"...Υπάρχει μια αίσθηση ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡ1ΖΑ - ΛΝΕΛ έχουν μια σχετική αυτονομία στις αποφάσεις και, επιπλέον, δεν φαίνεται να έχουν πάνω από το κεφάλι τους τον πρωθυπουργό για να τους ελέγχει σε σχέση με την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων ή την αποτελεσματικότητα τους. Προς επίρρωση των προαναφερθέντων, όσο ήταν υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος ο Πάνος Σκουρλέτης ήταν εντελώς παγωμένη η επένδυση της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές και μόλις στη θέση του έγινε υπουργός ο Γιώργος Σταθάκης αμέσως το συγκεκριμένο πρότζεκτ ξεπάγωσε. Αραγε, ο κ. Τσίπρας ήταν με τη θέση που είχε στο θέμα ο κ. Σκουρλέτης ή με την απόφαση που έλαβε ο κ. Σταθάκης; Βεβαίως, υπάρχουν δύο συν μία περιπτώσεις πλήρως αυτονομημένων υπουργών. Οι πιο χαρακτηριστικές είναι αυτές των υπουργών Αμυνας και Εξωτερικών, ενώ διαφορετική, λόγω των εσωτερικών συσχετισμών, αλλά και της κρισιμότητας του τομέα, είναι αυτή του υπουργού Οικονομικών..."

Aπό την "Επένδυση"

"Επένδυση", 23/12/16

»» Τα βιλαέτια των «ανεξαρτήτων» της κυβέρνησης, στους οποίους ο κ. Τσίπρας έχει εκχωρήσει πλήρη έλεγχο των χαρτοφυλακίων τους, χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας τους 

ΤΟ «ΑΝΥΠΑΚΟΥΟ» ΤΡΙΓΩΝΟ

 των αυτονομημένων υπουργών

■ του Ανδρέα Ε. Παπαδοπούλου

Η μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας περιλαμβάνει πολλούς αστικούς μύθους για τους τρόπους με τους οποίους οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί επέλεγαν να κυβερνούν. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής λέγεται ότι -υπάρχει και σχετική μαρτυρία του Γιάννη Βαρβιτσιώτη- τηλεφωνούσε στις 7.00 το πρωί για να δει αν οι υπουργοί βρίσκονταν στα υπουργεία τους. Ο  Ανδρέας Παπανδρέου άλλαζε κάθε τόσο τους υπουργούς του, προκειμένου να έχει ικανοποιημένη την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το πρώτο πράγμα που έκανε κάθε πρωί που πήγαινε στο Μαξίμου ήταν να τηλεφωνεί στον υπουργό Οικονομικών, για να δει τι χρήματα υπήρχαν στα κρατικά ταμεία. Ο Κώστας Σημίτης είχε το γνωστό μπλοκάκι του και κάθε τόσο τσέκαρε τι έχουν υλοπουίσει οι υπουργοί του οε σχέση με τον προγραμματισμό που είχε γίνει. Προσώρας, κανένας μύθος δεν συνοδεύει τον σημερινό πρωθυπουργό, με την έννοια ότι δεν είναι και πολύ σαφής ο τρόπος που έχει επιλέξει να κυβερνά. Αλλωστε, ο κ. Τσίπρας δεν φημίζεται για το εύρος των γνώσεων του, ενώ και ως χαρακτήρας δεν είναι ούτε αυστηρός, αλλά ούτε και πολύ παρεμβατικός. Με αυτή την έννοια, υπάρχει μια αίσθηση ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡ1ΖΑ - ΛΝΕΛ έχουν μια σχετική αυτονομία στις αποφάσεις και, επιπλέον, δεν φαίνεται να έχουν πάνω από το κεφάλι τους τον πρωθυπουργό για να τους ελέγχει σε σχέση με την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων ή την αποτελεσματικότητα τους. Προς επίρρωση των προαναφερθέντων, όσο ήταν υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος ο Πάνος Σκουρλέτης ήταν εντελώς παγωμένη η επένδυση της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές και μόλις στη θέση του έγινε υπουργός ο Γιώργος Σταθάκης αμέσως το συγκεκριμένο πρότζεκτ ξεπάγωσε. Αραγε, ο κ. Τσίπρας ήταν με τη θέση που είχε στο θέμα ο κ. Σκουρλέτης ή με την απόφαση που έλαβε ο κ. Σταθάκης; Βεβαίως, υπάρχουν δύο συν μία περιπτώσεις πλήρως αυτονομημένων υπουργών. Οι πιο χαρακτηριστικές είναι αυτές των υπουργών Αμυνας και Εξωτερικών, ενώ διαφορετική, λόγω των εσωτερικών συσχετισμών, αλλά και της κρισιμότητας του τομέα, είναι αυτή του υπουργού Οικονομικών.

■ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ από τον υπουργό Οικονομικών, είναι εμφανές ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος χαράσσει εν λευκώ την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και παίζει καταλυτικό ρόλο στη λήψη των τελικών αποφάσεων. Για παράδειγμα, δική του εμμονή ήτον η επιλογή της αυξημένης φορολόγησης στις επιχειρήσεις, η οποία βαοίζεται στην οικονομική του ιδεολογία και θεώρηση. Επιπλέον, το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει παραδώσει όταν κ. Τσακαλώτο τα κλειδιά της οικονομίας επί της ουσίας περιορίζει τις όποιες εσωτερικές αντιδράσεις, καθώς ο υπουργός Οικονομικών είναι ο βασικός εκφραστής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, με σχεδόν καθολική αποδοχή στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Και αν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αποτελεί σάρκα έκ της σαρκός του κυβερνώντος κόμματος, αρκετή συζήτηση προκαλείται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΛ, και όχι μόνο, από το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει παραδώσει την εξωτερική πολιτική και την άμυνα στους κυρίους Κοτζιά και Κομμένο, αντίστοιχα.

■ ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ 

ΤΟΣΟ ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, όσο και ο υπουργός Εθνικής Αμύνης, Πάνος Κομμένος, πόρρω απέχουν από τις παραδοσιακές θέσεις του χώρου στα ευαίσθητα θέματα των αρμοδιοτήτων τους, ενώ φημίζονται για το αυγκρουσιακό του χαρακτήρα τους, προκαλώντας ποικίλες συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου. Είναι προφανές, για παράδειγμα, ότι ο κ. Κοτζιάς κινήθηκε σε εντελώς διαφορετικό κλίμα από το Μαξίμου στο θέμα του Κυπριακού και παραλίγο να υπάρξει κρίση στις σχέσεις της ελληνικής με την κυπριακή κυβέρνηση. Είναι ενδεικτικό ότι ο κ. Κοτζιάς έχει να μιλήσει πόσους μήνες με τον γραμματέα του υπουργείου, Γιώργο Τσίπρα, ενώ πολύ κακές είναι οι σχέσεις του και με τον επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, Βαγγέλη Καλπαδάκη. Το ερώτημα, έκτων πραγμάτων, που τίθεται είναι τι στάση θα κρατήσει ο υπουργός Εξωτερικών στην περίπτωση που προχωρήσουν οι προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού, καθώς ο κ. Τσίπρας φέρεται να έχει πειστεί πλήρως, όχι μόνο από τον Νίκο Αναστασιάδη, αλλά και από τον γενικό γραμματέα του ΛΚΕΛ, Ανδρο Κυπριανού, στηρίζοντας τις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

■ ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ

ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ, η πλέον σύνθετη περίπτωση είναι αυτή του υπουργού Αμυνας, δεδομένου ότι αποτελεί τον κυβερνητικό εταίρο και από τις ψήφους των ΛΝΕΛ εξαρτάται η διατήρηση της κυβέρνησης. Οπως και να έχει, ο Πάνος Κομμένος λειτουργεί ουκ ολίγες φορές σαν να είναι υπουργός σε μια βαθιά συντηρητική κυβέρνηση και όχι, βεβαίως, της «πρώτης φοράς Αριστερά». Προτάσσει συνεχώς το φρόνημα των Ενόπλων Δυνάμεων, μιλά για το έθνος και τους προγόνους, χρησιμοποιεί ακραία ρητορική σε σχέση με τους γείτονες. Αποκορύφωμα, φυσικά, το ταξίδι που διοργάνωσε με τη συμμετοχή υπόδικων βουλευτών της Χρυσής Αυγής στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, το οποίο παραλίγο να δημιουργήσει μεγάλη κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω και των αντιδράσεων που προκλήθηκαν. Οι πρακτικές Καμμένου δεν φαίνεται να κάνουν τον κ. Τσίπρα να αλλάζει γνώμη, όπως έδειξε και το κοινό τους ταξίδι στη Νίσυρο, όπου ο πρωθυπουργός έπλεξε το εγκώμιο του κ. Κομμένου, ανεξάρτητο αν το «μπούλης» δεν ήταν και τόσo...politically correct για εν ενεργεία υπουργό Αμυνας.

Ο πρωθυπουργός απλώς προεδρεύει...
»»Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι ο κ. Τσίπραε έχει αποφασίσει να εκχωρήσει μεγάλα τμήμαια της ασκούμενης πολιτικής στους κυρίους Τσακαλώτο, Κοιζιά και Καμμένο. Κάποιοι λένε ότι το πράττει από επιλογή, λόγω και του χαρακτήρα του, και κάποιοι από αδυναμία. Οποις και αν είναι ο λόγος ο κ. Τοίπρας φαίνεται ότι σε κάποια θέμα «απλώς προεδρεύει», αφήνοντας τους υπουρνούς του να βγάζουν... τα κάστανα από τη φωτιά