"...Αφού δεν θέλει λοιπόν να παραδώσει σε κεφαλαιοκράτες την καθαριότητα, γιατί, δυόμισι χρόνια τώρα, δεν βοήθησε τους προσωρινά εργαζόμενους στην καθαριότητα να φτιάξουν συνεταιρισμούς και να διεκδικήσουν την καθαριότητα έναντι των ιδιωτικών εταιρειών; Γιατί δεν το προτείνει τώρα; Διότι τα περί κοινωνικής και συνεργατικής οικονομίας είναι φύλλα συκής με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Σκουρλέτης προσπαθούν να κρύψουν τη βούλησή τους να ελέγχουν διά του κράτους την οικονομία και την κοινωνία..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 27/06/17

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΙΣΧΥΟΣ

Του Δημήτρη Ψυχογιού

Ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης κατήγγειλε ότι τα συνδικάτα των εργαζομένων στην καθαριότητα «ανοίγουν τον δρόμο στις δυνάμεις που θέλουν να παραδώσουν την αποκομιδή των σκουπιδιών στις ιδιωτικές εταιρείες». Ο πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ Νίκος Τράκας κατήγγειλε, από την πλευρά του, ότι ο υπουργός «έχει πάρει τις αποφάσεις του να δώσει την καθαριότητα στα ιδιωτικά συμφέροντα». Αλλά κανείς από τους δύο δεν καταδέχεται να μας εξηγήσει γιατί είναι κακό να αναλάβουν ιδιωτικές εταιρείες την αποκομιδή των απορριμμάτων.
Εμείς βεβαίως το ξέρουμε και ας μην το λένε: ο κ. Σκουρλέτης επειδή γνωρίζει ότι όσο μεγαλύτερο είναι το κράτος τόσο μεγαλύτερη είναι η δική του ισχύς ως πολιτικού. Και γενικά, σε ό,τι αφορά τη σχέση πολιτικών - κοινωνίας, και πολύ ειδικά, διότι μπορεί να εξασφαλίσει ο ίδιος πλεονεκτήματα έναντι των αντιπάλων του, για παράδειγμα μέσω διορισμών. Ο κ. Τράκας, ως συνδικαλιστής γνωρίζει ότι όσα περισσότερα μέλη έχει το συνδικάτο του τόσο ισχυρότερος είναι ο ίδιος - επιπλέον, η ομάδα των εργαζομένων στην καθαριότητα αποτελούσε πάντα την ομάδα κρούσης της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ακριβώς επειδή μπορούν να δημιουργούν προβλήματα σαν τα σημερινά.
Οταν η συγκέντρωση όλων των εσόδων του κράτους έχει ανατεθεί στις τράπεζες, γιατί η συγκέντρωση απορριμμάτων πρέπει να γίνεται από δημοσίους υπαλλήλους; Είναι στρατηγικός τομέας που πρέπει να μείνει στο κράτος; Στρατηγική σημασία έχει, είπαμε, μόνο για το συνδικαλιστικό κίνημα των ΟΤΑ - αλλά αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος που θα έπρεπε να οδηγήσει κάθε πολιτικό, που θέλει να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον, να αφαιρέσει αυτό το αντικοινωνικό όπλο από τη μικρή συνδικαλιστική ομάδα.


Ομως ο κ. Σκουρλέτης δεν θέλει να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον, ίσως ισχυριστεί μάλιστα πως δεν υπάρχει καν κάτι τέτοιο, είναι «ταξική ιδεολογική κατασκευή»· κατά δήλωσίν του είναι «αντινεοφιλελεύθερος αριστερός» - απλώς αντιφιλελεύθερος στην πραγματικότητα, αλλά ας το προσπεράσουμε - και η κυβέρνησή του είναι υπέρ της «κοινωνικής και συνεργατικής οικονομίας». Αφού δεν θέλει λοιπόν να παραδώσει σε κεφαλαιοκράτες την καθαριότητα, γιατί, δυόμισι χρόνια τώρα, δεν βοήθησε τους προσωρινά εργαζόμενους στην καθαριότητα να φτιάξουν συνεταιρισμούς και να διεκδικήσουν την καθαριότητα έναντι των ιδιωτικών εταιρειών; Γιατί δεν το προτείνει τώρα;
Διότι τα περί κοινωνικής και συνεργατικής οικονομίας είναι φύλλα συκής με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Σκουρλέτης προσπαθούν να κρύψουν τη βούλησή τους να ελέγχουν διά του κράτους την οικονομία και την κοινωνία. Αλλιώς, θα είχαν εφαρμόσει τη γνωστή κινεζική συνταγή: στον πεινασμένο δεν δίνεις ψάρι, τον μαθαίνεις να ψαρεύει.