Ευθύς μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυβέρνηση οφείλει να ασχοληθεί απερίσπαστη με το έργο της. Στο τέλος της τετραετίας, από αυτό θα κριθεί συνολικά. Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι η αποδραματοποίηση της κατάστασης. Ως χώρα έχουμε πληρώσει ακριβά τις στιγμές ενός συλλογικού θυμού. Οταν το πλήθος ξεπερνάει τις ηγεσίες, δεν ευθύνεται το πλήθος, αλλά οι ηγεσίες για την ανεπάρκειά τους.

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 27/02/25

Μερικά αυτονόητα για την 28η Φεβρουαρίου

Του Σακη ΜΟΥΜΤΖΗ


1. Οποιος θέλει πηγαίνει στις συγκεντρώσεις, όποιος δεν θέλει κάθεται στο σπίτι του. Θα μετρηθούν μόνον αυτοί που θα πάνε.

2. Είναι προφανές πως στην πλειονότητά τους όσοι θα παρευρεθούν –δεν γνωρίζω σε τι ποσοστό– διάκεινται αρνητικά προς την κυβέρνηση και όχι μόνον για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ανήκουν στον χώρο της αντιπολίτευσης και οι συγκεντρώσεις έχουν ήδη προσλάβει τον χαρακτήρα της κοινωνικής διαμαρτυρίας.

3. Ποιοι θα συμμετάσχουν; Το φάσμα ξεκινάει από τους πολύ ακραίους δεξιούς και καταλήγει στις αναρχικές συλλογικότητες. Αυτό δεν είναι εκτίμηση ή εικασία, είναι καταγραφή της πραγματικότητας με βάση τις επίσημες δηλώσεις συμμετοχής. Εννοείται πως θα υπάρχουν και οι καλοπροαίρετοι πολίτες που θα θελήσουν να σταθούν δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων.

4. Οι διοργανωτές των συγκεντρώσεων σε όλη την Ελλάδα επιθυμούν να μην πολιτικοποιηθούν οι εκδηλώσεις. Οι εκδηλώσεις έχουν εκ των πραγμάτων πολιτικοποιηθεί. Σε αυτό συνέβαλαν σύσσωμη η αντιπολίτευση και κυβερνητικά στελέχη.

5. Κινδυνεύει να πέσει η κυβέρνηση; Εδώ απαντώ με ένα ξερό «όχι».

6. Προς τι τότε ο διαφαινόμενος πανικός στελεχών της; Αυτόν τον πανικό δεν τον κατάλαβα, καθώς οι δημόσιες συγκεντρώσεις –με δεδομένο τον ειρηνικό χαρακτήρα τους– αποτελούν ένα κομμάτι του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

7. Τι θα ξημερώσει την επόμενη ημέρα; Αν όλα κυλήσουν κατ’ ευχήν, η επόμενη ημέρα θα είναι η 1η Μαρτίου 2025 και τίποτα παραπάνω.

8. Μπορεί η μαζικότητα των συγκεντρώσεων να ωθήσει τον πρωθυπουργό σε πρόωρες εκλογές; Η δύναμη της κυβέρνησης αντλείται θεσμικά από τη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας της. Εφ’ όσον παραμένει αρραγής, ραντεβού στις κάλπες το 2027.

9. Υπάρχουν «περίεργοι» δάκτυλοι πίσω από τις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου; Οσοι τους επικαλούνται φέρουν και το βάρος της αποδείξεως. Γενικώς στην τραγωδία των Τεμπών το ποιος αποδεικνύει τι, έχει διαστρεβλωθεί εντελώς. Εχουν αντιστραφεί οι όροι και οι κανόνες της λογικής.

10. «Μήπως απλουστεύεις την κατάσταση; Μήπως τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά;» θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης. Δεν νομίζω. Η ψυχραιμία δεν συνιστά επιδερμική προσέγγιση. Και επί του προκειμένου, αυτό που χαρακτηρίζει όλους τους εμπλεκομένους είναι η έλλειψή της. Δεν υπάρχει καθαρό μυαλό. Σε άλλους δικαιολογημένα, σε άλλους αδικαιολόγητα.

