Στις κυρούμενες ΠΝΠ που εκδόθηκαν από τον τέως ΠτΔ, το όνομά του αναγράφεται ως Προκόπιος και όχι Προκόπης Παυλόπουλος, σε όλες δε τις ΠΝΠ τα ονόματα των υπουργών αναγράφονται όπως εκλέχθηκαν (Σπυρίδων - Αδωνις και όχι απλώς Αδωνις, Νικόλαος - Γεώργιος Δένδιας και όχι απλώς Νικόλαος ή Νίκος, Μαυρουδής Βορίδης και όχι απλώς Μάκης) ή διορίσθηκαν (Μιχαήλ και όχι Μιχάλης Χρυσοχοΐδης). Ως εκ τούτων, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μέχρις ότου νομίμως το όνομα της ΠτΔ από «Αικατερίνη» γίνει «Κατερίνα», θα πρέπει όλες οι πράξεις και τα επίσημα έγγραφα να αναγράφουν, είτε μας αρέσει είτε όχι, κάτω από την, οποιασδήποτε μορφής, υπογραφή τους, το όνομα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 02/06/20

1. Είναι αντισυνταγματικό το Κατερίνα;

Κύριε διευθυντά,

Με έκπληξη διαπιστώνει κανείς ότι τόσο οι ΠΝΠ της Προέδρου της Δημοκρατίας, όσο, προφανώς, και οι κυρωτικοί τους νόμοι (4681, 4682/20 κ.λπ.) εκδόθηκαν με αναγραφή του ονόματος της ΠτΔ ως «Κατερίνα» και όχι Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, όπως, ως πρόεδρος του ΣτΕ, αναγράφεται και στην επετηρίδα της 31.12.2018 και τελικά ψηφίσθηκε από τη Βουλή. Εχω την αίσθηση ότι αυτή η μεταβολή δεν ανταποκρίνεται και στον, κατά το άρθρο 33 παρ. 2 του Συντάγματος, δοθέντα όρκο.

Αξιο επισήμανσης είναι ότι στις κυρούμενες ΠΝΠ που εκδόθηκαν από τον τέως ΠτΔ, το όνομά του αναγράφεται ως Προκόπιος και όχι Προκόπης Παυλόπουλος, σε όλες δε τις ΠΝΠ τα ονόματα των υπουργών αναγράφονται όπως εκλέχθηκαν (Σπυρίδων - Αδωνις και όχι απλώς Αδωνις, Νικόλαος - Γεώργιος Δένδιας και όχι απλώς Νικόλαος ή Νίκος, Μαυρουδής Βορίδης και όχι απλώς Μάκης) ή διορίσθηκαν (Μιχαήλ και όχι Μιχάλης Χρυσοχοΐδης).

Ως εκ τούτων, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μέχρις ότου νομίμως το όνομα της ΠτΔ από «Αικατερίνη» γίνει «Κατερίνα», θα πρέπει όλες οι πράξεις και τα επίσημα έγγραφα να αναγράφουν, είτε μας αρέσει είτε όχι, κάτω από την, οποιασδήποτε μορφής, υπογραφή τους, το όνομα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

Γεώργιος Σπ. Σγουρόγλου Δ.Ν.

2. Οι άδειες στο Δημόσιο

Κύριε διευθυντά,

Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας σας με τίτλο «Αλλαγές στις άδειες υπαλλήλων του Δημοσίου» (30/5/2020) και για την αποκατάσταση της αλήθειας επισημαίνεται ότι:
Το δημοσίευμα της εφημερίδας για τις εξήντα ημέρες άδεια, πέραν των ειδικών αδειών, των θερινών διακοπών, του μειωμένου ωραρίου, αλλά και των αδειών ειδικού σκοπού, στους δημοσίους υπαλλήλους, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Σε ό,τι αφορά στο μειωμένο ωράριο και στις άδειες ειδικού σκοπού, πρόκειται για προβλέψεις εξαιρετικής φύσεως σχετιζόμενες με την πανδημία του κορωνοϊού και δεν έχουν πάγιο χαρακτήρα.

Αναφορικά με το νέο θεσμικό πλαίσιο του ν. 4674/2020, επιχειρείται στοχευμένη παρέμβαση και εξορθολογισμός των χορηγούμενων διευκολύνσεων στους δημοσίους υπαλλήλους ώστε να καλύπτουν πραγματικές και τεκμηριωμένες ανάγκες.

Επισημαίνεται, επίσης, ότι οι διευκολύνσεις αυτές σχετίζονται, ως επί το πλείστον, με συγκεκριμένα, σοβαρά, θέματα υγείας είτε των υπαλλήλων είτε συγγενικών τους προσώπων δεν μπορούν, επομένως, να ασκηθούν σωρευτικά.

Στην περίπτωση που κάνουμε την σχετική αντιστοίχιση για τις ίδιες κατηγορίες αδειών, το τακτικό προσωπικό του Δημοσίου με το νέο θεσμικό πλαίσιο δύναται σε ακραίες περιπτώσεις να κάνει χρήση 47 ημερών άδειας, ενώ με το παλαιότερο καθεστώς εδύνατο να κάνει χρήση 96 ημερών.

Επίσης, λαμβάνεται μέριμνα και αποσαφηνίζεται το πλαίσιο για κατηγορίες υπαλλήλων για τους οποίους δεν υπήρχαν προβλέψεις όπως οι ορισμένου χρόνου.

Γραφείο Τύπου υπουργείου Εσωτερικών
3. Υποσημειώσεις για τους «Φιλικούς»

Κύριε διευθυντά,

Στην «Καθημερινή» της Κυριακής 18-04-20 είχε επισυναφθεί ένθετο βιβλίο με την επιγραφή 1821 και με την πένα των πρωταγωνιστών, αφιερωμένο στον μεγάλο Φιλικό Εμμανουήλ Ξάνθο, και με εισαγωγή και σχόλια «στα απομνημονεύματα της Φιλικής Εταιρίας» του εν λόγω Φιλικού, της Μαρίας Παπαναστασίου, υποδιευθύντριας του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Το υπόψη βιβλίο ανέγνωσα και αισθάνθηκα ιδιαίτερη ικανοποίηση, γιατί είναι ένα αξιόλογο και ιστορικά βάσιμο βιβλίο για τον μεγάλο Φιλικό, και φρονώ ότι, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα βιβλία για τους Πρωταγωνιστές του 1821, που εκδίδει η «Κ», δεν πρέπει να λείπουν από καμία ελληνική βιβλιοθήκη.

Διαβάζοντας το υπόψη βιβλίο διαπίστωσα ότι μπορούν να προστεθούν κάποιες επισημάνσεις γεγονότων και αναφορές σε ιστορικά σημεία, όπως πιο κάτω εκτίθενται, η παράλειψη των οποίων δεν μειώνει, βέβαια, ούτε αίρει την ιστορική του αξία, η μνημόνευσή τους, όμως, φρονώ ότι θα το καταστήσει ιστορικά ακόμη πλουσιότερο.

Ο Εμμ. Ξάνθος δεν μυήθηκε μόνο στον τεκτονισμό όντας στη Λευκάδα, αλλά και στη Μόσχα θα γίνει και πάλι μέλος της μασονικής στοάς με όλους τους τύπους, ωσάν να μην είχε προηγηθεί η ένταξη της Λευκάδας.

Η μασονική μύηση του Εμμ. Ξάνθου οπωσδήποτε συνεργεί στην οργάνωση της συνωμοτικότητας βάσει κάποιου σοβαρού σχεδιασμού.

Ο φιλικός Νικόλαος Σκουφάς, όντας στην Κωνσταντινούπολη, αρρώστησε από σοβαρό καρδιακό νόσημα, και όχι από λοιμώδη ασθένεια, και, σε τρεις μήνες από την πρώτη εκδήλωση της ασθένειας, πέθανε την 31-11-1818. Τη θέση του Σκουφά στο ηγετικό σχήμα της Φιλικής Εταιρείας θα καταλάβει ο Φιλικός Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος. Εφεξής τον ηγετικό πυρήνα της Εταιρείας θα αποτελέσουν οι Εμμ. Ξάνθος, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος.

Το 1818 γίνεται δεύτερη κατήχηση, δυσνόητη κατά τους ιστορικούς, του Ξάνθου από τον Σκουφά στην Κωνσταντινούπολη, γιατί, προφανώς, όταν συντάχθηκε ο κανονισμός της μυστικής οργάνωσης και το τυπικό των ορκωμοσιών ο Ξάνθος έλειπε στη Μόσχα και δεν είχε δεθεί με τον όρκο των Φιλικών, και θα λάβει τα συνωμοτικά ΑΘ αντί του ΑΙ, που είχε στην αρχή, και ο Αναγνωστόπουλος τα συνωμοτικά αρχικά ΑΙ.

Η μασονική ιδιότητα του Αλέξανδρου Υψηλάντη πρέπει να έπαιξε ρόλο στην πρόταση του Ξάνθου προς αυτόν να αναδεχθεί την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας. Ο Εμμανουήλ Ξάνθος, που είχε μείνει στο περιβάλλον του Αλέξανδρου Υψηλάντη, μετά τα τραγικά γεγονότα στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη φυλάκιση του Υψηλάντη, εγκατέλειψε την περιοχή τον Ιούνιο 1821, γιατί δεν ήταν δυνατόν να πράξει κάτι το ουσιαστικό για την ελληνική υπόθεση. Ο τσάρος και η μυστική προσωπική του ασφάλεια ήσαν γνώστες για τη Φιλική Εταιρεία με ό,τι αυτό σημαίνει.

Η Ρωσία όχι μόνο δεν βοήθησε τον Αλ. Υψηλάντη, αλλά αντίθετα επέτρεψε στον στρατό του σουλτάνου, κατά παράβαση της Συνθήκης του Βουκουρεστίου του 1812, να συντρίψει στο Δραγατσάνι τον ιερό λόχο.

Βασίλης Ν. Σαλάακας, Επίτιμος δικηγόρος στον Α.Π. και στο ΣτΕ και πρώην νομικός σύμβουλος και προϊστάμενος της Ν.Υ. ΔΕΗ, Μελίσσια
4. Τόση χολή, τόση, μα για όλους πια;

Κύριε διευθυντά
Επειτα από 60 χρόνια ανάγνωσης της αγαπημένης «Καθημερινής» και ολίγον «Μεσημβρινής» αμφιταλαντεύομαι αν θα συνεχίσω ή θα την «κόψω». Ή τουλάχιστον να κόψω την κυριακάτικη έκδοση που είναι η αδυναμία μου. Και ο λόγος; Να αποφύγω να διαβάσω τα περισπούδαστα γραφόμενα του «καθηγητού» κ. Χρ. Γιανναρά. Οι επιφυλλίδες του κ. Γιανναρά τα τελευταία χρόνια μόνον χολή μπορούν να εκτοξεύσουν εναντίον των Ελλήνων. Δεν του αρέσει κανένας και τίποτα. Ιδιαίτερα οι πολιτικοί. Ολοι! Ομως στην επιφυλλίδα της 3/5/20 έσπασε όλα τα ρεκόρ. Εβγαλε όλη τη χολή κατά της κ. Κεραμέως. Της γυναίκας με τα... δέκα Χάρβαρντ. Και τη συνέκρινε και με τον Παπανούτσο. Τον άνθρωπο που έθαψε τα Αρχαία από τα σχολεία και την καθαρεύουσα. Και το γεροντικό του πείσμα το ’δειξε στην απάντησή του στην ωραία επιστολή του κ. Κωστόπουλου στις 8/5/20. Κρίμα! Ωραία η ελευθερία της γνώμης των αρθρογράφων σας, αλλά υπάρχει και όριο. Μερικά πρέπει να κόβονται.

ΥΓ. Στον Γιανναρά προσθέστε και τον Στ. Κασιμάτη.

Γιαν. Ζουρνατζής, Συνταξ. Μηχ. Μεταλλείων

...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 02/06/20