Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 14/03/24 |
Κάν’ το πιο «σέξι». Ετσι το λένε οι διαφηµιστές. Αυτό ήθελε να κάνει και ο Κουτσούµπας. Μπορούσε να πει το ίδιο πράγµα µε δέκα πιο καθωσπρέπει –πιο κοµµουνιστοπρεπείς– τρόπους. ∆ιάλεξε όµως να πει για «φοιτήτριες που θα αναζητούν sugar daddies για να χορηγήσουν τις σπουδές τους» ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο: για να κάνει τον συνήθως γραφειοκρατικό του λόγο να ακουστεί πιο σέξι στα αυτιά που συνήθως δεν είναι ευήκοα προς το παλαιό κόµµα του.
∆εν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το ΚΚΕ του Κουτσούµπα επιχειρούσε να λιπάνει µε λίγη επικοινωνιακή sexiness την προπαγανδιστική λοκοµοτίβα του. Το Κόµµα ξέρει ότι µπορεί να απευθυνθεί σε ένα ακροατήριο που δεν έχει µεν «ταξική συνείδηση» ή άλλη ιδεολογική συγκρότηση, αναζητεί όµως όχηµα έκφρασης της συγκεχυµένης διαµαρτυρίας του.
Στην τωρινή συγκυρία το ακροατήριο αυτό περιγράφεται σχηµατικά ως «κόµµα των Τεµπών», αφού η αποτυχηµένη διαχείριση του δυστυχήµατος έχει λειτουργήσει ως νέα θρυαλλίδα του αντισυστηµικού θυµού.
Σε αυτό το υπόστρωµα της πολιτικά αδιαµόρφωτης αγανάκτησης θα µπορούσε να στοχεύει και η ηχηρή άρνηση του ΚΚΕ στο νοµοσχέδιο για τον γάµο. Το ζήτηµα διεγείρει αντανακλαστικά που τα λέµε «συντηρητικά», επειδή εκφράζουν πολιτισµικές φοβίες. Ο όρος όµως δεν αντιστοιχεί (πια) µόνο στα κόµµατα που ταξινοµούµε ως «συντηρητικά» στον πολιτικό χάρτη.
Φαίνεται και από τις πλατείες –Συντάγµατος και Αριστοτέλους–, φαίνεται και από τα τρακτέρ της υπαίθρου ότι έχει διαµορφωθεί µια νέα εκλογική αγορά στην οποία µπορούν να ανταγωνίζονται µε ίσες αξιώσεις το ΚΚΕ και η παρεκκλησιαστική οργάνωση που έγινε κόµµα. Το εισαγγελικό στυλ της Κωνσταντοπούλου µπορεί να απευθύνεται στον συντηρητικό κλάδο της αγανάκτησης µε την ευκολία που ο αντιδυτικισµός του Βελόπουλου µπορεί να έχει απήχηση στη φιλορωσική Αριστερά.
Με αυτόν τον αστερισµό µικρών κοµµάτων είναι αντιµέτωπο το κυρίαρχο κόµµα στις ευρωεκλογές. Πρόκειται για µια αναµέτρηση χωρίς κυβερνητικό διακύβευµα – χωρίς δηλαδή να παρέχεται ισχυρό κίνητρο για θετική ψήφο σε πρόγραµµα. Κίνητρο εκλογικής συµµετοχής θα έχουν ισχυρότερο όσοι νιώθουν την παρόρµηση να καταψηφίσουν – να καταγράψουν τη δυσαρέσκειά τους, ακόµη κι αν δεν έχουν αλλάξει γνώµη για το ποιος πρέπει να κρατάει τα ηνία της διακυβέρνησης.
∆εν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το ΚΚΕ του Κουτσούµπα επιχειρούσε να λιπάνει µε λίγη επικοινωνιακή sexiness την προπαγανδιστική λοκοµοτίβα του. Το Κόµµα ξέρει ότι µπορεί να απευθυνθεί σε ένα ακροατήριο που δεν έχει µεν «ταξική συνείδηση» ή άλλη ιδεολογική συγκρότηση, αναζητεί όµως όχηµα έκφρασης της συγκεχυµένης διαµαρτυρίας του.
Στην τωρινή συγκυρία το ακροατήριο αυτό περιγράφεται σχηµατικά ως «κόµµα των Τεµπών», αφού η αποτυχηµένη διαχείριση του δυστυχήµατος έχει λειτουργήσει ως νέα θρυαλλίδα του αντισυστηµικού θυµού.
Σε αυτό το υπόστρωµα της πολιτικά αδιαµόρφωτης αγανάκτησης θα µπορούσε να στοχεύει και η ηχηρή άρνηση του ΚΚΕ στο νοµοσχέδιο για τον γάµο. Το ζήτηµα διεγείρει αντανακλαστικά που τα λέµε «συντηρητικά», επειδή εκφράζουν πολιτισµικές φοβίες. Ο όρος όµως δεν αντιστοιχεί (πια) µόνο στα κόµµατα που ταξινοµούµε ως «συντηρητικά» στον πολιτικό χάρτη.
Φαίνεται και από τις πλατείες –Συντάγµατος και Αριστοτέλους–, φαίνεται και από τα τρακτέρ της υπαίθρου ότι έχει διαµορφωθεί µια νέα εκλογική αγορά στην οποία µπορούν να ανταγωνίζονται µε ίσες αξιώσεις το ΚΚΕ και η παρεκκλησιαστική οργάνωση που έγινε κόµµα. Το εισαγγελικό στυλ της Κωνσταντοπούλου µπορεί να απευθύνεται στον συντηρητικό κλάδο της αγανάκτησης µε την ευκολία που ο αντιδυτικισµός του Βελόπουλου µπορεί να έχει απήχηση στη φιλορωσική Αριστερά.
Με αυτόν τον αστερισµό µικρών κοµµάτων είναι αντιµέτωπο το κυρίαρχο κόµµα στις ευρωεκλογές. Πρόκειται για µια αναµέτρηση χωρίς κυβερνητικό διακύβευµα – χωρίς δηλαδή να παρέχεται ισχυρό κίνητρο για θετική ψήφο σε πρόγραµµα. Κίνητρο εκλογικής συµµετοχής θα έχουν ισχυρότερο όσοι νιώθουν την παρόρµηση να καταψηφίσουν – να καταγράψουν τη δυσαρέσκειά τους, ακόµη κι αν δεν έχουν αλλάξει γνώµη για το ποιος πρέπει να κρατάει τα ηνία της διακυβέρνησης.
Αυτή είναι η ιδιοµορφία της αναµέτρησης του Ιουνίου: Το ένα κόµµα δεν έχει µεν συντεταγµένο αντίπαλο που µπορεί να αµφισβητήσει τα πρωτεία του. Εχει όµως ένα πολυκοµµατικό αντισυστηµικό αντάρτικο να αντιµετωπίσει, σε ένα πεδίο όπου συρρέουν πολλές ετερόκλητες δυσαρέσκειες – από το αγροτικό ντίζελ και το σούπερ µάρκετ µέχρι τις γαµήλιες τελετές που ήδη πανηγυρίζονται σε κεντρικά δηµαρχεία της χώρας. Η αντισυστηµική φαγούρα έχει πολλούς bitter daddies.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου