Από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 27/10/19 |
Πνιγμός και ασφυξία
Κολυμπούσα απεγνωσμένα – δεν απείχα πολύ από την επιφάνεια, έβλεπα πάνω μου να αφρίζει το κύμα, με δυο-τρεις γερές απλωτές θα έφθανα εκεί, θα έπαιρνα ανάσα, θα έβλεπα τον ήλιο, τον ουρανό, τον κόσμο να λάμπει. Αλλά δεν τα κατάφερνα: μόλις πλησίαζα στον αφρό κάτι λευκά πλαστικά που επέπλεαν – από φελιζόλ, είμαι σίγουρος -, κάτι σκουπίδια και ψαροκασέλες μού έκλειναν τον δρόμο προς την επιφάνεια, με απειλούσαν.
Πάλι βουτιά προς τα κάτω, λίγο πιο πέρα να πάω, να απομακρυνθώ από τα σκουπίδια, να μπορέσω να ανέβω. Ασφυκτιούσα.
Πάλι πάνω – και μόλις έφθασα στην επιφάνεια και πήγα να αναπνεύσω, γέμισαν νερό τα πνευμόνια μου, θα πνιγώ τώρα που νόμιζα πως σώθηκα. Βουτιά, βαθιά – γιατί κατάλαβα πως δεν πνίγομαι μέσα στο νερό. Εχω γερή αναπνοή ή έχω βγάλει βράγχια; Αλλά γιατί νιώθω ασφυξία αφού αναπνέω; Δεν ξέρω.
Το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να βγω στην επιφάνεια, να δω τον ήλιο, τον κόσμο που υποπτευόμουνα την ύπαρξή του πάνω από το νερό που το έβλεπα να κυματίζει, να κάνει κορυφές και κοιλάδες και να αφρίζει – έβλεπα και εμένα κάτω από την επιφάνεια, να ανοίγω τα χέρια πλατιά, να αιωρούμαι στον χωρίς βαρύτητα κόσμο, τον υπό την επιφάνεια της θάλασσας.
Αφρός και λάσπη
Ξύπνησα ιδρωμένος, μούσκεμα σαν να κολυμπούσα πραγματικά. Στον αφρό; Γιατί να θέλω να βγω στον αφρό και στον αέρα; Ποιος νοιάζεται για τον αφρό; Στον υδάτινο όγκο της και στον βυθό βρίσκεται η ουσία της θάλασσας και της ζωής – ο αφρός δεν είναι παρά φυσαλίδες, μπουρμπουλήθρες, νερό μπασταρδεμένο με αέρα.
Μήπως έφταιγε η τρομερή ιστορία με τους 39 μετανάστες που βρέθηκαν νεκροί στην Αγγλία μέσα σε αυτοκίνητο-ψυγείο και πέθαναν ή από ψύχος ή από ασφυξία; Μήπως αυτή μου έφερε τη νύχτα, που το μυαλό λειτουργεί ανεξέλεγκτο, τον εφιάλτη;
Και αυτοί στον αφρό της Ευρώπης νόμιζαν πως θα φθάσουν, δεν ήξεραν λεπτομέρειες για το γλοιώδες φαινόμενο «Μπόρις Τζόνσον» και το Brexit.
Η ζωή η ίδια προσπαθεί, εκατομμύρια χρόνια τώρα, να φύγει από τις λάσπες που πρωτοδημιουργήθηκε. Μου φαίνεται αυτό παλεύουμε όλοι, σε αυτό οφείλεται η εξέλιξη των ειδών. Αλλά αν είναι χλιαρή, αν είναι πολυτελής σαν λασπόλουτρο σε spa, τι κακό έχει η λάσπη;
Μπορεί όμως να είναι και οι τύψεις μου για το γυμναστήριο, που έχω δύο εβδομάδες τώρα να εμφανιστώ, ότι γίνομαι αδύναμος και δεν μπορώ να επιπλεύσω – από Δευτέρα ανυπερθέτως ξαναρχίζω, ημερολόγιό μου.
Ασάφεια και ταχύτητα
Νέο βήμα τεχνολογικής προόδου και απομάκρυνσης από την αρχέγονη λάσπη: η Alphabet, η μητρική εταιρεία της πασίγνωστης Google, ανακοίνωσε πως έφτιαξε λειτουργικό «κβαντικό υπολογιστή», υπολογιστή που δουλεύει χιλιάδες φορές ταχύτερα από τους ψηφιακούς γιατί εκμεταλλεύεται την αβεβαιότητα των κβαντικών φαινομένων.
Δεν είναι παράλογο αυτό; Να κάνεις τους λογαριασμούς ταχύτερα και καλύτερα επειδή εκμεταλλεύεσαι την ασάφεια; Θα το μελετήσω το ζήτημα – αλλά η απομάκρυνση από την αρχέγονη κατάσταση γίνεται με καταβύθιση στο ψύχος: πρέπει να δουλεύει κοντά στο απόλυτο μηδέν ο κβαντικός υπολογιστής.
Δεν ξέρω τι όνειρα βλέπει αυτή αλλά η Φώφη Γεννηματά προσπαθεί να παραμείνει στον αρχηγικό αφρό, ημερολόγιό μου. Για τούτο καλεί επειγόντως συνέδριο του ΠαΣοΚ – σε δύο εβδομάδες, να πιάσει απροετοίμαστους τους αντιπάλους.
Το πάθος για εξουσία της προέδρου είναι τρομερό και η πολιτική της χείριστη: έδιωξε τον Βαγγέλη Βενιζέλο σαν να είναι ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ ιδιοκτησία της. Διεκδικεί την εκπροσώπηση της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα και φέρθηκε στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών σαν εθνικίστρια του βορειομακεδονικού VMRO και όλο κάτι οπισθοδρομικά του προ-εκσυγχρονιστικού πατριωτικού και συντηρητικού ΠαΣοΚ απαγγέλλει.
Σαν να μην προηγήθηκαν Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου, σαν να περάσαμε από Γιώργο κατευθείαν στη Φώφη Γεννηματά. Σηματοδοτεί τη δεξιά συντήρηση η πρόεδρος, όχι την Κεντροαριστερά ή το Κέντρο· είναι κοντύτερα στον Βελόπουλο παρά στον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα.
Αν αυτή θέλουν για αρχηγό τους οι πασόκοι, με γεια τους με χαρά τους – αλλά να μην ελπίζουν ότι, ψαρεύοντας στα θολά νερά της συντήρησης που παριστάνει την πρόοδο, θα μπορέσουν να επιπλεύσουν στις τρικυμίες του επερχόμενου δικομματισμού Μητσοτάκη – Τσίπρα.
Honda CM 200
Δεν μου έφθανε η ασφυξία των ονείρων, ξεπούλησα τη νεότητά μου για ένα πενηντάευρω. Την είχα αφήσει σαν γλυπτό στην αυλή της πολυκατοικίας μας την ένδοξη Honda CM 200, να μας κοσμεί, να την βλέπουν οι περαστικοί και να αναρωτιούνται: ποιος νιος καβαλάρης γύρισε κάμπους και βουνά και πανηγύρια πέρασε στην αγκαλιά των κοριτσιών με τούτη τη μηχανή;
Αλλά οι γύφτοι – όχι εκείνοι οι παλιοί που έγιναν Ρομά, κάποιο καινούργιο φύλο που εμφανίστηκε στη χώρα και δεν αφήνει μέταλλο για μέταλλο – αφού έσπασαν τους σωλήνες του νερού που έκαναν βόλτα στον τοίχο, έβαλαν χέρι στα μέταλλα της Hondούλας μου ενώ, κάποιοι άλλοι στα όμορφα γαλάζια πλαστικά της.
Δεν άντεχα να βλέπω να τη σκυλεύουν οι περαστικοί και ο χρόνος να σκάβει τρύπες στη σέλα της και στα λάστιχά της, έβαλα αγγελία: χαρίζω Honda CM 200. Δεν τη θέλω δώρο, δίνω 50 ευρώ, μου έγραψε αμέσως νεαρός ιδιοκτήτης συνεργείου. Ηρθε φορτηγό και την πήρε.
Την είχα χάσει κάποτε και είχα γράψει ελεγεία ολόκληρη στις σελίδες σου, ημερολόγιό μου, νόμιζα πως την είχαν κλέψει – απλώς την είχα παρκάρει αλλού. Την ξαναβρήκα αλλά δεν το έγραψα: να με περάσουν για ανοϊκό με Αλτσχάιμερ οι ιστοριοδίφες που θα αναδιφούν τον βυθό της ιστορίας ύστερα από 200 χρόνια, όσα και τα κυβικά της μηχανής μου;
Σκέφτομαι πως μπορεί η ασφυξία να οφείλεται και στα θέματα της επικαιρότητας: στις πενταροδεκάρες που μοιράζει η κυβέρνηση και τις παρουσιάζει σαν «φορολογική επανάσταση», στον βούρκο που μας βυθίζει πάλι η «υπόθεση Novartis» και δεν είναι καθόλου μα καθόλου σαν την λάσπη των spa.
Δευτέρα είναι αργία, 28η Οκτωβρίου, παρελάσεις· από Τρίτη στο γυμναστήριο. Και θα νικήσω το αίσθημα ασφυξίας, ημερολόγιό μου.
Διόδωρος Κυψελιώτης
ΓΡΑΜΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟ
Τελικά, Διόδωρε, η εξήγηση για την ακλόνητη συμπάθειά μας προς το ξανθό γένος πρέπει να εδράζεται στον θαυμασμό μας για την απαράμιλλη τεχνολογικά Ρωσική Μιλφοκρατία.
ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Είτε ΠαΣοΚ είτε ΚΙΝΑΛ / το κόμμα γίνεται μπανάλ / χωρίς τον Βενιζέλο. / Εχει αδύνατη φωνή, / ο κόσμος το καταφρονεί / και λέει: «δεν το θέλω».
Γ.ΚΟΚ., ΑΘΗΝΑ
«Joker»: Η ψηφιακή τεχνολογία αχρήστευσε αυτόν και άλλους παρόμοιους νόμους. Τον λόγο έχει ο νομοθέτης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ
Γκόθαμ Σίτι μύρισε η Αθήνα λόγω σκουπιδιών και πολλοί πολίτες και πολιτικοί αποφεύγουν τον καθρέφτη από φόβο μήπως δουν τον Τζόκερ.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ
Ο Αβραάμ Λίνκολν έλεγε για κάποιον της εποχής του: «Οταν δεν μιλά, νομίζεται βλάκας και ηλίθιος· όταν όμως μιλά, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία». Τι θα ‘λεγε άραγε σήμερα για τον Τραμπ;
ΦΩΚΙΩΝ ΕΚ ΞΥΛΙΚΩΝ
Ανυδρη και ψηλομύτα Ευρώπη! Οι Ερντογάν, Τραμπ, Πούτιν και Ασαντ έφτασαν στην «Πηγή Ειρήνης» για να πιουν νερό και μόνο εκείνη δεν το καταδέχτηκε…
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΕΥΡΩΔΙΨΑΣΜΕΝΟΣ.
Γεωργιάδης – Πολάκης, ρόλοι συμπληρωματικοί: σηκώνει ο ένας τους τόνους, ακολουθεί αυτόματα ο άλλος. Μαζί θα συνεχίσουν, μαζί και θα σβήσουν όταν και αν μπούμε σε κανονικότητα…
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ
Επιτέλους, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να ασκήσει πραγματική αριστερή αντιπολίτευση. Ουσιαστική, υπεύθυνη και γόνιμη. Αρχισε με τον «Joker» και υποθέτω θα συνεχίσει με την Πολυάννα και τη Μαίρη Πόπινς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΞ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Διόδωρε, που τα μιλάς τα ξένα, πες μου σε παρακαλώ: αληθεύει ότι το «Boris Johnson» μεταφράζεται στα ελληνικά «Αλέκος Τζανετάκος» – κι ας ήταν τόσο συμπαθής ο ηθοποιός που διέπρεψε σε ρόλους «καρπαζοεισπράκτορα»;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου