ΤΟ ΝΑΥΑΡΧΟ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟ ΘΑ ΤΟΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΤΕ....

 

Του Αγίου Λεωνίδα σήμερα και η σκέψη μου, η καρδιά μου, τα αισθήματά μου βρίσκονται σε ένα μεγάλο απόντα, σε εμάς τους "περιλειπόμενους", μέρες που είναι, Μεγάλη Εβδομάδα αυτού του Πάσχα του έτους 2020, εν μέσω πανδημίας Κορωνοϊού, που δεν θα θέλαμε ποτέ να ζήσουμε στο βίο μας. Και καθώς έκανα ένα «προσκλητήριο» στους μεγάλους απόντες του δικού μου βίου, έπεσα στο Ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπουλο (1932-2014). Θυμήθηκα πώς ήταν και ένας καλός θρησκευόμενος μέρες που περνούμε. Θυμήθηκα πως με τιμούσε με τη φιλία Του και την αγάπη Του που κρατώ στην μνήμη μου, μονάκριβη θύμηση και που προσπαθούσα, με τις μικρές μου δυνάμεις να Τού ανταποδώσω, κρατώντας, όμως, πάντοτε τον πληθυντικό. Διότι υπήρχε κι ένας ανυπόκριτος σεβασμός στο πρόσωπό Του. Νομίζω ότι είμαστε πολλοί αυτοί που αντλούμε πρότυπα ζωής στο πρόσωπο του Ναυάρχου Βασιλικόπουλου, του αγαπημένου μου Λεωνίδα, εξαίρετου πατριώτη και αξιωματικού, που προσέφερε πολλά μέχρι τις ανώτατες θέσεις ευθύνης που Τού εμπιστεύθηκε η δημοκρατική μας Πολιτεία. Ανήκει στους "κεκοιμημένους" με τους οποίους εμείς οι "περιλειπόμενοι" αισθανόμαστε να μάς συνδέει ένας αδιατάρακτος, μοναδικός δεσμός θύμησης, μιάς ζώσας σχέσης. Ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος έφυγε από τη ζωή στις 30 Μαίου 2014 .Μοναδικό εφόδιο ζωής μας η γλυκιά Του θύμηση...Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης