ΚΕΑ-ΕτΤ(85+)
Από την "Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου"
Πολιτική αδράνεια οι «νεκροί κατ' έθιμον»
Από τον Κ.Ι. Αγγελόπουλο
Φυσικό ήταν να προκαλέσει πανελλήνια συγκίνηση και θυμό μεγάλο το τραγικό γεγονός του θανάτου ενός μικρού παιδιού στην αυλή του σχολείου του, από αδέσποτη σφαίρα, στο Μενίδι. Ο θυμός μεγαλώνει, δε, όταν, με αφορμή αυτή τη φονική «αδέσποτη», επιβεβαιώνεται για εκατοστή φορά από αστυνομικές πηγές ότι σε αυτή την περιοχή της Δυτικής Αττικής οι πυροβολισμοί είναι «σύνηθες» φαινόμενο, είτε γιατί συμμορίες του τοπικού υποκόσμου της διακίνησης ναρκωτικών λύνουν κατά καιρούς τις διαφορές τους είτε γιατί οι Ρομά «κατ' έθιμον» πυροβολούν σε διάφορες οικογενειακές γιορτές τους. Ενα παιδάκι σκοτώθηκε άδικα, λοιπόν, λόγω της φονικής βλακείας κάποιου κατοίκου της περιοχής. Φρικτό, όντως! Αλλά και «ευκαιρία» για θόρυβο μεγάλο και δυνατές κραυγές υποκριτών, με την εκ νέου «αποκάλυψη» του κόσμου των ένοπλων παρανόμων της Δυτικής Αττικής, με το κράτος να μην είναι, φυσικά, σε θέση να εξηγήσει γιατί αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει εκεί, στο Μενίδι, με τους κατοίκους του ως «ιδιαίτερη» περίπτωση.
Ειδικότερα, όμως, οι «αδέσποτες» που ταξιδεύουν στους ελληνικούς αιθέρες από μεθυσμένους ή ηλίθιους συμπατριώτες μας και ενίοτε καρφώνονται σε σώματα ανυποψίαστων πολιτών είναι ένα φαινόμενο αηδές, το οποίο σταθερά προστατεύεται ως «έθιμο» από την πολιτική εξουσία της πολλαπλώς καθυστερημένης χώρας μας. Αν ένα θύμα των «εθίμων» δεν προσφέρεται για (ολίγων 24ώρων) εκδηλώσεις μεγάλης συγκίνησης, όπως ήταν ο θάνατος του 1 Ιχρονου παιδιού στο Μενίδι, τότε η υπόθεση του «κλείνει» ταχέως. Και ουδείς «αρμόδιος» πειράζει το «έθιμο», που έχει και ισχυρούς πολιτικούς προϊσταμένους σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας. Μεγάλη Παρασκευή, προ ετών, βράδυ, μια παρέα τρώει στη μικρή πλατεία στο κέντρο μεγάλης επαρχιακής πόλης. Ξαφνικά, ένας νέος άνδρας πέφτει νεκρός από «αδέσποτη». Η υπόθεση θα κλείσει χωρίς προεκτάσεις. Το «έθιμο» μετέτρεψε σε καπνό τον φονιά. Αλλη χρονιά, σε παραλιακό προάστιο επαρχίας, βραδάκι, ένα ζευγάρι κάνει τη βόλτα του και μια «αδέσποτη» κόβει το νήμα της ζωής του συζύγου. Καμία μεγάλη συγκίνηση και... the case is closed. Τι να γίνει; Το έθιμο, βλέπετε! Τέτοια φρικτά περιστατικά υπήρξαν πολλά στη χώρα μας, σε Αθήνα και επαρχία, σε γάμους, σε βαφτίσια, σε ταβέρνες ή σε σπίτια και, βέβαια, αμέτρητα στην Κρήτη.
Ο Νόμος απουσιάζει συγκλονιστικά, η πολιτική εξουσία παραμένει βυθισμένη στην αδράνεια. Σιωπά απολύτως, χάνει και όραση και ακοή, ακόμη και όταν «εορταστικώς» και ενώπιον διακεκριμένων εκπροσώπων της το «έθιμο» βγάζει τα ακριβά περίστροφα απ' τις στέπες του. Τι να κάνει και ο φιλοευρωπαίος πολιτικός; Τι να κάνουν τα πολιτικά κόμματα; Είναι, βλέπετε, και οι «πελατείες». Το «έθιμο». Σιωπή, λοιπόν. Το κράτος ησυχάζει. Οπως παντού, έτσι και εκεί. Στις μεγάλες εθνικές παραδόσεις μας πλέον η ανομία και η διαφθορά της πολιτείας καλύπτουν και τους τζάμπα λεβέντες, οι οποίοι, αόρατοι, μας στέλνουν τις «αδέσποτες». Οσο για την υπόθεση του Μενιδίου και τους , » οπλοφόρους του υποκόσμου που δραστηριοποιούνται εκεί; Με θλίψη μάς ανακοίνωσε προ ημερών ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» (τι μαύρο χιούμορ κι' αυτό!), κ. Τόσκας, ότι εδώ και χρόνια η Δυτική Αττική είναι περιοχή «εγκαταλελειμμένη»! Ευχαριστούμε πολύ, κ. Τόσκα. Τι να κάνετε κι εσείς; Μόνο υπουργός είστε. Μήπως και για την οργανωμένη βία που ξεχύνεται καθημερινά από «καταλήψεις» και από πανεπιστημιακά «άσυλα», από το «άβατο» των Εξαρχείων εσείς φταίτε;
Ας μην κρυβόμαστε. Το ζήτημα της παράνομης οπλοκατοχής στην Ελλάδα και της οργανωμένης βίας στην Αθήνα είναι καθαρά και βαθύτατα πολιτικό. Το βεβαιώνει αυτό η επί έτη συστηματική απουσία πολιτικής βούλησης για μηδενική ανοχή στο έγκλημα και για άνευ εξαιρέσεων εφαρμογή των νόμων του κράτους της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τα κλαψουρίσματα των «αρμόδιων» πολιτικών μόνο οργή προκαλούν.
Η επαναπροσέγγιση ΕΕ-Αγκυρας
Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
Ήσυχα και σταθερά οι Βρυξέλλες και κυρίως ο πρόεδρος της Κομμισιόν κ. Γιούνκερ χτίζουν την αποκατάσταση των σχέσεων ΕΕ – Τουρκίας , ενώ την ίδια στιγμή, Αθήνα και Λευκωσία αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση τις προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων τους . Κατά την πρόσφατη συνάντηση των κ. Ερντογάν και Γιούνκερ στις Βρυξέλλες, στις 25 Μαΐου, συμφωνήθηκε ένας «οδικός χάρτης» ανάμεσα στις δύο πλευρές, ώστε να αποκατασταθούν οι ευρωτουρκικές σχέσεις το ταχύτερο δυνατόν . Πιο συγκεκριμένα συμφωνήθηκε να επανεξεταστεί η Τελωνειακή Ένωση της Τουρκίας με την ΕΕ στο τέλος του 2017 και να πραγματοποιηθεί Σύνοδος Κορυφής ΕΕ – Τουρκίας στα μέσα του 2018.
Από την "Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου"
 |
| "Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου", 18/06/17 |
Από τον Κ.Ι. Αγγελόπουλο
Φυσικό ήταν να προκαλέσει πανελλήνια συγκίνηση και θυμό μεγάλο το τραγικό γεγονός του θανάτου ενός μικρού παιδιού στην αυλή του σχολείου του, από αδέσποτη σφαίρα, στο Μενίδι. Ο θυμός μεγαλώνει, δε, όταν, με αφορμή αυτή τη φονική «αδέσποτη», επιβεβαιώνεται για εκατοστή φορά από αστυνομικές πηγές ότι σε αυτή την περιοχή της Δυτικής Αττικής οι πυροβολισμοί είναι «σύνηθες» φαινόμενο, είτε γιατί συμμορίες του τοπικού υποκόσμου της διακίνησης ναρκωτικών λύνουν κατά καιρούς τις διαφορές τους είτε γιατί οι Ρομά «κατ' έθιμον» πυροβολούν σε διάφορες οικογενειακές γιορτές τους. Ενα παιδάκι σκοτώθηκε άδικα, λοιπόν, λόγω της φονικής βλακείας κάποιου κατοίκου της περιοχής. Φρικτό, όντως! Αλλά και «ευκαιρία» για θόρυβο μεγάλο και δυνατές κραυγές υποκριτών, με την εκ νέου «αποκάλυψη» του κόσμου των ένοπλων παρανόμων της Δυτικής Αττικής, με το κράτος να μην είναι, φυσικά, σε θέση να εξηγήσει γιατί αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει εκεί, στο Μενίδι, με τους κατοίκους του ως «ιδιαίτερη» περίπτωση.
Ειδικότερα, όμως, οι «αδέσποτες» που ταξιδεύουν στους ελληνικούς αιθέρες από μεθυσμένους ή ηλίθιους συμπατριώτες μας και ενίοτε καρφώνονται σε σώματα ανυποψίαστων πολιτών είναι ένα φαινόμενο αηδές, το οποίο σταθερά προστατεύεται ως «έθιμο» από την πολιτική εξουσία της πολλαπλώς καθυστερημένης χώρας μας. Αν ένα θύμα των «εθίμων» δεν προσφέρεται για (ολίγων 24ώρων) εκδηλώσεις μεγάλης συγκίνησης, όπως ήταν ο θάνατος του 1 Ιχρονου παιδιού στο Μενίδι, τότε η υπόθεση του «κλείνει» ταχέως. Και ουδείς «αρμόδιος» πειράζει το «έθιμο», που έχει και ισχυρούς πολιτικούς προϊσταμένους σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας. Μεγάλη Παρασκευή, προ ετών, βράδυ, μια παρέα τρώει στη μικρή πλατεία στο κέντρο μεγάλης επαρχιακής πόλης. Ξαφνικά, ένας νέος άνδρας πέφτει νεκρός από «αδέσποτη». Η υπόθεση θα κλείσει χωρίς προεκτάσεις. Το «έθιμο» μετέτρεψε σε καπνό τον φονιά. Αλλη χρονιά, σε παραλιακό προάστιο επαρχίας, βραδάκι, ένα ζευγάρι κάνει τη βόλτα του και μια «αδέσποτη» κόβει το νήμα της ζωής του συζύγου. Καμία μεγάλη συγκίνηση και... the case is closed. Τι να γίνει; Το έθιμο, βλέπετε! Τέτοια φρικτά περιστατικά υπήρξαν πολλά στη χώρα μας, σε Αθήνα και επαρχία, σε γάμους, σε βαφτίσια, σε ταβέρνες ή σε σπίτια και, βέβαια, αμέτρητα στην Κρήτη.
Ο Νόμος απουσιάζει συγκλονιστικά, η πολιτική εξουσία παραμένει βυθισμένη στην αδράνεια. Σιωπά απολύτως, χάνει και όραση και ακοή, ακόμη και όταν «εορταστικώς» και ενώπιον διακεκριμένων εκπροσώπων της το «έθιμο» βγάζει τα ακριβά περίστροφα απ' τις στέπες του. Τι να κάνει και ο φιλοευρωπαίος πολιτικός; Τι να κάνουν τα πολιτικά κόμματα; Είναι, βλέπετε, και οι «πελατείες». Το «έθιμο». Σιωπή, λοιπόν. Το κράτος ησυχάζει. Οπως παντού, έτσι και εκεί. Στις μεγάλες εθνικές παραδόσεις μας πλέον η ανομία και η διαφθορά της πολιτείας καλύπτουν και τους τζάμπα λεβέντες, οι οποίοι, αόρατοι, μας στέλνουν τις «αδέσποτες». Οσο για την υπόθεση του Μενιδίου και τους , » οπλοφόρους του υποκόσμου που δραστηριοποιούνται εκεί; Με θλίψη μάς ανακοίνωσε προ ημερών ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» (τι μαύρο χιούμορ κι' αυτό!), κ. Τόσκας, ότι εδώ και χρόνια η Δυτική Αττική είναι περιοχή «εγκαταλελειμμένη»! Ευχαριστούμε πολύ, κ. Τόσκα. Τι να κάνετε κι εσείς; Μόνο υπουργός είστε. Μήπως και για την οργανωμένη βία που ξεχύνεται καθημερινά από «καταλήψεις» και από πανεπιστημιακά «άσυλα», από το «άβατο» των Εξαρχείων εσείς φταίτε;
Ας μην κρυβόμαστε. Το ζήτημα της παράνομης οπλοκατοχής στην Ελλάδα και της οργανωμένης βίας στην Αθήνα είναι καθαρά και βαθύτατα πολιτικό. Το βεβαιώνει αυτό η επί έτη συστηματική απουσία πολιτικής βούλησης για μηδενική ανοχή στο έγκλημα και για άνευ εξαιρέσεων εφαρμογή των νόμων του κράτους της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τα κλαψουρίσματα των «αρμόδιων» πολιτικών μόνο οργή προκαλούν.
Η επαναπροσέγγιση ΕΕ-Αγκυρας
Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
Ήσυχα και σταθερά οι Βρυξέλλες και κυρίως ο πρόεδρος της Κομμισιόν κ. Γιούνκερ χτίζουν την αποκατάσταση των σχέσεων ΕΕ – Τουρκίας , ενώ την ίδια στιγμή, Αθήνα και Λευκωσία αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση τις προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων τους . Κατά την πρόσφατη συνάντηση των κ. Ερντογάν και Γιούνκερ στις Βρυξέλλες, στις 25 Μαΐου, συμφωνήθηκε ένας «οδικός χάρτης» ανάμεσα στις δύο πλευρές, ώστε να αποκατασταθούν οι ευρωτουρκικές σχέσεις το ταχύτερο δυνατόν . Πιο συγκεκριμένα συμφωνήθηκε να επανεξεταστεί η Τελωνειακή Ένωση της Τουρκίας με την ΕΕ στο τέλος του 2017 και να πραγματοποιηθεί Σύνοδος Κορυφής ΕΕ – Τουρκίας στα μέσα του 2018.
Ακόμα πιο προκλητικά, ο κ. Γιούνκερ φαίνεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ότι έχει δεσμευθεί απέναντι στην Άγκυρα να προωθήσει το άνοιγμα των κεφαλαίων της διαπραγμάτευσης που μπλοκάρει μονίμως η Λευκωσία από το 2009, διότι ο πρόεδρος της Κομμισιόν φαίνεται να θεωρεί δεδομένο ότι «μέσα στο καλοκαίρι» θα έχει επιλυθεί το Κυπριακό.
Είναι ενδεικτική, μάλιστα, η «χαλαρότητα» που επικρατεί στις Βρυξέλλες απέναντι στην Άγκυρα για την παραβατική συμπεριφορά της με στρατιωτικές ενέργειες της τόσο στο Αιγαίο όσο και στην ΑΟΖ της Κύπρου, η τοποθέτηση του αρμοδίου Επιτρόπου Διεύρυνσης. Ο κ. Χαν σε δηλώσεις του απλώς «υπογράμμισε» (!) «την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών μελών επί των χωρικών υδάτων τους και του εναερίου χώρου τους».
Όλο το επόμενο διάστημα,, η Άγκυρα θα πυκνώσει τις υπηρεσιακές επαφές της με τις Βρυξέλλες (έχουν ήδη προγραμματιστεί 18), προκειμένου να ενισχυθεί ο διάλογος στους τομείς των μεταφορών της ενέργειας, της οικονομίας και της τρομοκρατίας, αρχής γενομένης από την έναρξη του «πολιτικού διαλόγου» σε υπουργικό επίπεδο , που ξεκίνησε στις 13 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
Η Άγκυρα επιπροσθέτως θεωρεί ότι έχει στο τσεπάκι της ήδη την επόμενη προεδρία της ΕΕ , που ανήκει στην Βουλγαρία. Ήδη ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ. Γιλντιρίμ επισκέφθηκε την Σόφια και στο Κοινό Ανακοινωθέν γίνεται αναφορά στην επαναπροσέγγιση ΕΕ- Τουρκίας, με την προϋπόθεση της πλήρους εφαρμογής της απόφασης του 2016 για το μεταναστευτικό, την επανεισδοχή μεταναστών στην Τουρκία και την απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες.
Για τον κ. Ερντογάν και την αποκατάσταση του κύρους του, το επόμενο στοίχημα είναι η απελευθέρωση της βίζας, η οποία όμως πρέπει προηγουμένως να περάσει τον κάβο που λέγεται «αντιτρομοκρατικός νόμος» και πρέπει να πληροί τα ευρωπαϊκά κριτήρια, κάτι εντελώς αντίθετο με το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ισχύει στην Τουρκία.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στους διαδρόμους των Βρυξελλών, υπό την εποπτεία του κ Γιούνκερ και παρά τα προβλήματα εχθρότητας που έχει η Άγκυρα με χώρες της ευρωζώνης (Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία), δεν ακούγεται τίποτα από την πλευρά της Αθήνας, που διατηρεί το καθεστώς του στοχαστικού παρατηρητή σε όλα αυτά.
Όπως ακριβώς έπραξε δηλαδή και κατά τη διαπραγμάτευση και την ολοκλήρωση της Συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας για το μεταναστευτικό (και αυτό προσωπικό δημιούργημα του κ. Γιούνκερ), χωρίς να παρέμβει στο κατ’ ελάχιστον, έστω και αν τα συμφωνηθέντα αφορούν την ίδια τη χώρα με μακροχρόνιες συνέπειες.
Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει επιλέξει να ξοδεύει τις λιγοστές, σκόρπιες και ανίσχυρες δυνάμεις της στην εξυπηρέτηση των πολιτικών και κομματικών επιδιώξεων της στο μνημονιακό πεδίο των «μαχών» της απέναντι στον κ. Σόιμπλε και το Eurogroup, αφήνοντας «για αργότερα» ουσιαστικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής , όπως είναι οι ευρωτουρκικές σχέσεις και η πορεία της , που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μοχλό ανάσχεσης των προκλητικών στρατιωτικών ενεργειών της Άγκυρας στο Αιγαίο.
Είναι ενδεικτική, μάλιστα, η «χαλαρότητα» που επικρατεί στις Βρυξέλλες απέναντι στην Άγκυρα για την παραβατική συμπεριφορά της με στρατιωτικές ενέργειες της τόσο στο Αιγαίο όσο και στην ΑΟΖ της Κύπρου, η τοποθέτηση του αρμοδίου Επιτρόπου Διεύρυνσης. Ο κ. Χαν σε δηλώσεις του απλώς «υπογράμμισε» (!) «την ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών μελών επί των χωρικών υδάτων τους και του εναερίου χώρου τους».
Όλο το επόμενο διάστημα,, η Άγκυρα θα πυκνώσει τις υπηρεσιακές επαφές της με τις Βρυξέλλες (έχουν ήδη προγραμματιστεί 18), προκειμένου να ενισχυθεί ο διάλογος στους τομείς των μεταφορών της ενέργειας, της οικονομίας και της τρομοκρατίας, αρχής γενομένης από την έναρξη του «πολιτικού διαλόγου» σε υπουργικό επίπεδο , που ξεκίνησε στις 13 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
Η Άγκυρα επιπροσθέτως θεωρεί ότι έχει στο τσεπάκι της ήδη την επόμενη προεδρία της ΕΕ , που ανήκει στην Βουλγαρία. Ήδη ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ. Γιλντιρίμ επισκέφθηκε την Σόφια και στο Κοινό Ανακοινωθέν γίνεται αναφορά στην επαναπροσέγγιση ΕΕ- Τουρκίας, με την προϋπόθεση της πλήρους εφαρμογής της απόφασης του 2016 για το μεταναστευτικό, την επανεισδοχή μεταναστών στην Τουρκία και την απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες.
Για τον κ. Ερντογάν και την αποκατάσταση του κύρους του, το επόμενο στοίχημα είναι η απελευθέρωση της βίζας, η οποία όμως πρέπει προηγουμένως να περάσει τον κάβο που λέγεται «αντιτρομοκρατικός νόμος» και πρέπει να πληροί τα ευρωπαϊκά κριτήρια, κάτι εντελώς αντίθετο με το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ισχύει στην Τουρκία.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στους διαδρόμους των Βρυξελλών, υπό την εποπτεία του κ Γιούνκερ και παρά τα προβλήματα εχθρότητας που έχει η Άγκυρα με χώρες της ευρωζώνης (Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία), δεν ακούγεται τίποτα από την πλευρά της Αθήνας, που διατηρεί το καθεστώς του στοχαστικού παρατηρητή σε όλα αυτά.
Όπως ακριβώς έπραξε δηλαδή και κατά τη διαπραγμάτευση και την ολοκλήρωση της Συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας για το μεταναστευτικό (και αυτό προσωπικό δημιούργημα του κ. Γιούνκερ), χωρίς να παρέμβει στο κατ’ ελάχιστον, έστω και αν τα συμφωνηθέντα αφορούν την ίδια τη χώρα με μακροχρόνιες συνέπειες.
Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει επιλέξει να ξοδεύει τις λιγοστές, σκόρπιες και ανίσχυρες δυνάμεις της στην εξυπηρέτηση των πολιτικών και κομματικών επιδιώξεων της στο μνημονιακό πεδίο των «μαχών» της απέναντι στον κ. Σόιμπλε και το Eurogroup, αφήνοντας «για αργότερα» ουσιαστικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής , όπως είναι οι ευρωτουρκικές σχέσεις και η πορεία της , που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μοχλό ανάσχεσης των προκλητικών στρατιωτικών ενεργειών της Άγκυρας στο Αιγαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου