Τη μια μέρα ταχυδρομούσε κάποιος επιστολή ή δέμα λ.χ. από τη Μυτιλήνη και την άλλη μέρα, ή σπάνια τη μεθεπομένη, το λάμβανε ο παραλήπτης π.χ. στην Τρίπολη. Παραξενευόμασταν τότε ευχάριστα για την καταπληκτική ταχύτητα με την οποία λειτουργούσε η υπηρεσία αυτή. Τώρα τελευταία η βραδυπορία είναι απίστευτη. Κάθε τόσο διατυπώνονται παράπονα. Δύο παραδείγματα: Φίλος συνάδελφος ταχυδρόμησε προ δύο μηνών φάκελο από τα Βριλήσσια Αττικής και ακόμη δεν τον έχω λάβει στο Θησείο. Μάλιστα αναγκάστηκε να ταχυδρομήσει εκ νέου φάκελο με το ίδιο περιεχόμενο και από τότε έχουν παρέλθει 40 ημέρες και ο νέος φάκελος παραμένει ανεπίδοτος. Επιπροσθέτως, στις 8 Απριλίου έλαβα επιστολή από τον Πειραιά που είχε ταχυδρομηθεί –άκουσον άκουσον!– στις 25 Φεβρουαρίου. Και με τον αραμπά να ξεκινούσε, θα είχε φτάσει την επομένη. Και εις επίρρωσην των γραφομένων σημειώνω επιπλέον πως έγκριτη αθηναϊκή εφημερίδα δημοσίευσε (Κυριακή 12-4-2020) άρθρο γνωστού συγγραφέα και τακτικού αρθρογράφου της με τίτλο «Ο ταχυδρόμος πέθανε;» στο οποίο ο συντάκτης εξιστορούσε με συγκεκριμένα παραδείγματα την τριτοκοσμική κατάσταση δυσλειτουργίας των ταχυδρομείων. Μήπως, λοιπόν, είναι καιρός να μετονομαστούν τα ταχυδρομεία σε «βραδυδρομεία», ώστε να ανταποκρίνονται στο... πνεύμα των καιρών;...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29/04/20

1. Ο αερογενής ιός, οι μάσκες και ο ΠΟΥ

Κύριε διευθυντά,

Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω και να φέρω στο προσκήνιο της επικαιρότητας κάτι το οποίο λανθάνει στη σκέψη πολλών σύγχρονων Ελλήνων ιατρών, σχετικό με την αντιμετώπιση της επιδημίας του νέου κορωνοϊού.

Είναι γνωστό ότι ο νέος ιός είναι αερογενής, μεταφέρεται δηλ. διά του αέρος και δευτερευόντως δι’ επαφής. Το πλύσιμο των χεριών λοιπόν καλώς συνιστάται (και σχεδόν επιβάλλεται) ώστε να εμποδιστεί η δι’ επαφής μετάδοση, αλλά η απορία είναι γιατί ο ίδιος φραγμός να μην επιδιώκεται στην αναπνευστική οδό διά της (ευρείας) εφαρμογής της μάσκας. Προσωπικά κατέληξα σε δύο λόγους, αρκετά σοβαρούς, αλλά όχι απαγορευτικούς:

Ο πρώτος είναι συγκυριακός. Κατά την έναρξη της επιδημίας η σπάνις των μασκών ήταν τέτοια που οι Ελληνες μάχονταν για την απόκτηση ενός τεμαχίου.

Ο δεύτερος και πλέον σοβαρός ήταν η κάπως ακατανόητη στάση του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο οποίος για την εκτός νοσοκομείου χρήση προτίμησε τη στάση Ποντίου Πιλάτου, αφήνοντας την κρίσιμη απόφαση στη διάθεση του ταλαίπωρου πολίτη.

Βέβαια θα ήταν λίγο ανάρμοστο μια νόμιμη και ταχύτατα καταξιωμένη Επιτροπή να έλθει σε ευθεία αντίθεση με μια θέση του ΠΟΥ. Αλλά τι να κάνουμε. Σ’ αυτόν τον κόσμο κανένας δεν είναι αλάνθαστος. Ούτε ο ΠΟΥ.

Ανδρέας Κ. Ντεληθέος, Αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

2. Ημουν νιος και γέρασα περιμένοντας το γράμμα

Κύριε διευθυντά,

Ενα ρεπορτάζ από την έγκριτη εφημερίδα σας «περί των ελληνικών ταχυδρομείων» θα αναδείκνυε –πιστεύω– ένα θέμα που σήμερα ληθαργεί και θα πρόβαλε τις αδυναμίες και τη δυσλειτουργία της υπηρεσίας αυτής, που παλαιότερα –μέσα σε δύσκολες συνθήκες– λειτουργούσε με ζηλευτή ταχύτητα, εξ ου και η ονομασία «ταχυδρομεία».

Τη μια μέρα ταχυδρομούσε κάποιος επιστολή ή δέμα λ.χ. από τη Μυτιλήνη και την άλλη μέρα, ή σπάνια τη μεθεπομένη, το λάμβανε ο παραλήπτης π.χ. στην Τρίπολη. Παραξενευόμασταν τότε ευχάριστα για την καταπληκτική ταχύτητα με την οποία λειτουργούσε η υπηρεσία αυτή.

Τώρα τελευταία η βραδυπορία είναι απίστευτη. Κάθε τόσο διατυπώνονται παράπονα. Δύο παραδείγματα: Φίλος συνάδελφος ταχυδρόμησε προ δύο μηνών φάκελο από τα Βριλήσσια Αττικής και ακόμη δεν τον έχω λάβει στο Θησείο. Μάλιστα αναγκάστηκε να ταχυδρομήσει εκ νέου φάκελο με το ίδιο περιεχόμενο και από τότε έχουν παρέλθει 40 ημέρες και ο νέος φάκελος παραμένει ανεπίδοτος.

Επιπροσθέτως, στις 8 Απριλίου έλαβα επιστολή από τον Πειραιά που είχε ταχυδρομηθεί –άκουσον άκουσον!– στις 25 Φεβρουαρίου. Και με τον αραμπά να ξεκινούσε, θα είχε φτάσει την επομένη.

Και εις επίρρωσην των γραφομένων σημειώνω επιπλέον πως έγκριτη αθηναϊκή εφημερίδα δημοσίευσε (Κυριακή 12-4-2020) άρθρο γνωστού συγγραφέα και τακτικού αρθρογράφου της με τίτλο «Ο ταχυδρόμος πέθανε;» στο οποίο ο συντάκτης εξιστορούσε με συγκεκριμένα παραδείγματα την τριτοκοσμική κατάσταση δυσλειτουργίας των ταχυδρομείων.

Μήπως, λοιπόν, είναι καιρός να μετονομαστούν τα ταχυδρομεία σε «βραδυδρομεία», ώστε να ανταποκρίνονται στο... πνεύμα των καιρών;

Παναγιώτης Ν. Ξηντάρας, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, επίτιμος σχολικός σύμβουλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

3. Η ρεμντεσιβίρη και η COVID-19

Kύριε διευθυντά,

Στην εφημερίδα σας (Σάββατο 25.4.2020) δημοσιεύθηκε (σελ. 10) ανυπό́γραφο άρθρο υπό τον τίτλο «Ηλιακό φως και θερμοκρασία κατά COVID-19 – Απογοητευτικά τα αποτελέσματα κλινικής μελέτης της ρεμντεσιβίρης».

Στο δημοσίευμα αυτό αναφέρεται μεταξύ άλλων: «[...] Την ίδια στιγμή απογοητευτικά ήταν τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης ρεμντεσιβίρης της αμερικανικής Gilead Sciences που χορηγείτο κατά του ιού Εμπολα. Μελέτη που εκπονήθηκε στην Κίνα σε 237 πάσχοντες από COVID-19 χωρισμένους σε δύο ομάδες μία εκ των οποίων έλαβε το αντιιικό ενώ η άλλη ψευδοφάρμακο, κατέδειξε ότι η ρεμντεσιβίρη δεν βελτίωσε την κλινική εικόνα των ασθενών ούτε μείωσε τις συγκεντρώσεις του ιού στο αίμα τους, ενώ διεκόπη εξαιτίας των σοβαρών παρενεργειών του φαρμάκου.

Αρχικά η αποτυχία της κλινικής μελέτης αναρτήθηκε στη βάση δεδομένων κλινικών μελετών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αλλά γρήγορα αποσύρθηκε καθώς, όπως δήλωσε αξιωματούχος του ΠΟΥ, τα συμπεράσματα ακόμα αναλύονται από επιστημονική επιτροπή́ [...]».

Τα ανωτέρω αναφερόμενα στο υπόψη δημοσίευμα –τα οποία αποτελούν άκριτη αναπαραγωγή άλλων δημοσιευμάτων, χωρίς την απαιτούμενη προηγούμενη διασταύρωση– στερούνται βασιμότητας με αποτέλεσμα να μη συνιστούν έγκυρη ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Πιο συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα της υπόψη μελέτης δημοσιεύθηκαν χωρίς την έγκριση των υπεύθυνων για την εκπόνησή της. Επιπλέον, πουθενά –ακόμα και σε αυτά τα μη εγκύρως δημοσιευμένα αποτελέσματα– δεν αναφέρεται ότι η μελέτη «διεκόπη εξαιτίας των σοβαρών παρενεργειών του φαρμάκου».

Στο σημείο αυτό, αξίζει να μνημονευθεί για την ορθή ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού, ότι η υπόψη μελέτη τερματίστηκε πρόωρα λόγω του χαμηλού αριθμού των ασθενών που συμμετείχαν σε σχέση με τον σχεδιασμό της και συνακόλουθα δεν είναι δυνατό να συναχθούν ασφαλή, από στατιστικής πλευράς, συμπεράσματα.

Οπως ήδη γνωρίζετε από την με ημερομηνία 8.4.2020 ενημερωτική επιστολή στην εφημερίδα σας και η οποία ακόμα και σήμερα αναρτάται στη δικτυακή της πύλη, έχουν σχεδιαστεί και διενεργούνται πολλαπλές κλινικές μελέτες φάσης 3, τα αποτελέσματα των οποίων θα παράσχουν τα απαραίτητα δεδομένα που θα καταδείξουν αν η υπόψη δραστική ουσία (REMDESIVIR) συνιστά αποτελεσματική θεραπεία για την COVID-19, καθώς και με ποιους όρους αυτή θα πρέπει να χορηγείται. Επιπλέον, τα αποτελέσματα των μελετών αυτών θα καταδείξουν το ποιοι χρήζουν θεραπείας, πότε και για πόσο χρονικό διάστημα θα πρέπει αυτή να χορηγείται.

Κατόπιν τούτου, επιθυμούμε να επισημάνουμε ότι η παρουσίαση ενός τόσο σημαντικού για τους ασθενείς, αλλά και την κοινή γνώμη, θέματος θα έπρεπε να γίνεται με τους όρους της αντικειμενικότητας και της ευρύτητας που επιβάλλει το δημοσιογραφικό λειτούργημα και ιδίως κατόπιν προηγούμενης διασταύρωσης, όπως αρμόζει στην έγκριτη εφημερίδα σας.

Ο Νομικός Σύμβουλος Gilead Sciences Ελλάς, Ηλιας Ι. Μανιατης

4. Ειδικά τώρα, όχι αντιπαραθέσεις

Κύριε διευθυντά,

Οταν υπό τις παρούσες συνθήκες υποδαυλίζουμε με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο την εθνική μας διχόνοια, προσφέρουμε πολύ κακή υπηρεσία στη χώρα μας. Είναι δε γνωστό ότι η διχόνοια ενυπάρχει εγγεγραμμένη στο DNA των Ελλήνων. Ας μην την ενεργοποιούμε τουλάχιστον τώρα, που η χώρα αντιμετωπίζει άμεσους κινδύνους. Αναφέρομαι στον κορωνοϊό και στην τουρκική απειλή. Και ο μεν κορωνοϊός έχει ημερομηνία λήξεως. Ομως, η τουρκική απειλή, παρουσιάζει επικίνδυνη έξαρση. Ας μην τραυματίζουμε, λοιπόν, την απαραίτητη εθνική ομοψυχία με ανούσιες πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Αγγελος Ζαχαρόπουλος, Επίτ. διευθυντής Ευρωπαϊκής Επιτροπής

5. Το δικαίωμα στη διαφωνία

Κύριε διευθυντά

Δεν έτυχε της ανάλογης προσοχής και εκτίμησης από τον αρχισυντάκτη η άποψη του κ. Ανδρέα Δρυμιώτη στην Οικονομική Κ, Κυριακή του Πάσχα, με τίτλο «Ακόμα πληρώνουμε την 21η Απριλίου 1967». Ανακρίβειες, ένα μάτσο εντυπώσεις και κακή έκθεση ιδεών από κάποιον σύμβουλο επιχειρήσεων(;). Πρέπει να υπάρχει υποχρέωση για να δημοσιεύονται τέτοιες θέσεις και με τόση ελαφρότητα. Κακή στιγμή για την εφημερίδα.

Χάρης Τ. Σπανάκης, Ηράκλειο Κρήτης

...από την "ΕΣΤΙΑ"

...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 29/04/20