SerMichiotis: Κάπως έτσι ξέσπασε η αριστερή ιερά οργή του περασμένου Σαββάτου, όταν κάποιοι είδαν φωτογραφίες με ένα παπούτσι γνωστής εταιρείας αθλητικών ειδών πάνω από την Ακρόπολη. Οπως διευκρινίστηκε γρήγορα, δεν ήταν πάνω από την Ακρόπολη, ήταν στο Ζάππειο, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες – σημασία έχει ακόμα ένας πολιτιστικός πόλεμος, ιδίως τώρα που τελείωσαν τα ξυλόλια. Το ότι τσίμπησαν η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και κατόπιν ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, το ότι έβγαλαν ανακοινώσεις και ζήτησαν λογοδοσίες (ενώ απλώς μπορούσαν να ερευνήσουν λίγο και να έχουν πλήρη εικόνα, τουλάχιστον για το νόμιμο πλαίσιο μέσω του οποίου διεξήχθη η διαφημιστική καμπάνια), δείχνει τη δυναμική που έχει σήμερα μια οποιαδήποτε φήμη στο Διαδίκτυο: ιδίως ένα παπούτσι πάνω απ’ την Ακρόπολη, όπως παρουσιάστηκε. Θα αναρωτιέστε, βέβαια, από πότε η Ακρόπολη και οι αρχαιότητες συγκινούν την Αριστερά – αφού η Αριστερά είναι εναντίον της εθνικής ιδεολογίας, έχει αντιταχθεί στην ιδεολογική χρήση της αρχαιότητας και της συνέχειας του έθνους και δεν γουστάρει τον Παπαρρηγόπουλο; Αυτά, παλιά. Σήμερα και παλαιοχριστιανοί θα γίνονταν για να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Γι’ αυτό, πολύ συχνά έχουν δηλώσει θεματοφύλακες της αρχαιότητας. Μήπως μέσω της αρχαιότητας δεν προσπαθούσαν να καθυστερήσουν τον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης; Ή μήπως τα ανύπαρκτα αρχαία του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό δεν ήταν το «επιχείρημα» για να μην ξεκινήσει το σημαντικό αναπτυξιακό έργο στην Αττική; Για την Αριστερά, στο κάτω κάτω, οι αναπτυξιακές υποδομές φτιάχνουν «καθεδρικές της ερήμου» ή άβατα πλουσίων. Η κουλτούρα της εύκολης και ατεκμηρίωτης καταγγελίας, με κίνητρο τα αρχαία φετίχ, έπληξε και το ΠΑΣΟΚ. Ο μεν Παύλος Γερουλάνος πρόλαβε να δηλώσει ότι δεν θα φορέσει ξανά τα παπούτσια της συγκεκριμένης εταιρείας. Αλλοι πασόκοι ξεκίνησαν τον δικό τους πολιτιστικό πόλεμο: είδαν στο Διαδίκτυο μια φωτογραφία της πεσμένης και θρυμματισμένης από τον δυνατό αέρα τοιχογραφίας των δελφινιών στην Κνωσό και κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή, με ένα δραματικό κείμενο σύμφωνα με το οποίο κατέρρευσε «ένα εμβληματικό έργο της μινωικής τέχνης» (στη συνέχεια, τους μιμήθηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ). Ενώ κατέρρευσε ένα όχι ακριβές αντίγραφό του, που είχε κατασκευαστεί το 1960, καθόσον τα πρωτότυπα βρίσκονται σε ασφάλεια στο Μουσείο Ηρακλείου. Ωρα βέβαια να φτιαχτεί (με τις δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας) ένα ακριβές αντίγραφο. Ολα αυτά τα γράφω για να δείξω τι σημαίνει σήμερα πολιτική: άγνοια, προχειρότητα, επιφάνεια, σπασμωδικές αντιδράσεις, γκρίνια – και μιντιακή στόχευση. Θα πείτε, εδώ φάγαμε κατακέφαλα τα ξυλόλια, η Ακρόπολη και η Κνωσός θα γλίτωναν;...