"...Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ κοστολογείται στο 15% του ΑΕΠ. Το άμεσο δημοσιονομικό κόστος αντιστοιχεί στο 5% του ΑΕΠ (έναντι 3,5% που κοστίζουν τα κυβερνητικά μέτρα), ενώ το υπόλοιπο 10% αντιστοιχεί σε κρατικές εγγυήσεις για τη δανειοδότηση των επιχειρήσεων. Κοινώς να πέσει χρήμα στην αγορά με την εγγύηση του Δημοσίου. Αυτό είναι εφικτό, όταν το κάνει, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, η Γερμανία που διαθέτει δυσθεώρητο ύψος πλεονασμάτων. Οταν το κάνει η Ελλάδα, οι αγορές διακρίνουν τη ζοφερή προοπτική του αφανούς χρέους και οι αποδόσεις των ελληνικών «χαρτιών» ανεβαίνουν. Αλλά, εντάξει, όταν το λες από τη θέση της αντιπολίτευσης, όλα δείχνουν εύκολα. Παλαιότερα έλεγες στα καφενεία ότι θα μας διαγράψουν το χρέος, τώρα μιλάς για εγγυοδοσία του Δημοσίου, στο 10% του ΑΕΠ, πάνω σε δάνεια που θα δώσουν τράπεζες οι οποίες έχουν ήδη θέμα με υψηλές επισφάλειες. Δεν έγινε κάτι, λίγοι θα κολλήσουν στις λεπτομέρειες. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι όλοι θα ενθουσιαστούν με την πρόταση για εξάμηνη αναστολή των φορολογικών υποχρεώσεων. Ενα νέο «Δεν πληρώνω» για τα χρόνια του κορονοϊού...."

Από το ΣΥΡΙΖΑίϊκο "TVXS" (Kούλογλου), και....

Τους δέκα άξονες που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο του προγράμματος «Μένουμε όρθιοι», ύψους 26 δις ευρώ παρουσίασε την Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας.

«Το πρόγραμμα αντιστοιχεί στις κοινωνικές ανάγκες και στις ανάγκες της κοινωνίας. Το μεγάλο δίλημμα που έχουμε μπροστά μας είναι μένουμε όρθιοι με γενναία μέτρα τώρα στην οικονομία ή αύριο όταν τελειώσει η πανδημία, με συντρίμμια και νέες περιπέτειες. Απαντάμε μένουμε όρθιοι με γενναία μέτρα ενίσχυσης της οικονομίας τώρα γιατί έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε εκμεταλλευόμενοι το απόθεμα των 37 δις. για μία έκτακτη στιγμή ανάγκης» υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας.

Οι δέκα άξονες είναι οι παρακάτω:

• Πρώτος: Στήριξη ΕΣΥ με 1 δις. επιπλέον χρηματοδότηση, 4.000 μόνιμες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, επαρκή μέτρα προστασίας για τους ανθρώπους στην πρώτη γραμμή, κεντρικός έλεγχος των εργαστηριακών ελέγχων, ειδική μέριμνα για τις ευάλωτες κατηγορίες
• Δεύτερος: Επέκταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας μετά τον Απρίλη και απαγόρευση πλειστηριασμών μέχρι τέλος του έτους
• Τρίτος:  Άμεσα μέτρα για την κοινωνική πρόνοια και αλληλεγγύη ύψους 300 εκατ. με αύξηση κατά 50% των αναπηρικών επιδομάτων και του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης
• Τέταρτος: Ειδικό επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης με τη μορφή μερίσματος ύψους 1,5 δις. ευρώ για να καλυφθούν εργαζόμενοι σε επισφαλείς θέσεις εργασίας, με μπλοκάκια, εργόσημο και μη επιδοτούμενοι άνεργοι συνολική περίμετρος 1,7 εκατ. δικαιούχοι
• Πέμπτος: Πακέτο 8,5 δις. ευρώ για να κρατήσουμε όρθιους τους εργαζόμενους, ελεύθερους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους με πλήρη κάλυψη μισθολογικών απαιτήσεων και ασφαλιστικών εισφορών και δώρου Πάσχα
• Έκτος: Αναστολή καταβολής των φορολογικών υποχρεώσεων για έξι μήνες
• Έβδομος: Πάγωμα δανειακών υποχρεώσεων
• Όγδοος: Πρόγραμμα μη επιστρεπτέας ενίσχυσης ύψους 3 δις. ευρώ για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό με κριτήρια τον τζίρο και τους απασχολούμενους
• Ένατος: Επιτάχυνση εκταμίευσης πληρωμών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων
• Δέκατος: Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο Ηρακλής για τις επιχειρήσεις με παροχή εγγυήσεων από το ελληνικό δημόσιο ύψους 12 δις. ευρώΈνα μεγαλόπνοο σχέδιο Ηρακλής για τις επιχειρήσεις με παροχή εγγυήσεων από το ελληνικό δημόσιο ύψους 12 δις. ευρώ.

Ακολουθεί αναλυτικά το σύνολο της πρότασης:

Tags: ΣΥΡΙΖΑ

....από τον ιστότοπο "ΠΡΟΤΑΓΟΝ", και...

Την τελευταία φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε «ολιστική» πρόταση για την οικονομία, γεννήθηκε το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ένα ωραίο ανέκδοτο, αρκεί να το διηγείσαι μετά από χρόνια. Επίσης όλοι θυμούνται τι συνέβη όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Οποιος ξέχασε, μπορεί να ανατρέξει στις κασέτες του Γιάνη, μήπως και τις ακούσει κανένας άνθρωπος. Μας έμεινε, βέβαια, το περίφημο «μαξιλάρι», που προέκυψε από την επιμονή των δανειστών σε υψηλά πλεονάσματα και την πιστή εφαρμογή της πολιτικής που επέβαλαν. 

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ επανέρχεται με πρόταση για την οικονομία, ως όφειλε να κάνει. Και, μεταξύ μας, ορθώς έπραξε, διότι οι μοναδικές ειδήσεις που εκπέμπονται από την αντιπολίτευση έχουν να κάνουν με εμπαθείς ή γραφικές κορώνες και με πείσματα εκπορευόμενα από μία άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας. 

Ο Τσίπρας βρήκε λεφτά: Πρόγραμμα… «Θεσσαλονίκης» και για τον κορονοϊό, ύψους €26 δισ! Πατήστε εδώ 

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ συνοψίζεται σε μία φράση: «σας κληροδοτήσαμε ένα μαξιλάρι 30 δισεκατομμυρίων, μοιράστε χρήμα και ανάψτε και ένα κερί στη χάρη μας». Και επειδή πολλά από όσα παρουσίασε εντάσσονται με συνοπτικές διαδικασίες στη σφαίρα του ανέφικτου, από αύριο ο πολιτικός του λόγος θα εστιάζει στις νεοφιλελεύθερες εμμονές του Μητσοτάκη που δεν υιοθετεί τολμηρές λύσεις για να δώσει ανάσα στην οικονομία. Λογικό. Ομως αυτά που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας δεν διατηρούν την καλύτερη σχέση με τη λογική. 

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ κοστολογείται στο 15% του ΑΕΠ. Το άμεσο δημοσιονομικό κόστος αντιστοιχεί στο 5% του ΑΕΠ (έναντι 3,5% που κοστίζουν τα κυβερνητικά μέτρα), ενώ το υπόλοιπο 10% αντιστοιχεί σε κρατικές εγγυήσεις για τη δανειοδότηση των επιχειρήσεων. Κοινώς να πέσει χρήμα στην αγορά με την εγγύηση του Δημοσίου. Αυτό είναι εφικτό, όταν το κάνει, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, η Γερμανία που διαθέτει δυσθεώρητο ύψος πλεονασμάτων. Οταν το κάνει η Ελλάδα, οι αγορές διακρίνουν τη ζοφερή προοπτική του αφανούς χρέους και οι αποδόσεις των ελληνικών «χαρτιών» ανεβαίνουν. Αλλά, εντάξει, όταν το λες από τη θέση της αντιπολίτευσης, όλα δείχνουν εύκολα. Παλαιότερα έλεγες στα καφενεία ότι θα μας διαγράψουν το χρέος, τώρα μιλάς για εγγυοδοσία του Δημοσίου, στο 10% του ΑΕΠ, πάνω σε δάνεια που θα δώσουν τράπεζες οι οποίες έχουν ήδη θέμα με υψηλές επισφάλειες. Δεν έγινε κάτι, λίγοι θα κολλήσουν στις λεπτομέρειες. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι όλοι θα ενθουσιαστούν με την πρόταση για εξάμηνη αναστολή των φορολογικών υποχρεώσεων. Ενα νέο «Δεν πληρώνω» για τα χρόνια του κορονοϊού. 

Σε ρεαλιστική βάση, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά 1,5% πιο γενναιόδωρη από το κυβερνητικό πακέτο -οι κρατικές εγγυήσεις στο 10% του ΑΕΠ για δάνεια επιχειρήσεων είναι, απλώς, ένα καινούργιο «σκίσιμο μνημονίου», όταν μιλάμε για τέτοιο ύψος, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. 

Από την άλλη η κυβέρνηση προτίμησε ουσιαστικά να «κάψει» το πρωτογενές πλεόνασμα του 2020 και να μην «γυρίσει» προς το παρόν, σε ελλείμματα. Σε επίπεδο ευρωζώνης η Ελλάδα διαθέτει το τρίτο μεγαλύτερο πακέτο δημοσιονομικής στήριξης, ως ποσοστό του ΑΕΠ, μετά την Αυστρία (7,3%) και τη Γερμανία (3,8%). Οσον αφορά την εγγυοδοσία επιχειρηματικών δανείων, το εθνικό ποσοστό είναι στο 0,5%. Σε άλλες χώρες της ευρωζώνης: Ολλανδία 0,4%, Ισπανία 9,1%, Ιταλία 7,3%, Γαλλία 12,5%, Γερμανία 32,2%. Είναι προφανές ότι υπάρχει περιθώριο ανόδου και του ελληνικού ποσοστού, ωστόσο φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει να κινηθεί κλιμακωτά, προσβλέποντας και στους πόρους που θα εκταμιευθούν από ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.

 Παρεμπιπτόντως, ο κ. Τσίπρας φάνηκε να «μαζεύει» κάπως την πρόταση για την έκδοση ομολόγου από τις χώρες του Νότου, λέγοντας ότι υπάρχουν και άλλα εργαλεία, ακόμα και μέσω του ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης. Διότι, πράγματι, θα είχε πλάκα να βγαίναμε εμείς η Ισπανία και η Ιταλία να πουλήσουμε ομόλογο. Θα έπιανε καλύτερη τιμή ως ταπετσαρία. 

Πηγή: Protagon.gr
...από "ΤΑ ΝΕΑ

"ΤΑ  ΝΕΑ", 06/04/20

Το νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης

Η εικόνα μιας κοινωνίας όρθιας είναι μια από τις εικόνες που αρέσουν πολύ στην ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά. Την κυβερνητική περίοδό της, η συνθηματολογική υπόσχεση ήταν να μείνει η κοινωνία όρθια. Εν πάση περιπτώσει, η ορθοστασία τελείωσε στις 7 του περασμένου Ιουλίου, με τη συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, αλλά ο ακάθιστος ύμνος συνεχίζει να είναι ο αγαπημένος ύμνος του και την εποχή της πανδημίας. Πιο αγαπημένος κι από τον «Μπεζεντάκο».

Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον Αλέξη Χαρίτση, και τρεις από τους εγκεφάλους του οικονομικού θαύματος που υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ (Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου και Νίκος Παππάς), θα ανακοινώσουν μια πρόταση για τη θωράκιση, λέει, της ελληνικής οικονομίας και την ενίσχυση, επίσης λέει, της ρευστότητας. Είναι το πρόγραμμα μιας νέας ορθοστασίας: «Μένουμε Ορθιοι: ΣυνεχίΖουμε μετά την πανδημία. Μη μαζεύουμε πάλι συντρίμμια. Για τον εργαζόμενο και την επιχείρηση, για την κοινωνία και την οικονομία». Το πρόγραμμα αυτό, που όπως φαίνεται εμπνέεται από την οικονομική πρόταση Τσίπρα για ευρωομόλογο των φτωχών η οποία δημοσιεύτηκε στη γαλλική «Μοντ», θα είναι κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «ολιστικό και κοστολογημένο».

Δεν μου επιτρέπεται να αμφισβητήσω την οικονομική δεινότητα των επιτελών του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος είμαι εγώ που θα αμφισβητήσει έναν Τσίπρα, επίτιμο διδάκτορα πολιτικής οικονομίας στο İzmir Ekonomi Üniversitesi, έναν Τσακαλώτο που έχει διαπρέψει στην πλατεία των αντιμνημονιακών Αγανακτισμένων πριν μετατραπεί στον υπουργό εφαρμογής του τρίτου Μνημονίου, έναν Παππά που πριν από μερικές μέρες απέδειξε στη Βουλή ότι παίζει στα δάχτυλα την αριθμητική της τετάρτης δημοτικού.

Απλώς, θυμάμαι πάντα το επίσης ολιστικό, επίσης κοστολογημένο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεψε τις καρδιές και κέρδισε την ψήφο των Ελλήνων, τον Ιανουάριο του 2015. Αυτό που θα καταργούσε το Μνημόνιο και τον ΕΝΦΙΑ, που υποσχόταν «νέα Σεισάχθεια» στα κόκκινα δάνεια, που θα πήγαινε το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, που θα αποκαθιστούσε τις χαμηλές συντάξεις και θα έδινε τσάμπα ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά...

Και δεν ξεχνώ τη μαρτυρία του Γιάνη Βαρουφάκη, καταγραμμένη στο βιβλίο του «Ανίκητοι ηττημένοι», σύμφωνα με την οποία, σε επικοινωνία του με τον Παππά, εκείνος του έλεγε ότι το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» δεν ήταν το «πραγματικό» οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θα έβαζε τέλος στη λιτότητα, αλλά μόνο ένα «κάλεσμα στον αγώνα». Οτι δηλαδή το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν ήταν καν αυταπάτη αλλά ένα εσκεμμένο ψέμα, απευθυνόμενο σε μια κοινωνία που κοιμόταν όρθια.

Τόσα χρόνια μετά, θα πείτε, και με τον Τσίπρα να έχει αλλάξει και να αναζητά τον ρόλο του στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, έχει νόημα να θυμίζει κανείς τι διέπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ; Εχει, επειδή οι αναλογίες των δύο εποχών έχουν πολλά κοινά - και όχι μόνο ορισμένα κορυφαία πρόσωπα. Και τότε υπήρχε μια μεγάλη κρίση, η διαχείριση της οποίας δεν επέτρεπε διαφορετικές επιλογές - κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα, μόνο που οι επιλογές της σημερινής κυβέρνησης έχουν φέρει αποτέλεσμα και έχουν συσπειρώσει τους πολίτες γύρω της.

Τι γίνεται λοιπόν εδώ. Οπως στο διάστημα μετά το Μνημόνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ ροκάνιζε τις μνημονιακές λύσεις για να καταλήξει να διαχειριστεί, από χειρότερη θέση, το δικό του Μνημόνιο, έτσι σήμερα επενδύει στη δυσαρέσκεια που πιθανολογεί ότι θα φέρει η αναμενόμενη ύφεση μετά την υγειονομική κρίση. Και από πού ξεκινάει μια καλή επένδυση; Από το γνωστό λεφτόδεντρο, που πάντα θαλερό μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα νέο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης.

Εναι βέβαιο ότι ο Μεγάλος Δάσκαλος της Δημοσιογραφίας αντλεί πάντα δύναμη από τα μαρούλια του Τσερνόμπιλ με τη ραδιενέργεια. Καλό θα ήταν όμως να κατεβάσει λίγο στροφές. Επιμένοντας να στέλνει μηνύματα εχθροπάθειας από τη στήλη του στην κομματική «Αυγή», όπου καταθέτει τα μαθήματά Του, σπαράζει την καρδιά του σοσιαλδημοκράτη αρχηγού Του με τον πράο χαρακτήρα και την ευρωπαϊκή οπτική στα πράγματα. Κουλ, Μεγάλε

Τα μπάνια του λαού

Εξω βρέχει, κάνει κρύο, αλλά να μην ξεχάσουμε να επικρίνουμε τους ανάλγητους νεοφιλελέδες που επέβαλαν την κορωνοχούντα: κάτω τα χέρια από τα μπάνια του λαού.

Στην ιδιότυπη συνθήκη του εγκλεισμού στο σπίτι για την προστασία μας και την προστασία της δημόσιας υγείας, εγείρονται συστηματικά ενστάσεις για μέτρα και αποφάσεις. Πρώτα διαδίδεται μια γενική κριτική, συνωμοσιολογικού τύπου, που εκτιμά ότι «μας κλείνουν σπίτι» σε μια γενική πρόβα, με στόχο την επιβολή αυταρχικών μέτρων όταν λήξει αυτή η ιδιότυπη περίοδος που περνάμε. Αργότερα, αυτή η κριτική εξειδικεύεται και, κάποιες φορές, αναλόγως την επιδεξιότητα αυτού που τη διατυπώνει, μπορεί να γίνει επίκριση, άρθρο, ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, ακόμα και πρωτοσέλιδο σε εφημερίδα. Η προστασία των κολυμβητών για την υγεία τους κινδύνευσε, πριν από μερικές ημέρες, να λάβει διαστάσεις κινήματος.

Ωσπου χρειάστηκε η κυβερνητική διευκρίνιση ότι, αν υπάρχει χαρτί γιατρού, προφανώς και το κολύμπι (όταν ανεβούν οι θερμοκρασίες, θυμηθείτε με, θα συμβολίσει το κίνημα πολιτικής ανυπακοής που υπογείως γίνεται απόπειρα να συγκροτηθεί από νεο-αγανακτισμένους) δεν είναι παράνομη πράξη. Το θέμα διευκρινίστηκε αμέσως όταν μια μητέρα αυτιστικού παιδιού απηύθυνε αγωνιώδες ερώτημα, με πραγματική αγωνία και με πραγματικό άγχος μήπως χρειαστεί να παρανομήσει, τηρώντας την ιατρική αγωγή.

Ξέρω. Το άγχος της νομιμότητας είναι μικροαστικό και δείχνει υποταγή στη νεοφιλελεύθερη χούντα του Τσιόδρα.