"...Τεκμηριωμένος και σαφέστατος υπήρξε ο Γεωργούλης. Και άκρως προετοιμασμένος, παρεμπιπτόντως. Λόγο-σημείο αναφοράς εκφώνησε στις Βρυξέλλες. Μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι προκάλεσε πανζουρλισμό στα σόσιαλ μίντια. Απαιτεί ιδιοφυές τάλαντο το να αγορεύει κανείς επί ώρα και ουδείς να ανθίζεται γρυ. Τις πιο παράταιρες λέξεις να βάλεις στη σειρά, καλή ώρα, θα σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και κάτι θα υπαινίσσονται. Αλλά τίποτα, το παραμικρό; Είμαι σίγουρος ότι επιστράτευσε τους πιο εμπνευσμένους κειμενογράφους της κωμωδίας προκειμένου να το πετύχει. Ξενύχτησαν χύνοντας ιδρώτα και φτύνοντας αίμα, ωστόσο το αποτέλεσμα τους δικαιώνει απόλυτα...."

Από την προτελευταία σελίδα της "Εφ.Συν", και...

"Εφ.Συν", 27/11/19

...από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 27/11/19

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

«Ο λόγος που ζητάω τον λόγο είναι επειδή είμαι μέλος της επιτροπής αναφοράς...» Ως το σημείο αυτό όλα δείχνουν ότι οι διερμηνείς έχουν να κάνουν με μία ακόμη ομιλία απ’ αυτές που συνθέτουν την καθημερινότητα της δουλειάς τους στο Ευρωκοινοβούλιο. Χάριν συντομίας αποφεύγουν το αρχικό «λόγος» και, εξασκημένοι όπως είναι, εικάζουν ότι η επιτροπή αναφοράς είναι η επιτροπή η οποία δέχεται αναφορές για το θέμα. Το δε θέμα είναι οι εξορύξεις χρυσού. Ομιλητής ο Ελληνας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Γεωργούλης. Νέος άνθρωπος, γεμάτος όνειρα για το μέλλον της πατρίδας του και της Ευρώπης, δημοφιλής ηθοποιός. Ως εκ τούτου, έμπλεος αυτοπεποιθήσεως συνεχίζει την ανάπτυξη της σκέψης του. «Περνάνε από τα χέρια μας ουσιαστικά, από το δικό μας το γραφείο, να πω δυο πράγματα όσον αφορά για τις αναφορές που έχουν συμβεί...» Συμβαίνουν ενίοτε και αναφορές, the reports that happened ακούγεται ο διερμηνέας της αγγλικής και τα υπόλοιπα προκύπτουν λογικά και αβίαστα. Το «δικό μας γραφείο» είναι το γραφείο όπου συμβαίνουν οι αναφορές, τα δε «χέρια μας» είναι τα χέρια του μέλους που έχει πάρει τον λόγο για τον λόγο ότι είναι μέλος του. Ο ομιλητής έχει βρει τον διασκελισμό του πλέον και αλωνίζει στο χωράφι της ελληνικής. Αφού διασχίζει τις αναφορές, κλειστές και ανοιχτές, καταλήγει: «...στην τελευταία υπάρχουν και άλλες υποθέσεις να ανοίξουν, οπότε εκεί υπάρχει μια ελπίδα να βρει αυτό το πράγμα έναν δρόμο που να είναι πιο δίκαιος προφανώς...» Προφανώς το πράγμα δεν έχει βρει τον δρόμο του, όμως αν σπρώξουμε όλοι μαζί, κάτι θα γίνει.

Υπάρχει η ξύλινη γλώσσα, η πλαστική γλώσσα, η γλώσσα των αεροδρομίων, η αφασική γλώσσα, η γλώσσα σε κώμα, υπάρχει όμως και η γλώσσα που παριστάνει τη γλώσσα. Την αποτελούν λέξεις, ουσιαστικά και ρήματα, αυτές οι λέξεις είναι τοποθετημένες στη σειρά και όχι η μία κάτω από την άλλη, πλην όμως κάτι της λείπει. Αυτό το πράγμα που το λένε νόημα, «πράγμα αναφοράς» που λένε. Λεπτομέρειες, θα μου πείτε, όταν είσαι εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού και μιλάς στον ναό της δημοκρατικής Ευρώπης. Ο φίλος Γιώργος Κύρτσος, αναλαμβάνοντας την υπεράσπιση του κ. Γεωργούλη και της γλώσσας του, είπε πολύ σωστά ότι δεν μπορούν να είναι ευρωβουλευτές μόνον δικηγόροι και οικονομολόγοι. Χρειάζονται και άλλες ειδικότητες, χάριν ευφωνίας. Πώς θα καταλάβεις τη χρησιμότητα της γλώσσας αν δεν ακούσεις τον Γεωργούλη να μιλάει; Σκέφτομαι μόνον τους ταλαίπωρους διερμηνείς στα γυάλινα κουβούκλια.

Μην αρχίσετε τις ηθικολογίες, ότι τον ψήφισαν τόσοι ώστε να γίνει ευρωβουλευτής. Μια παράσταση είναι κι αυτή, όπως τόσες άλλες. Ηθοποιός είναι ο άνθρωπος, υποκρίνεται τον ευρωβουλευτή που υποκρίνεται ότι μιλάει ελληνικά.