Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 02/05/25 |
Τα «παιδιά» με τους πυροσβεστήρες
ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
«Οχι ότι έχω λύση να προτείνω, αλλά πρέπει να ξεσπάσω: Τρίτη ανακατάληψη του άβατου του Φυσικού στη Σχολή Θετικών Επιστημών από την Αστυνομία. Οι καταληψίες κινούνται στο κτίριο Διοίκησης, όπου έτυχε να βρίσκομαι. Καταφέρνουν να ανασηκώσουν τα μεταλλικά στόρια που έχουν κατεβεί αμέσως και σπάζουν τα τζάμια πάχους αρκετών εκατοστών. Οι κυρίες που εργάζονται στο ισόγειο πανικοβάλλονται και κλαίνε. Αλλοι προσπαθούν να φύγουν, αλλά το κτίριο έχει σφραγιστεί για λόγους ασφαλείας. Αυτές δεν είναι συνθήκες εργασίας, δεν είναι κανονικότητα, δεν είναι πανεπιστημιακή ζωή. Πέρυσι, στο Princeton, όταν φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές μπήκαν σε διοικητικό κτίριο, έφυγαν με χειροπέδες. Το δε διοικητικό προσωπικό δήλωσε ότι δεν μπορεί να εργαστεί υπό τέτοια ψυχολογική πίεση, επομένως ο εργοδότης έπρεπε να εξετάσει το ενδεχόμενο αγωγών. Πώς φτάσαμε, Θεέ μου, σε αυτήν την κατάντια; Σε ποιον άλλο χώρο εργασίας συμβαίνουν τέτοια γεγονότα;». Αυτά έγραψε ο κ. Βασίλης Γούναρης, καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων στο ΑΠΘ, το μεσημέρι της 30ής Απριλίου, στη σελίδα του στο Facebook.
Επρόκειτο για μια ζωντανή αναμετάδοση της εισβολής, με ταυτόχρονη καταγραφή των συναισθημάτων των υπαλλήλων που βρέθηκαν εγκλωβισμένες στο πεδίο της δράσης των τραμπούκων. Λίγες ώρες μετά τα όσα, τόσο παραστατικά, περιέγραψε ο κ. καθηγητής, συνέβη η αποτρόπαια καταδρομική επιχείρηση στο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, κατά την οποία τραυματίστηκε στο κεφάλι με πυροσβεστήρα φοιτητής που προσπάθησε να αντισταθεί στους κουκουλοφόρους επιδρομείς. Παρόντες ήταν ο κοσμήτορας της Σχολής, καθώς και τουλάχιστον τέσσερις καθηγητές. Προφανώς και είναι κουραστικό να επαναλαμβάνουμε τις κυβερνητικές ευθύνες, αλλά και τις ευθύνες της πανεπιστημιακής κοινότητας, γι’ αυτό το χάλι. Η κυβέρνηση να αντιληφθεί πως το πολιτικό κόστος –διότι επί έξι χρόνια δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τις στοιχειώδεις συνθήκες ασφαλείας για διδάσκοντες, διδασκομένους και εργαζομένους στους πανεπιστημιακούς χώρους– είναι σημαντικό και η πανεπιστημιακή κοινότητα να σπάσει αυτό το κλίμα της αφασίας που επικρατεί κάθε φορά που αντιμετωπίζει παρόμοια γεγονότα τυφλής βίας από τραμπούκους, τους οποίους επιμένει να αντιμετωπίζει σαν «παιδιά».
Πιθανόν όταν δημιουργήθηκε η Πανεπιστημιακή Αστυνομία οι συνθήκες να ήταν ανώριμες, με δεδομένο ότι ο χρόνος ωρίμασης στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αργόσυρτος, όμως σήμερα πλέον η κυβέρνηση οφείλει να ξαναδεί το θέμα αν δεν θέλει να θρηνήσουμε νεκρό την επόμενη φορά που θα χτυπήσουν οι κουκουλοφόροι τραμπούκοι. Πριν από μερικά χρόνια, σε μια ανάλογη καταδρομική επιχείρηση στο ΠΑΜΑΚ, φοιτητής σώθηκε από τύχη, καθώς το χτύπημα που δέχθηκε με σιδερολοστό στο κεφάλι για χιλιοστά δεν απέβη μοιραίο.
Φυσικά η Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, είτε θα σωπάσει είτε θα χαρακτηρίσει τους καταδρομείς, προβοκάτορες. Η κυβέρνηση να μην περιμένει συναινέσεις και συγκλίσεις με ιδεολογικούς χώρους που σιωπηρά ή φανερά υποστηρίζουν ή υποθάλπουν τη βία. Αυτή αποφασίζει με βάση τις εξαγγελλίες της.
«Εζησα την πολιορκία των κουκουλοφόρων»
«Οχι ότι έχω λύση να προτείνω, αλλά πρέπει να ξεσπάσω: Τρίτη ανακατάληψη του άβατου του Φυσικού στη Σχολή Θετικών Επιστημών από την Αστυνομία. Οι καταληψίες κινούνται στο κτίριο Διοίκησης, όπου έτυχε να βρίσκομαι. Καταφέρνουν να ανασηκώσουν τα μεταλλικά στόρια που έχουν κατεβεί αμέσως και σπάζουν τα τζάμια πάχους αρκετών εκατοστών. Οι κυρίες που εργάζονται στο ισόγειο πανικοβάλλονται και κλαίνε. Αλλοι προσπαθούν να φύγουν, αλλά το κτίριο έχει σφραγιστεί για λόγους ασφαλείας. Αυτές δεν είναι συνθήκες εργασίας, δεν είναι κανονικότητα, δεν είναι πανεπιστημιακή ζωή. Πέρυσι, στο Princeton, όταν φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές μπήκαν σε διοικητικό κτίριο, έφυγαν με χειροπέδες. Το δε διοικητικό προσωπικό δήλωσε ότι δεν μπορεί να εργαστεί υπό τέτοια ψυχολογική πίεση, επομένως ο εργοδότης έπρεπε να εξετάσει το ενδεχόμενο αγωγών. Πώς φτάσαμε, Θεέ μου, σε αυτήν την κατάντια; Σε ποιον άλλο χώρο εργασίας συμβαίνουν τέτοια γεγονότα;». Αυτά έγραψε ο κ. Βασίλης Γούναρης, καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων στο ΑΠΘ, το μεσημέρι της 30ής Απριλίου, στη σελίδα του στο Facebook.
Επρόκειτο για μια ζωντανή αναμετάδοση της εισβολής, με ταυτόχρονη καταγραφή των συναισθημάτων των υπαλλήλων που βρέθηκαν εγκλωβισμένες στο πεδίο της δράσης των τραμπούκων. Λίγες ώρες μετά τα όσα, τόσο παραστατικά, περιέγραψε ο κ. καθηγητής, συνέβη η αποτρόπαια καταδρομική επιχείρηση στο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, κατά την οποία τραυματίστηκε στο κεφάλι με πυροσβεστήρα φοιτητής που προσπάθησε να αντισταθεί στους κουκουλοφόρους επιδρομείς. Παρόντες ήταν ο κοσμήτορας της Σχολής, καθώς και τουλάχιστον τέσσερις καθηγητές. Προφανώς και είναι κουραστικό να επαναλαμβάνουμε τις κυβερνητικές ευθύνες, αλλά και τις ευθύνες της πανεπιστημιακής κοινότητας, γι’ αυτό το χάλι. Η κυβέρνηση να αντιληφθεί πως το πολιτικό κόστος –διότι επί έξι χρόνια δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τις στοιχειώδεις συνθήκες ασφαλείας για διδάσκοντες, διδασκομένους και εργαζομένους στους πανεπιστημιακούς χώρους– είναι σημαντικό και η πανεπιστημιακή κοινότητα να σπάσει αυτό το κλίμα της αφασίας που επικρατεί κάθε φορά που αντιμετωπίζει παρόμοια γεγονότα τυφλής βίας από τραμπούκους, τους οποίους επιμένει να αντιμετωπίζει σαν «παιδιά».
Πιθανόν όταν δημιουργήθηκε η Πανεπιστημιακή Αστυνομία οι συνθήκες να ήταν ανώριμες, με δεδομένο ότι ο χρόνος ωρίμασης στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αργόσυρτος, όμως σήμερα πλέον η κυβέρνηση οφείλει να ξαναδεί το θέμα αν δεν θέλει να θρηνήσουμε νεκρό την επόμενη φορά που θα χτυπήσουν οι κουκουλοφόροι τραμπούκοι. Πριν από μερικά χρόνια, σε μια ανάλογη καταδρομική επιχείρηση στο ΠΑΜΑΚ, φοιτητής σώθηκε από τύχη, καθώς το χτύπημα που δέχθηκε με σιδερολοστό στο κεφάλι για χιλιοστά δεν απέβη μοιραίο.
Φυσικά η Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, είτε θα σωπάσει είτε θα χαρακτηρίσει τους καταδρομείς, προβοκάτορες. Η κυβέρνηση να μην περιμένει συναινέσεις και συγκλίσεις με ιδεολογικούς χώρους που σιωπηρά ή φανερά υποστηρίζουν ή υποθάλπουν τη βία. Αυτή αποφασίζει με βάση τις εξαγγελλίες της.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 02/05/25
«Εζησα την πολιορκία των κουκουλοφόρων»
ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ
Έπί της ουσίας διάλογος στην πανεπιστημιακή κοινότητα για τα όσα θλιβερά συμβαίνουν με τις εισβολές κουκουλοφόρων και τα βίαια και αιματηρά επεισόδια που προκαλούν δεν έχει γίνει, ούτε πρόκειται να γίνει. Ουδείς τολμάει να οργανώσει ή να συμμετάσχει σε μια ανοιχτή συζήτηση εντός σχολής ή και εκτός για το πού οδεύει η κατάσταση στα ΑΕΙ.
Οι «γνωστοί-άγνωστοι» έχουν επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας στις αίθουσες και στα αμφιθέατρα, με αποτέλεσμα όσοι αγωνιούν να καταφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφραστούν· αλλά και εκεί θα αντιμετωπίσουν τις διαδικτυακές ύαινες που τους περιμένουν για να τους εκφοβίσουν. Μια τέτοια συζήτηση πανεπιστημιακών ξέσπασε σε φορτισμένους τόνους στο Διαδίκτυο με αφορμή τα τελευταία επεισόδια των τραμπούκων στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο Κρήτης.
Έπί της ουσίας διάλογος στην πανεπιστημιακή κοινότητα για τα όσα θλιβερά συμβαίνουν με τις εισβολές κουκουλοφόρων και τα βίαια και αιματηρά επεισόδια που προκαλούν δεν έχει γίνει, ούτε πρόκειται να γίνει. Ουδείς τολμάει να οργανώσει ή να συμμετάσχει σε μια ανοιχτή συζήτηση εντός σχολής ή και εκτός για το πού οδεύει η κατάσταση στα ΑΕΙ.
Οι «γνωστοί-άγνωστοι» έχουν επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας στις αίθουσες και στα αμφιθέατρα, με αποτέλεσμα όσοι αγωνιούν να καταφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφραστούν· αλλά και εκεί θα αντιμετωπίσουν τις διαδικτυακές ύαινες που τους περιμένουν για να τους εκφοβίσουν. Μια τέτοια συζήτηση πανεπιστημιακών ξέσπασε σε φορτισμένους τόνους στο Διαδίκτυο με αφορμή τα τελευταία επεισόδια των τραμπούκων στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο Κρήτης.
«Το έζησα στο πετσί μου σήμερα», γράφει η Φ.Τ., παραθέτοντας τα όσα σοκαριστικά βίωσε κατά την επιχείρηση ανακατάληψης του «Στεκιού Πολιτισμού» στο ΑΠΘ. «Ημουν ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά. Ενημέρωσα Κοσμήτορα και Διοίκηση για το στίγμα μου. Οι κουκουλοφόροι ήταν έξω από το παράθυρό μου. Είχα κατεβάσει τα στόρια των παραθύρων και τους έβλεπα μέσα από τις γρίλιες ενώ έπεφταν κρότου λάμψης και οι κουκουλοφόροι έσπαγαν μάρμαρα. Εκανα μια πρώτη έξοδο για να βγω, έπεσα πάνω τους και ξαναμπήκα μέσα. Στη δεύτερη προσπάθεια, είχε δοθεί εν τω μεταξύ εντολή εκκένωσης του κτιρίου, έφυγα τρέχοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Για την επόμενη μιάμιση ώρα καθόμουν στο πεζούλι στην καγκελόπορτα της Εθνικής Αμύνης και προσπαθούσα να συνέλθω...».Η στήλη φιλοξενεί σήμερα, αντί σχολίου, μαρτυρίες καθηγητών που βίωσαν τον τρόμο στις επιθέσεις των κουκουλοφόρων, όπως τις κατέθεσαν στους ψηφιακούς τοίχους, τον μόνο χώρο όπου μπορούν να εκφραστούν με σχετική ασφάλεια – για λόγους προστασίας χρησιμοποιούμε μόνο τα αρχικά τους...
«Το έζησα στο πετσί μου σήμερα», γράφει η Φ.Τ., παραθέτοντας τα όσα σοκαριστικά βίωσε κατά την επιχείρηση ανακατάληψης του «Στεκιού Πολιτισμού» στο ΑΠΘ. «Ημουν ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά. Ενημέρωσα Κοσμήτορα και Διοίκηση για το στίγμα μου. Οι κουκουλοφόροι ήταν έξω από το παράθυρό μου. Είχα κατεβάσει τα στόρια των παραθύρων και τους έβλεπα μέσα από τις γρίλιες ενώ έπεφταν κρότου λάμψης και οι κουκουλοφόροι έσπαγαν μάρμαρα. Εκανα μια πρώτη έξοδο για να βγω, έπεσα πάνω τους και ξαναμπήκα μέσα. Στη δεύτερη προσπάθεια, είχε δοθεί εν τω μεταξύ εντολή εκκένωσης του κτιρίου, έφυγα τρέχοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Για την επόμενη μιάμιση ώρα καθόμουν στο πεζούλι στην καγκελόπορτα της Εθνικής Αμύνης και προσπαθούσα να συνέλθω...».
Ενας άλλος καθηγητής, ο Β.Γ. γράφει: «Ο κτύπος με τους λοστούς πάνω από το κεφάλι μου ήταν το πλέον τραυματικό. Για πρώτη φορά έχασα την ψυχραιμία μου...».
Και η Ε.Π. αναφέρθηκε στη βίαιη κατάληψη το Σάββατο του ιστορικού κτιρίου-μνημείου της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στο κέντρο του Ηρακλείου Κρήτης. «...αφού είχαν σπάσει και ρημάξει την προηγούμενη βραδιά καταστήματα και ΑΤΜ σε κεντρικά σημεία της πόλης. Ευτυχώς ο δήμαρχος τους παρακάλεσε να φύγουν. Τους παρακάλεσε! Πού αλλού άραγε συμβαίνουν αυτά;».
Επί του παρόντος, οι πανεπιστημιακοί συζητούν για φλέγοντα ακαδημαϊκά ζητήματα «κρυπτόμενοι» πίσω από το πληκτρολόγιο. Ενώ προσεχώς ίσως αναγκαστούν να κάνουν και τα μαθήματα μακριά από τις σχολές, μια και οι κουκουλοφόροι θα έχουν επιβάλει στα ΑΕΙ τη δική τους κανονικότητα. Ο αντίλογος περί πανεπιστημιακής αστυνομίας ηχεί σαν ανέκδοτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου