Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/11/19 |
Η «Γαλάζια Πατρίδα» στον ΟΗΕ από Αγκυρα
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ
Επίσημες αξιώσεις για επέκταση των θαλάσσιων ζωνών της, ακόμα και δυτικά της Ρόδου, έχει πλέον η Αγκυρα, μέσω επιστολής που κατετέθη στον ΟΗΕ και απορρίπτεται στο σύνολό της από την Αθήνα. Χθες, το υπουργείο Εξωτερικών απέρριψε τους ισχυρισμούς που περιέχει η επιστολή του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ Φεριντούν Σινιρλίογλου από τις 13 Νοεμβρίου και η οποία για πρώτη φορά κοινοποιεί σε τόσο υψηλό διπλωματικό επίπεδο την ιδέα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Η
Αγκυρα κάνει λόγο για δικαιώματα της Τουρκίας να έχει θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα και δυτικά του 28ου μεσημβρινού (ο οποίος βρίσκεται νότια της Ρόδου), πρακτικά ελαχιστοποιεί όποια επήρεια έχουν τα Δωδεκάνησα και η Κρήτη, υπονοώντας ευθαρσώς ότι επιζητεί την οριοθέτηση με κύριο συμβαλλόμενο τη Λιβύη. Βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάγνωση της επιστολής του κ. Σινιρλίογλου είναι ότι η Αγκυρα αντιμετωπίζει την περιοχή από τον 28ο έως και τον 32ο μεσημβρινό ως απαραβίαστη τουρκική υφαλοκρηπίδα (σε αυτήν περιλαμβάνεται η μισή Ρόδος και το Καστελλόριζο με το νησιωτικό σύμπλεγμά των Ρω και Στρογγύλη), καλώντας την Ελλάδα, αλλά και τρίτες χώρες, όπως η Λιβύη ή η Αίγυπτος, να συζητήσουν για την περιοχή που βρίσκεται δυτικά της Ρόδου, δίχως, ωστόσο, να την προσδιορίζει επακριβώς. Η Αγκυρα θέτει, πρακτικά, υπό συζήτηση το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας από τα δυτικά της Ρόδου έως την Κρήτη.
«Οι τουρκικοί ισχυρισμοί και η αναφορά σε συγκεκριμένες συντεταγμένες είναι νομικώς αβάσιμοι, εσφαλμένοι και αυθαίρετοι, στον βαθμό που παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος στην περιοχή. Επίσης, η αναφορά στην εν λόγω επιστολή σε δικαιώματα της Τουρκίας δυτικά του 28ου μεσημβρινού μέχρι σημείου το οποίο θα καθορισθεί βάσει μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο, με όλα τα εμπλεκόμενα κράτη, συνιστά ανοικτή παρέμβαση στο δικαίωμα της Ελλάδος να συνομολογεί συμφωνίες οριοθέτησης με τρίτα κράτη», αναφέρεται ενδεικτικά στην ανακοίνωση που εξέδωσε το ΥΠΕΞ χθες το απόγευμα. Και καταλήγει ότι «η Ελλάδα απορρίπτει τους παράνομους τουρκικούς ισχυρισμούς και επιφυλάσσεται να απαντήσει καταλλήλως. Με την επιστολή του κ. Σινιρλίογλου η Τουρκία αμφισβητεί αφενός την επήρεια των ελληνικών νησιών, αφετέρου επαναλαμβάνει τους τουρκικούς ισχυρισμούς για την ίδια την Κύπρο, η οποία εμφανίζεται ως έχουσα ελάχιστα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα, καθώς τα νερά ανάμεσα στην Τουρκία και στην Αίγυπτο παρουσιάζονται ως ευρισκόμενα σε εκκρεμότητα έως ότου η Αγκυρα και το Κάιρο καταλήξουν σε συμφωνία. Μάλιστα, στις συντεταγμένες που καταθέτει η Αγκυρα στον ΟΗΕ, η Αίγυπτος εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη επήρεια από αυτήν που έχει τώρα, με βάση την οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) της με την Κυπριακή Δημοκρατία. Οριοθέτηση ζωνών με την Κυπριακή Δημοκρατία είναι δυνατή, σύμφωνα με την Αγκυρα, μόνο με λύση του πολιτικού προβλήματος.
Επί τούτου η επιστολή Σινιρλίογλου αναφέρει ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας θα ακολουθήσουν «μια μέση γραμμή ανάμεσα στην τουρκική και την αιγυπτιακή ακτογραμμή μέχρι ένα σημείο στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, το οποίο θα καθορισθεί βάσει μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο καθώς και στη Μεσόγειο, με όλα τα εμπλεκόμενα κράτη σε συμφωνία με την αρχή της ισότητας και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ειδικές και σχετικές προϋποθέσεις που βασίζονται στο διεθνές δίκαιο».
Στο παράρτημα της επιστολής επισυνάπτεται και ένα νέο κεφάλαιο συντεταγμένων με τίτλο «Πέρα από τον 28ο μεσημβρινό». Τονίζεται ότι «η Τουρκία διατηρεί το δικαίωμα να καταθέσει γεωγραφικές συντεταγμένες της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, που εκτείνονται στα εξωτερικά όρια των χωρικών υδάτων των νησιών που αντίκεινται στη συγκεκριμένη περιοχή της Μεσογείου, δεδομένου ότι τα νησιωτικά χαρακτηριστικά σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή δεν μπορούν να αποκόψουν την προβολή των τουρκικών ακτών και της υφαλοκρηπίδας».
Το παρασκήνιο των τουρκικών κινήσεων
Στους διπλωματικούς, στρατιωτικούς και λοιπούς κύκλους που παρακολουθούν την τουρκική κινητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, η επισημοποίηση των διεκδικήσεων στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, σε μια περιοχή που εκτείνεται δυνητικά από τα νότια της Ρόδου έως την Κρήτη, αποτελεί μια δυσάρεστη έκπληξη. Κυρίως, διότι προετοιμάζεται μεθοδικά τα τελευταία χρόνια. Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι διπλωμάτες ήταν πάντα εξαιρετικά συγκρατημένοι έναντι των απόψεων που εξέφραζαν επιτελείς του ναυτικού, όπως ο υποναύαρχος Τσιχάτ Γιαϊτζί, ο απόστρατος Τσεμ Γκιουρντενίζ ή, αργότερα, ο υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος και ανέλαβε την τελευταία διετία την προώθηση της ιδέας της «Γαλάζιας Πατρίδας», δηλαδή των μαξιμαλιστικών βλέψεων της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο που στρέφονται κατά κύριο λόγο εις βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ωστόσο, οι ιδέες δεν είναι νέες. Τουλάχιστον από το 2014, όταν ο τότε αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων Νετσντέτ Οζέλ αναφερόταν για πρώτη φορά στην έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας», η Αγκυρα καλλιέργησε τις συνθήκες για τα επόμενα βήματα. Παράλληλα, ενίσχυσε κατά τρόπο θεαματικό τις δυνατότητες εκτέλεσης ερευνών και γεωτρήσεων, αποκτώντας δύο πλωτά γεωτρύπανα («Φατίχ» και «Γιαβούζ») και δύο ερευνητικά πλοία («Μπαρμπαρός» και «Ορούτς Ρέις»), τα οποία και προστατεύονται από έναν ολοένα και μεγαλύτερο πολεμικό στόλο εγχώριας ναυπήγησης και αυξημένων δυνατοτήτων.
Επίσημες αξιώσεις για επέκταση των θαλάσσιων ζωνών της, ακόμα και δυτικά της Ρόδου, έχει πλέον η Αγκυρα, μέσω επιστολής που κατετέθη στον ΟΗΕ και απορρίπτεται στο σύνολό της από την Αθήνα. Χθες, το υπουργείο Εξωτερικών απέρριψε τους ισχυρισμούς που περιέχει η επιστολή του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ Φεριντούν Σινιρλίογλου από τις 13 Νοεμβρίου και η οποία για πρώτη φορά κοινοποιεί σε τόσο υψηλό διπλωματικό επίπεδο την ιδέα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Η
Αγκυρα κάνει λόγο για δικαιώματα της Τουρκίας να έχει θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα και δυτικά του 28ου μεσημβρινού (ο οποίος βρίσκεται νότια της Ρόδου), πρακτικά ελαχιστοποιεί όποια επήρεια έχουν τα Δωδεκάνησα και η Κρήτη, υπονοώντας ευθαρσώς ότι επιζητεί την οριοθέτηση με κύριο συμβαλλόμενο τη Λιβύη. Βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάγνωση της επιστολής του κ. Σινιρλίογλου είναι ότι η Αγκυρα αντιμετωπίζει την περιοχή από τον 28ο έως και τον 32ο μεσημβρινό ως απαραβίαστη τουρκική υφαλοκρηπίδα (σε αυτήν περιλαμβάνεται η μισή Ρόδος και το Καστελλόριζο με το νησιωτικό σύμπλεγμά των Ρω και Στρογγύλη), καλώντας την Ελλάδα, αλλά και τρίτες χώρες, όπως η Λιβύη ή η Αίγυπτος, να συζητήσουν για την περιοχή που βρίσκεται δυτικά της Ρόδου, δίχως, ωστόσο, να την προσδιορίζει επακριβώς. Η Αγκυρα θέτει, πρακτικά, υπό συζήτηση το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας από τα δυτικά της Ρόδου έως την Κρήτη.
«Οι τουρκικοί ισχυρισμοί και η αναφορά σε συγκεκριμένες συντεταγμένες είναι νομικώς αβάσιμοι, εσφαλμένοι και αυθαίρετοι, στον βαθμό που παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος στην περιοχή. Επίσης, η αναφορά στην εν λόγω επιστολή σε δικαιώματα της Τουρκίας δυτικά του 28ου μεσημβρινού μέχρι σημείου το οποίο θα καθορισθεί βάσει μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο, με όλα τα εμπλεκόμενα κράτη, συνιστά ανοικτή παρέμβαση στο δικαίωμα της Ελλάδος να συνομολογεί συμφωνίες οριοθέτησης με τρίτα κράτη», αναφέρεται ενδεικτικά στην ανακοίνωση που εξέδωσε το ΥΠΕΞ χθες το απόγευμα. Και καταλήγει ότι «η Ελλάδα απορρίπτει τους παράνομους τουρκικούς ισχυρισμούς και επιφυλάσσεται να απαντήσει καταλλήλως. Με την επιστολή του κ. Σινιρλίογλου η Τουρκία αμφισβητεί αφενός την επήρεια των ελληνικών νησιών, αφετέρου επαναλαμβάνει τους τουρκικούς ισχυρισμούς για την ίδια την Κύπρο, η οποία εμφανίζεται ως έχουσα ελάχιστα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα, καθώς τα νερά ανάμεσα στην Τουρκία και στην Αίγυπτο παρουσιάζονται ως ευρισκόμενα σε εκκρεμότητα έως ότου η Αγκυρα και το Κάιρο καταλήξουν σε συμφωνία. Μάλιστα, στις συντεταγμένες που καταθέτει η Αγκυρα στον ΟΗΕ, η Αίγυπτος εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη επήρεια από αυτήν που έχει τώρα, με βάση την οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) της με την Κυπριακή Δημοκρατία. Οριοθέτηση ζωνών με την Κυπριακή Δημοκρατία είναι δυνατή, σύμφωνα με την Αγκυρα, μόνο με λύση του πολιτικού προβλήματος.
Επί τούτου η επιστολή Σινιρλίογλου αναφέρει ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας θα ακολουθήσουν «μια μέση γραμμή ανάμεσα στην τουρκική και την αιγυπτιακή ακτογραμμή μέχρι ένα σημείο στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, το οποίο θα καθορισθεί βάσει μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο καθώς και στη Μεσόγειο, με όλα τα εμπλεκόμενα κράτη σε συμφωνία με την αρχή της ισότητας και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ειδικές και σχετικές προϋποθέσεις που βασίζονται στο διεθνές δίκαιο».
Στο παράρτημα της επιστολής επισυνάπτεται και ένα νέο κεφάλαιο συντεταγμένων με τίτλο «Πέρα από τον 28ο μεσημβρινό». Τονίζεται ότι «η Τουρκία διατηρεί το δικαίωμα να καταθέσει γεωγραφικές συντεταγμένες της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, που εκτείνονται στα εξωτερικά όρια των χωρικών υδάτων των νησιών που αντίκεινται στη συγκεκριμένη περιοχή της Μεσογείου, δεδομένου ότι τα νησιωτικά χαρακτηριστικά σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή δεν μπορούν να αποκόψουν την προβολή των τουρκικών ακτών και της υφαλοκρηπίδας».
Το παρασκήνιο των τουρκικών κινήσεων
Στους διπλωματικούς, στρατιωτικούς και λοιπούς κύκλους που παρακολουθούν την τουρκική κινητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, η επισημοποίηση των διεκδικήσεων στα δυτικά του 28ου μεσημβρινού, σε μια περιοχή που εκτείνεται δυνητικά από τα νότια της Ρόδου έως την Κρήτη, αποτελεί μια δυσάρεστη έκπληξη. Κυρίως, διότι προετοιμάζεται μεθοδικά τα τελευταία χρόνια. Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι διπλωμάτες ήταν πάντα εξαιρετικά συγκρατημένοι έναντι των απόψεων που εξέφραζαν επιτελείς του ναυτικού, όπως ο υποναύαρχος Τσιχάτ Γιαϊτζί, ο απόστρατος Τσεμ Γκιουρντενίζ ή, αργότερα, ο υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος και ανέλαβε την τελευταία διετία την προώθηση της ιδέας της «Γαλάζιας Πατρίδας», δηλαδή των μαξιμαλιστικών βλέψεων της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο που στρέφονται κατά κύριο λόγο εις βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ωστόσο, οι ιδέες δεν είναι νέες. Τουλάχιστον από το 2014, όταν ο τότε αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων Νετσντέτ Οζέλ αναφερόταν για πρώτη φορά στην έννοια της «Γαλάζιας Πατρίδας», η Αγκυρα καλλιέργησε τις συνθήκες για τα επόμενα βήματα. Παράλληλα, ενίσχυσε κατά τρόπο θεαματικό τις δυνατότητες εκτέλεσης ερευνών και γεωτρήσεων, αποκτώντας δύο πλωτά γεωτρύπανα («Φατίχ» και «Γιαβούζ») και δύο ερευνητικά πλοία («Μπαρμπαρός» και «Ορούτς Ρέις»), τα οποία και προστατεύονται από έναν ολοένα και μεγαλύτερο πολεμικό στόλο εγχώριας ναυπήγησης και αυξημένων δυνατοτήτων.
Αργότερα, στη ναυτική στρατηγική που συνέταξε ο πρώην αρχηγός του τουρκικού ναυτικού Μπουλέντ Μποστάνογλου κατέστη σαφές ότι η Aγκυρα αντιμετωπίζει την ανάπτυξη του ναυτικού βραχίονά της ως προέκταση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, με σκοπό την επέκταση και την εδραίωση των συμφερόντων της σε ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου. Οι έρευνες του «Ορούτς Ρέις» σε μια περιοχή που βρίσκεται μόλις στα νοούμενα ως όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αφού είχε προηγηθεί αλληλογραφία ανάμεσα στην ΤΡΑΟ και στο τουρκικό ναυτικό για αποστολή στα νότια του Καστελλόριζου προ ολίγων μηνών, είναι ενδεικτική των προθέσεων που έχει η Αγκυρα για τη συγκεκριμένη περιοχή. Οι χθεσινές υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από το Μακρονήσι και τους Ανθρωποφάγους στο Ανατολικό Αιγαίο είναι μεν ένδειξη της παραβατικότητας της Αγκυρας, όμως έμπειροι παρατηρητές επισημαίνουν ότι κινήσεις όπως αυτή δεν είναι παρά αποπροσανατολισμός από το βασικό σημείο ενδιαφέροντος της Τουρκίας, που δεν είναι άλλο από την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο και δη σε ολόκληρη την περιοχή από την Κύπρο έως την Κρήτη.
Η αναθεωρητική Τουρκία ήρθε για να μείνει
Του ΣΩΤΗΡΗ ΣΕΡΜΠΟΥ*
Με τις αναθεωρητικές στροφές της και την εθνική της αυτοπεποίθηση σε ιστορικά υψηλά, η εμπροσθοβαρής τουρκική διπλωματία –διά του μονίμου αντιπροσώπου της στον ΟΗΕ– κατέθεσε μέσω ρηματικής διακοίνωσης (13/11) τις διεκδικήσεις της επί των θαλασσίων ζωνών της Ανατολικής Μεσογείου. Λαμβάνοντας υπόψη πως η Αγκυρα δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω από το τραπέζι, προσφέρει μια –φαρδιά πλατιά– απορριπτική και α λα Τούρκα απάντηση στον χάρτη με τις συντεταγμένες για τις θαλάσσιες περιοχές βόρεια και δυτικά της Κύπρου, τον οποίο η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας κατέθεσε στις 25 Απριλίου. Μεταξύ άλλων, η τουρκική εξωτερική πολιτική, απόλυτα συνεπής τόσο με τις πάγιες θέσεις της από το 2004 όσο και με το όραμα της «γαλάζιας πατρίδας», συνεχίζει την επιδεικτική αγνόηση τόσο των κυριαρχικών δικαιωμάτων όσο και των οριοθετημένων θαλασσίων ζωνών της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και των νησιών του Αιγαίου.
Προς αυτή την κατεύθυνση, έκδηλα αποτυπώνεται και στο περιεχόμενο της τελευταίας ρηματικής διακοίνωσης η βολική προτίμηση των οριοθετήσεων στη βάση της αρχής της ευθυδικίας έναντι των αρχών της ίσης απόστασης / μέσης γραμμής. Οι ανυπόστατες νομικές αξιώσεις πως τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα εξυπηρετούν τους τουρκικούς σχεδιασμούς, ώστε οι χαράξεις να προχωρήσουν με σημείο αναφοράς τους ηπειρωτικούς κορμούς των κρατών. Στο σημείο αυτό, ο μόνιμος αντιπρόσωπος μας υπενθυμίζει πως στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες ηπειρωτικές ακτές. Προσθέτοντας πως «[…] η μέθοδος ισοτιμίας / διάμεσης γραμμής εφαρμόζεται μόνο όταν η εφαρμογή της δεν παραμορφώνει την ισότιμη οριοθέτηση». Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα συνεχίζει να διαπραγματεύεται με βάση το μέγεθος και
την ισχύ της και όχι τη γεωγραφία και το Διεθνές Δίκαιο. Για την ίδια, το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου θα παραμένει ένα εν πολλοίς γεωγραφικό λάθος, που παραμορφώνει το τουρκικό όραμα.
Στερούμενη νομικής θεμελίωσης και μεθοδολογικής συγκρότησης ως προς το Δίκαιο της Θάλασσας, η αίολη περιδιάβαση των θαλασσίων διεκδικήσεων εκ μέρους της Αγκυρας περιλαμβάνει διαφορετικές ερμηνείες, στρεβλώσεις και à la carte πρακτικές στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πάντοτε στο πλαίσιο ευθυγράμμισης των ζωτικών εθνικών συμφερόντων της, όπως αυτά οφείλουν
να επαναπροσδιορίζονται από μια ανερχόμενη περιφερειακή δύναμη. Ως μια χώρα που συνεχίζει να κοιτάζει μπροστά και όχι πίσω, ορθά αντιλαμβάνεται τη ναυτική ισχύ ως κρίσιμο διαπραγματευτικό εργαλείο για να διατηρεί, να ξεδιπλώνει και να ενισχύει τη διαπεριφερειακή επιρροή της. Δεν είναι τυχαίο πως η παραγωγή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της, από κοινού με τα χαρακτηριστικά των εξοπλιστικών της προγραμμάτων, αναγνωρίζουν τον αναδυόμενο ρόλο του τουρκικού πολεμικού ναυτικού. Προκειμένου να ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων με την Ελλάδα, να καλύψει τα επιχειρησιακά του κενά και –το κυριότερο– να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, φέρνοντας εις πέρας τις υπέρμετρες γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Αγκυρας. Οπως ο Ρώσος πρόεδρος δεν συμβιβάστηκε ποτέ με το 1989, έτσι και ο Τούρκος ομόλογός του δεν θα αποδεχθεί το 1923. Για την ελληνική εξωτερική πολιτική, εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρη μια από τις διαπραγματευτικές αρχές του πρώην Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ. «Ποτέ μην επιτρέπεις στον άλλον να θέτει την ατζέντα».
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/11/19 |
Του ΣΩΤΗΡΗ ΣΕΡΜΠΟΥ*
Με τις αναθεωρητικές στροφές της και την εθνική της αυτοπεποίθηση σε ιστορικά υψηλά, η εμπροσθοβαρής τουρκική διπλωματία –διά του μονίμου αντιπροσώπου της στον ΟΗΕ– κατέθεσε μέσω ρηματικής διακοίνωσης (13/11) τις διεκδικήσεις της επί των θαλασσίων ζωνών της Ανατολικής Μεσογείου. Λαμβάνοντας υπόψη πως η Αγκυρα δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω από το τραπέζι, προσφέρει μια –φαρδιά πλατιά– απορριπτική και α λα Τούρκα απάντηση στον χάρτη με τις συντεταγμένες για τις θαλάσσιες περιοχές βόρεια και δυτικά της Κύπρου, τον οποίο η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας κατέθεσε στις 25 Απριλίου. Μεταξύ άλλων, η τουρκική εξωτερική πολιτική, απόλυτα συνεπής τόσο με τις πάγιες θέσεις της από το 2004 όσο και με το όραμα της «γαλάζιας πατρίδας», συνεχίζει την επιδεικτική αγνόηση τόσο των κυριαρχικών δικαιωμάτων όσο και των οριοθετημένων θαλασσίων ζωνών της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και των νησιών του Αιγαίου.
Προς αυτή την κατεύθυνση, έκδηλα αποτυπώνεται και στο περιεχόμενο της τελευταίας ρηματικής διακοίνωσης η βολική προτίμηση των οριοθετήσεων στη βάση της αρχής της ευθυδικίας έναντι των αρχών της ίσης απόστασης / μέσης γραμμής. Οι ανυπόστατες νομικές αξιώσεις πως τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα εξυπηρετούν τους τουρκικούς σχεδιασμούς, ώστε οι χαράξεις να προχωρήσουν με σημείο αναφοράς τους ηπειρωτικούς κορμούς των κρατών. Στο σημείο αυτό, ο μόνιμος αντιπρόσωπος μας υπενθυμίζει πως στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες ηπειρωτικές ακτές. Προσθέτοντας πως «[…] η μέθοδος ισοτιμίας / διάμεσης γραμμής εφαρμόζεται μόνο όταν η εφαρμογή της δεν παραμορφώνει την ισότιμη οριοθέτηση». Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα συνεχίζει να διαπραγματεύεται με βάση το μέγεθος και
την ισχύ της και όχι τη γεωγραφία και το Διεθνές Δίκαιο. Για την ίδια, το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου θα παραμένει ένα εν πολλοίς γεωγραφικό λάθος, που παραμορφώνει το τουρκικό όραμα.
Στερούμενη νομικής θεμελίωσης και μεθοδολογικής συγκρότησης ως προς το Δίκαιο της Θάλασσας, η αίολη περιδιάβαση των θαλασσίων διεκδικήσεων εκ μέρους της Αγκυρας περιλαμβάνει διαφορετικές ερμηνείες, στρεβλώσεις και à la carte πρακτικές στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πάντοτε στο πλαίσιο ευθυγράμμισης των ζωτικών εθνικών συμφερόντων της, όπως αυτά οφείλουν
να επαναπροσδιορίζονται από μια ανερχόμενη περιφερειακή δύναμη. Ως μια χώρα που συνεχίζει να κοιτάζει μπροστά και όχι πίσω, ορθά αντιλαμβάνεται τη ναυτική ισχύ ως κρίσιμο διαπραγματευτικό εργαλείο για να διατηρεί, να ξεδιπλώνει και να ενισχύει τη διαπεριφερειακή επιρροή της. Δεν είναι τυχαίο πως η παραγωγή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της, από κοινού με τα χαρακτηριστικά των εξοπλιστικών της προγραμμάτων, αναγνωρίζουν τον αναδυόμενο ρόλο του τουρκικού πολεμικού ναυτικού. Προκειμένου να ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων με την Ελλάδα, να καλύψει τα επιχειρησιακά του κενά και –το κυριότερο– να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, φέρνοντας εις πέρας τις υπέρμετρες γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Αγκυρας. Οπως ο Ρώσος πρόεδρος δεν συμβιβάστηκε ποτέ με το 1989, έτσι και ο Τούρκος ομόλογός του δεν θα αποδεχθεί το 1923. Για την ελληνική εξωτερική πολιτική, εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρη μια από τις διαπραγματευτικές αρχές του πρώην Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ. «Ποτέ μην επιτρέπεις στον άλλον να θέτει την ατζέντα».
*Επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
...από "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ"
Άμεση υπήρξε η κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας ευθύς μόλις γνωστοποιήθηκε η υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με θαλάσσιες ζώνες, αναφέρουν διπλωματικές πηγές.
Ειδικότερα, όπως κάνουν γνωστό, ο υπουργός Εξωτερικών κάλεσε τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα στο υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να ζητήσει εξηγήσεις.
Επίσης, επισημαίνουν πως υπήρξε δημόσια αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών και τηλεφωνική επικοινωνία του υπουργού Εξωτερικών με τους ομολόγους του της Κύπρου και της Αιγύπτου, Νίκο Χριστοδουλίδη και Σαμέχ Ελ-Σούκρι αντίστοιχα.
Παράλληλα, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην ΕΕ έλαβε οδηγίες να ενημερώσει άμεσα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα την Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ κα Μογκερίνι.
Ξεκάθαρο μήνυμα ότι καμιά συμφωνία δεν μπορεί να παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, έστειλε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Γεννηματάς απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου.
Παράλληλα, ο κ. Γεννηματάς διαμηνύει πως μια τέτοια ενέργεια παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, ενώ δεν συμβαδίζει και με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών.
Συγκεκριμένα ο κ. Γεννηματάς υπογράμμισε: «Η υπογραφή μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης μνημονίου κατανόησης δεν μπορεί να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Μία τέτοια ενέργεια θα παραβίαζε κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν θα παρήγε έννομα αποτελέσματα. Επιπλέον μία τέτοια ενέργεια δεν θα συμβάδιζε με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών».
«Τελείως αδόκιμη» χαρακτήρισε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, κάθε συζήτηση για καθορισμό τουρκικής αποκλειστικής ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
«Μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, γιατί αντιβαίνει κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης», εξήγησε ο κ. Δένδιας, μετά τη συνάντησή του με τον Ολλανδό ομόλογό του, Στεφ Μπλοκ. Ενημέρωσε, τέλος, ότι η χώρα είναι έτοιμη να αποστείλει πρέσβη στη Λιβύη, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν την παραμονή του εκεί.
Αντιδρά και η Αίγυπτος
Χωρίς νομική βάση χαρακτήρισε το αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών τα δύο μνημόνια κατανόησης και συνεργασίας που υπέγραψαν η Τουρκία και η Λιβύη.
«Τα δύο μνημόνια συμφωνίας δεν έχουν κανένα νομικό αποτέλεσμα, δεν μπορούν να αναγνωρισθούν επισήμως υπό το φως του άρθρου 8 της Συμφωνίας Skhirat, το οποίο ορίζει ότι η (λιβυκή) κυβέρνηση ή το υπουργικό συμβούλιο (και όχι ο πρωθυπουργός της) έχουν την εξουσία να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες», δήλωσε συγκεκριμένα το Αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών, σε μία είδηση που καταγράφει και η μεγάλης κυκλοφορίας αιγυπτιακή εφημερίδα «Αλ Αχράμ».
«Είναι γνωστό ότι στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο της Λιβύης δεν υπάρχουν υπουργοί και εκπροσώπηση διάφορων περιφερειών της Λιβύης και έτσι ο ρόλος του πρωθυπουργού είναι περιορισμένος, και η σύναψη συμφωνιών με άλλες χώρες θεωρείται κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας Skhirat» επισημαίνει το υπουργείο Εξωτερικών στην ανακοίνωσή του.
«Αυτές οι δύο συμφωνίες δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στα δικαιώματα των χωρών της Μεσογείου ή των θαλάσσιων συνόρων στην περιοχή της Μεσογείου", πρόσθεσε το αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών.
Το Κάιρο κάλεσε τη Διεθνή Κοινότητα να αντιταχθεί σε αυτήν την «αρνητική κίνηση» που έρχεται σε μία κρίσιμη στιγμή, εν μέσω διεθνών προσπαθειών για να υπάρξει μία συνολική λύση της κρίσης στη Λιβύη κατά τρόπο που να προστατεύεται η ενότητα της χώρας και να αποκαθίστανται οι εθνικοί θεσμοί της.
Τέλος, το υπουργείο Εξωτερικών της Αιγύπτου εξέφρασε την ανησυχία της Χώρας του Νείλου για το πώς τέτοιες συμφωνίες θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στις συνομιλίες για τη Λιβύη , στο Βερολίνο, καταλήγει η «Αλ Αχράμ».
Η συμφωνία
Η Τουρκία και η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης υπέγραψαν συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο καθώς και μια άλλη για την επέκταση της συνεργασίας τους στην ασφάλεια και τον στρατιωτικό τομέα, ανακοίνωσε σήμερα η τουρκική κυβέρνηση.
Η συμφωνία έχει στόχο την προστασία των δικαιωμάτων της Άγκυρας βάσει του διεθνούς δικαίου, υποστήριξε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Σε συνέντευξη Τύπου, ο Τσαβούσογλου δήλωσε πως η Τουρκία δεν μπόρεσε να καταλήξει σε τέτοιες συμφωνίες με μερικές άλλες χώρες, αλλά μπορεί να το πράξει στο μέλλον.
Το Reuters επισημαίνει πως η συμφωνία μπορεί να περιπλέξει περαιτέρω διενέξεις σχετικά με την εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων στην ανατολική Μεσόγειο.
Παράνομη η συμφωνία λέει ο Χάφταρ
Η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης με επικεφαλής τον Φάγεζ αλ-Σάρατζ επιβεβαίωσε την υπογραφή Μνημονίου Συνεννόησης με την Τουρκία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο, ωστόσο δεν έκανε γνωστή καμιά λεπτομέρεια.
Η κυβέρνηση στην ανατολική Λιβύη, όπου εδρεύουν από το 2014 υπό τον Χαλίφα Χάφταρ πολιτικές παρατάξεις αντίθετες στην κυβέρνηση του Φάγεζ αλ-Σάρατζ, ανακοίνωσε από την πλευρά της πως το Μνημόνιο Συνεννόησης για τα θαλάσσια σύνορα είναι «παράνομο».
Η αρμόδια για τις εξωτερικές υποθέσεις επιτροπή του κοινοβουλίου που εδρεύει στην ανατολική Λιβύη αποκάλεσε το Μνημόνιο Συνεννόησης «κατάφωρη παραβίαση της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Λιβύης» και απειλή για «την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μεσόγειο».
Η διαιρεμένη Λιβύη
Η Λιβύη είναι από το 2014 διαιρεμένη σε αντίπαλα στρατιωτικά και πολιτικά στρατόπεδα τα οποία έχουν την έδρα τους στην πρωτεύουσα Τρίπολη και στην ανατολική Λιβύη. Η κυβέρνηση Σάρατζ βρίσκεται σε σύγκρουση με τις δυνάμεις με επικεφαλής τον Χαλίφα Χάφταρ που έχουν την έδρα τους στην ανατολική Λιβύη.
Ο Χάφταρ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των λιβυκών πετρελαιοπηγών και πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, όμως τα πετρελαϊκά έσοδα ελέγχονται από την κεντρική τράπεζα στην Τρίπολη. Οι δύο αντίπαλες στρατιωτικές συμμαχίες αντιπαρατίθενται επίσης στα περίχωρα της πρωτεύουσας.
Τον Ιούνιο, ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός (LNA) του Χάφταρ ανακοίνωσε πως διέκοψε όλες τις σχέσεις με την Τουρκία και πως όλες οι τουρκικές εμπορικές πτήσεις ή τα τουρκικά πλοία που προσπαθούν να φθάσουν στη Λιβύη θα αντιμετωπίζονται ως εχθρικά.
Σύμφωνα με διπλωμάτες, η Άγκυρα έχει προμηθεύσει τον Σάρατζ με μη επανδρωμένα αεροπλάνα και με φορτηγά, ενώ ο LNA δέχεται υποστήριξη από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο.
...από "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ"
Άμεση υπήρξε η κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας ευθύς μόλις γνωστοποιήθηκε η υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με θαλάσσιες ζώνες, αναφέρουν διπλωματικές πηγές.
Ειδικότερα, όπως κάνουν γνωστό, ο υπουργός Εξωτερικών κάλεσε τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα στο υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου να ζητήσει εξηγήσεις.
Επίσης, επισημαίνουν πως υπήρξε δημόσια αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών και τηλεφωνική επικοινωνία του υπουργού Εξωτερικών με τους ομολόγους του της Κύπρου και της Αιγύπτου, Νίκο Χριστοδουλίδη και Σαμέχ Ελ-Σούκρι αντίστοιχα.
Παράλληλα, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην ΕΕ έλαβε οδηγίες να ενημερώσει άμεσα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα την Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ κα Μογκερίνι.
Ξεκάθαρο μήνυμα ότι καμιά συμφωνία δεν μπορεί να παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, έστειλε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Γεννηματάς απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου.
Παράλληλα, ο κ. Γεννηματάς διαμηνύει πως μια τέτοια ενέργεια παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, ενώ δεν συμβαδίζει και με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών.
Συγκεκριμένα ο κ. Γεννηματάς υπογράμμισε: «Η υπογραφή μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης μνημονίου κατανόησης δεν μπορεί να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Μία τέτοια ενέργεια θα παραβίαζε κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν θα παρήγε έννομα αποτελέσματα. Επιπλέον μία τέτοια ενέργεια δεν θα συμβάδιζε με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών».
«Τελείως αδόκιμη» χαρακτήρισε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, κάθε συζήτηση για καθορισμό τουρκικής αποκλειστικής ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
«Μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, γιατί αντιβαίνει κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης», εξήγησε ο κ. Δένδιας, μετά τη συνάντησή του με τον Ολλανδό ομόλογό του, Στεφ Μπλοκ. Ενημέρωσε, τέλος, ότι η χώρα είναι έτοιμη να αποστείλει πρέσβη στη Λιβύη, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν την παραμονή του εκεί.
Αντιδρά και η Αίγυπτος
Χωρίς νομική βάση χαρακτήρισε το αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών τα δύο μνημόνια κατανόησης και συνεργασίας που υπέγραψαν η Τουρκία και η Λιβύη.
«Τα δύο μνημόνια συμφωνίας δεν έχουν κανένα νομικό αποτέλεσμα, δεν μπορούν να αναγνωρισθούν επισήμως υπό το φως του άρθρου 8 της Συμφωνίας Skhirat, το οποίο ορίζει ότι η (λιβυκή) κυβέρνηση ή το υπουργικό συμβούλιο (και όχι ο πρωθυπουργός της) έχουν την εξουσία να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες», δήλωσε συγκεκριμένα το Αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών, σε μία είδηση που καταγράφει και η μεγάλης κυκλοφορίας αιγυπτιακή εφημερίδα «Αλ Αχράμ».
«Είναι γνωστό ότι στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο της Λιβύης δεν υπάρχουν υπουργοί και εκπροσώπηση διάφορων περιφερειών της Λιβύης και έτσι ο ρόλος του πρωθυπουργού είναι περιορισμένος, και η σύναψη συμφωνιών με άλλες χώρες θεωρείται κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας Skhirat» επισημαίνει το υπουργείο Εξωτερικών στην ανακοίνωσή του.
«Αυτές οι δύο συμφωνίες δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στα δικαιώματα των χωρών της Μεσογείου ή των θαλάσσιων συνόρων στην περιοχή της Μεσογείου", πρόσθεσε το αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών.
Το Κάιρο κάλεσε τη Διεθνή Κοινότητα να αντιταχθεί σε αυτήν την «αρνητική κίνηση» που έρχεται σε μία κρίσιμη στιγμή, εν μέσω διεθνών προσπαθειών για να υπάρξει μία συνολική λύση της κρίσης στη Λιβύη κατά τρόπο που να προστατεύεται η ενότητα της χώρας και να αποκαθίστανται οι εθνικοί θεσμοί της.
Τέλος, το υπουργείο Εξωτερικών της Αιγύπτου εξέφρασε την ανησυχία της Χώρας του Νείλου για το πώς τέτοιες συμφωνίες θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στις συνομιλίες για τη Λιβύη , στο Βερολίνο, καταλήγει η «Αλ Αχράμ».
Η συμφωνία
Η Τουρκία και η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης υπέγραψαν συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο καθώς και μια άλλη για την επέκταση της συνεργασίας τους στην ασφάλεια και τον στρατιωτικό τομέα, ανακοίνωσε σήμερα η τουρκική κυβέρνηση.
Η συμφωνία έχει στόχο την προστασία των δικαιωμάτων της Άγκυρας βάσει του διεθνούς δικαίου, υποστήριξε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Σε συνέντευξη Τύπου, ο Τσαβούσογλου δήλωσε πως η Τουρκία δεν μπόρεσε να καταλήξει σε τέτοιες συμφωνίες με μερικές άλλες χώρες, αλλά μπορεί να το πράξει στο μέλλον.
Το Reuters επισημαίνει πως η συμφωνία μπορεί να περιπλέξει περαιτέρω διενέξεις σχετικά με την εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων στην ανατολική Μεσόγειο.
Παράνομη η συμφωνία λέει ο Χάφταρ
Η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης με επικεφαλής τον Φάγεζ αλ-Σάρατζ επιβεβαίωσε την υπογραφή Μνημονίου Συνεννόησης με την Τουρκία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο, ωστόσο δεν έκανε γνωστή καμιά λεπτομέρεια.
Η κυβέρνηση στην ανατολική Λιβύη, όπου εδρεύουν από το 2014 υπό τον Χαλίφα Χάφταρ πολιτικές παρατάξεις αντίθετες στην κυβέρνηση του Φάγεζ αλ-Σάρατζ, ανακοίνωσε από την πλευρά της πως το Μνημόνιο Συνεννόησης για τα θαλάσσια σύνορα είναι «παράνομο».
Η αρμόδια για τις εξωτερικές υποθέσεις επιτροπή του κοινοβουλίου που εδρεύει στην ανατολική Λιβύη αποκάλεσε το Μνημόνιο Συνεννόησης «κατάφωρη παραβίαση της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Λιβύης» και απειλή για «την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μεσόγειο».
Η διαιρεμένη Λιβύη
Η Λιβύη είναι από το 2014 διαιρεμένη σε αντίπαλα στρατιωτικά και πολιτικά στρατόπεδα τα οποία έχουν την έδρα τους στην πρωτεύουσα Τρίπολη και στην ανατολική Λιβύη. Η κυβέρνηση Σάρατζ βρίσκεται σε σύγκρουση με τις δυνάμεις με επικεφαλής τον Χαλίφα Χάφταρ που έχουν την έδρα τους στην ανατολική Λιβύη.
Ο Χάφταρ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των λιβυκών πετρελαιοπηγών και πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, όμως τα πετρελαϊκά έσοδα ελέγχονται από την κεντρική τράπεζα στην Τρίπολη. Οι δύο αντίπαλες στρατιωτικές συμμαχίες αντιπαρατίθενται επίσης στα περίχωρα της πρωτεύουσας.
Τον Ιούνιο, ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός (LNA) του Χάφταρ ανακοίνωσε πως διέκοψε όλες τις σχέσεις με την Τουρκία και πως όλες οι τουρκικές εμπορικές πτήσεις ή τα τουρκικά πλοία που προσπαθούν να φθάσουν στη Λιβύη θα αντιμετωπίζονται ως εχθρικά.
Σύμφωνα με διπλωμάτες, η Άγκυρα έχει προμηθεύσει τον Σάρατζ με μη επανδρωμένα αεροπλάνα και με φορτηγά, ενώ ο LNA δέχεται υποστήριξη από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου