτών, στον αντίποδα της μάστιγας των ψεύτικων και παραποιημένων ειδήσεων, υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Η υπογραφή της δημοσιογραφικής ύλης  διασφαλίζει την τήρηση της δεοντολογίας και εδραιώνει την επαγγελματική ευθύνη σε όλο το φάσμα του Τύπου εντύπου και ηλεκτρονικού. Δεν μπορούμε να δεχτούμε να κυκλοφορούν εφημερίδες με δημοσιογράφους – "φαντάσματα", χωρίς επώνυμη αρθρογραφία»

Βοήθειά τους!

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης