"...Οι κόκκινες γραμμές από την πλευρά των δανειστών παραμένουν αμετάβλητες. Το ΔΝΤ ζητά σκληρά μέτρα από την κυβέρνηση και ουσιαστική διευθέτηση του χρέους από τους Ευρωπαίους. Η ευρωζώνη δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να βάλει νερό στο κρασί του χρέους και των πλεονασμάτων σε άμεσο χρονικό ορίζοντα (σίγουρα όχι πριν τις γερμανικές εκλογές) και η Κομισιόν, παρότι συμμερίζεται τις ελληνικές εκτιμήσεις για δημοσιονομική υπεραπόδοση, συντάσσεται με τη συνταγή του ΔΝΤ στα μέτρα. Ετσι, στο τέλος της ημέρας, αν Βερολίνο και ΔΝΤ δεν κάνουν βήματα πίσω - και δεν υπάρχουν ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση έως τώρα - μένουν στο προσκήνιο μόνο τα μέτρα τα οποία ζητούν οι δανειστές από την κυβέρνηση. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας ξεκαθάρισε για μια ακόμα φορά χθες ότι θεωρεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αδιαπραγμάτευτη. Και το ΔΝΤ από την πλευρά του έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι δεν συζητά τίποτα λιγότερο από την εφαρμογή της δικής του οικονομικής πολιτικής στο μέτωπο που αφορά τις απαιτήσεις του από την κυβέρνηση...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" (κύριο θέμα+ εσωτερικά αναπτύγματα)

                                         "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 18-19/02/17

 
                                           "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 18-19/02/17

Τις κυρίες δεν τις μέλλει
Οι διαπραγματευτικές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης δεν φαίνεται να απασχολούν την Κριστίν Λαγκάρντ και την Ανγκελα Μέρκελ, οι οποίες φέρεται ότι έχουν ήδη συμφωνήσει για την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα μεταθέτοντας, ταυτόχρονα, κάθε συζήτηση για το χρέος, στο 2018
Του Γιώργου Παππά

Την Τετάρτη η Μέρκελ θα ξέρει περισσότερα. Θα την επισκεφθεί στην καγκελαρία η Κριστίν Λαγκάρντ για μια «εμπιστευτική συζήτηση» για τρέχοντα θέματα που σχετίζονται με τη γερμανική προεδρία στην ομάδα G20, όπως ανακοινώθηκε επίσημα. Αλλά θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν και διά ζώσης όσα είπαν ήδη στο τηλέφωνο για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο ελληνικό Μνημόνιο.

Το τοπίο ξεκαθαρίζει. Η Λαγκάρντ υποσχέθηκε τηλεφωνικά στη γερμανίδα καγκελάριο ότι το ΔΝΤ θα μείνει στο τρέχον πρόγραμμα για την Ελλάδα. Και το επίμαχο θέμα ελάφρυνσης του χρέους θα μπει ξανά στην ατζέντα το 2018 - έναν χρόνο μετά τις εκλογές στη Γερμανία. Το ΔΝΤ αγοράζει χρόνο στην πολιτική ηγεσία του Βερολίνου, σχολίασε η «Βελτ», ΔΝΤ και Βερολίνο «παίζουν ξανά στην ίδια ομάδα».

Προς αμοιβαίο όφελος: η Μέρκελ στηρίζει τη Λαγκάρντ για μια δεύτερη θητεία στο ΔΝΤ. Και η Λαγκάρντ προστατεύει τη Μέρκελ από την απειλή να φτάσει στη θερμή φάση του προεκλογικού αγώνα με ανοιχτό το ελληνικό ζήτημα.

Ηταν η Ανγκελα Μέρκελ που έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη με το πρώτο πρόγραμμα της Ελλάδας - κόντρα τότε στον Σόιμπλε που ήθελε ευρωπαϊκό ΔΝΤ. Μέρκελ και Σόιμπλε δεσμεύτηκαν στη γερμανική Βουλή για τη συμμετοχή του ΔΝΤ και στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα και πίσω δεν μπορούν να κάνουν, έχουν μπροστά τους τις εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες τις οποίες μετέδωσε το περιοδικό Spiegel το ΔΝΤ είναι έτοιμο να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση ύψους 5 δισ. ευρώ

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΕΜΠΕΡ. Κόντρα στην επίσημη γραμμή Μέρκελ - Σόιμπλε βγήκε ο Μάνφρεντ Βέμπερ, πρόεδρος των ευρωβουλευτών του ΕΛΚ, ζητώντας να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα και να το αναλάβει πλήρως ο ESM. Ο συλλογισμός του Βέμπερ είναι απλός: το ΔΝΤ θέλει οπωσδήποτε κούρεμα του ελληνικού χρέους. Αυτό δεν μπορεί να περάσει ούτε στους γερμανούς ψηφοφόρους ούτε στις άλλες χώρες που πέρασαν από πρόγραμμα και βγήκαν χωρίς κούρεμα χρέους. Ας μας αδειάσει λοιπόν τη γωνιά.

Η πρόταση Βέμπερ ακούστηκε ευχάριστα στην Αθήνα. Αλλά κρύβει μια μεγάλη παγίδα: το τέταρτο Μνημόνιο. Ενδεχομένως και το Grexit, αν η απόσυρση του ΔΝΤ δρομολογήσει ανεξέλεγκτη πορεία της χώρας. Διότι χωρίς συμμετοχή του ΔΝΤ δεν υπάρχει τρίτο πρόγραμμα ούτε άλλα λεφτά για την Ελλάδα, ξεκαθάρισε ο Σόιμπλε. Επειδή όμως η Ελλάδα είναι αποκλεισμένη από τις αγορές και δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα λεφτά των εταίρων, θα πάει αναγκαστικά σε νέα διαπραγμάτευση για νέο πρόγραμμα, καθαρά ευρωπαϊκό αυτή τη φορά. Τίποτα δεν διασφαλίζει ότι οι όροι του ευρωπαϊκού Μνημονίου θα είναι καλύτεροι. Αντίθετα, θα παραταθεί η αβεβαιότητα για την Ελλάδα που θα στείλει ξανά το μήνυμα ότι η χώρα είναι βαρέλι δίχως πάτο.

Η ηγεσία της Χριστιανικής Ενωσης «μάζεψε» γρήγορα τον Βέμπερ απορρίπτοντας κατηγορηματικά την πρότασή του. Ο Βέμπερ είπε στα «ΝΕΑ» ότι περίμενε τις αντιδράσεις, αλλά θεωρεί ότι «η συζήτηση αυτή, αργά ή γρήγορα, πρέπει να γίνει».

Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση Βέμπερ ήταν η πέτρα που τάραξε τα νερά στη Χριστιανική Ενωση. Δεν είναι ρεαλιστική, μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Αλλά μπορεί να χρειαστεί μετεκλογικά στη διαπραγμάτευση για τη νέα κυβέρνηση, ενδεχομένως μια επανέκδοση του σημερινού μεγάλου συνασπισμού των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ με τους Σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς.

Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. Η κατάληξη της κόντρας για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο Μνημόνιο επαναφέρει την μπάλα στο γήπεδο της ελληνικής κυβέρνησης. Από τις αποφάσεις που θα πάρει ο Πρωθυπουργός Τσίπρας θα εξαρτηθεί αν θα επαναληφθεί η διαπραγματευτική φάρσα του πρώτου εξαμήνου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέχρι τον Μάιο και το καταληκτικό Eurogroup πριν μπει η Γερμανία στη θερμή φάση του προεκλογικού αγώνα.

Οσο ο Τσίπρας είναι πρωθυπουργός, παραμένει και ο «κεντρικός παίκτης», με τον οποίο γίνεται η διαπραγμάτευση.

Η επίσκεψη του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στις αρχές της εβδομάδας στο Βερολίνο άνοιξε τον δίαυλο επικοινωνίας του με την καγκελάριο Μέρκελ και τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε. Θα αποδειχτεί χρήσιμος για τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αν γίνουν εκλογές και αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Ωστόσο, δεδομένο αυτή τη στιγμή είναι ότι την ευθύνη της διαπραγμάτευσης έχουν η σημερινή κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Τσίπρας. Για το Eurogroup της Δευτέρας δεν υπάρχουν καν τα «τεχνικά δεδομένα» για να κλείσει η αξιολόγηση, «θα χρειαστεί ακόμη χρόνος», εκτιμούσαν χθες στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών. Οσο για τη συμμετοχή του ΔΝΤ, θα είναι οπωσδήποτε και χρηματοδοτική. Η συζήτηση περί τεχνικού συμβούλου δεν έχει νόημα, σε τεχνικό επίπεδο συμμετέχει ήδη. Μένουν το χρηματοδοτικό και το ύψος του ποσού.

Στο τέλος μιλούν τα μέτρα
Οι δανειστές δεν βάζουν νερό στο κρασί τους για πλεονάσματα και χρέος

Της Έλενας Λάσκαρη
Οι κόκκινες γραμμές από την πλευρά των δανειστών παραμένουν αμετάβλητες. Το ΔΝΤ ζητά σκληρά μέτρα από την κυβέρνηση και ουσιαστική διευθέτηση του χρέους από τους Ευρωπαίους. Η ευρωζώνη δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να βάλει νερό στο κρασί του χρέους και των πλεονασμάτων σε άμεσο χρονικό ορίζοντα (σίγουρα όχι πριν τις γερμανικές εκλογές) και η Κομισιόν, παρότι συμμερίζεται τις ελληνικές εκτιμήσεις για δημοσιονομική υπεραπόδοση, συντάσσεται με τη συνταγή του ΔΝΤ στα μέτρα.

Ετσι, στο τέλος της ημέρας, αν Βερολίνο και ΔΝΤ δεν κάνουν βήματα πίσω - και δεν υπάρχουν ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση έως τώρα - μένουν στο προσκήνιο μόνο τα μέτρα τα οποία ζητούν οι δανειστές από την κυβέρνηση.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας ξεκαθάρισε για μια ακόμα φορά χθες ότι θεωρεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αδιαπραγμάτευτη. Και το ΔΝΤ από την πλευρά του έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι δεν συζητά τίποτα λιγότερο από την εφαρμογή της δικής του οικονομικής πολιτικής στο μέτωπο που αφορά τις απαιτήσεις του από την κυβέρνηση.

ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ ΥΠΟ ΑΙΡΕΣΗ... Η συνταγή ΔΝΤ θα πρέπει να είναι ψηφισμένη για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν τη λήξη του ισχύοντος Μνημονίου εφόσον επιβεβαιωθεί το 2018, χωρίς δυνατότητα ακύρωσης στην περίπτωση όπου υπάρξει δημοσιονομική υπεραπόδοση. Υπό αίρεση δεν θα είναι τα μέτρα της μείωσης των συντάξεων και του αφορολογήτου όπως απαιτούν οι δανειστές, αλλά τα αντίμετρα τα οποία εμφανίζεται να παζαρεύει η κυβέρνηση με μειώσεις συντελεστών φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ ή ΕΝΦΙΑ. Και αυτά όμως δεν αποτελούν ελληνική συνταγή. Περιγράφονταν επακριβώς στην πρόσφατη έκθεση του άρθρου 4 από το ΔΝΤ ως τα ενδεδειγμένα μέτρα προκειμένου να μεταβληθούν οι συνθήκες υπερφορολόγησης οι οποίες έχουν ριζώσει στην ελληνική οικονομία, στερώντας της οξυγόνο ανάπτυξης.

Την ερχόμενη Τετάρτη, όπως ανακοινώθηκε και επισήμως χθες, Ανγκελα Μέρκελ και Κριστίν Λαγκάρντ θα έχουν κατ' ιδίαν συνάντηση στο Βερολίνο. Ηδη πληροφορίες τις οποίες δημοσίευσε η γερμανική «Die Welt» αναφέρουν ότι ΔΝΤ και Βερολίνο έχουν καταλήξει σε συμφωνία. Κατά τις πληροφορίες αυτές το Ταμείο θα συμφωνήσει να μπει στο πρόγραμμα αλλά θα δώσει τον απαραίτητο πολιτικό χρόνο στη γερμανίδα καγκελάριο με τη διαβεβαίωση ότι δεν θα επαναφέρει το αίτημα μείωσης του χρέους πριν το 2018.

Το σενάριο του 2018 είναι σε γνώση της ελληνικής κυβέρνησης. Περιγράφοντας ένα μοντέλο πιθανής πολιτικής συμφωνίας, κυβερνητική πηγή ανέφερε στα «ΝΕΑ» το ενδεχόμενο «να ανακοινωθούν τώρα παρεμβάσεις στο χρέος, ακόμα κι εάν εφαρμοστούν αργότερα».

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΤ. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι πλέον εάν αυτή η υποσχετική για το χρέος, εφόσον επιβεβαιωθεί άμεσα, θα σταθεί ικανή συνθήκη για να ανοίξουν οι πύλες του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ για την Ελλάδα. Η απάντηση από πηγές με γνώση των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι διπλωματική μεν, κατατοπιστική δε. «Αν δεν έχει προσδιοριστεί επακριβώς το μαθηματικό μοντέλο, αν δεν υπάρχουν όλα τα δεδομένα στο τραπέζι, πώς μπορεί να γίνει μια αξιόπιστη ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους;» διερωτάται η πηγή μας. Το Βερολίνο όμως δεν φαίνεται καθόλου διατεθειμένο να περιγράψει τόσο ευκρινώς μια διευθέτηση χρέους τώρα.

Επί του παρόντος, το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι η χώρα δεν προλαβαίνει να επιβιβαστεί στο τρένο του QE στις 9 Μαρτίου και ο επόμενος σταθμός είναι η συνεδρίαση της 27ης Απριλίου. Και αυτός ο σταθμός συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να φύγει από το πλάνο χωρίς ελληνική επιβίβαση…
Κοινοτικοί αξιωματούχοι τις προηγούμενες ημέρες φρόντισαν ήδη να χαμηλώσουν τα μέγιστα τον πήχη των προσδοκιών ουσιαστικής προόδου την ερχόμενη Δευτέρα στη συνεδρίαση του Eurogroup, προσβλέποντας στο καλύτερο σενάριο τον προσδιορισμό ημερομηνίας επανόδου του κουαρτέτου στην Αθήνα για τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο. Ακόμα και αυτός ο στόχος οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι δύσκολος. Τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, «δεν υπήρξε καμία πρόοδος ούτε στα δημοσιονομικά ούτε στα εργασιακά».

ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ. Επιπροσθέτως το άρθρο της υπουργού Εργασίας Εφης Αχτσιόγλου στους «Financial Times» αξιολογήθηκε αρνητικά από τους δανειστές ως προς τα περιθώρια άμεσου συμβιβασμού. Η ελληνίδα υπουργός διαμηνύει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να δεχθεί μείωση των συντάξεων. Οι δανειστές όμως ζητούν εξοικονομήσεις 1% του ΑΕΠ από τις συντάξεις το 2019 . Επιπλέον 1% του ΑΕΠ ζητείται από το μέτωπο του αφορολογήτου.

 
Με τη ματιά της ελληνικής κυβέρνησης, μια πολιτική συμφωνία στο Eurogroup τη Δευτέρα θα μπορούσε να σημάνει την άμεση επάνοδο του κουαρτέτου και την ταχεία ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση, μέσα στον Μάρτιο.

Οπως είπε στα «ΝΕΑ» κυβερνητική πηγή, το Staff Level Agreement, εφόσον προηγηθεί πολιτική συμφωνία, «θέλει ελάχιστο χρόνο για να κλείσει». Κατά την άποψη του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών όμως, «δεν έχει γίνει τόση πρόοδος σε τεχνικό επίπεδο ώστε να υπάρξει συμφωνία τη Δευτέρα», παρά την πρόοδο των συζητήσεων και τις συγκλίσεις τόσο σε επίπεδο θεσμών όσο και με την ελληνική κυβέρνηση.



                                              "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 18-19/02/17

Ασκήσεις ισορροπίας χωρίς δίχτυ προστασίας
Σε ανοιχτή γραμμή με τους θεσμούς και ευρωπαϊκούς παράγοντες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για να ολοκληρωθεί άμεσα η δεύτερη αξιολόγηση

Της Βούλας Κεχαγιά
Την προηγούμενη Κυριακή το μεσημέρι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που βρισκόταν στο υπόγειο κεντρικού ξενοδοχείου για τις ανάγκες της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πετάγεται φουριόζος από την αίθουσα με το κινητό του ανοιχτό κι ακούγεται να λέει στον συνομιλητή του να περιμένει για να μεταφερθεί σε άλλον χώρο. Λίγο αργότερα επιστρέφει και κατευθύνεται αμέσως προς τη μεριά όπου κάθεται ο Αλέξης Τσίπρας, τον οποίο και ενημερώνει (προφανώς) για το τηλεφώνημα που είχε προηγηθεί.

Οι πληροφορίες επιμένουν ότι στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, κάλεσε τον έλληνα υπουργό Οικονομικών λίγες ώρες μετά την παρότρυνση Τσίπρα προς Μέρκελ να μαζέψει τον «πυρομανή» υπουργό της.

Αυτό ήταν ένα μόνο από τα δεκάδες τηλεφωνήματα που έχει κάνει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μέσα στην εβδομάδα με ευρωπαίους αξιωματούχους. Με τους Γερούν Ντεϊσελμπλούμ και Πιερ Μοσκοβισί φαίνεται πως επικοινωνεί σε καθημερινή βάση. Ομοίως έχει επαφές και με τον επικεφαλής του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ, ο οποίος δεν αποκλείεται πριν από το Eurogroup της Δευτέρας να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να φέρει κοντά όλα τα εμπλεκόμενα μέρη για να υπάρξει προσέγγιση στα θέματα της συμφωνίας. Διαρκή επικοινωνία με κορυφαίους ευρωπαϊκούς παράγοντες έχει όλο αυτό το διάστημα που τυπικά έχει παγώσει ο χρόνος της διαπραγμάτευσης και ο Αλέξης Τσίπρας.

«ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ...». Γενικώς το Μαξίμου στη διάρκεια όλης της εβδομάδας μεταφέρει για τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές το κλίμα πως «κλείνουμε». Κλίμα που προσπάθησε άλλωστε να περάσει δύο φορές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στα καθιερωμένα briefings των πολιτικών συντακτών.

Ανώτερος κυβερνητικός παράγοντας περιέγραφε την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί λίγες ώρες πριν από τη νέα κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup κάπως έτσι: «Τα πράγματα είναι ήσυχα. Αν είναι ήρεμα λίγο πριν από την καταιγίδα ή πριν από ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά, αυτό θα το δούμε».
Πάντως το γεγονός και μόνο πως ο Πιερ Μοσκοβισί έκανε ένα πέρασμα από το Μαξίμου και το υπουργείο Οικονομικών λίγες ημέρες πριν από το επόμενο κρας τεστ για τη συμφωνία αξιολογείται από την κυβέρνηση ως προς τη σημειολογία του τουλάχιστον αρκούντως θετικό.

Τι περιμένει λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας τη Δευτέρα; Να συμφωνηθούν εκείνοι οι κεντρικοί άξονες της συμφωνίας που θα οδηγήσουν στην επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα, στην τεχνική επεξεργασία του πακέτου και αμέσως μετά στην ψήφιση των μέτρων εκείνων που θα επιβεβαιώσουν την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Τις τελευταίες ημέρες έχει γίνει σαφές ότι το Μαξίμου για να υλοποιήσει την απόφασή του να ολοκληρώσει τη συμφωνία έχει αποφασίσει να προβεί σε εκείνες τις υποχωρήσεις που θα ικανοποιήσουν τους δανειστές και πρωτίστως το ΔΝΤ. Η ρητορική κυβερνητικών στελεχών τις τελευταίες ώρες δείχνει πως η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί (μερικώς) τις αξιώσεις του Ταμείου «θέλουμε να συμφωνήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι θεσμοί», εξασφαλίζοντας συγχρόνως μια «υπερασπίσιμη και κοινωνικά βιώσιμη συμφωνία».

ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΜΕΤΡΑ. Μια συμφωνία για την οποία η κυβέρνηση δίνει παρασκηνιακά μάχη για να περιλαμβάνει ισοδύναμα μέτρα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα διασφαλίσουν την πολυπόθητη δημοσιονομική ισορροπία. Ο υπερτονισμός της φράσης «αυτή η κυβέρνηση δεν θα λάβει ούτε ένα ευρώ μέτρα λιτότητας» μόνο τυχαία δεν είναι. Το οικονομικό επιτελείο στη διάρκεια της εβδομάδας έχει παρουσιάσει δεκάδες εναλλακτικά σενάρια προς τους δανειστές για μέτρα και ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στη συνολική συμφωνία και τα οποία θα καθιστούσαν το βαρύ πακέτο λιγότερο επώδυνο προς την κοινωνία.

Η προσπάθεια λοιπόν της κυβέρνησης αποσκοπεί στο να αποδεχτούν οι θεσμοί την προοπτική να έχει το κράτος να δίνει κοινωνικές παροχές από τις υπεραποδόσεις σε αδύναμες ομάδες, χωρίς αυτές να χαρακτηρίζονται ως μονομερείς ενέργειες. Κάτι που έγινε άλλωστε τον προηγούμενο Δεκέμβριο με τη χορήγηση της έκτακτης 13ης σύνταξης προκαλώντας αναστάτωση μεταξύ των θεσμών και προσωρινό πάγωμα της εφαρμογής των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος. Αυτό θα είναι ίσως ένα από τα θετικά μέτρα για τα οποία μίλησε και ο υπουργός Οικονομικών. Εκ παραλλήλου έχουν διατυπωθεί προτάσεις για τη μείωση των συντελεστών φορολογίας ή των συντελεστών του ΦΠΑ, μέτρα που σύμφωνα με την κυβέρνηση θα ανακούφιζαν τους πολίτες και θα έδιναν και νέα ώθηση στην αγορά.

Κάπως έτσι το Μαξίμου πιστεύει ότι μπορεί να αμπαλάρει τη νέα συμφωνία για τη δεύτερη αξιολόγηση και την περίοδο μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018, φτιάχνοντας ένα πακέτο πιο «ελκυστικό» και για τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας και για την κοινωνία.
Διότι, όπως φαίνεται, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να συναινέσει στη μείωση του αφορολογήτου και στην περικοπή των δαπανών για το Συνταξιοδοτικό από το ΑΕΠ για την περίοδο μετά το 2021. Μέτρα που δύσκολα μπορούν να χωνευτούν.

ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Ειδικά αυτό που αφορά την πιθανότητα να υπάρξουν και νέες περικοπές στις συντάξεις. Κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται σήμερα πως όταν ψηφιζόταν το Ασφαλιστικό ήταν λάθος η λογική που υιοθετήθηκε πως θα έπρεπε να προστατευτούν οι κύριες συντάξεις συνολικά. Κάπως έτσι χάθηκε το ΕΚΑΣ για δεκάδες χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους και έμειναν άθιχτες υψηλής κλίμακας συντάξεις που θα μπορούσαν να είχαν περικοπεί. Ενδεχομένως λοιπόν οι προτάσεις της κυβέρνησης προς τους δανειστές για το Συνταξιοδοτικό να στρέφονται κυρίως προς την κατεύθυνση των λεγόμενων υψηλών συντάξεων, εάν και εφόσον χρειαστούν περαιτέρω περικοπές.

Ολα αυτά βεβαίως υπάρχουν σήμερα απλώς ως σενάρια. Το καλό σενάριο για την κυβέρνηση συνδέεται με την επιβεβαίωση από πλευράς του Eurogroup της επίτευξης σημαντικής προόδου στη διαπραγμάτευση και της συμφωνίας πάνω στους κεντρικούς άξονές της. Εάν αυτό συμβεί, η κυβέρνηση θα πάρει θεωρητικά μεγάλη ανάσα και θα μπορεί να προσβλέπει σε μια σταδιακή ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας που θα βοηθήσει εκ των πραγμάτων και στην εφαρμογή του οδικού χάρτη που έχει περιγράψει ο Πρωθυπουργός. Κάποιοι δε εικάζουν ότι τη Δευτέρα το βράδυ μπορεί να υπάρξει και πρωθυπουργική δήλωση - εν είδει διαγγέλματος - για την ασφαλή στροφή που θα πάρει η χώρα.

Η ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ. Κυβερνητικές πηγές εξακολουθούν ακόμη και τώρα να πιστεύουν ότι ο στόχος της ένταξης της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης δεν έχει χαθεί. Ομως τα περιθώρια έχουν περιοριστεί και ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά. Εάν τη Δευτέρα καταγραφεί πρόοδος για τη συμφωνία, θα πρέπει τις επόμενες ημέρες όλα να γίνουν τάχιστα (τεχνικά κλιμάκια, τεχνικό κλείσιμο αξιολόγησης, ψηφοφορίες, νέο Eurogroup) και με χειρουργική ακρίβεια ούτως ώστε το ΔΣ της ΕΚΤ στις 9 Μαρτίου να ανάψει το πράσινο φως για το QE.

Από την άλλη, πάντως, κυβερνητικά στελέχη φροντίζουν να επισημαίνουν ότι η μη ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση τον Μάρτιο δεν θα σήμαινε και την καταστροφή της χώρας. «Θα μπορούμε να περιμένουμε τον Απρίλιο» λένε αρμόδιες πηγές επιχειρώντας να αποφορτίσουν την ένταση της συζήτησης για το QE. Παρ' όλα αυτά, ουδείς από την κυβέρνηση αμφισβητεί σήμερα τη σημασία της ποσοτικής χαλάρωσης ως του πιο ισχυρού κρίκου στην αλυσίδα που θα μπορούσε να εξασφαλίσει την έξοδο της χώρας στις αγορές. Μάλιστα, ο αρχικός σχεδιασμός της κυβέρνησης ήταν τον Μάιο να γίνει και προγραμματισμός για την έκδοση ομολόγου ώστε τον Αύγουστο να βγει η χώρα δοκιμαστικά στις αγορές. Εξού και η πρόσφατη συνάντηση Τσίπρα στο Παρίσι με τη Rothschild, προκειμένου, όπως είπε ο ίδιος, «η χώρα να βγει με καλό επιτόκιο στις αγορές».

ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ. Ολα αυτά θα αποτελούν συζήτηση περί διαγραμμάτων εάν η συμφωνία δεν επικυρωθεί από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ομως το Μαξίμου θεωρεί ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι συμπαγής. Υπάρχουν βουλευτές που διαπιστωμένα γκρινιάζουν, εκτιμάται όμως ότι ουδείς θα «κρεμάσει» την κυβέρνηση μην ψηφίζοντας. Δηλώσεις του τύπου πως «πρέπει να ποινικοποιηθεί η καθυστέρηση της αξιολόγησης» λειτουργούν συσπειρωτικά για την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπει στη λέξη «ποινικοποίηση» μια συνολικότερη διάθεση της ΝΔ να λειτουργήσει εκδικητικά και τιμωρητικά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ εάν καταφέρει να έλθει στην εξουσία. Ο Αλέξης Τσίπρας επιτέθηκε χθες στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την «εκ του ασφαλούς πολιτική ανευθυνότητας για τον τόπο», κάτι που, όπως είπε, εκφράζεται και με το αίτημα για εκλογές και με τις κατηγορίες για καθυστέρηση της αξιολόγησης αλλά και με την ταυτόχρονη αξίωση για άρον άρον κλείσιμο της αξιολόγησης. Τον προκάλεσε, τέλος, να καταθέσει πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης για να δει «πόσο αρραγείς είμαστε».

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 18-19/02/17

Οι ευρωπαϊκές αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ
Μια μικρή αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» του ΣΥΡΙΖΑ και του κυβερνητικού του εταίρου

Της Καρολίνας Παπακώστα

Στην αρχή η ελπίδα ερχόταν με τους ισπανούς Podemos. Οι συσχετισμοί στην Γηραιά Ηπειρο θα άλλαζαν, σύμφωνα με την ανάγνωση της Κουμουνδούρου, μόλις Πάμπλο Ιγκλέσιας και Αλέξης Τσίπρας έπαιρναν την εξουσία. Τώρα, έρχεται ο Μάρτιν Σουλτς και οι ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες που κάνουν - κατά τον έλληνα Πρωθυπουργό - «βήματα προς τα αριστερά» και αναζητούν «καινούργιο στρατηγικό σχέδιο, αυξάνοντας τις αποστάσεις από την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού». Πριν καν αναλάβουν τα ηνία της χώρας οι του ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν ότι εκείνη θα σωθεί χάρη στην ευγενική καλοσύνη των ξένων. Για την ακρίβεια ορισμένων ξένων. Αλλοτε Ρώσων, άλλοτε Γάλλων. Ενίοτε και Βραζιλιάνων. Οι ευρωπαϊκές αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλές. Και αυτές πιθανότατα δεν σκοπεύει να τις παραδεχθεί άμεσα ο Τσίπρας.

Συνθήματα και ανατροπές
Μια πιο προσεκτική ματιά στην ομιλία του στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο Σάββατο επιβεβαιώνει αυτήν την υπόθεση. «Το παιχνίδι είναι απολύτως ανοιχτό» είπε στο ακροατήριο «και ισχυρίζομαι ότι αυτό το κρίσιμο σύνθημα με το οποίο κερδίσαμε τις εκλογές το 2015, Ανατροπή στην Ελλάδα - Αλλαγή στην Ευρώπη, εδώ και δύο χρόνια μένει να το δούμε σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος του συνθήματος. Η ανατροπή στην Ελλάδα έγινε. Η αλλαγή στην Ευρώπη με αργούς ρυθμούς συντελείται». Πώς; Από τη μια στη Γερμανία «η προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας ανάμεσα στη Σοσιαλδημοκρατία, την Αριστερά και τους Πράσινους γίνεται πλέον μια απολύτως ρεαλιστική προοπτική». Κι από την άλλη, στη Γαλλία «η ανοιχτή εκλογική διαδικασία που οργάνωσε το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ανέδειξε μια έκπληξη, έναν αριστερό υποψήφιο για την προεδρία». Φυσικά, στην ανάλυσή του η περίφημη συμμαχία των χωρών του Νότου είναι «γεγονός».

Μπορεί οι τίτλοι φιλοκυβερνητικών και μη μίντια να βγήκαν από την τσιπρική επίθεση στον Σόιμπλε, ο Πρωθυπουργός όμως ίσως αποκάλυψε με την τοποθέτησή του στο κομματικό όργανο έναν πιθανό χειρισμού του καυτού ζητήματος της δεύτερης αξιολόγησης. Θα μπορούσε, δηλαδή, η κυβέρνηση να επιλέξει - για μια ακόμη φορά - να κρατήσει τη διαπραγμάτευση σε εκκρεμότητα. Με τη φρούδα ελπίδα ότι αργότερα η διεθνής κατάσταση θα είναι πιο ευνοϊκή. Παρότι καμιά φωνή στην Ευρώπη, επίσημα ή ανεπίσημα, δεν υποστηρίζει αυτό το επιχείρημα. Αντιθέτως, όλοι φοβούνται το αρνητικό κλίμα που θα δημιουργηθεί για το ελληνικό ζήτημα κατά τη διάρκεια της γαλλικής, της γερμανικής και της ολλανδικής προεκλογικής περιόδου.

Μια μικρή αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» του ΣΥΡΙΖΑ και του κυβερνητικού του εταίρου δείχνει ότι δεν θα είναι η πρώτη φορά που εκτιμούν λάθος τη δυναμική των παικτών και τις κινήσεις σε ευρωπαϊκή και διεθνή σκακιέρα. Από την «αδελφοποίηση» με τους Podemos για να χτυπήσουν τον ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό μέχρι τις συναντήσεις με τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τους καμμενικούς ύμνους στους Ελληνες δίπλα στον Ντόναλντ Τραμπ, οι συμμαχίες στις οποίες επενδύουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σπανίως αποφέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.


Οι Podemos...
Τον Ιανουάριο του 2015, στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ανέβηκε στο βήμα ο γκεστ σταρ Πάμπλο Ιγκλέσιας, το πλήθος κραύγαζε «ΣΥΡΙΖΑ Ποδέμος Venceremos». Ο ισπανός σύντροφος τσιτάρισε τους διάσημους στίχους του Λεονάρντο Κοέν για την «κατάληψη» του Μανχάταν και του Βερολίνου και σε σπαστά ελληνικά είπε ότι «φυσάει άνεμος ντιμοκρατικής αλλαγκής στην Ευρώπη. Η αλλαγκή στην Ελλάδα ονομάσεται ΣΥΡΙΣΑ και στην Ισπανία ονομάσεται Ποδέμος». Ενάμιση χρόνο μετά, στις ισπανικές επαναληπτικές εκλογές του καλοκαιριού, το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ κατέκτησε μόλις την τρίτη θέση.


...οι BRICS...
Τον Μάιο του 2015 και ενώ η διαπραγμάτευση τελματώνει στη βαρουφακική δημιουργική ασάφεια, ο Δημήτρης Στρατούλης ως αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων εμφανίζει ένα νέο σχέδιο σωτηρίας. Η Ελλάδα, σύμφωνα με αυτό, ύστερα από ρωσική πρόσκληση θα εντασσόταν στην επενδυτική τράπεζα των BRICS: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική θα τη χρηματοδοτούσαν «με ευνοϊκούς όρους και χωρίς μνημόνια και χωρίς όρους υποταγής της πατρίδας μας». Θα.


...η μητέρα Ρωσία...
Ενα μήνα πριν, το φλερτ με το Κρεμλίνο - που είχε ξεκινήσει με την ελληνική καταδίκη των οικονομικών κυρώσεων της ΕΕ στη Ρωσία και συνεχίστηκε με δυο πρωθυπουργικές επισκέψεις στη Μητέρα Ρωσία - πλασαριζόταν ως λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Τον δε Ιούνιο του 2015, από την Αγία Πετρούπολη, ο Τσίπρας δήλωνε «βρισκόμαστε στη μέση μιας φουρτούνας, αλλά ο ελληνικός λαός είναι λαός της θάλασσας, δεν φοβάται και θα φτάσει σε νέα λιμάνια». Τι κι αν ευρωπαίοι αναλυτές επισήμαιναν πως «η ρωσική οικονομία δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη των Κάτω Χωρών» και πως «ο Πούτιν απλώς χρησιμοποιούσε την Ελλάδα ως δούρειο ίππο για να εισχωρήσει στην Ευρώπη»;


...ο «καλός θείος»...
Από το δημοψήφισμα κι έπειτα η κυβέρνηση ανακάλυψε ένα νέο προστάτη στο πρόσωπο του γάλλου προέδρου. Ο Φρανσουά Ολάντ όντως την βοήθησε το δραματικό καλοκαίρι του 2015, λένε πηγές σε ελληνική και γαλλική πρωτεύουσα. Μόνο που τα όλο και πιο χαμηλά δημοσκοπικά του ποσοστά τον οδήγησαν τον Δεκέμβριο που μας πέρασε να ανακοινώσει πως δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία το 2017. Ετσι, ένας ακόμη «καλός θείος» χάθηκε.


...και ο Τραμπ
Κι ύστερα ήρθαν οι Ελληνοαμερικανοί του Τραμπ. Ο Καμμένος από δεξίωση προς τιμή τους πριν από την ορκωμοσία του αμερικανού προέδρου δήλωνε «είμαστε βέβαιοι ότι όταν θα έρθει η ώρα να βοηθήσουν τη μητέρα πατρίδα, μαζί με τη δεύτερη πατρίδα τους, τις ΗΠΑ, θα το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο». Φωτογράφιζε κυρίως τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Ράινς Πρίμπους. Αυτόν που τα προσκείμενα στον Τραμπ μίντια - όπως το ακροδεξιό Breitbart - δείχνουν αυτές τις ημέρες ως βασικό υπεύθυνο για το φιάσκο του νέου προέδρου με το αντιμεταναστευτικό διάταγμα και υπονοούν πως η καρέκλα του τρίζει. Ως φαίνεται, μάλλον παραμένουμε προ των πυλών Μανχάταν και Βερολίνου.