Επτά κείμενα παρέμβασης,
από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Ελευθερώθηκαν όλα τα δαιμόνια: Του Αντώνη Καρακούση
Το Brexit επιβεβαίωσε τους φόβους των περισσοτέρων ότι διατηρούμενη η παγκόσμια ανισορροπία επί μακρόν θα γεμίσει τον πλανήτη αβεβαιότητες και θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτα γεγονότα.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι οι Βρετανοί με την ψήφο τους στο δημοψήφισμα έλυσαν τον ασκό του Αιόλου και ελευθέρωσαν όλα τα δαιμόνια.
Τώρα επαπειλείται ντόμινο αντίστοιχων αποσχιστικών κινήσεων και αποκαλύπτεται κίνδυνος επικράτησης εθνικιστικών αντιλήψεων και τάσεων προστατευτισμού, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει ευθέως πλέον την απειλή απόσχισης της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, ακόμη και το Γιβραλτάρ μπορεί να αποτελέσει εκ νέου βάση εντάσεων με την Ισπανία.
Αντιστοίχως, η κατάσταση στη Γαλλία θεωρείται εύθραυστη. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως αν αυτή τη στιγμή ετίθετο αντίστοιχο ερώτημα στη Γαλλία, υπέρ της εξόδου θα ψήφιζε το 60% των πολιτών.
Στη Γερμανία επίσης, την ηγέτιδα χώρα, που εγγυάται με τις επιδόσεις της το κοινό νόμισμα, το σοκ είναι μέγα. Μέρκελ και Σόιμπλε αισθάνονται το ρήγμα, νιώθουν την πίεση από το ανερχόμενο εθνικιστικό κόμμα που φέρει τον ενδεικτικό τίτλο «Εναλλακτική για τη Γερμανία» και γνωρίζουν ότι τώρα θα αντιμετωπίσουν, πέραν των άλλων, και κύματα αντιγερμανισμού, όπως και κατηγορίες για τις ευθύνες που απορρέουν από την εμμονική ακαμψία και την οικονομική μονομέρειά τους.
Επιπλέον, θα ενισχυθεί η σκανδιναβική καχυποψία, όπως και των Ολλανδών η υπεροψία. Και μαζί βεβαίως θα βρουν πρόσφορο έδαφος οι εσωτερικές συγκρούσεις και οι αποσχιστικές τάσεις στην Ισπανία και στην Ιταλία.
Η ενθάρρυνση επίσης ηγετών και ηγετίσκων που ρητορεύουν αντισυστημικά και ξεφυτρώνουν παντού στον κόσμο είναι μια άλλη ιδιαίτερα κρίσιμη παράμετρος και ικανή να επιτείνει το κλίμα αβεβαιότητας και αποσυντονισμού των πάντων.
Ενδεχόμενη εκλογή π.χ. του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ τον προσεχή Νοέμβριο θα σημάνει ακριβώς το τέλος του κόσμου που διαμορφώθηκε μετά την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου.
Δεν είναι τυχαίο ότι περισυλλογή επικρατεί στον κύκλο του προέδρου Ομπάμα, όπως και σε εκείνον της Χίλαρι Κλίντον. Η αμερικανική ηγεσία πίεσε με όλες τις δυνάμεις της για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο πρόεδρος Ομπάμα ήθελε σε τούτους τους ταραγμένους καιρούς τη Βρετανία εντός και το ευρωπαϊκό μέτωπο αρραγές.
Τώρα είναι υποχρεωμένος να στηρίξει με όλα τα μέσα τη Βρετανία, την πρώτη και ιστορική σύμμαχο χώρα των ΗΠΑ στον πλανήτη, και βεβαίως να πιέσει Γερμανούς και Γάλλους να αναλάβουν αυξημένες ευθύνες αν θέλουν πραγματικά να διατηρήσουν όρθιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η Ελλάδα είναι έτσι κι αλλιώς κομμάτι αυτής της διεθνούς περιπλοκής.
Η χώρα εξαρτάται από την Ευρώπη, έχει ακόμη μεγάλες εκκρεμότητες με την οικονομία της και η ηγεσία της οφείλει, αν μη τι άλλο, νηφαλιότητα και προσοχή. Δεν είναι καιρός για μικρομεγαλισμούς, ούτε για διεκδικήσεις άκαιρες.
Ας μην ξεχνούμε στην Αθήνα ότι το αποσχιστικό κύμα μπορεί να εδράζεται στις πολιτικές λιτότητας και στην παρεπόμενη διεύρυνση των ανισοτήτων, αλλά πυροδοτήθηκε από το μεταναστευτικό πρόβλημα και έλαβε εθνικιστικό χαρακτήρα. Αν διατηρηθεί, την Ακροδεξιά θα ενισχύσει και τον φασισμό θα φέρει.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Δίκαιη ανάπτυξη, μία ακόμη ωραία αυταπάτη: Του Γιάννη Μαρίνου
Δίκαιη ανάπτυξη, η νέα αυταπάτη του κ. Πρωθυπουργού που πανηγυρικά εξήγγειλε στο Μουσείο Ακροπόλεως. Προεξόφλησε με την εκχειλίζουσα αυτοπεποίθησή του ότι τα ιδιωτικά κεφάλαια, τα σχεδόν ανύπαρκτα ντόπια και τα αδιάφορα ξένα θα σπεύσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Του αρκεί άραγε η βαρύτατη φορολογία που ήδη διώχνει από την Ελλάδα ακόμη και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Ή μήπως προτίθεται να βάλει χέρι και στα όσα τυχόν κέρδη θα απομένουν για να τα διανείμει και αυτά στη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού που δεν παράγει τίποτα και αποζεί σε βάρος των ολίγων παραγωγών πλούτου;
Και θα αφήσουν οι αμετανόητοι κορυφαίοι υπουργοί του να γίνει οποιαδήποτε σοβαρή επένδυση στη χώρα, πράγμα που ακυρώνει την ήδη προβληματική αξιοπιστία του κ. Τσίπρα;
Αν όντως επιθυμεί ανάπτυξη, τότε παράλληλα με τις σοφές συμβουλές του συντρόφου του κ. Καρανίκα ας ρίξει μια ματιά και στο νέο βιβλίο του κ. Δ. Σιούφα, του σεμνότερου εκ των προέδρων της μεταπολιτευτικής Βουλής, με ουσιαστικό έργο ως υπουργός στην προσπάθεια διάσωσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, που κυκλοφορεί με τίτλο «Ελλάδα ανταγωνιστική - Ανάπτυξη και ποιότητα παντού». Και ας επικεντρωθεί στον όρο «ανταγωνιστική». Διότι, αν τα αγαθά και οι υπηρεσίες που πρόκειται να παράγει η χώρα μας εξακολουθήσουν να μην είναι ανταγωνιστικά προς τα αντίστοιχα ξένα, τότε σύντομα θα πεταχτούν στα μπάζα και οι όποιες νέες παραγωγικές μονάδες στηθούν. Διότι ματαιοπονείς αν προσφέρεις στην ελληνική και διεθνή αγορά προϊόντα που δεν ζητούνται ή είναι ακριβότερα ή υστερούν σε ποιότητα, με θετικές εξαιρέσεις προς το παρόν μόνο τον τουρισμό και την εμπορική ναυτιλία μας.
