Οι καιροί άλλαξαν, ο σοσιαλισμός κατέρρευσε, το ίδιο και το παγκόσμιο καθοδηγητικό κέντρο. Η νέα ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία αναδείχθηκε από το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, δεν είχε ζήσει τον εμφύλιο πόλεμο. Είχε ακούσματα, Δεν έπεσε από τον ουρανό ο νόμος για την άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου της κυβέρνησης Τζαννετάκη. δεν είχε βιώματα. Ετσι, για να αποφύγει την αποσύνθεση λόγω των διεθνών εξελίξεων, επέλεξε την ιδεολογική καραντίνα για να μη «μολυνθούν» τα μέλη και τα στελέχη από τα ιδεολογήματα των κυρίαρχων τάξεων. Αυτή η προσπάθεια διαφύλαξης της ιδεολογικής καθαρότητας περνούσε μέσα και από τη διαφορετική ανάγνωση της περιόδου 1943-1949. Η Εθνική Αντίσταση και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ έμπαιναν σε δεύτερο πλάνο και αναδεικνυόταν ο ΔΣΕ, ενώ ο εμφύλιος πόλεμος αποκτούσε άλλο χαρακτήρα: ήταν ένας ταξικός πόλεμος, αποτέλεσμα της κορύφωσης της ταξικής πάλης. Υπό το πρίσμα αυτής της νέας προσέγγισης δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται μνημεία του ΔΣΕ σε ολόκληρη τη χώρα. Η ταξική οπτική του εμφυλίου αποτελεί μέρος της ταυτότητας του σημερινού ΚΚΕ, η οποία διαφέρει ουσιωδώς από αυτήν της εποχής του Χαρίλαου Φλωράκη....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29/10/25