Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να καταγγείλουν την παράξενη, σίγουρα, απόλυση του πρώην προέδρου των μηχανοδηγών των τρένων Κώστα Γενηδούνια, δεκαπέντε μέρες πριν από τις εκλογές του σωματείου τους. Ο Γενηδούνιας θα ήταν, λέει, και πάλι υποψήφιος, και για τα κόμματα η απόλυση είχε ξεκάθαρο υπόβαθρο – δεν ήθελε η Hellenic Train να μετάσχει στις εκλογές και πιθανότατα να κέρδιζε και την επανεκλογή του. Ο συνδικαλιστής διαμαρτύρεται επίσης, τα βλέμματα στρέφονται στην κυβέρνηση, αλλά εκεί που το πράγμα μπέρδεψε περίεργα είναι ότι στα κόμματα δεν απάντησε η εταιρεία. Απάντησε ο Ν. Πλακιάς, ο πατέρας των δύο κοριτσιών που χάθηκαν στο δυστύχημα στα Τέμπη. «Αφού ήξερε τα προβλήματα και τις παθογένειες τόσων ετών, γιατί δεν παραιτήθηκε αμέσως μετά το έγκλημα; Γιατί παρέμεινε στη θέση του;», έγραψε σε ανάρτησή του, μεταξύ πολλών άλλων, για τον Γενηδούνια ο κύριος Πλακιάς, κι εγώ θα επαναφέρω, ευκαιρίας δοθείσης, ένα παλαιότερο ερώτημα που είχε θέσει: αφού οι συνδικαλιστές, όπως αποδεικνύεται, γνώριζαν τα προβλήματα ασφάλειας των σιδηροδρόμων, γιατί δεν σταμάτησαν οι ίδιοι τα τρένα; Γιατί δεν κατέβασαν τους διακόπτες για έναν, δύο, τρεις, πέντε μήνες, μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση, παρά συνέχιζαν να λειτουργούν τα τρένα; Πόσες απεργίες είχε προκηρύξει ο Γενηδούνιας και οι υπόλοιποι με θέμα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ την ασφάλεια των σιδηροδρόμων; Πολύ θα ήθελα να μας ενημέρωνε ο ίδιος ή όποιος άλλος μπορεί....

 Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ NEA", 02/05/25

Ενα αίτημα για χρηματοδότηση…

Η ιστορία που θα διηγηθώ εν συνεχεία σχετίζεται μεν εμμέσως με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, στην πραγματικότητα όμως περιγράφει τη μαύρη μας την τύφλα ως χώρας. Θα τα πιάσω ένα ένα τα θέματα για να γίνει όσο πιο κατανοητή μπορεί αυτή η τρελή ιστορία, η οποία μπορεί ενδεχομένως να μην έχει παίξει κάποιο ουσιώδη ρόλο στην πρόκληση του αδιανόητου σιδηροδρομικού δυστυχήματος, αποδεικνύει όμως ότι η χώρα χρειάζεται ξεθεμελίωμα και χτίσιμο από την αρχή.

Ας δούμε λοιπόν τα θέματα:

– Ο ειδικός εφέτης ανακριτής κύριος Μπακαΐμης διαβίβασε στη Βουλή τη γνωστή δικογραφία για τους Κ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη, με την κατηγορία της «παραμέλησης εποπτείας». Σε τι συνίσταται αυτή η «παραμέληση εποπτείας» (που δεν τιμωρείται από κανένα άρθρο του Ποινικού Κώδικα!!); Στο ότι δεν χρηματοδότησαν οι δυο πολιτικοί, ως υπουργοί Μεταφορών, τους σιδηροδρόμους τους οποίους είχαν υπό την εποπτεία τους.

– Μάλιστα. Τι ισχύει ως προς αυτό; Οτι ακόμη και αν οι δυο υπουργοί ήθελαν να χρηματοδοτήσουν τους σιδηροδρόμους, δεν θα μπορούσαν να το κάνουν, διότι αρμόδιο για τις χρηματοδοτήσεις – με βάση το Μεσοπρόθεσμο, το οποίο εξακολουθεί να ισχύει – είναι το υπουργείο Οικονομικών.

Με παραγεγραμμένες εδώ και χρόνια τις τυχόν ευθύνες του Χρ. Σπίρτζη, μοιραία η «παραμέληση εποπτείας», τρόπον τινά, «βαραίνει» τον Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως.

…η διπλή άρνηση…


Αλλά είναι έτσι; Ας προχωρήσουμε λοιπόν, πλησίστιοι τώρα, στο «ψητό», το οποίο έχει, εκτιμώ, και το περισσότερο ενδιαφέρον:

– Εισηγήθηκε ποτέ στο υπουργείο Οικονομικών ο Κώστας Καραμανλής να χρηματοδοτηθούν οι σιδηρόδρομοι για αναγκαία έργα, αγορά υλικού, πρόσληψη προσωπικού; Ή παρέλειψε να το κάνει;

Απάντηση, την οποία και πληροφορήθηκα εξ εγκύρου πηγής: «Αιτήθηκε το 2022 χρηματοδότηση, με βάση τις εισηγήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών, ενός ποσού ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ».

– Ποια ήταν η εξέλιξη του αιτήματος;

Απάντηση: αρνητική. Δεν δόθηκαν τα χρήματα.

Ποιος ήταν υπουργός Οικονομικών εκείνη την περίοδο (οπότε και δόθηκε η αρνητική απάντηση στο υπουργείο Μεταφορών ότι «λεφτά δεν υπάρχουν» για τους σιδηροδρόμους); Ο Χρήστος Σταϊκούρας!

Παραιτείται, όπως ίσως ενθυμείσθε, ο Καραμανλής λίγες ώρες μετά το δυστύχημα και στον ανασχηματισμό που ακολουθεί αναλαμβάνει το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ο Χρήστος Σταϊκούρας. Μεταξύ των εκκρεμοτήτων που παραλαμβάνει είναι και το αίτημα για χρηματοδότηση των σιδηροδρόμων με 50 εκατομμύρια. Το προσυπογράφει και το στέλνει – και αυτός! – στον διάδοχό του στο υπουργείο Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη. Το αίτημα δεν υιοθετείται ούτε από εκείνον.

…και η έγκριση τρία χρόνια μετά!

Πότε υιοθετήθηκε το (διαρκές, όπως αποδεικνύεται) αίτημα του υπουργείου Μεταφορών; Οταν… αποδομήθηκε από την κυβέρνηση ο Χρ. Σταϊκούρας, ανέλαβε ο Κ. Κυρανάκης ως αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών και η κυβέρνηση, ο πρόεδρος Κυριάκος δηλαδή, εκτίμησε ότι πρέπει – επιτέλους! – να πέσουν με τα μούτρα στη βελτίωση του ελληνικού σιδηροδρόμου, διότι το πράγμα δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι άλλο. Εξού και η γαλαντομία που επιδείχθηκε σχετικά. Η δίκην προίκας χρηματοδότηση που έλαβε ο Κυρανάκης και μέσω αυτού οι σιδηρόδρομοι ήταν 75 εκατομμύρια.

Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Οτι για τρία χρόνια η κυβέρνηση δεν «έβγαζε» χρήματα για τους σιδηροδρόμους, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν την κατάσταση του (άθλιου και επικίνδυνου) δικτύου. Το τραγικό είναι ότι δεν ενέκριναν τη χρηματοδότησή τους ούτε μετά το δυστύχημα. Κι αυτό νομίζω τα λέει όλα…

(Α, να μην το ξεχάσω. Για όλα τα προηγούμενα – ήτοι, έγγραφα κ.λπ. – η πλευρά τού υπό κατηγορία Καραμανλή διατείνεται πως διαθέτει το σχετικό υλικό. Και έχει ενημερώσει σχετικά αρμοδίως. Και κάτι μου λέει πως αυτό θα βαρύνει αποφασιστικά στο ποιοι ακριβώς θα είναι οι χειρισμοί του Μεγάρου Μαξίμου επί του θέματος…)

«Παραμέληση εποπτείας»

Στο μεταξύ, χθες, Πρωτομαγιά, και αφού είχα «πιάσει» τον Μάη κατά τα ειωθότα της ημέρας, βάλθηκα να ασχοληθώ με αυτή την ιστορία της «παραμέλησης εποπτείας» κρατικού οργανισμού, και εν προκειμένω του ΟΣΕ, με την οποία υποτίθεται θα συγκροτηθεί Προανακριτική Επιτροπή για να διερευνηθούν οι ευθύνες των Κ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη…

Αρχισα την αναζήτηση στο Διαδίκτυο. Δεν έβρισκα τίποτε. Απευθύνθηκα σε φίλο μου καθηγητή της Νομικής Αθηνών. Γέλασε με την ερώτηση, αυτή ήταν η αρχική του αντίδραση. Μετά μου είπε τα ακόλουθα: «Για παραμέληση ανηλίκου υπάρχει άρθρο στον Ποινικό Κώδικα, είναι το 360, για παραμέληση εποπτείας δεν έχω ακούσει κάτι. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να το νομοθετήσουν τώρα…».

Ανέτρεξα στο άρθρο 360 του ΠΚ. Σκέφτηκα με το πονηρό μυαλό μου ότι ίσως πίσω από τις λεπτομέρειες κρύβεται ο διάβολος. Δεν βρήκα κάτι. Ισως και να μην έψαξα καλά. Τι να πω.

Μας δουλεύουν

Ως εκ τούτου, το αντιγράφω ως έχει, μήπως κάποιος σταθεί πιο τυχερός, να ενημερώσει και μένα:

«1. Οποιος, ενώ έχει υποχρέωση εποπτείας ανηλίκου παραλείπει να τον παρεμποδίσει από την τέλεση αξιόποινης πράξης, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος, αν δεν συντρέχει περίπτωση να τιμωρηθεί αυστηρότερα με άλλη διάταξη.

2. Αν ο υπαίτιος της παράλειψης είναι πρόσωπο που έχει την επιμέλεια του ανηλίκου και ιδίως γονέας ή επίτροπος υπό την υπεύθυνη επιμέλεια του οποίου έχει τεθεί ο ανήλικος σύμφωνα με τα άρθρα 122 και 123, επιβάλλεται φυλάκιση έως δύο (2) έτη».

Βλέπετε εσείς πουθενά παραμέληση οργανισμών ή κάτι σχετικό; Μας δουλεύουν, μου φαίνεται…

Οι ευθύνες των συνδικαλιστών

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να καταγγείλουν την παράξενη, σίγουρα, απόλυση του πρώην προέδρου των μηχανοδηγών των τρένων Κώστα Γενηδούνια, δεκαπέντε μέρες πριν από τις εκλογές του σωματείου τους. Ο Γενηδούνιας θα ήταν, λέει, και πάλι υποψήφιος, και για τα κόμματα η απόλυση είχε ξεκάθαρο υπόβαθρο – δεν ήθελε η Hellenic Train να μετάσχει στις εκλογές και πιθανότατα να κέρδιζε και την επανεκλογή του. Ο συνδικαλιστής διαμαρτύρεται επίσης, τα βλέμματα στρέφονται στην κυβέρνηση, αλλά εκεί που το πράγμα μπέρδεψε περίεργα είναι ότι στα κόμματα δεν απάντησε η εταιρεία. 

Απάντησε ο Ν. Πλακιάς, ο πατέρας των δύο κοριτσιών που χάθηκαν στο δυστύχημα στα Τέμπη. «Αφού ήξερε τα προβλήματα και τις παθογένειες τόσων ετών, γιατί δεν παραιτήθηκε αμέσως μετά το έγκλημα; Γιατί παρέμεινε στη θέση του;», έγραψε σε ανάρτησή του, μεταξύ πολλών άλλων, για τον Γενηδούνια ο κύριος Πλακιάς, κι εγώ θα επαναφέρω, ευκαιρίας δοθείσης, ένα παλαιότερο ερώτημα που είχε θέσει: αφού οι συνδικαλιστές, όπως αποδεικνύεται, γνώριζαν τα προβλήματα ασφάλειας των σιδηροδρόμων, γιατί δεν σταμάτησαν οι ίδιοι τα τρένα; Γιατί δεν κατέβασαν τους διακόπτες για έναν, δύο, τρεις, πέντε μήνες, μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση, παρά συνέχιζαν να λειτουργούν τα τρένα; Πόσες απεργίες είχε προκηρύξει ο Γενηδούνιας και οι υπόλοιποι με θέμα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ την ασφάλεια των σιδηροδρόμων;

Πολύ θα ήθελα να μας ενημέρωνε ο ίδιος ή όποιος άλλος μπορεί.