 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 23/03/21 |
ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ,
του Γιάννη Πανούση
Εμοιαζαν με καινούργιες οι ιδέες
και όμως είχαν τόσους ιστούς αράχνης
Το παρελθόν ως κατάπλασμα...
Π. Καραβασίλης,
Ειρκτή '72
Ολη η Ελλάδα μια λίστα ενόχων, συνενόχων, συνεργών. Ολη η Ελλάδα μία καχ-υποψία.
Η πολιτική απαξιωμένη, η Δικαιοσύνη αργή και τυφλή, η Αστυνομία διεφθαρμένη, τα Πανεπιστήμια υποβαθμισμένα, οι γιατροί φακελάκηδες, οι δικηγόροι φαφλατάδες, η Δημόσια Διοίκηση διαβρωμένη.
Αν οι θεσμοί βραχυκυκλώθηκαν ή περικυκλώθηκαν αυτό συνέβη εν αγνοία των ανθρώπων, των φορέων, της τρέχουσας κουλτούρας;
Αν οι φύλακες δεν φυλάττουν τα θέσμια πώς λέγονται αυτοί που παραμονεύουν για να επωφεληθούν από τα κενά;
Αν οι πολίτες έχουν μάθει να επιβιώνουν μόνο μέσα σε ανομικό περιβάλλον πώς διορθώνει εκ των άνω το πολίτευμα την κοινωνία;
Αν η κρίση αντί για περισυλλογή και ανατροπή στάσεων και καταστάσεων καταλήγει σε εύκολη πρόφαση και άλλοθι για παραπέρα παραβατικότητα;
Αν όλα τα παραπάνω αληθεύουν τότε ή πρέπει ν' αλλάξουμε χώρα ή πρέπει ν' αλλάξουμε τρόπο να (δια)χειριζόμαστε την πραγματικότητα.
Πρώτο βήμα αλλαγής: Η αίσθηση του συνανήκειν.
Δεύτερο βήμα: Η αίσθηση της συνευθύνης.
Τρίτο βήμα: Η αίσθηση της συμμετοχής.
Μπορούμε να τα κάνουμε όλοι μαζί και προς την ίδια κατεύθυνση;
Θα φανεί.
Το ξέραμε και το ξέρουμε.
Κουτσή, κουφή, συχνά στραβή και αρκετές φορές άσχημη, αλλά αυτή είναι η Δημοκρατία μας.
Μέσα στην οικονομικο-υγειονομική κρίση, ανάμεσα στις άλλες αξιακές εκ-πτώσεις, συνειδητοποιήσαμε ότι η Δημοκρατία μας συχνά είναι και αδύναμη και αμήχανη.
Και τι κάνουμε μετά από αυτό;
Την πετροβολάμε στο κεφάλι, τη σφυροκοπούμε στη σπονδυλική στήλη και της σπάμε πόδια - χέρια.
Ετσι. Για να την εκδικηθούμε αλλά και να τιμωρήσουμε και τους εαυτούς μας.
Και τι περιμένουμε μετά από αυτά;
Τι άλλο από μια ανάπηρη Δημοκρατία που οι μεν θα την περιγελούν και οι άλλοι θα την στείλουνε για «αναμόρφωση»; Αν δεν θέλουμε κάτι τέτοιο, ας μαζέψουμε λίγο την οργή μας, ας περιθωριοποιήσουμε αυτούς που ως «αγανακτισμένοι» μας καλούν να καθιερώσουμε Οχλο-κρατία ή Οπλο-κρατία κι ας δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, ως πολίτες και ως θεσμοί, για να ξαναχαρούμε μια Δημοκρατία, όρθια, γελαστή και υπερήφανη για τα παιδιά της.
Πολιτική σκέψη ιστορικού βάθους, αίσθηση δικαίου και δικαιοσύνης, ηθική θεωρητική προσέγγιση, κοινωνική παιδαγωγική συγκροτούν ένα τετράγωνο «κατ' αρετήν ενεργειών» στον δημόσιο χώρο. Ταυτόχρονα η δίκαιη προσωπική ζωή, η συνεπής κι ανιδιοτελής συμμετοχή στην κοινωνία των πολιτών ενισχύουν τις αντι-στάσεις μας σε όσους μας πιέζουν για συμμόρφωση σε κανόνες(;) ανομίας. Ο Κόσμος δεν υπάρχει μόνον εκεί έξω αλλά και μέσα στη συνείδησή μας. Ζούμε στην εποχή του αναπάντεχου, όμως τούτο δεν συνεπάγεται ότι είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε στο πεδίο των ημι-(ημι-αληθειών, ημι-μάθειας, ημι-ευθύνης). Ημι-επιτιθέμενοι στους θεσμούς οδηγούμε το Πολίτευμα σε στενωπό, καθώς η ημι-τελής ιδεολογία μας περί διεκδίκησης του «μερικού» μας παρασύρει στη φιλοσοφία(;) ημι-δικαίωσης του ελάχιστου για να καταλήξουμε στην ημι-καθιέρωση του ασήμαντου. Ακόμα κι αν υιοθετούμε τη λαϊκή σοφία ότι «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» ας μη βιαστούμε να πούμε ότι «το βρώμικο κεφάλι» είναι η Δημοκρατία μας. Ισως το κεφάλι να μην είναι ένα και η Λερναία Υδρα το 2021 να είναι πανταχού παρούσα.
Μ' αυτά και μ' αυτά δεδομένα, πρέπει να συμφωνήσουμε.
Τώρα είναι η ώρα να στηρίξουμε εμείς τη Δημοκρατία.
Αύριο θα 'ναι η σειρά της.
-Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης είναι πρώην υπουργός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου