Από "ΤΑ ΝΕΑ", την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και
τον "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ"
Ο σκοπός, που δεν ήταν άλλος από την εφαρμογή στην πράξη ενός από το Σύνταγμα αναγνωρισμένου δικαιώματος για τους απόδημους, τελικά επιτεύχθηκε. Η αξιωματική αντιπολίτευση όμως εκτέθηκε. Και δεν εκτέθηκε μόνο στα μάτια εκείνων για τους οποίους η μετανάστευση σε μια άλλη χώρα ισοδυναμούσε ουσιαστικά με στέρηση του εκλογικού τους δικαιώματος. Εκτέθηκε και ως πολιτική δύναμη διακηρυγμένος στόχος της οποίας είναι το «πλάτεμα της δημοκρατίας». Με αυτή τη στάση ωστόσο κανένας τέτοιος στόχος δεν επιτυγχάνεται. Αντίθετα, θυσιάζεται στον βωμό των όποιων μικροκομματικών υπολογισμών.
Δεν μπορεί ασφαλώς να μην παρατηρήσει κανείς πως εξαιτίας αυτής της αρνητικής στάσης, αλλά και της φοβικής στάσης άλλων κομμάτων δεν αναγνωρίστηκε η επιστολική ή ακόμη και η ηλεκτρονική ψήφος όχι μόνο για τους έλληνες πολίτες που ζουν μακριά από τη χώρα τους, αλλά και για εκείνους που αδυνατούν να μεταβούν στα εκλογικά τους τμήματα για άλλους λόγους. Το «πλάτεμα της δημοκρατίας» απαιτεί τόλμη. Εκείνο όμως που δυστυχώς επικράτησε ήταν η ατολμία.
"ΤΑ ΝΕΑ", 24/10/19
ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Θα συμφωνήσουμε ότι η Δημοκρατία απαιτεί συμβιβασμούς. Ξέρουμε επίσης ότι η στενοκεφαλιά του ΚΚΕ δεν κάμπτεται εύκολα και η κυβέρνηση, προκειμένου να περάσει ο νόμος για την ψήφο των Ελλήνων πολιτών που διαμένουν στο εξωτερικό, έπρεπε να ενστερνιστεί τις παράλογες απαιτήσεις του Κόμματος – ένα είναι το Κόμμα. Συμβιβάστηκε σε ανόητους όρους για να ψηφίζουν κάποιοι λίγοι κάτοικοι εξωτερικού.
Ετσι, εκτός από την ηλεκτρονική ψήφο, απορρίφθηκε και η επιστολική, ίσως επειδή (ενάντια σε ό,τι νομίζαμε) το ΚΚΕ δεν ζει καν στο 1918· τότε υπήρχαν ταχυδρομεία. Τελικώς, για να ψηφίσει κάποιος πρέπει να πάει στα εκλογικά κέντρα που θα στηθούν σε πρεσβείες, προξενεία κ.λπ. ασχέτως αν κάποιος μπορεί να ζει χιλιάδες χιλιόμετρα από αυτά. Υπάρχουν, π.χ., περί τις 100 οικογένειες Ελλήνων στην Αλάσκα. Αν κάποιος μπορεί και θέλει να ψηφίσει πρέπει να ταξιδέψει 2.500 χλμ. αεροπορικώς ή 4.500 χλμ. οδικώς για να βρεθεί στο πλησιέστερο προξενείο του Σαν Φρανσίσκο.
Επελέγη επίσης η λύση της πιστοποίησης της παρουσίας των εκλογέων για τουλάχιστον δύο χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 35 έτη (εργασία, φοίτηση σε ελληνικά σχολεία, εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων κ.ά.). Εκτός από το χρονικό όριο απουσίας από τη χώρα, και φυσικά της εγγραφής σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, ως προϋπόθεση για συμμετοχή στις εκλογές απαιτείται και η οικονομική-φορολογική σχέση με τη χώρα, με την κατοχή ενεργού ΑΦΜ. Ολοι αυτοί οι συμβιβασμοί έγιναν για να πετύχει η κυβέρνηση τον «λευκό καπνό», κατά πως γράφουν οι εφημερίδες, μόνο που τελικώς πέτυχε μια τρύπα στον καπνό. Και αυτό διότι: 1) Δημιουργεί ψηφοφόρους εξωτερικού δύο ταχυτήτων. Είναι κάποιοι που έχουν λεφτά και μπορούν να ψηφίσουν στην Ελλάδα ως εγγεγραμμένοι απλώς στους εκλογικούς καταλόγους δίχως να χρειάζονται οποιαδήποτε άλλη γραφειοκρατική διαδικασία.
Είναι και οι άλλοι, που επίσης πρέπει να έχουν λεφτά για να ψηφίσουν. Δηλαδή, για να μπορεί κάποιος να πιστοποιήσει ότι «έζησε τουλάχιστον δύο χρόνια στην Ελλάδα», πρέπει να έρθει στην Ελλάδα για να μαζέψει τα πιστοποιητικά. Δεν φημίζονται δα οι ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες για την ηλεκτρονική ή επιστολική εξυπηρέτηση των υποτελών τους. 2) Δημιουργείται ξανά η διάκριση του 18ου αιώνα μεταξύ ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας που είχαν δικαίωμα ψήφου και άκληρων που δεν μπορούσαν να ψηφίσουν. Και αυτό διότι, όπως γράφαμε την Κυριακή, κάποιος που ζει στο εξωτερικό φυσικά δεν δουλεύει στην Ελλάδα. Χρειάζεται ΑΦΜ μόνο αν έχει ακίνητη περιουσία, για να του καταλογίζεται ο ΕΝΦΙΑ. Συνεπώς, όπου ακτήμων...
Στην εποχή του Διαδικτύου, των ηλεκτρονικών συναλλαγών (όταν δισ. μεταφέρονται με το πάτημα ενός κουμπιού), στην Ελλάδα δεν έχουμε καν επιστολική ψήφο, δηλαδή μια προβιομηχανική τεχνολογία. Και πανηγυρίζουμε γι’ αυτό...
"ΤΑ ΝΕΑ", 24/10/19 |
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 24/10/19 |
ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Θα συμφωνήσουμε ότι η Δημοκρατία απαιτεί συμβιβασμούς. Ξέρουμε επίσης ότι η στενοκεφαλιά του ΚΚΕ δεν κάμπτεται εύκολα και η κυβέρνηση, προκειμένου να περάσει ο νόμος για την ψήφο των Ελλήνων πολιτών που διαμένουν στο εξωτερικό, έπρεπε να ενστερνιστεί τις παράλογες απαιτήσεις του Κόμματος – ένα είναι το Κόμμα. Συμβιβάστηκε σε ανόητους όρους για να ψηφίζουν κάποιοι λίγοι κάτοικοι εξωτερικού.
Ετσι, εκτός από την ηλεκτρονική ψήφο, απορρίφθηκε και η επιστολική, ίσως επειδή (ενάντια σε ό,τι νομίζαμε) το ΚΚΕ δεν ζει καν στο 1918· τότε υπήρχαν ταχυδρομεία. Τελικώς, για να ψηφίσει κάποιος πρέπει να πάει στα εκλογικά κέντρα που θα στηθούν σε πρεσβείες, προξενεία κ.λπ. ασχέτως αν κάποιος μπορεί να ζει χιλιάδες χιλιόμετρα από αυτά. Υπάρχουν, π.χ., περί τις 100 οικογένειες Ελλήνων στην Αλάσκα. Αν κάποιος μπορεί και θέλει να ψηφίσει πρέπει να ταξιδέψει 2.500 χλμ. αεροπορικώς ή 4.500 χλμ. οδικώς για να βρεθεί στο πλησιέστερο προξενείο του Σαν Φρανσίσκο.
Επελέγη επίσης η λύση της πιστοποίησης της παρουσίας των εκλογέων για τουλάχιστον δύο χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 35 έτη (εργασία, φοίτηση σε ελληνικά σχολεία, εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων κ.ά.). Εκτός από το χρονικό όριο απουσίας από τη χώρα, και φυσικά της εγγραφής σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, ως προϋπόθεση για συμμετοχή στις εκλογές απαιτείται και η οικονομική-φορολογική σχέση με τη χώρα, με την κατοχή ενεργού ΑΦΜ. Ολοι αυτοί οι συμβιβασμοί έγιναν για να πετύχει η κυβέρνηση τον «λευκό καπνό», κατά πως γράφουν οι εφημερίδες, μόνο που τελικώς πέτυχε μια τρύπα στον καπνό. Και αυτό διότι: 1) Δημιουργεί ψηφοφόρους εξωτερικού δύο ταχυτήτων. Είναι κάποιοι που έχουν λεφτά και μπορούν να ψηφίσουν στην Ελλάδα ως εγγεγραμμένοι απλώς στους εκλογικούς καταλόγους δίχως να χρειάζονται οποιαδήποτε άλλη γραφειοκρατική διαδικασία.
Είναι και οι άλλοι, που επίσης πρέπει να έχουν λεφτά για να ψηφίσουν. Δηλαδή, για να μπορεί κάποιος να πιστοποιήσει ότι «έζησε τουλάχιστον δύο χρόνια στην Ελλάδα», πρέπει να έρθει στην Ελλάδα για να μαζέψει τα πιστοποιητικά. Δεν φημίζονται δα οι ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες για την ηλεκτρονική ή επιστολική εξυπηρέτηση των υποτελών τους. 2) Δημιουργείται ξανά η διάκριση του 18ου αιώνα μεταξύ ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας που είχαν δικαίωμα ψήφου και άκληρων που δεν μπορούσαν να ψηφίσουν. Και αυτό διότι, όπως γράφαμε την Κυριακή, κάποιος που ζει στο εξωτερικό φυσικά δεν δουλεύει στην Ελλάδα. Χρειάζεται ΑΦΜ μόνο αν έχει ακίνητη περιουσία, για να του καταλογίζεται ο ΕΝΦΙΑ. Συνεπώς, όπου ακτήμων...
Στην εποχή του Διαδικτύου, των ηλεκτρονικών συναλλαγών (όταν δισ. μεταφέρονται με το πάτημα ενός κουμπιού), στην Ελλάδα δεν έχουμε καν επιστολική ψήφο, δηλαδή μια προβιομηχανική τεχνολογία. Και πανηγυρίζουμε γι’ αυτό...
ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ!
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είχε συστήσει ειδική επιτροπή στο υπουργείο Εσωτερικών για την επεξεργασία του θεσμικού πλαισίου για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, η οποία κατέληξε πριν από τις εκλογές σε σχετικό πόρισμα. Μετά τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση κατέθεσε μία ολοκληρωμένη πρόταση νόμου, ώστε να διασφαλιστεί η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού, χωρίς τη δημιουργία θεσμικών προβλημάτων και αλλοίωση του εκλογικού σώματος. Αυτή είναι εξάλλου και η διεθνής πρακτική χωρών, όπως η Ελλάδα, που έχουν μεγάλη διασπορά με άγνωστο αριθμό όσων είναι ήδη αλλά και όσων δύναται στο μέλλον να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους ως ψηφοφόροι εκτός Ελλάδος.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, ο ΣΥΡΙΖΑ προσήλθε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ανοιχτός σε συναινέσεις, υποστηρίζοντας τη βασική αρχή του για ένα σύστημα κλειστής εκπροσώπησης και θέτοντας την προϋπόθεση η όποια νομοθετική παρέμβαση για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού να συμπεριληφθεί στη συνταγματική αναθεώρηση, ώστε να μην κινδυνεύει στο μέλλον να εκπέσει ως αντισυνταγματική.
Η κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι πριν από λίγες μέρες υποστήριζε ένα σύστημα ανοιχτής εκπροσώπησης, δηλαδή να ψηφίζουν όλοι όσοι είναι ή δύναται να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους και το αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνεται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα. Η ΝΔ στην αρχή επιχείρησε να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απομονωμένος, μετά όμως από τις σαφείς θέσεις που διατύπωσαν και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης άλλαξε άρδην τη θέση της. Με την πρόταση που έστειλε στα κόμματα ο υπουργός Εσωτερικών φαίνεται ότι και η κυβέρνηση αποδέχεται πλέον ένα σύστημα κλειστής εκπροσώπησης στη σύνθεση του εκλογικού σώματος, αφού ενσωματώνει περιορισμούς, όπως την ύπαρξη ενεργού ΑΦΜ, των μέχρι 35 ετών απουσίας από την Ελλάδα, την ψήφο των αποδήμων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και την αυτοπρόσωπη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, εγκαταλείποντας την πρότασή της για επιστολική ψήφο. Εφόσον η κυβέρνηση της ΝΔ υπαναχωρεί από την αρχική της θέση για ένα σύστημα ανοιχτής εκπροσώπησης, που θα οδηγούσε σε εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους ακόμα και τέταρτης γενιάς αποδήμων, αναμένουμε αυτή η αλλαγή στάσης να αποτυπωθεί στο σχέδιο νόμου που θα παρουσιάσει, και επιφυλασσόμαστε μέχρι να δούμε πώς θα αποτυπωθούν στις λεπτομέρειές τους οι γενικές αυτές θέσεις.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, ο ΣΥΡΙΖΑ προσήλθε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ανοιχτός σε συναινέσεις, υποστηρίζοντας τη βασική αρχή του για ένα σύστημα κλειστής εκπροσώπησης και θέτοντας την προϋπόθεση η όποια νομοθετική παρέμβαση για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού να συμπεριληφθεί στη συνταγματική αναθεώρηση, ώστε να μην κινδυνεύει στο μέλλον να εκπέσει ως αντισυνταγματική.
Η κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι πριν από λίγες μέρες υποστήριζε ένα σύστημα ανοιχτής εκπροσώπησης, δηλαδή να ψηφίζουν όλοι όσοι είναι ή δύναται να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους και το αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνεται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα. Η ΝΔ στην αρχή επιχείρησε να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απομονωμένος, μετά όμως από τις σαφείς θέσεις που διατύπωσαν και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης άλλαξε άρδην τη θέση της. Με την πρόταση που έστειλε στα κόμματα ο υπουργός Εσωτερικών φαίνεται ότι και η κυβέρνηση αποδέχεται πλέον ένα σύστημα κλειστής εκπροσώπησης στη σύνθεση του εκλογικού σώματος, αφού ενσωματώνει περιορισμούς, όπως την ύπαρξη ενεργού ΑΦΜ, των μέχρι 35 ετών απουσίας από την Ελλάδα, την ψήφο των αποδήμων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και την αυτοπρόσωπη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, εγκαταλείποντας την πρότασή της για επιστολική ψήφο. Εφόσον η κυβέρνηση της ΝΔ υπαναχωρεί από την αρχική της θέση για ένα σύστημα ανοιχτής εκπροσώπησης, που θα οδηγούσε σε εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους ακόμα και τέταρτης γενιάς αποδήμων, αναμένουμε αυτή η αλλαγή στάσης να αποτυπωθεί στο σχέδιο νόμου που θα παρουσιάσει, και επιφυλασσόμαστε μέχρι να δούμε πώς θα αποτυπωθούν στις λεπτομέρειές τους οι γενικές αυτές θέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου