Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...
 |
για τα τουρκικά Eurofighter
- Η επιλογή της Αγκυρας και τα F-35
Των ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ και ΜΑΝΩΛΗ ΚΩΣΤΙΔΗ
Ισχυρές διπλωματικές προεκτάσεις, πέραν της προφανούς αμιγώς στρατιωτικής της διάστασης, έχει η συμφωνία του Ευρωπαϊκού Κονσόρτσιουμ, στο οποίο μετέχουν Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία, με την Τουρκία για την πώληση 20 Eurofighter. Η συμφωνία εκτιμάται πως αντικατοπτρίζει την αντίληψη που εδραιώνεται στην Ευρώπη ότι η Αγκυρα έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αμυντική αρχιτεκτονική των επόμενων ετών, αλλά και την πεποίθηση του Ταγίπ Ερντογάν ότι δεν πρόκειται να αρθεί σε σύντομο χρόνο το αδιέξοδο με τα F-35 από τις ΗΠΑ. Πάντως, παρότι η Τουρκία αναμένεται να προμηθευτεί και μεταχειρισμένα Eurofighter από το Κατάρ και το Ομάν, το ελληνικό προβάδισμα στον αέρα θα διατηρηθεί.
Η επιλογή της Τουρκίας να προχωρήσει για πρώτη φορά στα τελευταία 75 χρόνια της ιστορίας της στην προμήθεια ενός μαχητικού αεροσκάφους που δεν έχει κατασκευαστεί στις ΗΠΑ (το προηγούμενο ήταν το επίσης βρετανικό Spitfire), του Eurofighter Typhoon, αποτελεί μια εξέλιξη η οποία πέρα από την αμιγώς στρατιωτική και βιομηχανική διάσταση, έχει πολύ σοβαρές διπλωματικές προεκτάσεις. Επιλέγοντας ένα αεροσκάφος το οποίο αποτελεί κονσόρτσιουμ των αμυντικών βιομηχανιών τεσσάρων χωρών (Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία), ουσιαστικά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχωρεί σε μια λύση που δεν έχει αμερικανικό χρώμα, καθώς αφενός επιθυμεί να έχει εξασφαλισμένη την πρόσβαση σε υψηλή τεχνολογία, αφετέρου διότι ενδεχομένως εκτιμά ότι η υπόθεση των F-35 παραμένει εξαιρετικά παρακινδυνευμένη ανεξαρτήτως των άριστων προσωπικών σχέσεών του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Η συμφωνία αγοράς 20 Eurofighter ύψους 8 δισ. βρετανικών λιρών (περίπου 9,2 δισ. ευρώ) ανακοινώθηκε από τον κ. Ερντογάν και τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ, το αεροσκάφος του οποίου πέταξε από το Λονδίνο προς την Αγκυρα συνοδευόμενο από δύο αεροσκάφη αυτού του τύπου της Βασιλικής Αεροπορίας, αλλά αύριο το πρωί στην Τουρκία θα βρεθεί και ο καγκελάριος της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς. Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι η αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία ήταν εκείνη που οδήγησε στην άρση του βέτο που έθετε η καγκελαρία υπό τον Ολαφ Σολτς, τον σοσιαλδημοκράτη προκάτοχο του κ. Μερτς.
Οι «τέσσερις» και η Γαλλία
Από την πλευρά της Αγκυρας η πιο στρατηγική επαφή με τους Ευρωπαίους προφανώς περνάει μέσα από τα διάφορα έργα της ευρωπαϊκής άμυνας, ενώ και για την πλευρά πολλών Ευρωπαίων η συμμετοχή της χώρας που διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ αλλά και μια διαρκώς αναπτυσσόμενη αμυντική βιομηχανία θεωρείται απολύτως απαραίτητη στην προσπάθεια επανεξοπλισμού, στην οποία έχουν αποδυθεί κυρίως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συμφωνία φαίνεται ότι συμπεριλαμβάνονται και όπλα, τα οποία στην περίπτωση των Eurofighter κατασκευάζονται από το κονσόρτσιουμ της MBDA, όπου πέρα από τις τέσσερις χώρες που αναπτύσσουν το αεροσκάφος, κομβικό ρόλο έχει η Γαλλία.
Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είχε ζητήσει από τη Γαλλία να μπλοκάρει την εξαγωγή των πυραύλων Meteor (που αναπτύσσει η MBDA), σε διάφορα επίπεδα. Επιπλέον, η Αθήνα έχει έως τώρα μια πολύ σαφή και διατυπωμένη άποψη περί των όρων που θα πρέπει να πληροί η Αγκυρα προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στα δάνεια του κανονισμού SAFE της Ε.Ε. και, κυρίως, την άρση του casus belli και την αποκήρυξη της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών».
Ισχυρές διπλωματικές προεκτάσεις, πέραν της προφανούς αμιγώς στρατιωτικής της διάστασης, έχει η συμφωνία του Ευρωπαϊκού Κονσόρτσιουμ, στο οποίο μετέχουν Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία, με την Τουρκία για την πώληση 20 Eurofighter. Η συμφωνία εκτιμάται πως αντικατοπτρίζει την αντίληψη που εδραιώνεται στην Ευρώπη ότι η Αγκυρα έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αμυντική αρχιτεκτονική των επόμενων ετών, αλλά και την πεποίθηση του Ταγίπ Ερντογάν ότι δεν πρόκειται να αρθεί σε σύντομο χρόνο το αδιέξοδο με τα F-35 από τις ΗΠΑ. Πάντως, παρότι η Τουρκία αναμένεται να προμηθευτεί και μεταχειρισμένα Eurofighter από το Κατάρ και το Ομάν, το ελληνικό προβάδισμα στον αέρα θα διατηρηθεί.
Η επιλογή της Τουρκίας να προχωρήσει για πρώτη φορά στα τελευταία 75 χρόνια της ιστορίας της στην προμήθεια ενός μαχητικού αεροσκάφους που δεν έχει κατασκευαστεί στις ΗΠΑ (το προηγούμενο ήταν το επίσης βρετανικό Spitfire), του Eurofighter Typhoon, αποτελεί μια εξέλιξη η οποία πέρα από την αμιγώς στρατιωτική και βιομηχανική διάσταση, έχει πολύ σοβαρές διπλωματικές προεκτάσεις. Επιλέγοντας ένα αεροσκάφος το οποίο αποτελεί κονσόρτσιουμ των αμυντικών βιομηχανιών τεσσάρων χωρών (Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία), ουσιαστικά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχωρεί σε μια λύση που δεν έχει αμερικανικό χρώμα, καθώς αφενός επιθυμεί να έχει εξασφαλισμένη την πρόσβαση σε υψηλή τεχνολογία, αφετέρου διότι ενδεχομένως εκτιμά ότι η υπόθεση των F-35 παραμένει εξαιρετικά παρακινδυνευμένη ανεξαρτήτως των άριστων προσωπικών σχέσεών του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Η συμφωνία αγοράς 20 Eurofighter ύψους 8 δισ. βρετανικών λιρών (περίπου 9,2 δισ. ευρώ) ανακοινώθηκε από τον κ. Ερντογάν και τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ, το αεροσκάφος του οποίου πέταξε από το Λονδίνο προς την Αγκυρα συνοδευόμενο από δύο αεροσκάφη αυτού του τύπου της Βασιλικής Αεροπορίας, αλλά αύριο το πρωί στην Τουρκία θα βρεθεί και ο καγκελάριος της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς. Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι η αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία ήταν εκείνη που οδήγησε στην άρση του βέτο που έθετε η καγκελαρία υπό τον Ολαφ Σολτς, τον σοσιαλδημοκράτη προκάτοχο του κ. Μερτς.
Οι «τέσσερις» και η Γαλλία
Από την πλευρά της Αγκυρας η πιο στρατηγική επαφή με τους Ευρωπαίους προφανώς περνάει μέσα από τα διάφορα έργα της ευρωπαϊκής άμυνας, ενώ και για την πλευρά πολλών Ευρωπαίων η συμμετοχή της χώρας που διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ αλλά και μια διαρκώς αναπτυσσόμενη αμυντική βιομηχανία θεωρείται απολύτως απαραίτητη στην προσπάθεια επανεξοπλισμού, στην οποία έχουν αποδυθεί κυρίως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συμφωνία φαίνεται ότι συμπεριλαμβάνονται και όπλα, τα οποία στην περίπτωση των Eurofighter κατασκευάζονται από το κονσόρτσιουμ της MBDA, όπου πέρα από τις τέσσερις χώρες που αναπτύσσουν το αεροσκάφος, κομβικό ρόλο έχει η Γαλλία.
Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είχε ζητήσει από τη Γαλλία να μπλοκάρει την εξαγωγή των πυραύλων Meteor (που αναπτύσσει η MBDA), σε διάφορα επίπεδα. Επιπλέον, η Αθήνα έχει έως τώρα μια πολύ σαφή και διατυπωμένη άποψη περί των όρων που θα πρέπει να πληροί η Αγκυρα προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στα δάνεια του κανονισμού SAFE της Ε.Ε. και, κυρίως, την άρση του casus belli και την αποκήρυξη της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών».
Για τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το SAFE η Αθήνα είναι σε πλήρη εναρμόνιση με το Παρίσι και τη Λευκωσία, ωστόσο όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. επιθυμούν τη στενότερη συνεργασία με την Αγκυρα, μάλιστα κάποιες, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, προχωρούν σε γοργούς ρυθμούς τη διμερή συνεργασία των αμυντικών βιομηχανιών τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγκυρα αναζητεί την απαραίτητη τεχνολογία για την ανάπτυξη του εγχώριας κατασκευής αεροσκάφους τύπου ΚΑΑΝ,
Πολλά ευρωπαϊκά κράτη θεωρούν κρίσιμο τον ρόλο της Τουρκίας στα σχέδια επανεξοπλισμού της ηπείρου, ενώ ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται να μην αναμένει άμεση λύση στο ζήτημα των F-35
Πολλά ευρωπαϊκά κράτη θεωρούν κρίσιμο τον ρόλο της Τουρκίας στα σχέδια επανεξοπλισμού της ηπείρου, ενώ ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται να μην αναμένει άμεση λύση στο ζήτημα των F-35
το οποίο δεν προχωρεί λόγω της κωλυσιεργίας των ΗΠΑ στην εξαγωγή κάποιων συστημάτων.
Μετά την ανακοίνωση για την προμήθεια των 20 νέων Eurofighter, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας της Τουρκίας συμπλήρωσε ότι ο στόχος της Αγκυρας είναι να αγγίξει τον αριθμό των 44 αεροσκαφών, με την προσθήκη ακόμη 24 μεταχειρισμένων από το Κατάρ και το Ομάν. Η πρώτη παράδοση των μαχητικών στην Τουρκία αναμένεται το 2030. Ομως τα πρώτα μαχητικά από το Κατάρ θα παραδοθούν τους πρώτους μήνες του 2026.
Πάντως, η αγορά των Eurofighter θεωρείται και λύση ανάγκης καθώς ο αρχικός σχεδιασμός της τουρκικής αεροπορίας προέβλεπε τη συμπαραγωγή και παραλαβή 100 αεροσκαφών πέμπτης γενιάς F-35, τα οποία θα αντικαθιστούσαν τα παλαιότερα F-4 και κάποια από τα F-16. Υπενθυμίζεται ότι με τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 (λόγω της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400) αρχικά είχε εξετασθεί ως εναλλακτική η αγορά 40 νέων F-16 και ο εκσυγχρονισμός άλλων 80 F-16 Viper. Στη συνέχεια έμειναν μόνο τα 40 νέα F-16 και η παραγωγή των ΚΑΑΝ.
Η Ελλάδα θα διατηρήσει
Μετά την ανακοίνωση για την προμήθεια των 20 νέων Eurofighter, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας της Τουρκίας συμπλήρωσε ότι ο στόχος της Αγκυρας είναι να αγγίξει τον αριθμό των 44 αεροσκαφών, με την προσθήκη ακόμη 24 μεταχειρισμένων από το Κατάρ και το Ομάν. Η πρώτη παράδοση των μαχητικών στην Τουρκία αναμένεται το 2030. Ομως τα πρώτα μαχητικά από το Κατάρ θα παραδοθούν τους πρώτους μήνες του 2026.
Πάντως, η αγορά των Eurofighter θεωρείται και λύση ανάγκης καθώς ο αρχικός σχεδιασμός της τουρκικής αεροπορίας προέβλεπε τη συμπαραγωγή και παραλαβή 100 αεροσκαφών πέμπτης γενιάς F-35, τα οποία θα αντικαθιστούσαν τα παλαιότερα F-4 και κάποια από τα F-16. Υπενθυμίζεται ότι με τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 (λόγω της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400) αρχικά είχε εξετασθεί ως εναλλακτική η αγορά 40 νέων F-16 και ο εκσυγχρονισμός άλλων 80 F-16 Viper. Στη συνέχεια έμειναν μόνο τα 40 νέα F-16 και η παραγωγή των ΚΑΑΝ.
Η Ελλάδα θα διατηρήσει
το προβάδισμα στους αιθέρες
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ
Οι επίσημες ανακοινώσεις για την προμήθεια 20 αεροσκαφών τύπου Eurofighter (Typhoon) από την Τουρκία, όπως αυτές έγιναν από τον πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ, ήρθαν να επιβεβαιώσουν μια διαπραγμάτευση που εξελισσόταν τα τελευταία τέσσερα χρόνια πολύ εντατικά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ
Οι επίσημες ανακοινώσεις για την προμήθεια 20 αεροσκαφών τύπου Eurofighter (Typhoon) από την Τουρκία, όπως αυτές έγιναν από τον πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ, ήρθαν να επιβεβαιώσουν μια διαπραγμάτευση που εξελισσόταν τα τελευταία τέσσερα χρόνια πολύ εντατικά.
Η Τουρκία, όπως φαίνεται κυρίως από το πολύ υψηλό κόστος πρόσκτησης του αεροσκάφους, πιθανότατα θα αποκτήσει την τελευταία εκδοχή του και μαζί όλα τα όπλα τα οποία μπορεί να φέρει το Eurofighter, περιλαμβανομένων των πυραύλων αέρος - αέρος Meteor αλλά και αέρος - εδάφους Brimstone, ενώ μένει να φανεί ο τύπος του Eurofighter που θα αποκτηθεί από Κατάρ και Ομάν. Με βάση τα σημερινά δεδομένα και την εξέλιξή τους στο προσεχές μέλλον, η ισορροπία δυνάμεων παραμένει υπέρ της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.). Η Τουρκία θα αρχίσει να αποκτά από το 2030 έναν τύπο αεροσκάφους πολύ υψηλής τεχνολογίας, ωστόσο έως τότε η Π.Α. θα έχει ήδη εντάξει στον στόλο της κάποια από τα 20 F-35 που έχουν ήδη ξεκινήσει να αναπτύσσονται στις ΗΠΑ (το πρώτο θα παραληφθεί το 2028), θα έχει παραλάβει το σύνολο των 82 F-16 Viper και ενδεχομένως να έχει προσθέσει κάποια ακόμη στα 24 Rafale που ήδη διαθέτει. Επιπλέον, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα διαφανεί αν τελικά η Π.Α. θα προχωρήσει στο πρόγραμμα αναβάθμισης ακόμη 38 F-16 σε Viper (εν είδει ενίσχυσης της ΕΑΒ) ή αν θα ενεργοποιήσει την προαίρεση αγοράς ακόμη 12 F-35.
Ειδικά στη δεύτερη περίπτωση η Π.Α. είναι πολύ πιθανόν σε δέκα χρόνια να διαθέτει ένα στόλο 32 F-35 (5ης γενιάς) και 36-40 Rafale (4,5ης γενιάς). Εφόσον η Τουρκία αποκτήσει τα 20 Eurofighter τελευταίας εκδοχής (Tranche 5), και ακόμη περισσότερο αν επανέλθει στο πρόγραμμα των F-35, τότε το περιβάλλον πάνω από το Αιγαίο θα αποκτήσει εντελώς νέα χαρακτηριστικά, καθώς και στις δύο πλευρές τα αεροσκάφη θα φέρουν όπλα μεγάλου βεληνεκούς και υψηλής ακριβείας, κάτι που θα καθιστά τις εικονικές αερομαχίες περίπου περιττές, καθώς θα μπορούν να ανιχνεύουν τον αντίπαλο από δεκάδες μίλια μακριά και να τον στοχεύουν, μάλιστα με μικρή πιθανότητα διαφυγής του.
Ενα από τα συγκριτικά μειονεκτήματα του Eurofighter είναι το εξαιρετικά υψηλό κόστος συντήρησης και λειτουργίας του (κόστος ανά ώρα πτήσης), το οποίο ξεπερνάει ακόμη και το –κατά γενική ομολογία– διόλου αμελητέο κόστος λειτουργίας των γαλλικών Rafale.
Η σημασία του τύπου των αεροσκαφών
Ειδικά στη δεύτερη περίπτωση η Π.Α. είναι πολύ πιθανόν σε δέκα χρόνια να διαθέτει ένα στόλο 32 F-35 (5ης γενιάς) και 36-40 Rafale (4,5ης γενιάς). Εφόσον η Τουρκία αποκτήσει τα 20 Eurofighter τελευταίας εκδοχής (Tranche 5), και ακόμη περισσότερο αν επανέλθει στο πρόγραμμα των F-35, τότε το περιβάλλον πάνω από το Αιγαίο θα αποκτήσει εντελώς νέα χαρακτηριστικά, καθώς και στις δύο πλευρές τα αεροσκάφη θα φέρουν όπλα μεγάλου βεληνεκούς και υψηλής ακριβείας, κάτι που θα καθιστά τις εικονικές αερομαχίες περίπου περιττές, καθώς θα μπορούν να ανιχνεύουν τον αντίπαλο από δεκάδες μίλια μακριά και να τον στοχεύουν, μάλιστα με μικρή πιθανότητα διαφυγής του.
Ενα από τα συγκριτικά μειονεκτήματα του Eurofighter είναι το εξαιρετικά υψηλό κόστος συντήρησης και λειτουργίας του (κόστος ανά ώρα πτήσης), το οποίο ξεπερνάει ακόμη και το –κατά γενική ομολογία– διόλου αμελητέο κόστος λειτουργίας των γαλλικών Rafale.
Η σημασία του τύπου των αεροσκαφών
που θα επιλεγούν
ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
Με την αγορά νέων και μεταχειρισμένων Eurofighter, η Τουρκία φαίνεται πως επιδιώκει να καλύψει το κενό στις επιχειρησιακές δυνατότητες της πολεμικής αεροπορίας της που προκαλούν οι αμερικανικές κυρώσεις και η έλλειψη υποστήριξης του στόλου των F-16 και να κλείσει την ψαλίδα με την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Η λεπτομέρεια, η οποία αναμένεται να κρίνει τον βαθμό ενίσχυσης της τουρκικής αεροπορίας, είναι η έκδοση των Eurofighter που θα αποκτήσει. Η «Κ» επιχειρεί να ξεδιαλύνει τον «μύθο» γύρω από το ευρωπαϊκό μαχητικό, παρουσιάζοντας τα σενάρια αλλά και τις δυνατότητες των υποεκδόσεων Tranche 3A, Tranche 4 και Tranche 5 που φημολογείται ότι βρίσκονται στο «στόχαστρο» της Αγκυρας. Η συμφωνία ύψους 9,2 δισ. ευρώ για την απόκτηση 20 Eurofighter Typhoon που υπέγραψαν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Κιρ Στάρμερ χρήζει διευκρινίσεων. Αρχικά, το κόστος φαίνεται δυσθεώρητο για μόλις 20 αεροσκάφη.
ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
Με την αγορά νέων και μεταχειρισμένων Eurofighter, η Τουρκία φαίνεται πως επιδιώκει να καλύψει το κενό στις επιχειρησιακές δυνατότητες της πολεμικής αεροπορίας της που προκαλούν οι αμερικανικές κυρώσεις και η έλλειψη υποστήριξης του στόλου των F-16 και να κλείσει την ψαλίδα με την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Η λεπτομέρεια, η οποία αναμένεται να κρίνει τον βαθμό ενίσχυσης της τουρκικής αεροπορίας, είναι η έκδοση των Eurofighter που θα αποκτήσει. Η «Κ» επιχειρεί να ξεδιαλύνει τον «μύθο» γύρω από το ευρωπαϊκό μαχητικό, παρουσιάζοντας τα σενάρια αλλά και τις δυνατότητες των υποεκδόσεων Tranche 3A, Tranche 4 και Tranche 5 που φημολογείται ότι βρίσκονται στο «στόχαστρο» της Αγκυρας. Η συμφωνία ύψους 9,2 δισ. ευρώ για την απόκτηση 20 Eurofighter Typhoon που υπέγραψαν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Κιρ Στάρμερ χρήζει διευκρινίσεων. Αρχικά, το κόστος φαίνεται δυσθεώρητο για μόλις 20 αεροσκάφη.
Ωστόσο, ο «διάβολος» κρύβεται στις λεπτομέρειες. Ενα από τα σενάρια που αιτιολογεί το παράδοξα υψηλό κόστος είναι πως η Τουρκία θα παραγγείλει τη νεότερη έκδοση του μαχητικού, την Tranche 5, με διαμοιρασμό του κόστους έρευνας και ανάπτυξης με τη Γερμανία, η οποία επίσης ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη έκδοση. Η επικείμενη επίσκεψη του Γερμανού καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς στην Αγκυρα ενδεχομένως να οριστικοποιήσει το μεγάλο «deal» ανάμεσα στην Τουρκία και την κοινοπραξία του Eurofighter.
Τα οφέλη για την Τουρκία θα είναι πολλαπλά. Αφενός εντάσσει ένα σύγχρονο μαχητικό 4,5ης γενιάς στο οπλοστάσιό της, στην πλέον εξελιγμένη έκδοσή του, αφετέρου, δεδομένης της ανοιχτής αρχιτεκτονικής του αεροσκάφους, θα αποκτήσει μια πλατφόρμα στην οποία θα μπορεί να δοκιμάζει και να πιστοποιεί τα όπλα που κατασκευάζει η αμυντική βιομηχανία της. Μια τέτοια εξέλιξη θα επέτρεπε στην Αγκυρα να εξάγει πυραύλους και κατευθυνόμενα βλήματα στις χώρες του Περσικού Κόλπου που είναι χρήστες Eurofighter, ενδεχομένως όμως και σε Ευρωπαίους πελάτες. Επιπλέον, η τουρκική βιομηχανία θα πάρει στα χέρια της τον πύραυλο Meteor, επιταχύνοντας την ανάπτυξη του εγχώριας παραγωγής βλήματος μέσου βεληνεκούς Gokhan μέσω της αντίστροφης μηχανικής (reverse engineering).
Οι αναφορές στον τουρκικό Τύπο θέλουν την Αγκυρα να βολιδοσκοπεί την απόκτηση 12 έως 24 μεταχειρισμένων Eurofighter από το Κατάρ ή το Ομάν. Οι δύο αραβικές χώρες φαίνονται θετικές στο ενδεχόμενο δανεισμού ή πώλησης των μαχητικών τους στην Τουρκία, παρά το γεγονός ότι τα παρέλαβαν μόλις πριν από τρία χρόνια. Ωστόσο δεν είναι σαφές αν η Αγκυρα θα ζητήσει τα μεταχειρισμένα αεροσκάφη της έκδοσης Tranche 3A που διαθέτουν ήδη οι δύο αραβικές χώρες ή θα κινηθεί για τα αεροσκάφη που βρίσκονται υπό παραγγελία για την αεροπορία του Κατάρ και ανήκουν στη νεότερη Tranche 4. Ο παράγοντας που θα βαρύνει τις αποφάσεις θα είναι οι χρόνοι παράδοσης, καθώς τα αεροσκάφη Tranche 4 και 5 θα είναι διαθέσιμα μετά το 2030-2035.
Η Tranche 3A εισήχθη σε υπηρεσία το 2009 και ήταν η πρώτη με ραντάρ ενεργητικής ηλεκτρονικής σάρωσης, το οποίο μπορεί να παρακολουθεί δεκάδες στόχους ταυτόχρονα. Περιλαμβάνει σύστημα στόχευσης επί κάσκας (HMSS), σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-16 για την επικοινωνία με φίλιες πλατφόρμες και σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου. Σήμερα το μοντέλο παραγωγής είναι της έκδοσης Tranche 4. Διαθέτει νεότερη έκδοση του ραντάρ Captor-e, αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά και αισθητήρες, βελτιωμένο σύστημα αυτοπροστασίας και πλήρη σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου.
Η Tranche 5 θα διαθέτει ισχυρότερο ραντάρ, νέα ηλεκτρονικά, ανασχεδιασμένο πιλοτήριο και ταχύτερο επεξεργαστή για τη σύντηξη των δεδομένων που συλλέγουν οι αισθητήρες του. Τα νέα μαχητικά θα είναι εφοδιασμένα με το σουηδικό σύστημα αυτοπροστασίας AREXIS και πιθανότατα θα μπορούν να φέρουν στρατηγικά όπλα, όπως τα βλήματα Taurus και οι πύραυλοι αντι-ραντάρ AARGM.
Τα οφέλη για την Τουρκία θα είναι πολλαπλά. Αφενός εντάσσει ένα σύγχρονο μαχητικό 4,5ης γενιάς στο οπλοστάσιό της, στην πλέον εξελιγμένη έκδοσή του, αφετέρου, δεδομένης της ανοιχτής αρχιτεκτονικής του αεροσκάφους, θα αποκτήσει μια πλατφόρμα στην οποία θα μπορεί να δοκιμάζει και να πιστοποιεί τα όπλα που κατασκευάζει η αμυντική βιομηχανία της. Μια τέτοια εξέλιξη θα επέτρεπε στην Αγκυρα να εξάγει πυραύλους και κατευθυνόμενα βλήματα στις χώρες του Περσικού Κόλπου που είναι χρήστες Eurofighter, ενδεχομένως όμως και σε Ευρωπαίους πελάτες. Επιπλέον, η τουρκική βιομηχανία θα πάρει στα χέρια της τον πύραυλο Meteor, επιταχύνοντας την ανάπτυξη του εγχώριας παραγωγής βλήματος μέσου βεληνεκούς Gokhan μέσω της αντίστροφης μηχανικής (reverse engineering).
Οι αναφορές στον τουρκικό Τύπο θέλουν την Αγκυρα να βολιδοσκοπεί την απόκτηση 12 έως 24 μεταχειρισμένων Eurofighter από το Κατάρ ή το Ομάν. Οι δύο αραβικές χώρες φαίνονται θετικές στο ενδεχόμενο δανεισμού ή πώλησης των μαχητικών τους στην Τουρκία, παρά το γεγονός ότι τα παρέλαβαν μόλις πριν από τρία χρόνια. Ωστόσο δεν είναι σαφές αν η Αγκυρα θα ζητήσει τα μεταχειρισμένα αεροσκάφη της έκδοσης Tranche 3A που διαθέτουν ήδη οι δύο αραβικές χώρες ή θα κινηθεί για τα αεροσκάφη που βρίσκονται υπό παραγγελία για την αεροπορία του Κατάρ και ανήκουν στη νεότερη Tranche 4. Ο παράγοντας που θα βαρύνει τις αποφάσεις θα είναι οι χρόνοι παράδοσης, καθώς τα αεροσκάφη Tranche 4 και 5 θα είναι διαθέσιμα μετά το 2030-2035.
Η Tranche 3A εισήχθη σε υπηρεσία το 2009 και ήταν η πρώτη με ραντάρ ενεργητικής ηλεκτρονικής σάρωσης, το οποίο μπορεί να παρακολουθεί δεκάδες στόχους ταυτόχρονα. Περιλαμβάνει σύστημα στόχευσης επί κάσκας (HMSS), σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-16 για την επικοινωνία με φίλιες πλατφόρμες και σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου. Σήμερα το μοντέλο παραγωγής είναι της έκδοσης Tranche 4. Διαθέτει νεότερη έκδοση του ραντάρ Captor-e, αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά και αισθητήρες, βελτιωμένο σύστημα αυτοπροστασίας και πλήρη σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου.
Η Tranche 5 θα διαθέτει ισχυρότερο ραντάρ, νέα ηλεκτρονικά, ανασχεδιασμένο πιλοτήριο και ταχύτερο επεξεργαστή για τη σύντηξη των δεδομένων που συλλέγουν οι αισθητήρες του. Τα νέα μαχητικά θα είναι εφοδιασμένα με το σουηδικό σύστημα αυτοπροστασίας AREXIS και πιθανότατα θα μπορούν να φέρουν στρατηγικά όπλα, όπως τα βλήματα Taurus και οι πύραυλοι αντι-ραντάρ AARGM.
...από "ΤΑ ΝΕΑ"
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 29/10/25 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου