Με τον ισχυρισμό ότι κατέθεσα ψέματα, ο Καμμένος στη συνέχεια μου έκανε μήνυση για απάτη επί δικαστηρίω, που είναι κακουργηματική κατηγορία. Βρέθηκα, λοιπόν, στη δύσκολη θέση να πρέπει να προετοιμαστώ να αντιμετωπίσω μια συκοφαντική κατηγορία, ουσιαστικά μια στρατηγική διαδικασία προσωπικής εξόντωσης, την οποία πλέον μου απηύθυνε ένα κυβερνητικό στέλεχος - υφιστάμενος συστηματικά επιθέσεις ως δήθεν υπερασπιστής ψευδών από μερίδα του φιλοσυριζαϊκού Τύπου. Δεν θέλετε να ξέρετε τι σημαίνει η προσπάθεια να αντιμετωπίσεις μια τέτοια ψευδή κατηγορία σε χρόνο, χρήμα, αγωνία και ανασφάλεια - μόνο και μόνο επειδή ασχολείσαι επαγγελματικά με τα κοινά και προσπαθείς να είσαι διαφωτιστικός και ειλικρινής με τις ειδήσεις και την ανάλυσή τους. Ούτε θέλετε να ξέρετε τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις την κατηγορία αυτή ουσιαστικά μόνος σου, με τη βοήθεια μόνο δυο - τριών φίλων. Εν πάση περιπτώσει, το δικαστήριο με βούλευμα με απάλλαξε από την κατηγορία το 2018. Θεώρησα ευλόγως ότι ήταν υποχρέωσή μου να διεκδικήσω, με τη σειρά μου, δικαστική δικαίωση για την πενταετή ταλαιπωρία και τη δυσφήμηση που υπέστην. ...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/12/20

Στρατηγικές εξόντωσης

Στις 19 Μαΐου 2011, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, ο τότε βουλευτής της ΝΔ, Πάνος Καμμένος, ισχυρίστηκε ότι ο Αντρίκος Παπανδρέου, αδελφός του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, γνωρίζοντας νωρίτερα λόγω πρόσβασης στην κυβέρνηση και εσωτερικής πληροφόρησης την επερχόμενη χρεοκοπία της χώρας, επένδυσε σε ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) που αγοράστηκαν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μεγάλα ποσά, ουσιαστικά κερδοσκοπώντας εις βάρος της χώρας και των πολιτών της. Η κατηγορία, που διακινήθηκε χωρίς αποδείξεις, είχε τεράστια νοηματικά κενά και ενέπλεκε πολλούς ακόμα παράγοντες, αλλά αναπαρήχθη και έγινε πιστευτή, όπως αναπαράγονταν και γίνονταν πιστευτά διάφορα fake news στο όνομα της αντιμνημονιακής ρητορικής που τότε κυριαρχούσε, με ευνόητα τα συκοφαντικά της αποτελέσματα.

Ο Αντρίκος Παπανδρέου, προφανώς, κατέφυγε στη Δικαιοσύνη και, έπειτα από 11 χρόνια, προχθές, καταδίκασε σε δεύτερο βαθμό τον Πάνο Καμμένο (ο οποίος στο μεταξύ είχε γίνει κομματάρχης και, στο όνομα της αντίθεσης στα Μνημόνια, το 2015 έγινε κυβερνητικός εταίρος στις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και υπουργός Εθνικής Αμυνας) σε βαρύτατες αποζημιώσεις. Το σκεπτικό του δικαστηρίου περιέχει πολύ αναλυτικά τα ψεύδη που κατ' εξακολούθηση διακινούσε ο καταδικασθείς - και είναι πολύ χρήσιμο να δει κανείς πώς φτιάχνονταν τα fake news, πώς φούντωσε η εχθροπάθεια που γιγάντωσε τον αντισυστημισμό, πώς επιλέγονταν στόχοι και πώς ενορχηστρώνονταν οι επιχειρήσεις εξουθένωσης αυτών των στόχων.

Αν όμως κάνω αναφορά σε αυτή την υπόθεση είναι διότι βρέθηκα και εγώ εμπλεγμένος σε μια από τις πτυχές της - την είχα παρακολουθήσει προσωπικά, από δημοσιογραφική υποχρέωση, αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα βρισκόμουν στη δίνη της. Συνέβη, όμως, να μου ζητηθεί να καταθέσω σε ένα αστικό δικαστήριο, υπέρ δύο άλλων προσώπων που επίσης είχαν κατηγορηθεί για εμπλοκή στην ίδια υπόθεση, της Μιράντας Ξαφά και του Χάρη Μάκα. Με τον ισχυρισμό ότι κατέθεσα ψέματα, ο Καμμένος στη συνέχεια μου έκανε μήνυση για απάτη επί δικαστηρίω, που είναι κακουργηματική κατηγορία.

Βρέθηκα, λοιπόν, στη δύσκολη θέση να πρέπει να προετοιμαστώ να αντιμετωπίσω μια συκοφαντική κατηγορία, ουσιαστικά μια στρατηγική διαδικασία προσωπικής εξόντωσης, την οποία πλέον μου απηύθυνε ένα κυβερνητικό στέλεχος - υφιστάμενος συστηματικά επιθέσεις ως δήθεν υπερασπιστής ψευδών από μερίδα του φιλοσυριζαϊκού Τύπου. Δεν θέλετε να ξέρετε τι σημαίνει η προσπάθεια να αντιμετωπίσεις μια τέτοια ψευδή κατηγορία σε χρόνο, χρήμα, αγωνία και ανασφάλεια - μόνο και μόνο επειδή ασχολείσαι επαγγελματικά με τα κοινά και προσπαθείς να είσαι διαφωτιστικός και ειλικρινής με τις ειδήσεις και την ανάλυσή τους. Ούτε θέλετε να ξέρετε τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις την κατηγορία αυτή ουσιαστικά μόνος σου, με τη βοήθεια μόνο δυο - τριών φίλων.



Εν πάση περιπτώσει, το δικαστήριο με βούλευμα με απάλλαξε από την κατηγορία το 2018. Θεώρησα ευλόγως ότι ήταν υποχρέωσή μου να διεκδικήσω, με τη σειρά μου, δικαστική δικαίωση για την πενταετή ταλαιπωρία και τη δυσφήμηση που υπέστην. Από τον εισαγγελέα, το αίτημά μου (μαζί με ανάλογα αιτήματα των Ξαφά και Μάκα) για άρση ασυλίας του Καμμένου, που ήταν ακόμα υπουργός, έφτασε στη Βουλή. Αλλά στην Ολομέλεια το αίτημα για άρση της ασυλίας του απερρίφθη, με 118 ψήφους - όχι μόνο ΣΥΡΙΖΑ ούτε μόνο ΑΝΕΛ. Υπέρ της άρσης ασυλίας του ψήφισαν μόλις 38 βουλευτές.

Γιατί θυμίζω αυτή την ιστορία; Για να δείξω πόσο βρώμικα παίχτηκε το αντισυστημικό παιχνίδι πριν από λίγα μόλις χρόνια. Και πώς εν πολλοίς εννοούσε και εννοεί τη Δικαιοσύνη το εξουσιαστικό σύστημα στο όνομα του αντισυστημισμού.

Εχθροπάθεια κατά ενός βιβλιοπωλείου


Οι Πλειάδες στο Παγκράτι είναι από τα πιο ενημερωμένα βιβλιοπωλεία της Αθήνας, για πολλά χρόνια στέκι των φίλων του βιβλίου. Πριν από μερικές μέρες, το επισκέφτηκε ο Πρωθυπουργός με την κόρη του για να αγοράσουν βιβλία. Κίνηση αυτονόητη για τον πολιτισμένο κόσμο, που επειδή συμβαίνει στην Ελλάδα έχει κι έναν συμβολισμό: βρείτε χρόνο, διαβάστε καλά βιβλία - τα καταφέρνει μέχρι και ο Πρωθυπουργός, από τους πιο πολυάσχολους Ελληνες.

Αλλά από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφυγε από το βιβλιοπωλείο, στα κοινωνικά δίκτυα άρχισε και κλιμακώνεται μια απίστευτη δυσφημιστική εκστρατεία κατά του βιβλιοπωλείου με αδιανόητες βρισιές και άγριο μπούλινγκ. Η επίθεση αυτή έχει σαφή αντισυστημική ταυτότητα, αριστερά χαρακτηριστικά και θυμίζει όσα, το 2010 και τα επόμενα χρόνια, εκτόξευε το λεγόμενο αντιμνημονιακό στρατόπεδο κατά των λιγοστών φωνών της λογικής. Κυρίως, θυμίζει την ένταση της εχθροπάθειας και τις εκφράσεις τυφλού μίσους και φανατισμού - που έως πρόσφατα εκδηλωνόταν κυρίως κατά εφημερίδων και ενοχλητικών δημοσιογράφων. Τώρα επεκτείνεται και στο βιβλίο.

Το βιβλίο και οι χώροι του δεν είναι μονοπώλιο των ιδεών του αριστερού, ούτε κανενός άλλου αυταρχισμού. Ο χώρος του βιβλίου είναι χώρος δημοκρατικού διαλόγου. Και ο πολιτισμός του γραπτού λόγου δεν περιλαμβάνει τους διακινητές μονοδιάστατης εμπάθειας και μίσους.