«Ενας μεγάλος απών από την πολιτική ζωή της πατρίδας μας, ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος, ήταν από τους πρώτους που είδαν την απαξίωση να έρχεται και μίλησαν γι' αυτήν και τη θεραπεία της» υπενθυμίζει σε άρθρο του στα «Νέα» (15 Μαΐου) ο κ. Σιούφας. Παραθέτω μερικές καίριες επισημάνσεις και υποδείξεις του δασκάλου μου στη δημοσιογραφία:
«Είναι ανάγκη να θέσουμε αμέσως τέρμα στην εποχή της ήσσονος προσπάθειας. Ο έντιμος ανταγωνισμός είναι η ενθάρρυνση των νέων μας για την καθημερινή πάλη. Η αντικατάστασή του με την ευνοιοκρατία, με τον νεποτισμό, με τον κομματικό πατριωτισμό οδηγεί στην απογοήτευση, στην εγκατάλειψη της προσπάθειας, στον αναχωρητισμό ή στη διάθεση εκδίκησης της κοινωνίας.
Ο βουλευτής πρέπει να έχει κατά κανόνα ελευθερία γνώμης και ψήφου κατά συνείδησιν, η αξιοκρατία να είναι το κύριο κριτήριο των αποφάσεών του και να αποτελεί ιδιώνυμον αδίκημα η παρέμβαση υπέρ της κομματικής πελατείας. Χρειαζόμαστε ένα κράτος που θα βοηθά τους πολίτες να δημιουργούν και όχι ένα κράτος που θα αντικαθιστά τους πολίτες».
Μάταιες προ 30ετίας συστάσεις ανάμεσα σε άλλες σπάνιες προειδοποιητικές φωνές. Η κρατικοδίαιτη χώρα μας, αποδεχόμενη ανοήτως την ενοχοποίηση των επιχειρήσεων και του κέρδους, με τη βαριά ευθύνη των περισσότερων πολιτικών μας, οδηγήθηκε στην οικονομική κατάρρευση. Και η Αριστερά, που ενθουσιωδώς συνέβαλε στη διάλυση της οικονομίας και στην εξαθλίωση και εξαχρείωση της κοινωνίας, υπόσχεται σήμερα δίκαιη ανάπτυξη.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Η Ευρώπη που πληγώνουμε...: Του Σήφη Πολυμίλη
Τα προειδοποιητικά σήματα τα βλέπαμε από καιρό. Το οριζόντιο ρήγμα του διχασμού, του λαϊκισμού, της απαξίωσης του ευρωπαϊκού οράματος, διαπερνούσε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. Η Ευρώπη, το προπύργιο των δημοκρατικών θεσμών, του κοινωνικού κράτους, του σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων, έχανε όχι μόνο τη λάμψη της, αλλά και την κοινωνική και δημοκρατική νομιμοποίησή της. Ηρθε τώρα και το Brexit για να φέρει στην επιφάνεια και τα διχαστικά φαντάσματα του παρελθόντος.
Μια χώρα βαθιά διχασμένη, η ίδια που από τη μια εκλέγει έναν πακιστανικής καταγωγής δήμαρχο στο Λονδίνο και από την άλλη αναδεικνύει ως εσωτερικό εχθρό τους μετανάστες! Μια χώρα που η γενιά του περιβόητου μεταπολεμικού μπουμ, που απόλαυσε τέσσερις δεκαετίες συνεχούς ανάπτυξης και προόδου, ψηφίζει συντριπτικά κατά της Ευρώπης, την ώρα που η νέα γενιά που δέχεται περισσότερο ίσως τις συνέπειες της κρίσης τάσσεται εξίσου συντριπτικά υπέρ της παραμονής...
Η Ευρώπη έχει προφανώς πολλά προβλήματα, με κυριότερο ίσως την ανεπάρκεια της ηγεσίας της. Δεν παύει όμως παρά την κρίση να παραμένει μια όαση δημοκρατίας και σχετικής ευημερίας σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Κι όμως, η ανασφάλεια κυριαρχεί, τα παραδοσιακά κόμματα καταποντίζονται και οι δυνάμεις του λαϊκισμού κυριαρχούν όλο και περισσότερο. Ακόμη και σε χώρες όπως η Βρετανία, που η κρίση έχει πλήξει λιγότερο και η ανεργία είναι στα χαμηλότερά της ποσοστά.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η παγκοσμιοποίηση υπονομεύει κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές και πολιτικές σταθερές. Οι ασθματικοί ρυθμοί ανάπτυξης, οι χαμηλές προσδοκίες για το μέλλον οδηγούν τα χαμηλότερα κοινωνικά, κυρίως, στρώματα στην αγκαλιά των εθνικιστικών και λαϊκίστικων ψευδαισθήσεων. Επιδεινώνουν μια υπαρκτή από καιρό κρίση αντιπροσώπευσης και αναδεικνύουν ετερόκλητες συμμαχίες των άκρων που οδηγούν σε απρόβλεπτες πολιτικές αναταράξεις.
Η νοσταλγία για το παρελθόν και η εναπόθεση ελπίδων σε αδίστακτους πολιτικούς τσαρλατάνους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα χειρότερες μέρες. Καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης. Ο μόνος δρόμος, όσο στενάχωρος κι αν είναι, παραμένει η ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ενοποίησης με περισσότερη δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Η αρχή του τέλους της γερμανικής Ευρώπης:
Το μήνυμα έστειλαν πρώτοι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε την περασμένη Κυριακή. Σε άρθρο τους στο «Βήμα», παρότι για λόγους δημοκρατικής ευαισθησίας απέφυγαν να κάνουν ευθεία παρέμβαση για τις εξελίξεις που διέβλεπαν στη Βρετανία, τόνιζαν:
«Τώρα πρέπει να ανεβάσουμε ταχύτητα. Το κόστος της "μη Ευρώπης" είναι τεράστιο. Μια πλήρως ολοκληρωμένη ενιαία αγορά θα μπορούσε να προσθέσει πάνω από 1 τρισ. ευρώ στην οικονομία μας. Αυτό μεταφράζεται σε εκατομμύρια θέσεις εργασίας και αποτελεί στόχο τον οποίο αξίζει να προσπαθήσουμε να πετύχουμε, όταν ένας στους πέντε νέους Ευρωπαίους είναι ακόμη άνεργος».
Οπως έδειξαν όμως οι βρετανικές κάλπες, οι φωνές της λογικής άργησαν. Και δεν ακούστηκαν όταν τα μηνύματα είχαν σταλεί προ πολλού όχι μόνο στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, αλλά, κυρίως, και της προσφυγικής που τον τελευταίο χρόνο φούντωσε τους εθνικισμούς και δίχασε την Ευρώπη.
Την Τετάρτη ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο Στρασβούργο, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, έστειλε το δικό του μήνυμα:
«Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση, να δράσουμε συλλογικά, χωρίς εμμονικούς ηγεμονισμούς και ιδεοληψίες».
Για να συμπληρώσει χθες, μέσα στο χάος που έφερε το αποτέλεσμα των βρετανών ψηφοφόρων: «Χρειαζόμαστε ένα νέο ξεκίνημα, ένα νέο όραμα, όχι για λιγότερη αλλά για μια καλύτερη Ευρώπη».
Το ευτύχημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι πλέον μετά την περιπέτεια του ελληνικού δημοψηφίσματος το 2015 η βούληση για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας δείχνει να είναι ίσως περισσότερο ισχυρή από ποτέ.
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος υπέρ του Brexit από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευση Κυριάκο Μητσοτάκη αποτελούν ακόμη ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και αυτό είναι μεγάλο κέρδος: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλει μια ειλικρινή και γενναία αυτοκριτική» είπε ο κ. Μητσοτάκης. «Χρειάζεται ένα νέο σχέδιο που να εμπνεύσει τους λαούς. Μια μεγάλη συμφωνία αλήθειας ανάμεσα στην Ενωση, τα κράτη και τους λαούς, ξεπερνώντας ιδεολογικούς δογματισμούς. Με συγκεκριμένες και άμεσες παρεμβάσεις που να βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών, ιδιαίτερα όσων έχουν πληγεί από την κρίση».
Ποιοι άραγε δεν συμφωνούν...
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Ανάπτυξη δεν γίνεται χωρίς επιχειρήσεις: Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Το τελευταίο διάστημα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε τρεις ομιλίες στις οποίες περιέγραψε το σχέδιό του για την έξοδο της οικονομίας από την ύφεση και την επιστροφή της σε αναπτυξιακούς ρυθμούς: μία στο Μέγαρο Μουσικής κατά τη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, δεύτερη στο Μουσείο της Ακρόπολης όπου ανέπτυξε τις θέσεις του για τη «Δίκαιη Ανάπτυξη» και τρίτη στο «Grand Resort Λαγονήσι» στο πλαίσιο του συνεδρίου του Economist. Και στις τρεις ομιλίες του οι συνολικές αναφορές του στην επιχειρηματικότητα και στο επιχειρείν μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Αντ' αυτού αναφέρθηκε εκτενώς στον νέο αναπτυξιακό νόμο, στα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία εκτός τραπεζικού συστήματος (ευρωπαϊκά προγράμματα, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κ.λπ.), σε συνεργατικά σχήματα και στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο εφέτος είπε ότι αυξήθηκε σε 250 εκατ. ευρώ(!) και το 2018 θα φθάσει στο 1 δισ. ευρώ. Πρόκειται για αστείο νούμερο, αφού η ελληνική οικονομία για να επανέλθει στα προ της κρίσης επίπεδα χρειάζεται επενδύσεις της τάξεως των 100 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια.
Είναι προφανές ότι για να κινητοποιηθούν τέτοιου ύψους πόροι δεν επαρκούν τα κοινοτικά κονδύλια, ο αναπτυξιακός νόμος ή το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Απαιτούνται ιδιωτικά κεφάλαια. Και για να προσελκύσει η χώρα τέτοιου είδους κεφάλαια από το εσωτερικό ή το εξωτερικό θα πρέπει η κυβέρνηση να εξασφαλίσει ένα περιβάλλον φιλικό για την επιχειρηματικότητα.
Ενα τέτοιο περιβάλλον εκτός από ένα σταθερό φορολογικό σύστημα και ένα αποτελεσματικό κράτος χωρίς γραφειοκρατία και άλλα εμπόδια, απαιτεί πάνω απ' όλα την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τη χώρα. Ιδιαίτερα σήμερα, λόγω της αυξημένης αβεβαιότητας που προκαλεί διεθνώς το Brexit, οι επενδυτές είναι πιο επιφυλακτικοί όσον αφορά το μέλλον και οι αποφάσεις τους για κάθε είδους επένδυση λαμβάνονται και θα λαμβάνονται όλο και πιο δύσκολα.
Η κατάσταση μάλιστα δυσκολεύει ακόμη περισσότερο εξαιτίας των capital controls. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας με τις τράπεζες να υπολειτουργούν. Τα capital controls μπήκαν για να μη φεύγουν λεφτά από το τραπεζικό σύστημα. Και θα αρθούν μόνο όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και διασφαλιστεί ότι θα σταματήσει η εκροή καταθέσεων. Κανείς δεν πρόκειται να πάρει λεφτά από τα στρώματα, τα χρηματοκιβώτια, τις θυρίδες και να τα καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό αν δεν αισθανθεί ότι υπάρχει σταθερότητα και έχει απομακρυνθεί οριστικά το ενδεχόμενο Grexit.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει ταχεία υλοποίηση των συμφωνηθέντων, ώστε η κυβέρνηση και η χώρα να ανακτήσουν τη χαμένη αξιοπιστία τους και να σταματήσει η αμφισβήτηση από το εξωτερικό. Και τα ανοιχτά θέματα που πρέπει να «τρέξουν» άμεσα είναι πολλά, όπως η ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας, η λειτουργία του νέου Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, κ.τ.λ.
Η ταχεία υλοποίηση των συμφωνηθέντων έτσι ώστε η κυβέρνηση να εκπέμψει προς τους πολίτες και τους εταίρους το σήμα της αποτελεσματικότητας και της αποφασιστικότητας είναι το Α και το Ω για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, την άρση των capital controls και την ανάκαμψη της οικονομίας.
από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Ελευθερώθηκαν όλα τα δαιμόνια: Του Αντώνη Καρακούση
Το Brexit επιβεβαίωσε τους φόβους των περισσοτέρων ότι διατηρούμενη η παγκόσμια ανισορροπία επί μακρόν θα γεμίσει τον πλανήτη αβεβαιότητες και θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτα γεγονότα.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι οι Βρετανοί με την ψήφο τους στο δημοψήφισμα έλυσαν τον ασκό του Αιόλου και ελευθέρωσαν όλα τα δαιμόνια.
Τώρα επαπειλείται ντόμινο αντίστοιχων αποσχιστικών κινήσεων και αποκαλύπτεται κίνδυνος επικράτησης εθνικιστικών αντιλήψεων και τάσεων προστατευτισμού, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει ευθέως πλέον την απειλή απόσχισης της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, ακόμη και το Γιβραλτάρ μπορεί να αποτελέσει εκ νέου βάση εντάσεων με την Ισπανία.
Αντιστοίχως, η κατάσταση στη Γαλλία θεωρείται εύθραυστη. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως αν αυτή τη στιγμή ετίθετο αντίστοιχο ερώτημα στη Γαλλία, υπέρ της εξόδου θα ψήφιζε το 60% των πολιτών.
Στη Γερμανία επίσης, την ηγέτιδα χώρα, που εγγυάται με τις επιδόσεις της το κοινό νόμισμα, το σοκ είναι μέγα. Μέρκελ και Σόιμπλε αισθάνονται το ρήγμα, νιώθουν την πίεση από το ανερχόμενο εθνικιστικό κόμμα που φέρει τον ενδεικτικό τίτλο «Εναλλακτική για τη Γερμανία» και γνωρίζουν ότι τώρα θα αντιμετωπίσουν, πέραν των άλλων, και κύματα αντιγερμανισμού, όπως και κατηγορίες για τις ευθύνες που απορρέουν από την εμμονική ακαμψία και την οικονομική μονομέρειά τους.
Επιπλέον, θα ενισχυθεί η σκανδιναβική καχυποψία, όπως και των Ολλανδών η υπεροψία. Και μαζί βεβαίως θα βρουν πρόσφορο έδαφος οι εσωτερικές συγκρούσεις και οι αποσχιστικές τάσεις στην Ισπανία και στην Ιταλία.
Η ενθάρρυνση επίσης ηγετών και ηγετίσκων που ρητορεύουν αντισυστημικά και ξεφυτρώνουν παντού στον κόσμο είναι μια άλλη ιδιαίτερα κρίσιμη παράμετρος και ικανή να επιτείνει το κλίμα αβεβαιότητας και αποσυντονισμού των πάντων.
Ενδεχόμενη εκλογή π.χ. του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ τον προσεχή Νοέμβριο θα σημάνει ακριβώς το τέλος του κόσμου που διαμορφώθηκε μετά την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου.
Δεν είναι τυχαίο ότι περισυλλογή επικρατεί στον κύκλο του προέδρου Ομπάμα, όπως και σε εκείνον της Χίλαρι Κλίντον. Η αμερικανική ηγεσία πίεσε με όλες τις δυνάμεις της για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο πρόεδρος Ομπάμα ήθελε σε τούτους τους ταραγμένους καιρούς τη Βρετανία εντός και το ευρωπαϊκό μέτωπο αρραγές.
Τώρα είναι υποχρεωμένος να στηρίξει με όλα τα μέσα τη Βρετανία, την πρώτη και ιστορική σύμμαχο χώρα των ΗΠΑ στον πλανήτη, και βεβαίως να πιέσει Γερμανούς και Γάλλους να αναλάβουν αυξημένες ευθύνες αν θέλουν πραγματικά να διατηρήσουν όρθιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η Ελλάδα είναι έτσι κι αλλιώς κομμάτι αυτής της διεθνούς περιπλοκής.
Η χώρα εξαρτάται από την Ευρώπη, έχει ακόμη μεγάλες εκκρεμότητες με την οικονομία της και η ηγεσία της οφείλει, αν μη τι άλλο, νηφαλιότητα και προσοχή. Δεν είναι καιρός για μικρομεγαλισμούς, ούτε για διεκδικήσεις άκαιρες.
Ας μην ξεχνούμε στην Αθήνα ότι το αποσχιστικό κύμα μπορεί να εδράζεται στις πολιτικές λιτότητας και στην παρεπόμενη διεύρυνση των ανισοτήτων, αλλά πυροδοτήθηκε από το μεταναστευτικό πρόβλημα και έλαβε εθνικιστικό χαρακτήρα. Αν διατηρηθεί, την Ακροδεξιά θα ενισχύσει και τον φασισμό θα φέρει.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Δίκαιη ανάπτυξη, μία ακόμη ωραία αυταπάτη: Του Γιάννη Μαρίνου
Δίκαιη ανάπτυξη, η νέα αυταπάτη του κ. Πρωθυπουργού που πανηγυρικά εξήγγειλε στο Μουσείο Ακροπόλεως. Προεξόφλησε με την εκχειλίζουσα αυτοπεποίθησή του ότι τα ιδιωτικά κεφάλαια, τα σχεδόν ανύπαρκτα ντόπια και τα αδιάφορα ξένα θα σπεύσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Του αρκεί άραγε η βαρύτατη φορολογία που ήδη διώχνει από την Ελλάδα ακόμη και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Ή μήπως προτίθεται να βάλει χέρι και στα όσα τυχόν κέρδη θα απομένουν για να τα διανείμει και αυτά στη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού που δεν παράγει τίποτα και αποζεί σε βάρος των ολίγων παραγωγών πλούτου;
Και θα αφήσουν οι αμετανόητοι κορυφαίοι υπουργοί του να γίνει οποιαδήποτε σοβαρή επένδυση στη χώρα, πράγμα που ακυρώνει την ήδη προβληματική αξιοπιστία του κ. Τσίπρα;
Αν όντως επιθυμεί ανάπτυξη, τότε παράλληλα με τις σοφές συμβουλές του συντρόφου του κ. Καρανίκα ας ρίξει μια ματιά και στο νέο βιβλίο του κ. Δ. Σιούφα, του σεμνότερου εκ των προέδρων της μεταπολιτευτικής Βουλής, με ουσιαστικό έργο ως υπουργός στην προσπάθεια διάσωσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, που κυκλοφορεί με τίτλο «Ελλάδα ανταγωνιστική - Ανάπτυξη και ποιότητα παντού». Και ας επικεντρωθεί στον όρο «ανταγωνιστική». Διότι, αν τα αγαθά και οι υπηρεσίες που πρόκειται να παράγει η χώρα μας εξακολουθήσουν να μην είναι ανταγωνιστικά προς τα αντίστοιχα ξένα, τότε σύντομα θα πεταχτούν στα μπάζα και οι όποιες νέες παραγωγικές μονάδες στηθούν. Διότι ματαιοπονείς αν προσφέρεις στην ελληνική και διεθνή αγορά προϊόντα που δεν ζητούνται ή είναι ακριβότερα ή υστερούν σε ποιότητα, με θετικές εξαιρέσεις προς το παρόν μόνο τον τουρισμό και την εμπορική ναυτιλία μας.
«Ενας μεγάλος απών από την πολιτική ζωή της πατρίδας μας, ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος, ήταν από τους πρώτους που είδαν την απαξίωση να έρχεται και μίλησαν γι' αυτήν και τη θεραπεία της» υπενθυμίζει σε άρθρο του στα «Νέα» (15 Μαΐου) ο κ. Σιούφας. Παραθέτω μερικές καίριες επισημάνσεις και υποδείξεις του δασκάλου μου στη δημοσιογραφία:
«Είναι ανάγκη να θέσουμε αμέσως τέρμα στην εποχή της ήσσονος προσπάθειας. Ο έντιμος ανταγωνισμός είναι η ενθάρρυνση των νέων μας για την καθημερινή πάλη. Η αντικατάστασή του με την ευνοιοκρατία, με τον νεποτισμό, με τον κομματικό πατριωτισμό οδηγεί στην απογοήτευση, στην εγκατάλειψη της προσπάθειας, στον αναχωρητισμό ή στη διάθεση εκδίκησης της κοινωνίας.
Ο βουλευτής πρέπει να έχει κατά κανόνα ελευθερία γνώμης και ψήφου κατά συνείδησιν, η αξιοκρατία να είναι το κύριο κριτήριο των αποφάσεών του και να αποτελεί ιδιώνυμον αδίκημα η παρέμβαση υπέρ της κομματικής πελατείας. Χρειαζόμαστε ένα κράτος που θα βοηθά τους πολίτες να δημιουργούν και όχι ένα κράτος που θα αντικαθιστά τους πολίτες».
Μάταιες προ 30ετίας συστάσεις ανάμεσα σε άλλες σπάνιες προειδοποιητικές φωνές. Η κρατικοδίαιτη χώρα μας, αποδεχόμενη ανοήτως την ενοχοποίηση των επιχειρήσεων και του κέρδους, με τη βαριά ευθύνη των περισσότερων πολιτικών μας, οδηγήθηκε στην οικονομική κατάρρευση. Και η Αριστερά, που ενθουσιωδώς συνέβαλε στη διάλυση της οικονομίας και στην εξαθλίωση και εξαχρείωση της κοινωνίας, υπόσχεται σήμερα δίκαιη ανάπτυξη.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Η Ευρώπη που πληγώνουμε...: Του Σήφη Πολυμίλη
Τα προειδοποιητικά σήματα τα βλέπαμε από καιρό. Το οριζόντιο ρήγμα του διχασμού, του λαϊκισμού, της απαξίωσης του ευρωπαϊκού οράματος, διαπερνούσε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. Η Ευρώπη, το προπύργιο των δημοκρατικών θεσμών, του κοινωνικού κράτους, του σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων, έχανε όχι μόνο τη λάμψη της, αλλά και την κοινωνική και δημοκρατική νομιμοποίησή της. Ηρθε τώρα και το Brexit για να φέρει στην επιφάνεια και τα διχαστικά φαντάσματα του παρελθόντος.
Μια χώρα βαθιά διχασμένη, η ίδια που από τη μια εκλέγει έναν πακιστανικής καταγωγής δήμαρχο στο Λονδίνο και από την άλλη αναδεικνύει ως εσωτερικό εχθρό τους μετανάστες! Μια χώρα που η γενιά του περιβόητου μεταπολεμικού μπουμ, που απόλαυσε τέσσερις δεκαετίες συνεχούς ανάπτυξης και προόδου, ψηφίζει συντριπτικά κατά της Ευρώπης, την ώρα που η νέα γενιά που δέχεται περισσότερο ίσως τις συνέπειες της κρίσης τάσσεται εξίσου συντριπτικά υπέρ της παραμονής...
Η Ευρώπη έχει προφανώς πολλά προβλήματα, με κυριότερο ίσως την ανεπάρκεια της ηγεσίας της. Δεν παύει όμως παρά την κρίση να παραμένει μια όαση δημοκρατίας και σχετικής ευημερίας σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Κι όμως, η ανασφάλεια κυριαρχεί, τα παραδοσιακά κόμματα καταποντίζονται και οι δυνάμεις του λαϊκισμού κυριαρχούν όλο και περισσότερο. Ακόμη και σε χώρες όπως η Βρετανία, που η κρίση έχει πλήξει λιγότερο και η ανεργία είναι στα χαμηλότερά της ποσοστά.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η παγκοσμιοποίηση υπονομεύει κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές και πολιτικές σταθερές. Οι ασθματικοί ρυθμοί ανάπτυξης, οι χαμηλές προσδοκίες για το μέλλον οδηγούν τα χαμηλότερα κοινωνικά, κυρίως, στρώματα στην αγκαλιά των εθνικιστικών και λαϊκίστικων ψευδαισθήσεων. Επιδεινώνουν μια υπαρκτή από καιρό κρίση αντιπροσώπευσης και αναδεικνύουν ετερόκλητες συμμαχίες των άκρων που οδηγούν σε απρόβλεπτες πολιτικές αναταράξεις.
Η νοσταλγία για το παρελθόν και η εναπόθεση ελπίδων σε αδίστακτους πολιτικούς τσαρλατάνους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα χειρότερες μέρες. Καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης. Ο μόνος δρόμος, όσο στενάχωρος κι αν είναι, παραμένει η ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ενοποίησης με περισσότερη δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Η αρχή του τέλους της γερμανικής Ευρώπης:
Του Γεωργίου Π. Μαλούχου
Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος δεν είναι τίποτε άλλο από την αρχή του τέλους της γερμανικής Ευρώπης. Και κάθε άλλο παρά για παράδοξο πρόκειται. Ηταν ζήτημα χρόνου και συγκυρίας το πώς, από πού και πότε η αντίστροφη μέτρηση θα ξεκινούσε.
Τα τελευταία χρόνια το Βερολίνο διέπραξε το πάγιο στρατηγικό λάθος που κάνει η Γερμανία: υπερτίμησε τον εαυτό της και υποτίμησε όλους τους άλλους. Θέλησε, αμέσως μόλις ένιωσε ισχυρή, να εγκαθιδρύσει μια de facto οικονομική και πολιτική ηγεμονία πνίγοντας οτιδήποτε αντιβαίνει προς τις δικές της θέσεις και εθνικές επιδιώξεις και που απλώς de jure φέρει τη «σφραγίδα» της ΕΕ. Δηλαδή έχτισε ένα μεγάλο ψέμα.
Τώρα θα βρεθεί μπροστά σε μέγα δίλημμα: ή θα πρέπει να υποχωρήσει από τις ηγεμονικές της τάσεις, πράγμα απίθανο, ή θα πρέπει να τις εκδηλώσει ανοιχτά και να οργανώσει την επόμενη ημέρα στη βάση αυτού που πραγματικά επιθυμεί, με όποιους θέλουν να ακολουθήσουν.
Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, η τροχιά συρρίκνωσης είναι πλέον δεδομένη. Ειδικά δε καθώς το Brexit θα πυροδοτήσει και άλλες φυγόκεντρες τάσεις που μπορεί να μην εκφράζονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αλλά φουντώνουν στους ευρωπαϊκούς λαούς...
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Από πού πάνε για τη Σιγκαπούρη; Του Νότη Παπαδόπουλου
Η κυβέρνηση Τσίπρα κέρδισε την εξουσία με την υπόσχεση ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή - που μόνο από τον ΦΠΑ ξεπερνάει ετησίως τα 7 δισ. ευρώ - και θα χτυπήσει το λαθρεμπόριο καπνού και καυσίμων που φτάνει τουλάχιστον το 1,5 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Η πρώτη μάλιστα εξαγγελία του κ. Αλεξιάδη ήταν η σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το υπουργείο Οικονομικών ώστε να μην υπάρχει κλοπή του ΦΠΑ από τις επιχειρήσεις, όπως έκανε η Πορτογαλία με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.
Δέκα μήνες μετά, το μέτρο δεν έχει εφαρμοστεί ενώ αντιθέτως μειώθηκαν δραστικά τα πρόστιμα για τις επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν.
Συγχρόνως, αντί η κυβέρνηση να ενδιαφερθεί για την πάταξη της φοροδιαφυγής προτίμησε την ευκολία της αύξησης του ΦΠΑ στο 24% και την κατάργηση της έκπτωσης φόρου στα νησιά, φέρνοντας το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις αποφεύγουν να κόβουν αποδείξεις.
Το ίδιο σκηνικό και στο λαθρεμπόριο. Αντί να το περιορίσει, προτίμησε να αυξήσει τον φόρο στα καύσιμα και στα τσιγάρα, μεταφέροντας ουσιαστικά την πίεση από τους φοροφυγάδες στους... καταναλωτές.
Η αύξηση των φόρων συχνά έχει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Γι' αυτό η εκπρόσωπος του ΔΝΤ κυρία Βελκουλέσκου προειδοποίησε ότι το πρόγραμμα που ακολουθεί η κυβέρνηση «δεν βγαίνει»: η υπερβολική φορολογία ενθαρρύνει τη φοροδιαφυγή και αποτελεί εμπόδιο για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Την ίδια στιγμή, αντί το υπουργείο Οικονομικών να δώσει κίνητρα για τον επαναπατρισμό καταθέσεων εξαγγέλλοντας αμνηστία για το «πόθεν έσχες» και επιβάλλοντας ένα λογικό φορολογικό πρόστιμο (π.χ., 10%) , για λαϊκιστικούς λόγους κραδαίνει τις λίστες και τα CD υποσχόμενη παραδειγματική τιμωρία για τους παραβάτες.
Αποτέλεσμα αυτής της εμπνευσμένης στρατηγικής είναι η φοροδιαφυγή να αποτελεί εθνική μάστιγα (γι' αυτό τώρα ο κ. Αλεξιάδης αποφάσισε πλέον να κλείνει για έναν μήνα κάθε επιχείρηση που συλλαμβάνεται να φοροδιαφεύγει), το λαθρεμπόριο να ανθεί ανενόχλητο, ενώ τα λεφτά του εξωτερικού παραμένουν κρυμμένα σε λογαριασμούς της Σιγκαπούρης και των νησιών Κέιμαν. Και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο έχουν ξεπεράσει τα 85 δισ. ευρώ.
Εύγε!
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Ενωμένοι μπροστά στο χάος του Brexit:Του Ζώη Τσώλη
Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος δεν είναι τίποτε άλλο από την αρχή του τέλους της γερμανικής Ευρώπης. Και κάθε άλλο παρά για παράδοξο πρόκειται. Ηταν ζήτημα χρόνου και συγκυρίας το πώς, από πού και πότε η αντίστροφη μέτρηση θα ξεκινούσε.
Τα τελευταία χρόνια το Βερολίνο διέπραξε το πάγιο στρατηγικό λάθος που κάνει η Γερμανία: υπερτίμησε τον εαυτό της και υποτίμησε όλους τους άλλους. Θέλησε, αμέσως μόλις ένιωσε ισχυρή, να εγκαθιδρύσει μια de facto οικονομική και πολιτική ηγεμονία πνίγοντας οτιδήποτε αντιβαίνει προς τις δικές της θέσεις και εθνικές επιδιώξεις και που απλώς de jure φέρει τη «σφραγίδα» της ΕΕ. Δηλαδή έχτισε ένα μεγάλο ψέμα.
Τώρα θα βρεθεί μπροστά σε μέγα δίλημμα: ή θα πρέπει να υποχωρήσει από τις ηγεμονικές της τάσεις, πράγμα απίθανο, ή θα πρέπει να τις εκδηλώσει ανοιχτά και να οργανώσει την επόμενη ημέρα στη βάση αυτού που πραγματικά επιθυμεί, με όποιους θέλουν να ακολουθήσουν.
Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, η τροχιά συρρίκνωσης είναι πλέον δεδομένη. Ειδικά δε καθώς το Brexit θα πυροδοτήσει και άλλες φυγόκεντρες τάσεις που μπορεί να μην εκφράζονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αλλά φουντώνουν στους ευρωπαϊκούς λαούς...
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Από πού πάνε για τη Σιγκαπούρη; Του Νότη Παπαδόπουλου
Η κυβέρνηση Τσίπρα κέρδισε την εξουσία με την υπόσχεση ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή - που μόνο από τον ΦΠΑ ξεπερνάει ετησίως τα 7 δισ. ευρώ - και θα χτυπήσει το λαθρεμπόριο καπνού και καυσίμων που φτάνει τουλάχιστον το 1,5 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Η πρώτη μάλιστα εξαγγελία του κ. Αλεξιάδη ήταν η σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το υπουργείο Οικονομικών ώστε να μην υπάρχει κλοπή του ΦΠΑ από τις επιχειρήσεις, όπως έκανε η Πορτογαλία με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.
Δέκα μήνες μετά, το μέτρο δεν έχει εφαρμοστεί ενώ αντιθέτως μειώθηκαν δραστικά τα πρόστιμα για τις επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν.
Συγχρόνως, αντί η κυβέρνηση να ενδιαφερθεί για την πάταξη της φοροδιαφυγής προτίμησε την ευκολία της αύξησης του ΦΠΑ στο 24% και την κατάργηση της έκπτωσης φόρου στα νησιά, φέρνοντας το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις αποφεύγουν να κόβουν αποδείξεις.
Το ίδιο σκηνικό και στο λαθρεμπόριο. Αντί να το περιορίσει, προτίμησε να αυξήσει τον φόρο στα καύσιμα και στα τσιγάρα, μεταφέροντας ουσιαστικά την πίεση από τους φοροφυγάδες στους... καταναλωτές.
Η αύξηση των φόρων συχνά έχει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Γι' αυτό η εκπρόσωπος του ΔΝΤ κυρία Βελκουλέσκου προειδοποίησε ότι το πρόγραμμα που ακολουθεί η κυβέρνηση «δεν βγαίνει»: η υπερβολική φορολογία ενθαρρύνει τη φοροδιαφυγή και αποτελεί εμπόδιο για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Την ίδια στιγμή, αντί το υπουργείο Οικονομικών να δώσει κίνητρα για τον επαναπατρισμό καταθέσεων εξαγγέλλοντας αμνηστία για το «πόθεν έσχες» και επιβάλλοντας ένα λογικό φορολογικό πρόστιμο (π.χ., 10%) , για λαϊκιστικούς λόγους κραδαίνει τις λίστες και τα CD υποσχόμενη παραδειγματική τιμωρία για τους παραβάτες.
Αποτέλεσμα αυτής της εμπνευσμένης στρατηγικής είναι η φοροδιαφυγή να αποτελεί εθνική μάστιγα (γι' αυτό τώρα ο κ. Αλεξιάδης αποφάσισε πλέον να κλείνει για έναν μήνα κάθε επιχείρηση που συλλαμβάνεται να φοροδιαφεύγει), το λαθρεμπόριο να ανθεί ανενόχλητο, ενώ τα λεφτά του εξωτερικού παραμένουν κρυμμένα σε λογαριασμούς της Σιγκαπούρης και των νησιών Κέιμαν. Και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο έχουν ξεπεράσει τα 85 δισ. ευρώ.
Εύγε!
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Ενωμένοι μπροστά στο χάος του Brexit:Του Ζώη Τσώλη
Το μήνυμα έστειλαν πρώτοι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε την περασμένη Κυριακή. Σε άρθρο τους στο «Βήμα», παρότι για λόγους δημοκρατικής ευαισθησίας απέφυγαν να κάνουν ευθεία παρέμβαση για τις εξελίξεις που διέβλεπαν στη Βρετανία, τόνιζαν:
«Τώρα πρέπει να ανεβάσουμε ταχύτητα. Το κόστος της "μη Ευρώπης" είναι τεράστιο. Μια πλήρως ολοκληρωμένη ενιαία αγορά θα μπορούσε να προσθέσει πάνω από 1 τρισ. ευρώ στην οικονομία μας. Αυτό μεταφράζεται σε εκατομμύρια θέσεις εργασίας και αποτελεί στόχο τον οποίο αξίζει να προσπαθήσουμε να πετύχουμε, όταν ένας στους πέντε νέους Ευρωπαίους είναι ακόμη άνεργος».
Οπως έδειξαν όμως οι βρετανικές κάλπες, οι φωνές της λογικής άργησαν. Και δεν ακούστηκαν όταν τα μηνύματα είχαν σταλεί προ πολλού όχι μόνο στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, αλλά, κυρίως, και της προσφυγικής που τον τελευταίο χρόνο φούντωσε τους εθνικισμούς και δίχασε την Ευρώπη.
Την Τετάρτη ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο Στρασβούργο, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, έστειλε το δικό του μήνυμα:
«Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση, να δράσουμε συλλογικά, χωρίς εμμονικούς ηγεμονισμούς και ιδεοληψίες».
Για να συμπληρώσει χθες, μέσα στο χάος που έφερε το αποτέλεσμα των βρετανών ψηφοφόρων: «Χρειαζόμαστε ένα νέο ξεκίνημα, ένα νέο όραμα, όχι για λιγότερη αλλά για μια καλύτερη Ευρώπη».
Το ευτύχημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι πλέον μετά την περιπέτεια του ελληνικού δημοψηφίσματος το 2015 η βούληση για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας δείχνει να είναι ίσως περισσότερο ισχυρή από ποτέ.
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος υπέρ του Brexit από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευση Κυριάκο Μητσοτάκη αποτελούν ακόμη ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και αυτό είναι μεγάλο κέρδος: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλει μια ειλικρινή και γενναία αυτοκριτική» είπε ο κ. Μητσοτάκης. «Χρειάζεται ένα νέο σχέδιο που να εμπνεύσει τους λαούς. Μια μεγάλη συμφωνία αλήθειας ανάμεσα στην Ενωση, τα κράτη και τους λαούς, ξεπερνώντας ιδεολογικούς δογματισμούς. Με συγκεκριμένες και άμεσες παρεμβάσεις που να βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών, ιδιαίτερα όσων έχουν πληγεί από την κρίση».
Ποιοι άραγε δεν συμφωνούν...
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"-26/06/16
Ανάπτυξη δεν γίνεται χωρίς επιχειρήσεις: Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Το τελευταίο διάστημα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε τρεις ομιλίες στις οποίες περιέγραψε το σχέδιό του για την έξοδο της οικονομίας από την ύφεση και την επιστροφή της σε αναπτυξιακούς ρυθμούς: μία στο Μέγαρο Μουσικής κατά τη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, δεύτερη στο Μουσείο της Ακρόπολης όπου ανέπτυξε τις θέσεις του για τη «Δίκαιη Ανάπτυξη» και τρίτη στο «Grand Resort Λαγονήσι» στο πλαίσιο του συνεδρίου του Economist. Και στις τρεις ομιλίες του οι συνολικές αναφορές του στην επιχειρηματικότητα και στο επιχειρείν μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Αντ' αυτού αναφέρθηκε εκτενώς στον νέο αναπτυξιακό νόμο, στα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία εκτός τραπεζικού συστήματος (ευρωπαϊκά προγράμματα, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κ.λπ.), σε συνεργατικά σχήματα και στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο εφέτος είπε ότι αυξήθηκε σε 250 εκατ. ευρώ(!) και το 2018 θα φθάσει στο 1 δισ. ευρώ. Πρόκειται για αστείο νούμερο, αφού η ελληνική οικονομία για να επανέλθει στα προ της κρίσης επίπεδα χρειάζεται επενδύσεις της τάξεως των 100 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια.
Είναι προφανές ότι για να κινητοποιηθούν τέτοιου ύψους πόροι δεν επαρκούν τα κοινοτικά κονδύλια, ο αναπτυξιακός νόμος ή το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Απαιτούνται ιδιωτικά κεφάλαια. Και για να προσελκύσει η χώρα τέτοιου είδους κεφάλαια από το εσωτερικό ή το εξωτερικό θα πρέπει η κυβέρνηση να εξασφαλίσει ένα περιβάλλον φιλικό για την επιχειρηματικότητα.
Ενα τέτοιο περιβάλλον εκτός από ένα σταθερό φορολογικό σύστημα και ένα αποτελεσματικό κράτος χωρίς γραφειοκρατία και άλλα εμπόδια, απαιτεί πάνω απ' όλα την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τη χώρα. Ιδιαίτερα σήμερα, λόγω της αυξημένης αβεβαιότητας που προκαλεί διεθνώς το Brexit, οι επενδυτές είναι πιο επιφυλακτικοί όσον αφορά το μέλλον και οι αποφάσεις τους για κάθε είδους επένδυση λαμβάνονται και θα λαμβάνονται όλο και πιο δύσκολα.
Η κατάσταση μάλιστα δυσκολεύει ακόμη περισσότερο εξαιτίας των capital controls. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας με τις τράπεζες να υπολειτουργούν. Τα capital controls μπήκαν για να μη φεύγουν λεφτά από το τραπεζικό σύστημα. Και θα αρθούν μόνο όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και διασφαλιστεί ότι θα σταματήσει η εκροή καταθέσεων. Κανείς δεν πρόκειται να πάρει λεφτά από τα στρώματα, τα χρηματοκιβώτια, τις θυρίδες και να τα καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό αν δεν αισθανθεί ότι υπάρχει σταθερότητα και έχει απομακρυνθεί οριστικά το ενδεχόμενο Grexit.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει ταχεία υλοποίηση των συμφωνηθέντων, ώστε η κυβέρνηση και η χώρα να ανακτήσουν τη χαμένη αξιοπιστία τους και να σταματήσει η αμφισβήτηση από το εξωτερικό. Και τα ανοιχτά θέματα που πρέπει να «τρέξουν» άμεσα είναι πολλά, όπως η ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας, η λειτουργία του νέου Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, κ.τ.λ.
Η ταχεία υλοποίηση των συμφωνηθέντων έτσι ώστε η κυβέρνηση να εκπέμψει προς τους πολίτες και τους εταίρους το σήμα της αποτελεσματικότητας και της αποφασιστικότητας είναι το Α και το Ω για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, την άρση των capital controls και την ανάκαμψη της οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου