Aπό τη "Εφ.Συν"
"Εφ.Συν"- 27/06/16
Πέντε σημεία για μια εκλογή χωρίς κατάληξη:
Του Αλβάρο Θαμαρένιο*
1. Η επανάληψη των εκλογών εξυπηρέτησε μόνον ένα σκοπό. Οχι ότι είχαμε κανένα επαναστατικό αποτέλεσμα, αλλά κάποιες μικρές αλλαγές ξεκαθάρισαν το τοπίο για τις πιθανές συμμαχίες.
Ενας λαός που έχει συνηθίσει να βλέπει δύο κόμματα να καταλαμβάνουν συστηματικά την εξουσία, χωρίς την ανάγκη διαπραγματεύσεων μεταξύ τους, δεν μπορεί μέσα σε μια νύχτα να περάσει σε ένα πολυκομματικό σύστημα.
Πολλοί πολίτες κατηγορούν αυτούς τους μήνες τις κομματικές ηγεσίες για την ανικανότητά τους να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά στην πραγματικότητα και το ίδιο το εκλογικό σώμα δεν ήταν έτοιμο για κάτι τέτοιο.
1. Η επανάληψη των εκλογών εξυπηρέτησε μόνον ένα σκοπό. Οχι ότι είχαμε κανένα επαναστατικό αποτέλεσμα, αλλά κάποιες μικρές αλλαγές ξεκαθάρισαν το τοπίο για τις πιθανές συμμαχίες.
Ενας λαός που έχει συνηθίσει να βλέπει δύο κόμματα να καταλαμβάνουν συστηματικά την εξουσία, χωρίς την ανάγκη διαπραγματεύσεων μεταξύ τους, δεν μπορεί μέσα σε μια νύχτα να περάσει σε ένα πολυκομματικό σύστημα.
Πολλοί πολίτες κατηγορούν αυτούς τους μήνες τις κομματικές ηγεσίες για την ανικανότητά τους να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά στην πραγματικότητα και το ίδιο το εκλογικό σώμα δεν ήταν έτοιμο για κάτι τέτοιο.
Μετά από το χθεσινό αποτέλεσμα, θα είναι ευκολότερο και για τους μεν και για τους δε να «καταπιούν» την αναγκαιότητα των αμοιβαίων υποχωρήσεων για τον σχηματισμό συμμαχιών.
2. Το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε τις εκλογές, ανεβάζοντας σημαντικά τα ποσοστά του σε σχέση με τις εκλογές του Δεκεμβρίου. Ο Μαριάνο Ραχόι, με τη στρατηγική του να αφήσει τον χρόνο να δουλέψει υπέρ του χωρίς να μιλά πολύ, είναι ο νικητής. Αλλά είναι μια απατηλή πρωτιά. Κι αυτό γιατί μέσα σε τέσσερα χρόνια το κόμμα του έχασε 50 έδρες, κι όμως ο Ραχόι όχι μόνο δεν ανέλαβε την ευθύνη γι’ αυτό, αλλά και υπονόμευσε με την αρνητική στάση του τον θεσμικό του ρόλο, εμποδίζοντας το κοινοβουλευτικό σύστημα να λειτουργήσει όπως προβλέπεται.
Ετσι ο Ραχόι διατηρεί το ηγετικό προφίλ του απέναντι στους «δικούς του», αλλά παραμένει απορριπτέος από όλους τους άλλους - και άρα παραμένει ένα πρόβλημα για όλους στο τραπέζι του «παζαριού».
3. Με δεδομένες τις ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Ισπανίας σε αρκετά κεφάλαια της πρόσφατης ιστορίας μας, πολλοί Ελληνες ρωτούν εμάς τους Ισπανούς αν το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα ακολουθήσει τη μοίρα του ΠΑΣΟΚ. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει για την ώρα.
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις γι’ αυτό, αλλά ένας από τους σημαντικότερους λόγους είναι η σημασία που έχουν οι τοπικές και αυτόνομες κυβερνήσεις στην Ισπανία.
Εκτός από το ότι διατήρησε μεγάλο μέρος της κομματικής του δύναμης στις διάφορες περιοχές της χώρας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι και ο μεγαλύτερος ωφελημένος από την πολιτική των συνεργασιών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για τις εκλογές του 2015.
Και είναι γνωστό ότι είναι πολύ ευκολότερο να διατηρήσεις την πολιτική δύναμη που ήδη κατέχεις, από το να ξεκινήσεις να την κατακτήσεις εκ του μηδενός.
4. Ο συνασπισμός Ενωμένης Αριστεράς και Ποδέμος, Unidos-Podemos, αντιμετωπίζει δυο σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι, χωρίς να είμαστε σε θέση να ρίξουμε την ευθύνη στη μία ή την άλλη πλευρά, είναι ξεκάθαρο από την τελική σούμα ότι οι ψηφοφόροι είτε του ενός είτε του άλλου κόμματος δεν ακολούθησαν τα κελεύσματα των ηγεσιών τους.
Είναι νωρίς για να ξέρουμε αν ήταν ο κόσμος της Izquierda Unida που δεν αποδέχτηκε τη συμφωνία, ή αν ανεξαρτήτως της συνεργασίας αυτής εκδηλώθηκε στις κάλπες η δυσαρέσκεια πολλών ψηφοφόρων των Podemos.
Η κρίση στην Ενωμένη Αριστερά θα είναι αδύνατο πλέον να «κρυφτεί» και ίσως μεταδοθεί και στους συνεργαζόμενους Podemos.
Μία άλλη πιθανή συνέπεια των εκλογών είναι ότι φάνηκαν καθαρά τα όρια του Πάμπλο Ιγκλέσιας όσον αφορά την προσπάθειά του για μετατροπή των Podemos σε μεγάλη δύναμη της ισπανικής Αριστεράς.
Με δεδομένη την κακή προσωπική σχέση του με τον ηγέτη των Σοσιαλιστών Πέδρο Σάντσεθ, είναι πολύ πιθανό ο Ιγκλέσιας να «πληρώσει» την αποτυχία σχηματισμού μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης συνασπισμού.
5. Οι «Ciudadanos» είναι οι ξεκάθαρα χαμένοι των εκλογών, πρωτίστως γιατί ο ηγέτης τους δεν κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους για τον θεσμικό του ρόλο σαν «hombre de Estado», σαν πολιτικός άνδρας-στυλοβάτης της ισπανικής ενότητας.
Μπορεί κανείς να τον δει και σαν αιχμάλωτο των ίδιων του των λέξεων, αφού ακριβώς η ανάγκη του αυτή να εμφανιστεί σαν «κρατικός παράγων» θα έπρεπε να τον αναγκάσει να σταματήσει να υποστηρίζει τον Μαριάνο Ραχόι.
Αλλά μπορεί να βρεθεί παγιδευμένος στα ίδια του τα λόγια και ακριβώς επειδή εμφανίστηκε ως «πολιτικός άνδρας» να αναγκαστεί στο τέλος να στηρίξει τον Μαριάνο Ραχόι.
Με δεδομένες τις συνθήκες σε όλη την Ευρώπη, θα του είναι πολύ δύσκολο να πει όχι στο PP.
*Δημοσιογράφος στην Cadena SER, το μεγαλύτερο ιδιωτικό ραδιόφωνο στην Ισπανία.
(Μετάφραση από τα ισπανικά: Γ. Τσιάρας)
2. Το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε τις εκλογές, ανεβάζοντας σημαντικά τα ποσοστά του σε σχέση με τις εκλογές του Δεκεμβρίου. Ο Μαριάνο Ραχόι, με τη στρατηγική του να αφήσει τον χρόνο να δουλέψει υπέρ του χωρίς να μιλά πολύ, είναι ο νικητής. Αλλά είναι μια απατηλή πρωτιά. Κι αυτό γιατί μέσα σε τέσσερα χρόνια το κόμμα του έχασε 50 έδρες, κι όμως ο Ραχόι όχι μόνο δεν ανέλαβε την ευθύνη γι’ αυτό, αλλά και υπονόμευσε με την αρνητική στάση του τον θεσμικό του ρόλο, εμποδίζοντας το κοινοβουλευτικό σύστημα να λειτουργήσει όπως προβλέπεται.
Ετσι ο Ραχόι διατηρεί το ηγετικό προφίλ του απέναντι στους «δικούς του», αλλά παραμένει απορριπτέος από όλους τους άλλους - και άρα παραμένει ένα πρόβλημα για όλους στο τραπέζι του «παζαριού».
3. Με δεδομένες τις ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Ισπανίας σε αρκετά κεφάλαια της πρόσφατης ιστορίας μας, πολλοί Ελληνες ρωτούν εμάς τους Ισπανούς αν το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα ακολουθήσει τη μοίρα του ΠΑΣΟΚ. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει για την ώρα.
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις γι’ αυτό, αλλά ένας από τους σημαντικότερους λόγους είναι η σημασία που έχουν οι τοπικές και αυτόνομες κυβερνήσεις στην Ισπανία.
Εκτός από το ότι διατήρησε μεγάλο μέρος της κομματικής του δύναμης στις διάφορες περιοχές της χώρας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι και ο μεγαλύτερος ωφελημένος από την πολιτική των συνεργασιών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για τις εκλογές του 2015.
Και είναι γνωστό ότι είναι πολύ ευκολότερο να διατηρήσεις την πολιτική δύναμη που ήδη κατέχεις, από το να ξεκινήσεις να την κατακτήσεις εκ του μηδενός.
4. Ο συνασπισμός Ενωμένης Αριστεράς και Ποδέμος, Unidos-Podemos, αντιμετωπίζει δυο σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι, χωρίς να είμαστε σε θέση να ρίξουμε την ευθύνη στη μία ή την άλλη πλευρά, είναι ξεκάθαρο από την τελική σούμα ότι οι ψηφοφόροι είτε του ενός είτε του άλλου κόμματος δεν ακολούθησαν τα κελεύσματα των ηγεσιών τους.
Είναι νωρίς για να ξέρουμε αν ήταν ο κόσμος της Izquierda Unida που δεν αποδέχτηκε τη συμφωνία, ή αν ανεξαρτήτως της συνεργασίας αυτής εκδηλώθηκε στις κάλπες η δυσαρέσκεια πολλών ψηφοφόρων των Podemos.
Η κρίση στην Ενωμένη Αριστερά θα είναι αδύνατο πλέον να «κρυφτεί» και ίσως μεταδοθεί και στους συνεργαζόμενους Podemos.
Μία άλλη πιθανή συνέπεια των εκλογών είναι ότι φάνηκαν καθαρά τα όρια του Πάμπλο Ιγκλέσιας όσον αφορά την προσπάθειά του για μετατροπή των Podemos σε μεγάλη δύναμη της ισπανικής Αριστεράς.
Με δεδομένη την κακή προσωπική σχέση του με τον ηγέτη των Σοσιαλιστών Πέδρο Σάντσεθ, είναι πολύ πιθανό ο Ιγκλέσιας να «πληρώσει» την αποτυχία σχηματισμού μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης συνασπισμού.
5. Οι «Ciudadanos» είναι οι ξεκάθαρα χαμένοι των εκλογών, πρωτίστως γιατί ο ηγέτης τους δεν κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους για τον θεσμικό του ρόλο σαν «hombre de Estado», σαν πολιτικός άνδρας-στυλοβάτης της ισπανικής ενότητας.
Μπορεί κανείς να τον δει και σαν αιχμάλωτο των ίδιων του των λέξεων, αφού ακριβώς η ανάγκη του αυτή να εμφανιστεί σαν «κρατικός παράγων» θα έπρεπε να τον αναγκάσει να σταματήσει να υποστηρίζει τον Μαριάνο Ραχόι.
Αλλά μπορεί να βρεθεί παγιδευμένος στα ίδια του τα λόγια και ακριβώς επειδή εμφανίστηκε ως «πολιτικός άνδρας» να αναγκαστεί στο τέλος να στηρίξει τον Μαριάνο Ραχόι.
Με δεδομένες τις συνθήκες σε όλη την Ευρώπη, θα του είναι πολύ δύσκολο να πει όχι στο PP.
*Δημοσιογράφος στην Cadena SER, το μεγαλύτερο ιδιωτικό ραδιόφωνο στην Ισπανία.
(Μετάφραση από τα ισπανικά: Γ. Τσιάρας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου