"...Στις μέρες μας οι μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού δείχνουν πως οδεύουν προς ένα καλό αποτέλεσμα. Και αυτό το βεβαιώνουν όχι μόνο δικά μας αλλά και ξένα επώνυμα χείλη. Και όμως άρχισε κιόλας ο χορός των αμφισβητήσεων για τη γνησιότητα της όποιας μέχρι τώρα επιτυχίας και για την αξιοσύνη των πρωταγωνιστών της. Εντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης με «τολμηρούς» εκπροσώπους εκφραστές τους θέλουν να μας κοινωνήσουν με την πικρή αλήθεια που μόνο αυτοί γνωρίζουν και μας την κρύβουν σκόπιμα όλοι οι άλλοι. Και ενώ θα περίμενε κανείς τέτοιου είδους αντιδράσεις από μέσα του αντιπολιτευόμενου κυρίως χώρου, δεν απουσιάζουν και από συμπολιτευόμενα στρατόπεδα...Οπως κι αν το δει κανείς και η πανδημία του κορωνοϊού είναι μέρος της σύγχρονης ιστορίας του τόπου. Η σκόνη που αφήνει πίσω του ο χρόνος απαλύνει τα πάντα και κάνει να φαίνονται θαμπά ακόμη και τα πιο πικρά γεγονότα της ιστορίας. Το ίδιο θα συμβεί και με την πανδημία. Το δύσκολο είναι η επόμενη μέρα. Εκεί τα χαλάμε πάντα. Φοβάμαι ότι την επόμενη μέρα, όταν αυτή θα έρθει κάποτε, μπορεί να δικάζουμε τον Τσιόδρα για εξαπάτηση, τον Χαρδαλιά για υπόγειες φασιστοναζιστικές διασυνδέσεις και τον Κικίλια για διασπάθιση δημόσιας περιουσίας. Πιθανόν να χωριστούμε και σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Και αλίμονό μας αν προσπαθήσουμε να λύσουμε και τις διαφορές μας όπως κάναμε πολλές φορές στο παρελθόν'

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/04/20

1. Δηλώνω ευγνώμων, κ. Σωτήρη Τσιόδρα

Κύριε διευθυντά,

Οφείλουμε τιμή στον καθηγητή κ. Σωτήρη Τσιόδρα. Θεωρώ καθήκον και υποχρέωσή μου να τον ευχαριστήσω και να τον συγχαρώ από βάθη καρδιάς. Προσέφυγα στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του καθηγητή κ. Γεωργίου Μπαμπινιώτη και παραθέτω τον ορισμό τεσσάρων λέξεων οι οποίες κατά τη γνώμη μου εκπροσωπούν την προσωπικότητα του κ. Τσιόδρα.

Ανθρωπος: Το άτομο που διαθέτει ευγένεια, καλοσύνη, κατανόηση, συμπόνοια. Το ενάρετο άτομο και πολιτισμένο ον που συμπεριφέρεται με καλούς τρόπους και ευγένεια και η συμπεριφορά του και η εμφάνισή του φανερώνουν ότι έχει λάβει σωστή κοινωνική αγωγή.

Επιστήμονας: Κάτοχος υψηλής κατάρτισης σε έναν τομέα του επιστητού που ασχολείται ως ειδικός με την επιστημονική έρευνα. Γνωστός, διακεκριμένος, λαμπρός, αναγνωρισμένος, διεθνούς ακτινοβολίας, σοφός και πρωτοπόρος.

Ιατρός: Αυτός που λειτουργεί ανακουφιστικά και καταπραϋντικά στην ένταση των ψυχικών παθών και του πόνου.

Ευπατρίδης: Ατομο εγνωσμένης αξίας, κύρους και ευγενούς ήθους που έχει διακριθεί για την προσφορά του σε έναν χώρο δράσεων.

Είμαι Ελληνας πολίτης και από νεαρή ηλικία ταξιδευτής στον κόσμο. Ανεπιφύλακτα θεωρώ ότι ο κ. Σ. Τσιόδρας δικαιούται και του πρέπουν πολλαπλά βραβεία Νομπέλ.

Σπύρος Κάπαρης, Συνταξιούχος, Ψυχικό

2. Η τέχνη της σκέψης από το νηπιαγωγείο

Κύριε διευθυντά,

Η προτεινόμενη εισαγωγή της αγγλικής γλώσσας στο νηπιαγωγείο πρέπει να γίνει πράξη. Η διεθνής κυριαρχία αυτής της γλώσσας είναι δεδομένη τουλάχιστον για μια ακόμα γενιά, άρα η γνώση της αποτελεί απαραίτητο εφόδιο ζωής. Λιγότερο φανερή, αλλά εξίσου πολύτιμη, είναι η εξοικείωση με την τέχνη της σκέψης. Κάπου μεταξύ 4 με 6 χρόνων κάθε παιδί βρίσκεται μπροστά σε ένα δίστρατο σαν αυτό του Ηρακλή. Μοιάζει αλλά δεν είναι ακριβώς μεταξύ αρετής και κακίας. Είναι μεταξύ αναζήτησης και καθησυχασμού. Στέλνουμε το παιδί στο σχολείο με πολύ περισσότερα ταμπού και πεποιθήσεις στη σάκα του απ’ ό,τι απορίες και ερωτήματα. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: προκαταλήψεις, θεωρίες συνωμοσίας, άνθηση της παραπληροφόρησης.

Το παιχνίδι κερδίζεται ή χάνεται στην παιδική ηλικία. Οι πρώτες εντυπώσεις και οι απαντήσεις στα πρώτα διλήμματα είναι τόσο αξεπέραστες στην υπόλοιπη ζωή όσο και οι γενετικές προδιαγραφές. Το παιδί χρειάζεται υποστήριξη τη στιγμή που θα βρεθεί μπροστά στο δίστρατο μεταξύ του να προβληματίζεται και του να πιστεύει. Ενα ακόμα νέο «μάθημα» πρέπει να μπει στο νηπιαγωγείο: η τέχνη της σκέψης και της γνώσης. Πρόκειται για την εξοικείωση του παιδιού με τις πιθανότητες, που είναι μέρος της φύσης και της ζωής, με την έφεση να αξιολογεί τις πληροφορίες και, τελικά, με την ικανότητα να ζυγίζει όλα τα ενδεχόμενα που είναι μπροστά του. Επισήμως το μάθημα λέγεται επιστημολογία και, με κάποιες εξαιρέσεις, δεν διδάσκεται ούτε στα πανεπιστήμια. Οι πανεπιστημιακοί έχουν την τάση να κάνουν τα εύκολα δύσκολα. Και όμως το μάθημα είναι απλό και ανήκει στο νηπιαγωγείο.

Λευτέρης Ζούρος, Ομότιμος καθηγητής, Παν/μιο Κρήτης

3. Η ανίατη νόσος της κακογλωσσιάς

Κύριε διευθυντά,

Ανέκαθεν όταν η Ιστορία πήγαινε να καταγράψει κάποια επιτυχία, λειτουργούσε αυτόματα και η παθογένεια που μας διακρίνει να υποβαθμίζουμε τα πάντα όταν τα κάνουν κάποιοι άλλοι. Παραδείγματα αμέτρητα… Στις μέρες μας οι μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού δείχνουν πως οδεύουν προς ένα καλό αποτέλεσμα. Και αυτό το βεβαιώνουν όχι μόνο δικά μας αλλά και ξένα επώνυμα χείλη. Και όμως άρχισε κιόλας ο χορός των αμφισβητήσεων για τη γνησιότητα της όποιας μέχρι τώρα επιτυχίας και για την αξιοσύνη των πρωταγωνιστών της. Εντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης με «τολμηρούς» εκπροσώπους εκφραστές τους θέλουν να μας κοινωνήσουν με την πικρή αλήθεια που μόνο αυτοί γνωρίζουν και μας την κρύβουν σκόπιμα όλοι οι άλλοι. Και ενώ θα περίμενε κανείς τέτοιου είδους αντιδράσεις από μέσα του αντιπολιτευόμενου κυρίως χώρου, δεν απουσιάζουν και από συμπολιτευόμενα στρατόπεδα.

Μας λένε λοιπόν οι Κασσάνδρες ότι σε λάθος δρόμο βαδίζουμε με λάθος οδηγούς. Αφήνουν ακόμη υπόνοιες και σκιές για οργανωμένα και ανώνυμα ως συνήθως συμφέροντα που μας χρησιμοποιούν για πιόνια στα παιχνίδια τους. Διαπιστώνεις έκπληκτος ότι διαθέτουν ευρεία επιστημονική κατάρτιση που θα τη ζήλευαν επιστήμονες ειδικοί στο είδος και εισηγούνται υπό τύπον ερωταπαντήσεων νέες φαρμακευτικές αγωγές και θεραπευτικά πρωτόκολλα. Δεν είναι απίθανο να είναι πίσω τους κάποιοι ειδικοί που θεωρούν τον εαυτό τους «ριγμένο» και να τους διοχετεύουν τέτοιες εξειδικευμένες πληροφορίες εκδικούμενοι το σύστημα. Στον χορό ακόμη και οι αθλητικογράφοι, με αξιοθαύμαστο ομολογουμένως για το είδος εκφραστικό πλούτο – ελλείψει αθλητικών γεγονότων καταπιάνονται με το θέμα αρνητικά και πεσιμιστικά κατά το πλείστον.

Οπως κι αν το δει κανείς και η πανδημία του κορωνοϊού είναι μέρος της σύγχρονης ιστορίας του τόπου. Η σκόνη που αφήνει πίσω του ο χρόνος απαλύνει τα πάντα και κάνει να φαίνονται θαμπά ακόμη και τα πιο πικρά γεγονότα της ιστορίας. Το ίδιο θα συμβεί και με την πανδημία. Το δύσκολο είναι η επόμενη μέρα. Εκεί τα χαλάμε πάντα. Φοβάμαι ότι την επόμενη μέρα, όταν αυτή θα έρθει κάποτε, μπορεί να δικάζουμε τον Τσιόδρα για εξαπάτηση, τον Χαρδαλιά για υπόγειες φασιστοναζιστικές διασυνδέσεις και τον Κικίλια για διασπάθιση δημόσιας περιουσίας. Πιθανόν να χωριστούμε και σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Και αλίμονό μας αν προσπαθήσουμε να λύσουμε και τις διαφορές μας όπως κάναμε πολλές φορές στο παρελθόν...

Χ. Βαρδάλης, Συνταξιούχος μηχανικός, Καβάλα

4. Εκ πείρας, μετά τον κάβο των 80...

Ως αναγνώστης της «Καθημερινής» από νεαράς ηλικίας και καθημερινά μέχρι τώρα που αισίως περάσαμε τον κάβο των ογδόντα, επιθυμώ να φέρω στην προσοχή σας τα κάτωθι δύο θέματα.

Απολαμβάνω πολλάκις το οξύ χιούμορ του κ. Στέφανου Κασιμάτη, χιούμορ αγγλικού στυλ, και επειδή πέρασα πολλά χρόνια της ζωής μου στο Λονδίνο είμαι σε θέση νομίζω να κρίνω.

Ομως, και το γράφω με μεγάλη λύπη, υπάρχουν και άρθρα με τα οποία διαφωνώ και δεν δύναμαι να καταλάβω, όπως στην έκδοση της Τρίτης, 31 Μαρτίου 2020, όπου γράφει στη σελίδα 2, «και εντέλει αντιπαραγωγικά οι υπουργοί να ξεκινούν δηλώσεις ή συνεντεύξεις υμνώντας τη δική τους δράση ή ΓΛΕΙΦΟΝΤΑΣ (τα κεφαλαία δικά μου) εμετικά τον πρωθυπουργό, όπως π.χ. ο υπουργός Εργασίας».

Δεν γνωρίζω τον κ. Βρούτση ούτε τον συνάντησα ποτέ, αλλά τον θεωρώ έναν άξιο, εργατικό υπουργό, σε μια πολύ δύσκολη θέση, που έγινε ακόμη δυσκολότερη στις σημερινές τραγικές συνθήκες που περνά η πατρίδα μας. Προς τι λοιπόν τόση κακία με εκφράσεις δηλητήριο που δεν τιμούν ούτε τον συντάκτη του άρθρου ούτε τελικά και την εφημερίδα σας. Εχει άραγε ανάγκη ο πρωθυπουργός μας από «γλείψιμο»;

Το δεύτερο θέμα αφορά μερικές γελοιογραφίες που τελευταία έθιγαν βαθύτατα τα ιερά και τα όσια μεγάλης πιστεύω μερίδας των πιστών αναγνωστών σας. Ναι να γίνεται χιούμορ και σαρκασμός ακόμη, αλλά πολλοί από εμάς τους γέροντες θέλουμε να πιστεύουμε ακόμη!

Δεν γράφω επί του θέματος τίποτα περισσότερο, διότι άλλοι το ανέλυσαν πολύ καλύτερα εμού. Εγώ απλώς συνιστώ μεγαλύτερη προσοχή στο κάθε υπονοούμενο που μπορεί να θίγει συνειδήσεις και ερεθίζει τα νεύρα μας.

Χρυσόστομος Παπαπατέρας, Πλοίαρχος Ε.Ν.

...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 28/04/20