Οι πολάκηδες του κόμματος βέβαια, και είναι αρκετοί αυτοί, θα περίμεναν ίσως ότι ο Τσίπρας θα έπαιρνε τα ντουφέκια και θα ανέβαινε στο βουνό, εξού και αισθάνονται απογοητευμένοι. Εκείνος έχει μια άλλη θεώρηση - πιστεύω πολύ σωστή. Και επειδή τα παλικάρια τα οξύθυμα δεν ικανοποιούνται με τίποτε από όσα κάνει ο πρόεδρος Αλέξης, θα τους θυμίσω ότι ήταν η στάση που τήρησε ο αρχηγός τους που στρίμωξε την κυβέρνηση στο θέμα των βρουτσοvoucher και εξανάγκασε τελικά τον πρόεδρο Κυριάκο να πάρει πίσω το πρόγραμμα. Δεν ήταν ούτε τι δήλωνε ο Πολάκης στα ραδιόφωνα ούτε τι αναρτούσε στο Facebook. Μόνο η στάση του Τσίπρα. Και αυτή επιβραβεύθηκε τελικά, ως - κατά τη γνώμη μου - η πρώτη σοβαρή πολιτική νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί της κυβέρνησης στους οκτώ - εννιά μήνες που κυβερνάει τη χώρα η ΝουΔου. Για να ξέρουμε τι λέμε, δηλαδή...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/04/20

(Εφ)εύρημα

Τρόπο να ξεπεράσει τις δεσμεύσεις της χώρας από τα Μνημόνια, αλλά και τις απαγορεύσεις των νόμων που έχουν ψηφίσει από τον καιρό των Μνημονίων διαχρονικά οι κυβερνήσεις και αφορούν τις προσλήψεις στο Δημόσιο, βρήκε η κυβέρνηση, μου λένε. Το «εύρημα» ή καλύτερα «εφεύρημα» αφορά τις προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού στο Δημόσιο, προσλήψεις που υπαγορεύθηκαν από την αδήριτη ανάγκη τόσο του επαναπατρισμού χιλιάδων γιατρών και νοσηλευτών που εργάζονται σε νοσοκομεία του εξωτερικού όσο και της ενίσχυσης και θωράκισης του ΕΣΥ ενόψει δεύτερου πιθανού κύματος της πανδημίας το φθινόπωρο.

Σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζεται σοβαρά το ενδεχόμενο οι προλήψεις να μη γίνονται μέσω ΑΣΕΠ, που είναι μια χρονοβόρος διαδικασία, άλλα με την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας και πληρωμή των γιατρών με δελτίο παροχής υπηρεσιών («μπλοκάκι»). Αυτό θα δώσει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να κινηθεί γρήγορα και αποτελεσματικά και ακόμη να προσλάβει κόσμο έξω από τις σημερινές διαδικασίες, οι οποίες χρειάζονται περί τα δύο χρόνια να ολοκληρωθούν (τόσο διαρκούν οι προσλήψεις στο Δημόσιο με διαγωνισμό...).

Γιατροί με μπλοκάκι στο ΕΣΥ - θα το δούμε και αυτό...

Διάγγελμα

Οπως όλοι (όλοι; Ελπίζω, όλοι) ξέρουμε, σήμερα θα κληρώσει: ο πρόεδρος Κυριάκος θα μας αναγγείλει το απόγευμα - κατά τις 6, λένε, πρώτα ο Θεός - το πώς θα ξεκινήσει η διαδικασία για να επανέλθουμε στην κανονικότητα. Το σχετικό διάγγελμα ήταν να γίνει χθες, αλλά προτιμήθηκε η Τρίτη, για λόγους, λέει, που έχουν να κάνουν με τις «μετρήσεις» των επιπτώσεων του κορωνοϊού - φοβήθηκαν, λέει, τι θα γίνει με τα κρούσματα στις δύο ιδιωτικές κλινικές του Περιστερίου και της Γλυφάδας, καθώς και στη δομή του Κρανιδίου, που μπορεί να ανέτρεπαν μέσα στο Σαββατοκύριακο όλη την (καλή) εικόνα.

Τούτων δοθέντων, επελέγη η σημερινή ημέρα, κατά την οποία ο πρόεδρος Κυριάκος θα μας φέρει τα καλούδια, του πώς θα βγούμε από το σπίτι, έπειτα από σχεδόν δίμηνο εγκλεισμό σε αυτόν.

Σιγά σιγά και με το μαλακό θα είναι, παιδιά, μη φανταστείτε τίποτε το θεαματικό. Εντάξει;

Στενοχώριες

Το άρθρο αναρτήθηκε χθες στην ιστοσελίδα του site Documento του Κωστάκη Βαξεβάνη, έχει τίτλο «Παρατεταμένο lockdown στον ΣΥΡΙΖΑ» και είναι της κατηγορίας... περιβόλι! Ασκεί κριτική στο κόμμα της χαράς γιατί δεν παίρνει πρωτοβουλίες, δεν αντιπολιτεύεται ικανά και εξονυχιστικά την κυβέρνηση, δεν κεφαλαιοποιεί τις επιτυχίες (;) της συριζοδιακυβέρνησης, δεν παράγει πολιτική και εμμέσως ακουμπάει και τον Τσίπρα, ο οποίος δεν κάνει τίποτε για να διορθώσει κάτι από όλα αυτά. Αντλώ μικρό απόσπασμα από το άρθρο, το οποίο είναι εμφανές ότι αποπνέει μια εσάνς Βαξεβάνη, καθώς θεοποιεί τον Πολάκη και κάτι λίγο τον Παππά και στέλνει για το χωνευτήριο της Φυλής όλους τους υπόλοιπους. Γράφει λοιπόν ο καταφανώς στενοχωρημένος βαξεβανοαρθρογράφος:

«(...) στον ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζει ένα ενιαίο συντονιστικό κέντρο το οποίο θα "σκανάρει" την επικαιρότητα και τα δεδομένα έτσι όπως διαμορφώνονται καθημερινά στην ημεδαπή και στο εξωτερικό και θα ασκεί αντιπολίτευση παράγοντας ταυτόχρονα και πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό πως, εξαιρώντας το «Μένουμε Ορθιοι», ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί αφενός να εκμεταλλευτεί και να κεφαλαιοποιήσει τα θετικά της δικής του διακυβέρνησης (π.χ. "μαξιλάρι ασφαλείας" ή συμφωνία των Πρεσπών), αφετέρου να καταθέσει τη δική του πρόταση απέναντι στις όποιες κυβερνητικές πρωτοβουλίες (π.χ. κλείσιμο συνόρων στον Εβρο, περιοριστικά μέτρα κ.ά.).

Επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί σαν να είναι πολλά κόμματα μέσα στο κόμμα. Πολλές προσωπικές φιλοδοξίες, πολλές φοβίες, πολλές ιδεολογίες, ακόμη και ιδεοληψίες. Και το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά τα μέρη δεν συντονίζονται και δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Για παράδειγμα οι 53 λειτουργούν με τη λογική της περιχαράκωσης του χώρου τους για να μην αλλοιωθούν ιδεολογικά ενώ πολλοί από την ηγετική ομάδα πέριξ του Αλέξη Τσίπρα λειτουργούν επίσης με τη λογική της κλειστής ομάδας για προσωπικούς λόγους. Το αποτέλεσμα είναι ο χώρος να μην μπολιάζεται με φρέσκες ιδέες και πρόσωπα, συνεπώς να μην είναι ανοιχτός στην κοινωνία...».

Δακρύζω, ρε φίλε, συμβαίνουν όλα αυτά στον λατρεμένο ΣΥΡΙΖΑ;

Επιβράβευση

Δεν γνωρίζω τι περίμενε το site Βαξεβάνη να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε τόσο λίγους μήνες από τις τρεις απανωτές, βαρύτατες πολιτικά ήττες που υπέστη πέρυσι. Αλλα αν μελετήσει κανείς προσεκτικά τις δημοσκοπήσεις, θα διαπιστώσει ότι η στάση που τηρεί ο Αλέξης Τσίπρας έναντι της κυβέρνησης αναγνωρίζεται ως θετική και επιβραβεύεται με αύξηση της δημοφιλίας του, διότι δείχνει ένα συναινετικό πρόσωπο και αποδεικνύει ότι δεν κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Οι πολάκηδες του κόμματος βέβαια, και είναι αρκετοί αυτοί, θα περίμεναν ίσως ότι ο Τσίπρας θα έπαιρνε τα ντουφέκια και θα ανέβαινε στο βουνό, εξού και αισθάνονται απογοητευμένοι. Εκείνος έχει μια άλλη θεώρηση - πιστεύω πολύ σωστή. Και επειδή τα παλικάρια τα οξύθυμα δεν ικανοποιούνται με τίποτε από όσα κάνει ο πρόεδρος Αλέξης, θα τους θυμίσω ότι ήταν η στάση που τήρησε ο αρχηγός τους που στρίμωξε την κυβέρνηση στο θέμα των βρουτσοvoucher και εξανάγκασε τελικά τον πρόεδρο Κυριάκο να πάρει πίσω το πρόγραμμα. Δεν ήταν ούτε τι δήλωνε ο Πολάκης στα ραδιόφωνα ούτε τι αναρτούσε στο Facebook. Μόνο η στάση του Τσίπρα. Και αυτή επιβραβεύθηκε τελικά, ως - κατά τη γνώμη μου - η πρώτη σοβαρή πολιτική νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί της κυβέρνησης στους οκτώ - εννιά μήνες που κυβερνάει τη χώρα η ΝουΔου. Για να ξέρουμε τι λέμε, δηλαδή...

Διχασμός

Και ναι, όπως ήταν αναμενόμενο, συνεχίστηκε και χθες η γελοία αντιπαράθεση αναφορικά με το αν η Αλκηστις Πρωτοψάλτη έκανε σωστά που ανέβηκε σε ένα φορτηγό, το γέμισε με τα τραγούδια της, πήρε και τρεις - τέσσερις φίλους της μουσικούς και βγήκε βόλτα στην ηλιόλουστη Αθήνα, να δώσει κουράγιο στους εγκλείστους. Πρωτοστατούν, φυσικά, τα ενεργούμενα ΣΥΡΙΖΑ που ωρύονται διότι η Αλκηστις πέρασε και έξω από το Μαξίμου, το φορτηγό έκανε μια στάση, βγήκε και ο Κυριάκος, άκουσε ένα τραγούδι και μετά αποχώρησε για άλλες γειτονιές. Το τραγούδι ήταν του Κραουνάκη, ο Κραουνάκης δήλωσε ότι τα τραγούδια του δεν θέλει να παίζονται στου Μητσοτάκη τα λημέρια (λες και στο Μέγαρο Μαξίμου κατοικοεδρεύουν ληστές...) - κάτι βλακείες δηλαδή. Και θυμήθηκα ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί την ίδια μέθοδο, όχι: πριν από χρόνια, τον καιρό των Μνημονίων, είχαν βάλει την κόρη του Λοΐζου, τη γνωστή παρ' ολίγον ευρωβουλευτή Μυρσίνη, να απαγορεύσει στο ΠΑΣΟΚ να παίζει στις εκδηλώσεις του το τραγούδι - ύμνο «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο» που είχε γράψει ο πατέρας της, Μάνος.

Και κάπως έτσι διχάζεται η χώρα. Για όλους αυτούς λοιπόν έχω να πω ότι με κάτι τέτοια επιστρέφουμε ολοταχώς στις αρχές της δεκαετίας του '60, όταν η αποκρουστική Δεξιά περιθωριοποιούσε τον τεράστιο Μίκη Θεοδωράκη επειδή ήταν αριστερός και η Αριστερά αντιμετώπιζε τον υπέροχο Μάνο Χατζιδάκι ως εχθρό του λαού...

«Ολα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν...».