"...Ο νομικός παραστάτης είναι νομικός παραστάτης. Δε φταίει ούτε πολιτικά ούτε νομικά ούτε ηθικά. Όμως, στον τόπο αυτό, όταν μιλάμε για επιθέσεις, όταν μιλάμε για χυδαιότητα, για δολοφονία χαρακτήρων, να θυμόμαστε τι έχει γίνει στον τόπο αυτό τα προηγούμενα χρόνια και να είμαστε συνεσταλμένοι, το λιγότερο...."

Απόσπασμα από την ομιλία του Ευ. Βενιζέλου στην εκδήλωση της Ένωσης Ελλήνων Δημοσιολόγων στο ΔΣΑ με θέμα «Τηλεοπτικές άδειες: Ζητήματα συνταγματικού και ευρωπαϊκού δικαίου» με τον Ι. Δρόσο και τον Γ. Γεραπετρίτη, και συντονιστή τον Β. Τζέμο (28/09/2016) Τώρα το δημόσιο συμφέρον : Το δημόσιο συμφέρον λέει είναι πρώτον, ο σεβασμός της συνταγματικής νομιμότητας, αυτό είναι όμως προς απόδειξη, όταν έχεις ισχυρισμούς αντισυνταγματικότητας και για την αντισυνταγματικότητα δε μπορεί ν’ αποφανθεί άλλος σχηματισμός πλην της Ολομέλειας του οικείου ανωτάτου Δικαστηρίου στην προκειμένη περίπτωση, γιατί αυτό λέει το άρθρο 100 του Συντάγματος ευθέως, δεν έχει ο σχηματισμός της προσωρινής προστασίας δικαιοδοσία επ' αυτού. Και το πιο ωραίο απ’ όλα με το οποίο και θα τελειώσω γιατί το βρίσκω ότι είναι το πιο ερεθιστικό, είναι ότι είπε, λέει ο κ. Δρόσος, η Επιτροπή Αναστολών ότι ο διαγωνισμός προβλέπεται από το 3ο Μνημόνιο. Άρα δηλαδή όλα γίνεται στο όνομα του Μνημονίου. Η Ολομέλεια του ΣτΕ είπε όμως ότι ως εδώ οι περικοπές των συντάξεων και δε μπορούμε να έχουμε περικοπή πέραν ενός σημείου. Παρά το τι λέει το Μνημόνιο. Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου είπε ότι επειδή το θέμα είναι ευρύτερης σημασίας δεν έχει αρμοδιότητα το Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 88 επί των αποδοχών των δικαστών, αλλά η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, και έκρινε ότι είναι αντισυναγματικές οι περικοπές των αποδοχών των δικαστών παρά την πρόβλεψη του Μνημονίου . Έχω δει οίστρο νομολογιακό αντιμνημονιακό τη στιγμή που κινδύνευε η χώρα να καταστραφεί. Κι όταν ρωτούσα: το Συνταγματικό Δίκαιο της ασύντακτης χρεοκοπίας ποιο είναι, «ναι, δεν κόβουμε τις συντάξεις, δεν κόβουμε τους μισθούς δεν κάνουμε τίποτε, χρεοκοπούμε όμως ως πραγματικό γεγονός. Νομοθετικά ο μισθός είναι αλώβητος, η σύνταξη αλώβητη αλλά το Ταμείο δεν έχει λεφτά; ». Διότι είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα 36 δισεκατομμυρίων. Πώς αντιμετωπίζεται ως νομικό θέμα η ασύντακτη χρεοκοπία; Τότε δεν υπήρχε νομολογία η οποία να δίνει απάντηση στο όνομα του Μνημονίου. Τώρα για τις τηλεοπτικές άδειες υπήρξε φιλομνημονιακό κρεσέντο ; Και το επικαλείται η κυβέρνηση αυτό. Λυπάμαι για τις επιθέσεις στους νομικούς παραστάτες. Έλεγε ένας δικηγόρος παλιός στη Θεσσαλονίκη: «Η υπόθεση για το δικηγόρο κερδίζεται όταν ενθυλακώσει την αμοιβή και όταν εκδοθεί η απόφαση και καταδικαστεί ο πελάτης και σε ρωτήσει, και τώρα τι κάνουμε κ. συνήγορε, του λες, αγαπητέ μου, εσείς εις τη φυλακήν κι εγώ εις το γραφείο μου». Ο νομικός παραστάτης είναι νομικός παραστάτης. Δε φταίει ούτε πολιτικά ούτε νομικά ούτε ηθικά. Όμως, στον τόπο αυτό, όταν μιλάμε για επιθέσεις, όταν μιλάμε για χυδαιότητα, για δολοφονία χαρακτήρων, να θυμόμαστε τι έχει γίνει στον τόπο αυτό τα προηγούμενα χρόνια και να είμαστε συνεσταλμένοι, το λιγότερο. *** * Διαβάστε την ομιλία και τη δευτερολογία, εδώ: http://www.evenizelos.gr/407-speeches/conferencespeech/conferencespeech2016/5433-2016-09-29-11-57-03.html