Οσάκις κατατίθενται στεφάνια στο ΜΑΣ, ο τιμών στέκεται σε στάση προσοχής, με το βλέμμα στραμμένο ευθέως μπροστά, μετά την επιβαλλόμενη υπόκλιση της κεφαλής, στα χαραγμένα ονόματα αγνώστων πεσόντων σε αγώνες του Έθνους, σε οριζόντια θέση, δεν κοιτάζει στο δάπεδο, όπως «υποχρεώνει» το θέαμα με τα ονόματα των 59 νεκρών των Τεμπών. Και επειδή, σε τέτοιες περιπτώσεις, προβλέπεται η απόδοση τιμών από αγήματα των τριών Κλάδων των ΕΔ, υπό τους ήχους στρατιωτικής μπάντας, όλοι αυτοί, βεβαίως και ο καταθέτων το στεφάνι εις το ΜΑΣ, θα φθάνουν εις τα προβλεπόμενα σημεία πατώντας-στην κυριολεξία-πάνω σε ονόματα;....

ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΕ 
Η ΝΑΝΤΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ...

Το είπε στη Βουλή η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Νάντια Γιαννακοπούλου: «Δεν μασάω τα λόγια μου. Συμφωνώ με την κυρία Βολουδάκη. Πρέπει να υπάρχει, και ήδη έχει κάνει ο Δήμος Αθηναίων, ένα μνημείο ξεχωριστό για τα θύματα αυτής της τραγωδίας. (…) Δεν μπορώ να καταλάβω τι τιμή περιποιούμε με το να πατάμε (σ.σ.: με τα παπούτσια μας) ονόματα χαραγμένα στο κενοτάφιο των ανθρώπων που έχουν πεθάνει για την πατρίδα. Σήμερα έχουμε αυτά τα ονόματα. Μπορεί να έχουμε αύριο τα ονόματα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο Μάτι, τα ονόματα των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τη "17 Νοέμβρη". Δεν μπορώ να το κατανοήσω». 

Ορθότατα έπραξε και το επεσήμανε η κα Γιαννακοπούλου, επισημαίνοντας σχετικώς την ασέβεια που το περιγραφόμενο συνιστά αφεύκτως, ακόμη και με τα βαμμένα ονόματα στο δάπεδο του χώρου του ΜΑΣ. Άλλωστε, όσάκις κατατίθενται στεφάνια στο ΜΑΣ, ο τιμών στέκεται σε στάση προσοχής, με το βλέμμα στραμμένο ευθέως μπροστά, μετά την επιβαλλόμενη υπόκλιση της κεφαλής, στα χαραγμένα ονόματα αγνώστων πεσόντων σε αγώνες του Έθνους, σε οριζόντια θέση, δεν κοιτάζει στο δάπεδο, όπως «υποχρεώνει» το θέαμα με τα ονόματα των 59 νεκρών των Τεμπών. 

Και επειδή, σε τέτοιες περιπτώσεις, προβλέπεται η απόδοση τιμών από αγήματα των τριών Κλάδων των ΕΔ, υπό τους ήχους στρατιωτικής μπάντας, όλοι αυτοί, βεβαίως και ο καταθέτων το στεφάνι εις το ΜΑΣ, θα φθάνουν εις τα προβλεπόμενα σημεία πατώντας-στην κυριολεξία-πάνω σε ονόματα; Με την ευκαιρία να προσθέσω εδώ το συμβολισμό, ότι ακόμη και ο ήχος των όπλων στο εδαφος, όταν συντονίζονται από τους άνδρες της Προεδρικής Φρουράς υποδηλοί στους νεκρούς την παρουσία των φρουρών της Πατρίδος στο κενοτάφιο τους.

Πάντως, εις ό,τι με αφορά προσωπικώς, γιά λόγους δίκαιου χρονισμού, πρώτη φορά μού το επεσήμανε καλός μου φίλος, απόστρατος Αεροπόρος, έχοντας απολύτως δίκιο.

Επειδή δε διαβάζω, ότι «σύμφωνα με πηγές από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, η κ. Γιαννακοπούλου εξέφρασε καθαρά προσωπικές θέσεις, με τον εκπρόσωπο Κώστα Τσουκαλά να χαρακτηρίζει τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης απαράδεκτες», προφανώς βάλλων και κατά της Γιαννακοπούλου, σκέπτομαι πόσο έχει ισχυρή βάση να λέγεται αυτό, από τον ίδιο που «έστρωσε» το σακάκι του γιά να χορέψει ζεϊμπέκικο στην επετειακή εκδήλωση του Κόμματός του στο Ζάππειο, υπό τα όμματα του Προέδρου, Νίκου Ανδρουλάκη. Σε τί θα μπορούσε άραγε να διαφοροποιηθεί σχετικώς η επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ; Άδικο έχω; Διόλου, μάλλον....

Στο θέμα του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη τοποθετήθηκε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σε συνέντευξή του, αναφέροντας:   «Θεωρώ ότι η απόφαση είναι σωστή και ταυτόχρονα μετρημένη, με την έννοια ότι αποκαθιστά το εθνικά αυτονόητο. Είναι ένα ιερό μνημείο, ένας ιερός τόπος, εθνικός τόπος. Σε ό,τι αφορά την Αστυνομία, αυτό που έκανε έως τώρα θα συνεχίσει να το κάνει. Δηλαδή, να διαχειρίζεται την ασφάλεια του μνημείου και περαιτέρω της ευρύτερης περιοχής».

Πρόσθεσε ακόμη ότι «εδώ και κάποιους μήνες, με αφορμή το τραγικό περιστατικό των Τεμπών, έχει διαμορφωθεί εκεί ένας χώρος όπου χιλιάδες άνθρωποι, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, πηγαίνουν να “προσκυνήσουν” ή να πενθήσουν την απώλεια τόσων ανθρώπων. Αυτό πρέπει να το σεβαστούμε. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι οι αντιλήψεις που διαμορφώνονται. Διάβαζα ότι κάποιοι θέλουν να πάνε να κάνουν εκεί μία κατάληψη και μία διαδήλωση… Επιχειρούν κάποιοι, δηλαδή, να δώσουν μια πολιτική κόντρα για ένα πράγμα το οποίο είναι ιερό και κοινό. Γιατί πρέπει να κάνουμε πολιτική κόντρα για αυτό το θέμα τώρα; Αυτό το οποίο πρέπει να φροντίσουμε είναι να αποκαταστήσουμε ότι αρκεί ένας ιερός χώρος και κοινός για όλους μας».

«Αυτό που θα αλλάξει, γιατί δεν είμαι εγώ ο επικεφαλής του θέματος, είναι ότι θα οριστεί ένας, υποθέτω ο Στρατός, ο οποίος θα έχει την ευθύνη διαχείρισης αυτού του χώρου», υπογράμμισε.

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης