"...Φθάσαμε εδώ γιατί η πολιτική ηγεσία άφηνε να αιωρούνται τα μείζονα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής, ελπίζοντας ότι κάποια ημέρα θα λυθούν ευνοϊκά από θαύμα. Και εκεί που είχαμε το Κυπριακό και τα Αιγαιακά, μπλέξαμε με το «Όνομα», με την Αλβανία είμαστε ακόμη σε εμπόλεμη κατάσταση - για να μην αποζημιωθούν οι Τσάμηδες για τις περιουσίες τους!-, παρατήσαμε το Ελσίνκι, ούτε τις ΑΟΖ με Ιταλία-Αλβανία δεν καταφέραμε να ορίσουμε. Οι αδελφοί Κύπριοι απέρριψαν πανηγυρικά το Σχέδιο Ανάν και τώρα διαμαρτύρονται για τις τουρκικές γεωτρήσεις...."

"ΤΑ ΝΕΑ", 21/01/20

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

Στις αρχές του περασμένου αιώνα τα Βαλκάνια θεωρούνταν μέρος της «Εγγύτερης Ανατολής» που περιλάμβανε και την αποκαλούμενη τώρα «Μέση Ανατολή» - σήμερα, διακρίνεται ευκρινώς ο κίνδυνος να γίνει μόνη η Ελλάδα μέρος της Μέσης Ανατολής και των προβλημάτων της. Η εμπλοκή με τις ΑΟΖ και τη Λιβύη μπορεί να οδηγήσει σε εμπλοκή στις διενέξεις αυτής της πολιτικά και θεσμικά πρωτόγονης, προνεωτερικής και ασταθούς περιοχής.

Για την οποία λίγο-πολύ αδιαφορούσαμε, μια που νιώθαμε μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι σχέσεις των Παπανδρέου με τον Καντάφι ή την οικογένεια Άσαντ ήσαν εξωτικές διπλωματικές περιπέτειες, είτε ηλιθίως αντιιμπεριαλιστικές είτε γελοιωδώς «στρατηγικές». Και τώρα μαθαίνουμε πως υπάρχει σημαντική τουρκική μειονότητα στη Λιβύη (αποτελούμενη από Τουρκογενείς, Τουρκοκρητικούς (…) και «Κούλογλους») που την εκπροσωπεί ο «πρωθυπουργός» Φαγιέντ Αλ Σάραζ, πως οι συγκρούσεις στην μετά Καντάφι εποχή ήσαν συγκρούσεις μεταξύ αραβικών, βερβερικών και τουρκογενών φυλών και μερίδων, πως χρόνια τώρα η Τουρκία ασχολείται με τα εσωτερικά της Λιβύης, ότι πολύ πριν στείλει εκεί Σύρους μισθοφόρους είχε στείλει φονικούς δρόνους (drones) - που τους κατασκευάζει o κ. Selçuk Bayraktar, μηχανικός με εξαιρετικές σπουδές στο ΜΙΤ, σύζυγος της νεότερης κόρης του Ταγίπ Ερντογάν. Η Τουρκία θεωρείται τρίτη ή τέταρτη μεγαλύτερη παραγωγός πολεμικών δρόνων στον κόσμο.

Φθάσαμε εδώ γιατί η πολιτική ηγεσία άφηνε να αιωρούνται τα μείζονα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής, ελπίζοντας ότι κάποια ημέρα θα λυθούν ευνοϊκά από θαύμα. Και εκεί που είχαμε το Κυπριακό και τα Αιγαιακά, μπλέξαμε με το «Όνομα», με την Αλβανία είμαστε ακόμη σε εμπόλεμη κατάσταση - για να μην αποζημιωθούν οι Τσάμηδες για τις περιουσίες τους!-, παρατήσαμε το Ελσίνκι, ούτε τις ΑΟΖ με Ιταλία-Αλβανία δεν καταφέραμε να ορίσουμε. Οι αδελφοί Κύπριοι απέρριψαν πανηγυρικά το Σχέδιο Ανάν και τώρα διαμαρτύρονται για τις τουρκικές γεωτρήσεις.

Η εξάρτηση από τη φιλανθρωπία των εταίρων-δανειστών μείωσε δραματικά τις διαπραγματευτικές δυνατότητες της χώρας, η πολιτική ηγεσία της διασύρθηκε διεθνώς, οι εσωτερικές εχθροπάθειες έχουν τραυματίσει την εσωτερική συνοχή και τη δυνατότητα ορθολογικής προσέγγισης των προβλημάτων -σε αυτή την κατάσταση ευρισκόμενοι θα γίνουμε μέρος της Μέσης Ανατολής, θα μοιραστούμε τις φιλοδοξίες και τους φόβους πάμπλουτων και υπερεξοπλισμένων εμίρηδων, χαλίφηδων, φυλάρχων, βασιλιάδων, δικτατόρων, «προέδρων», αγιατολάδων;


Με την κρίση, βρεθήκαμε στη χειρότερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας - η κυβέρνηση φορτώθηκε ξαφνικά βαρύ φορτίο, που μπορεί να λιώσει και την ίδια και τη χώρα. Απαιτείται ψυχραιμία και λογική, σοβαρές εκτιμήσεις κόστους/οφέλους, κωφότητα στις δημαγωγικές κραυγές, από όπου και αν προέρχονται. Δεν πρέπει να μετακομίσουμε σε μέρος που δεν έχουμε ούτε συγγενείς ούτε φίλους.