11. Τούτων δοθέντων, ευθύς μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυβέρνηση οφείλει να ασχοληθεί απερίσπαστη με το έργο της. Στο τέλος της τετραετίας, από αυτό θα κριθεί συνολικά.

12. Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι η αποδραματοποίηση της κατάστασης. Ως χώρα έχουμε πληρώσει ακριβά τις στιγμές ενός συλλογικού θυμού. Οταν το πλήθος ξεπερνάει τις ηγεσίες, δεν ευθύνεται το πλήθος, αλλά οι ηγεσίες για την ανεπάρκειά τους.

13. Πριν από δύο χρόνια, ουδείς φανταζόταν πως μια πολύνεκρη τραγωδία θα αναδείκνυε τόσες παθογένειες. Παθογένειες του πολιτικού συστήματος, αλλά και της κοινωνίας. Στο ερώτημα αν από όλη αυτή την κατάσταση υπάρχει περίπτωση όλοι να βγούμε καλύτεροι, η απάντησή μου είναι «όχι».

Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα ακούγεται συχνά η έκφραση «bon viveur» για κάποιον που είναι καλοζωισμένος, καλοπερασάκιας, καλοφαγάς κ.λπ. Ομως η έκφραση αυτή αποτελεί, νομίζω, προϊόν και σύνθεση νεοελληνικής (και όχι μόνον) έμπνευσης. Η μητρική γαλλική της αντίστοιχη είναι η έκφραση «bon vivant». Η λέξη «viveur» (χωρίς όμως το επίθετο bon ως αναπόσπαστο παρακολούθημά της) υπάρχει στα γαλλικά, αλλά σημαίνει κάποιον που διάγει άτακτο /άσωτο - ακόλαστο βίο (έχει δηλαδή και σεξουαλικές προεκτάσεις, που δεν ενδιαφέρουν, πιστεύω, π.χ. την εφορία). Σε λεξικά της νεοελληνικής η έκφραση έχει ήδη λεξικογραφηθεί ως «μπον - βιβέρ», και ειδικά στο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, στο παραπάνω λήμμα αναγράφεται, ακριβέστερα, «αγγλ. bon viveur, γαλλ. bon vivant». Σχετικά μπορεί κανείς να ανατρέξει π.χ. στο Λεξικό «Le Nouveau Petit Robert» στα λήμματα «bon vivant» και «viveur» (όπου και φαίνεται σαφώς η διάκριση) ή στο Λεξικό «Larousse de la langue française - Lexis», στα λήμματα «viveur, euse» και «1.vivre > vivant > bon vivant», το τελευταίο χρησιμοποιούμενο, κατά τα αναγραφόμενα, από το 1680. Θα ήθελα να ελπίζω, ενδεχομένως μάταια, ότι η παρατήρηση αυτή θα μπορούσε να συμβάλει στο να αποσαφηνιστεί ένας «οιονεί» δάνειος «νεοελληνισμός» (κατά το «γαλλισμός» κ.λπ.) κάπως παρεξηγημένος (και παρεξηγήσιμος)....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

                                                        "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/02/25

Κυκλοφοριακός γρίφος και λεωφορειολωρίδες

Κύριε διευθυντά,

Ο κ. Δημήτρης Ρηγόπουλος καυτηριάζει την πρόθεση της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργού Μεταφορών να επιτραπεί, πιλοτικά, με τον νέο ΚΟΚ η κυκλοφορία των ταξί στις λεωφορειολωρίδες («Η Καθημερινή», 22/2/2025). Ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω για τους παρακάτω λόγους:

α) Η εφαρμογή θα είναι πιλοτική. Αρα κατά το κοινώς λεγόμενον «Βλέποντας και κάνοντας». Αν δεν έχει το προβλεπόμενο αποτέλεσμα, μπορεί, κάλλιστα, να καταργηθεί.

β) Περιμένοντας κάποιος στη στάση, επί αρκετή ώρα, να περάσει το πολυπόθητο λεωφορείο, περνούν από μπροστά του δεκάδες ή εκατοντάδες ταξί στις άλλες μία ή δύο λωρίδες της λεωφόρου, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό των οχημάτων, που επιτρέπεται να κυκλοφορούν σ’ αυτές. Αν τα ταξί αυτά εκινούντο στη λεωφορειολωρίδα θα αποσυμφόριζαν τον φόρτο των άλλων δύο λωρίδων, χωρίς να δημιουργήσουν σχεδόν κανένα πρόβλημα στα ελάχιστα λεωφορεία, που κυκλοφορούν, με πολύ χαμηλή συχνότητα, στη λεωφορειολωρίδα.

γ) Πώς θα αποβιβάσει το ταξί τον επιβάτη του στο σημείο που θέλει, αν δεν μπει στον λεωφορειόδρομο;

δ) Από πού, ένα ελεύθερο ταξί, θα πάρει πελάτη; Από τη μέση του δρόμου;

ε) Τα ταξί, όπως και τα λεωφορεία, είναι δημοσίας χρήσεως και εξυπηρετούν, σε μεγάλο βαθμό, τεράστιο αριθμό μετακινουμένων πολιτών.

στ) Ο πελάτης του ταξί, το οποίο θα κινείται πολύ πιο γρήγορα κινούμενο στη λεωφορειολωρίδα, θα φθάσει πολύ πιο γρήγορα στον προορισμό του και θα πληρώσει πολύ μικρότερο κόμιστρο, από αυτό που θα πλήρωνε για την ίδια διαδρομή, αν το ταξί εκινείτο στις άλλες πηγμένες λωρίδες.

ζ) Η μόνη περίπτωση που θα δημιουργήσει πρόβλημα ένα ταξί σε ένα λεωφορείο ή τρόλεϊ είναι να προηγείται αμέσως αυτού και να σταματήσει για να αποβιβάσει ή να επιβιβάσει πελάτη. Πόσες φορές όμως μπορεί να συμβεί αυτό;

Νομίζω λοιπόν ότι μόνο όφελος προς τους μετακινούμενους πολίτες αυτής της τερατούπολης θα προσφέρει η κυκλοφορία των ταξί στις λεωφορειολωρίδες.

Οσο για τις μοτοσικλέτες θα είναι πολύ καλύτερα να κυκλοφορούν μόνο στις λεωφορειολωρίδες και να μην κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς ανάμεσα στα κυκλοφορούντα οχήματα στις άλλες λωρίδες, σπάζοντας τα νεύρα των οδηγών τους.

ΜΑΤΘΑΙΟΣ  Μ. ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ

Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α.

Οποιος είναι bon vivant να σηκώσει το χέρι

Κύριε διευθυντά,

Με αφορμή τον τίτλο της Οικονομικής «Καθημερινής» της 11ης Φεβρουαρίου 2025, «800 φτωχούς bon viveur εντόπισε η εφορία», θα μου επιτρέψετε ίσως να κάνω μια παρατήρηση: Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα ακούγεται συχνά η έκφραση «bon viveur» για κάποιον που είναι καλοζωισμένος, καλοπερασάκιας, καλοφαγάς κ.λπ. Ομως η έκφραση αυτή αποτελεί, νομίζω, προϊόν και σύνθεση νεοελληνικής (και όχι μόνον) έμπνευσης.

Η μητρική γαλλική της αντίστοιχη είναι η έκφραση «bon vivant». Η λέξη «viveur» (χωρίς όμως το επίθετο bon ως αναπόσπαστο παρακολούθημά της) υπάρχει στα γαλλικά, αλλά σημαίνει κάποιον που διάγει άτακτο /άσωτο - ακόλαστο βίο (έχει δηλαδή και σεξουαλικές προεκτάσεις, που δεν ενδιαφέρουν, πιστεύω, π.χ. την εφορία).

Σε λεξικά της νεοελληνικής η έκφραση έχει ήδη λεξικογραφηθεί ως «μπον - βιβέρ», και ειδικά στο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, στο παραπάνω λήμμα αναγράφεται, ακριβέστερα, «αγγλ. bon viveur, γαλλ. bon vivant». Σχετικά μπορεί κανείς να ανατρέξει π.χ. στο Λεξικό «Le Nouveau Petit Robert» στα λήμματα «bon vivant» και «viveur» (όπου και φαίνεται σαφώς η διάκριση) ή στο Λεξικό «Larousse de la langue française - Lexis», στα λήμματα «viveur, euse» και «1.vivre > vivant > bon vivant», το τελευταίο χρησιμοποιούμενο, κατά τα αναγραφόμενα, από το 1680.

Θα ήθελα να ελπίζω, ενδεχομένως μάταια, ότι η παρατήρηση αυτή θα μπορούσε να συμβάλει στο να αποσαφηνιστεί ένας «οιονεί» δάνειος «νεοελληνισμός» (κατά το «γαλλισμός» κ.λπ.) κάπως παρεξηγημένος (και παρεξηγήσιμος).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Σ. ΓΑΡΙΑΣ

Νέο Ψυχικό

Το «όραμα» του Τέτση και περί ουτοπιών

Κύριε διευθυντά,

Ξεφυλλίζοντας, διαβάζοντας και απολαμβάνοντας το εξαιρετικό αφιέρωμα για τον Παναγιώτη Τέτση, που συνόδευε το κυριακάτικο φύλλο της «Καθημερινής» της 23ης Φεβρουαρίου, ήρθε στη μνήμη μου μια συνέντευξη που είχαμε δώσει από κοινού με τον αείμνηστο σπουδαίο ζωγράφο (που με τιμούσε με τη φιλία του) στον συνεργάτη σας κ. Δημήτρη Ρηγόπουλο τον Οκτώβριο 2007.

Ο Τέτσης ήταν τότε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης κι εγώ μέλος του. Ασπαζόταν δε την ιδέα, με την οποία κι εγώ συμφωνούσα, για ένα νέο ευρύτερο, εμβληματικό κτίριο της Πινακοθήκης στους Αμπελοκήπους, ιδίως στον άξονα του γηπέδου του Παναθηναϊκού, των προσφυγικών κατοικιών και του νοσοκομείου «Ελπίς». Ισως μάλιστα μπορούσε να προστεθεί εκεί μια πτέρυγα ως «Μουσείο του Αγώνα», κατά το σχετικό «τάμα του Εθνους», πριν από την 200ή επέτειο της Ανεξαρτησίας, που παρήλθε πλέον κι αυτή χωρίς ένα μείζον συμβολικό αποτύπωμα στην εθνική συνείδηση. Ατυχώς, η ιδέα τέθηκε στις ελληνικές καλένδες, κατά τη συνήθη πρακτική ως προς τις λεγόμενες «ουτοπίες των διανοητών».

ΑΝΤ. ΜΑΚΡΥΔΗΜΗΤΡΗΣ

Ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ

Ο «τρίτος δρόμος» για 13ο-14ο μισθό

Κύριε διευθυντά,

Παρακολουθώ πρόσφατα μεγάλη κινητικότητα (πρότυπη δίκη στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 6/6/2025, απεργιακές κινητοποιήσεις ΑΔΕΔΥ, άρθρα στην έγκριτη εφημερίδα σας) γύρω από τον 13ο και 14ο μισθό των δημοσίων υπαλλήλων και διερωτώμαι γιατί επανερχόμαστε σε μία καταργηθείσα, έπειτα από απαίτηση της τρόικας, αποκλειστικά ελληνικής έμπνευσης πρακτική και δεν συνυπολογίζουμε τη σχετική αύξηση (17%) στον βασικό μισθό και την τμηματική καταβολή της, μαζί με τις αντιπληθωριστικές ετήσιες αυξήσεις, σε 2,8% ετησίως για την προσεχή εξαετία, δηλαδή μέχρι το 2030. Με τον τρόπο αυτό δεν θα κινδυνεύει η εκ νέου κατάργησή τους σε περίπτωση απευκταίας επανάληψης της οικονομικής κρίσης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ Γ. ΧΑΤΖΗΓΊΑΝΝΑΚΗΣ

Δικηγόρος ε.τ. Τέως καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Η συγκίνησή μου για τη μονή Σινά

Κύριε διευθυντά,

Στο φύλλο του Σαββάτου 15/2 και στην 1η σελίδα αυτού, διάβασα με ιδιαίτερη χαρά για τη Συμφωνία Αθήνας - Καΐρου για την ιερά μονή Σινά.

Η συγκίνησή μου είναι μεγάλη, διότι από το 1959 που υπηρέτησα εκεί ως δόκιμος μέχρι το 1974 που εκλήθην από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών για την Πεντέλη, υπηρέτησα σε πολλά σημεία της ιεράς μονής του θεοβάδιστου όρους Σινά.

Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση της Αιγύπτου υπήρξε πάντοτε φιλική προς το ιστορικό και μοναδικό αυτό μνημείο, το ευρισκόμενο μέσα στην Πετραία Αραβία (Χερσόνησος του Σινά). Ωστόσο, είναι αναγκαίο ο θησαυρός αυτός να τυγχάνει του διαρκούς ενδιαφέροντος και της προστασίας και της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, οι ολίγιστοι και ηρωικοί Σιναΐτες φυλάσσουν εδώ και αιώνες Ορθοδοξία και Ελληνισμό.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επιθυμώ και οφείλω να συγχαρώ το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος, για την παρέμβασή του με θετικά αποτελέσματα.

† Μητροπολίτης Δωδώνης

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Η δυναμική ανάδυση πολυδιάστατων συνασπισμών, νέων συμμαχιών ποικίλων μορφών, νομισματικού πολέμου, ανισότητας πλούτου, ανταγωνιστικής υποτίμησης, βενθικού πολέμου, υβριδικού πολέμου, κυβερνοπολέμου και υπερεθνικής τρομοκρατίας, καθώς και οργανωμένου εγκλήματος, μετανάστευσης, επιπτώσεων εξωγενών συμφερόντων στην εσωτερική πολιτική, στοχευμένης παραπληροφόρησης, σκιαγραφεί όχι μόνο νέες δυναμικές, αλλά και αντιπαλότητες...Η σύγχρονη γεωπολιτική πραγματικότητα, οι υβριδικές απειλές και οι ταχείες τεχνολογικές εξελίξεις απαιτούν από εμάς να σκεπτόμαστε προδραστικά, να λειτουργούμε ολιστικά, να ενεργούμε προληπτικά και να παραμένουμε ενωμένοι σε κάθε επίπεδο. Η προστασία της εθνικής και περιφερειακής ασφάλειας δεν αποτελεί αποκλειστική ευθύνη ενός μεμονωμένου φορέα, αλλά απαιτεί συλλογική δράση, στενή συνεργασία και συνεχή προσαρμογή των στρατηγικών μας, προκειμένου να σχεδιάζουμε το μέλλον της Πατρίδας μας και όχι να παρακολουθούμε και αντιμετωπίζουμε απλώς τις εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό, η δέσμευσή μας είναι διττή: Πρώτον, να διαμορφώσουμε και να εφαρμόσουμε μετρήσιμες και αποτελεσματικές στρατηγικές, οι οποίες να ανταποκρίνονται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες προκλήσεις, συνδυάζοντας την κτηθείσα εμπειρία και γνώση των παραδοσιακών μέσων άμυνας με τις νέες τεχνολογικές και υβριδικές μεθόδους αποτροπής. Δεύτερον, να ενισχύσουμε τη συνεργασία με τους εταίρους και συμμάχους μας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ώστε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αμοιβαίας προστασίας και ανθεκτικότητας.

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΓΕΕΘΑ 

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΟΥΠΗΣ 

ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Με μεγάλη συμμετοχή έλαβε χώρα το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου, 22 Φεβρουαρίου 2025, στην Κομοτηνή, η εκδήλωση που διοργάνωσε το Τμήμα ΑΧΕΠΑ ΟΡΦΕΑΣ HJ-20 ΚΟΜΟΤΗΝΗ με τίτλο «Στρατηγική Ασφαλείας στο μεταβαλλόμενο περιφερειακό περιβάλλον, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΕΙ ΚΑΙ ΕΝΩΝΕΙ», παρουσία του ύπατου προέδρου της ΑΧΕΠΑ Σάββα Τσίβικου, του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δημήτριου Χούπη, του Υφυπουργού Εσωτερικών, αρμόδιου Μακεδονίας Θράκης κ. Κώστα Γκιουλέκα, του Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Ανδρέα Νικολακόπουλου, ομιλητών από Ελλάδα και Κύπρο αλλά και πολλών μελών της ΑΧΕΠΑ από όλο τον κόσμο.

Keynote Speaker στην εκδήλωση ήταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο οποίος ετόνισε πως η παρουσία του έχει ένα ιδιαίτερο συμβολισμό, σε συνεργασία με την AHEPA που δημιουργεί αυτή την προσδοκία προς το μέλλον, είτε έργω είτε λόγω. «Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω πως όλοι μας φροντίζουμε ώστε το ένδοξο παρελθόν της χώρας μας να έχει ένα λαμπρό μέλλον» σημείωσε.

Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο της ομιλίας του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, βαρύνουσας σημασίας και εμβληματικής στις επισημάνσεις της, συνεκτιμωμένου και του ότι έχουμε, γιά πρώτη μάλλον φορά, στο επίπεδο του επικεφαλής της Στρατιωτικής Ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, μία τόσο πλήρη, ουσιαστική και εις βάθος προβολή αυτών των ουσιωδών θεμάτων σε δημόσιο ακροατήριο.

Ομιλία Αρχηγού ΓΕΕΘΑ 

στην εκδήλωση του ΑΧΕΠΑ Κομοτηνής 

της 22ας Φεβρουαρίου 2025

Κυρίες και Κύριοι,

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και υπερηφάνεια, και υπέχει υψηλό συμβολισμό, να παρευρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε τόσο διακεκριμένους ομιλητές και αξιότιμους ακροατές στην πόλη της Κομοτηνής, με την πρόσκληση του τμήματος ΑΧΕΠΑ ΟΡΦΕΑΣ HJ-20, για να ανταλλάξουμε απόψεις σχετικά με τις σύγχρονες προκλήσεις που διαμορφώνουν τη Στρατηγική Ασφαλείας στο μεταβαλλόμενο περιφερειακό περιβάλλον.

Η Ελλάδα την τρέχουσα περίοδο βιώνει μια δυναμικά και απρόβλεπτα μεταβαλλόμενη κατάσταση τόσο στο εγγύς όσο και στο ευρύτερο περιφερειακό περιβάλλον, η οποία σε συνδυασμό με τις μη γραμμικά και δυναμικά μεταβαλλόμενες διεθνείς πολιτικές, οικονομικές, τεχνολογικές και διαρθρωτικές κρατούσες συνθήκες, αλλά και τις χωρικές αλληλεξαρτήσεις, τείνουν να επανακαθορίσουν την εξελικτική πορεία πολλών περιοχών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης.

Η δυναμική ανάδυση πολυδιάστατων συνασπισμών, νέων συμμαχιών ποικίλων μορφών, νομισματικού πολέμου, ανισότητας πλούτου, ανταγωνιστικής υποτίμησης, βενθικού πολέμου, υβριδικού πολέμου, κυβερνοπολέμου και υπερεθνικής τρομοκρατίας, καθώς και οργανωμένου εγκλήματος, μετανάστευσης, επιπτώσεων εξωγενών συμφερόντων στην εσωτερική πολιτική, στοχευμένης παραπληροφόρησης, σκιαγραφεί όχι μόνο νέες δυναμικές, αλλά και αντιπαλότητες.

Η επιθετικότητα και η επιρροή παραδοσιακών εχθρών, υπό το πρίσμα και των πρόσφατων εξελίξεων στο πεδίο της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, συνεχίζουν να θέτουν σε κίνδυνο την ευμετάβλητη σταθερότητα της περιοχής. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάγκη για μια ολοκληρωμένη επικαιροποίηση των αμυντικών πολιτικών και της στρατηγικής μας εν τόπω και χρόνω καθίσταται επιτακτική.

Η ισχυροποίηση της εικόνας, της φήμης (brand name), αλλά και της αξιοπιστίας (reputational security) της Ελλάδας και η πλήρης ανάταξη των ρηγμάτων που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση συνιστούν εθνικό πρόταγμα. Ας μην ξεχνούμε ότι η Πατρίδα μας διαχρονικά αποδεικνύει και υπερθεματίζει την ρήση που θέλει την Γεωγραφία μιας χώρας να είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ιστορία της. Είναι αδιαμφισβήτητο πλέον ότι η εικόνα της «Εθνικής ασφάλειας» προσλαμβάνει έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα, που συντίθεται από πέντε 2 επιμέρους διαστάσεις: τη στρατιωτική, την πολιτική, την οικονομική, την κοινωνική και την περιβαλλοντική διάσταση.

Ποιό διακύβευμα επιβάλλει

το κρατούν γεωστρατηγικό δίλημμα

Το γεωστρατηγικό δίλημμα το οποίο προκύπτει αβίαστα, τόσο για τη χώρα μας όσο και την Ευρώπη γενικότερα επηρεάζεται από τη συνεχή, αναβαθμιζόμενη και πολυεπίπεδη αναθεωρητική απειλή, η οποία δημιουργεί ένα τόξο αστάθειας, που καλύπτει ευρύτερα όλη την ανατολική περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ηπείρου αλλά και τη χώρα μας.

Το διακύβευμα δεν είναι άλλο από την εξυπηρέτηση της υψηλής στρατηγικής για τη χώρα μας και το έθνος γενικότερα στην επόμενη δεκαετία, μέσω της απόκτησης «ασφαλείας φήμης» (reputational security), ήτοι μέσω της ισχυροποίησης της εικόνας, της φήμης και της αξιοπιστίας της, όπως έχει αναφέρει ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά και την προστασία της από κακόβουλους ανταγωνιστές που προσπαθούν να αποδομήσουν την εικόνα της χώρας. Τοιουτοτρόπως, η χώρα μας στη σημερινή ψηφιακή εποχή (digital age), πρέπει να καταστεί «ψηφιακός νικητής» και να αξιοποιήσει την κτήση της «καλής φήμης – εικόνας – αξιοπιστίας» ως καταλύτη για την επίτευξη συμμαχιών, τη δημιουργία αποτελεσματικών ομάδων πίεσης, καθώς και θετικών εντυπώσεων.

Οι προβαλλόμενες ανωτέρω προκλήσεις και τα στρατηγικά διλήμματα στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, καθώς και τα επιμέρους πεδία του στρατηγικού σχεδιασμού, σχετίζονται με σειρά επιμέρους προκλήσεων, όπως η αναγκαιότητα αύξησης της στελέχωσης σε σχέση με τη δημογραφική μείωση του πληθυσμού και ειδικότερα των εφέδρων στρατευσίμων, η αντιμετώπιση της εκ του παρελθόντος ερχόμενης, πληθώρας γεωγραφικής διασποράς Στρατοπέδων – Μονάδων με μικρή έως ελάχιστη πυκνότητα υπηρετούντων στελεχών και στρατευσίμων, η ανάγκη ενσωμάτωσης νέων εξειδικεύσεων των στελεχών με βάση την τεχνολογία, εκσυγχρονισμού των οργανικών δομών διοικήσεως και ελέγχου, η αντιμετώπιση υβριδικών και ασύμμετρων απειλών και τοιούτων Κυβερνοπολέμου, η ενσωμάτωση των διδαγμάτων των πρόσφατων πολεμικών συγκρούσεων, η αξιοποίηση της αντιμετώπισης των πάσης φύσεως απειλών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο παράλληλα και από το χερσαίο τμήμα της Ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, η αξιοποίηση του διττού ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων, η ανάγκη αξιοποίησης στρατηγικών πληγμάτων σε βάθος αλλά και η αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών σε αυξημένο περιβάλλον κορεσμού, η ταχύτατη αξιοποίηση – διαχείριση της πληροφορίας για τη διαμόρφωση γνώσης και όχι γνώμης, η επαύξηση της ταχείας μεταφορικής ικανότητας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, η λήψη ταχείας απόφασης «εν τόπω και χρόνω» και, τέλος, η ασφαλής ενσωμάτωση της τεχνολογίας.

Δέκα θεματικές περιοχές

στρατηγικών δράσεων

Με βάση τα ανωτέρω, θα ήθελα να επισημάνω δέκα θεματικές περιοχές οι οποίες αποτελούν τις προοπτικές και στρατηγικές δράσεις που πρέπει να υιοθετήσουμε άμεσα και οι οποίες αποτελούν στρατηγικές επιδιώξεις του μεταρρυθμιστικού πλαισίου της Στρατηγικής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, γνωστές ως «Ατζέντα 2030»:

1. Ενίσχυση των Εθνικών και Περιφερειακών Δικτύων Ασφαλείας και ανταλλαγή πληροφοριών σε συμμαχικό, πολυμερές και διμερές επίπεδο για αμοιβαία προστασία: Η τεχνολογία ως αέναη επιδίωξη και κρίσιμος παράγων, βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ανταγωνισμού και αξιοποιείται προκειμένου να παράσχει, μέσω της πληροφόρησης, το κρίσιμο πλεονέκτημα εν τόπω και χρόνω για τη διαχείριση και αντιμετώπιση του απρόβλεπτου.

Τοιουτοτρόπως το παραδοσιακό αμυντικό οικοσύστημα καλείται να ενσωματώσει νέες τεχνολογικές στρατηγικές και τακτικές πληροφοριών, οι οποίες θα προσδώσουν καινοτόμες λύσεις με ταχύτητα, ασφάλεια και με την καλλιέργεια κουλτούρας εμπιστοσύνης μεταξύ των φίλιων και συμμάχων χωρών. Η ταχύτητα διάδοσης της πληροφορίας και η αξιοποίηση του χρόνου για την ανάλυσή της, θα πρέπει να γίνεται πάντοτε με γνώμονα τη συστηματική διήθηση αυτής, καθόσον ελλοχεύει ο κίνδυνος η υπερπληροφόρηση να καταστεί παραπληροφόρηση, γεγονός που τροφοδοτεί τους hackers και τα fake news.

2. Επένδυση στην Κυβερνοάμυνα, στο Διάστημα, καθώς και στις Τεχνολογικές Υποδομές σε όλο το οικοσύστημα άμυνας: Εν προκειμένω, οφείλουμε πρωταρχικά να επενδύσουμε σε προηγμένα συστήματα ανίχνευσης και αντιμετώπισης κυβερνοεπιθέσεων, καθώς και διαχείρισης του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, προκειμένου να είμαστε σε θέση να εντοπίζουμε εγκαίρως και να αντιδρούμε τάχιστα σε περιστατικά που στοχεύουν κρίσιμες υποδομές. Επιπροσθέτως, η εν λόγω στρατηγική, πέρα από έναν καθαρά αμυντικό ρόλο, θα πρέπει προληπτικά να εμπεριέχει και την επιθετική διάσταση των εν λόγω επιχειρήσεων, τόσο για επιχειρησιακή πρωτοβουλία και κυριαρχία στον κυβερνοχώρο όσο και για πληροφοριακή επίγνωση.

3. Εξορθολογισμός των Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και του συναφούς Συστήματος Αμυντικού Σχεδιασμού, Προγραμματισμού και Προϋπολογισμού: Ο εξορθολογισμός και εκσυγχρονισμός των εξοπλιστικών προγραμμάτων, καθώς και η επανεκκίνηση της συμμετοχής της ελληνικής παραγωγικής και επαναλαμβάνω παραγωγικής αμυντικής βιομηχανίας στο σύστημα εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως επιτάσσουν τα επικαιροποιημένα στρατηγικά διλήμματα αλλά και το σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων, αποτελούν θεμέλιο λίθο της Στρατηγικής Ασφαλείας μας. Αυτό θα επιτευχθεί με αποστολική προσήλωση στην αξιωματική μονοσήμαντη αρχή, η οποία προϋποθέτει, ότι ο Αμυντικός Σχεδιασμός πηγάζει από την ανάδειξη των απειλών ασφαλείας, την εκπόνηση δια αυτών των συνεπακόλουθων επιχειρησιακών προβλημάτων και απαιτήσεων, οι οποίες θα καλυφθούν με την πρόσκτηση κατάλληλων εξοπλιστικών δυνατοτήτων και οι οποίες με τη σειρά τους για να λειτουργήσουν απαιτούν στελέχωση με κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό.

Οιαδήποτε διασάλευση αυτής της αλληλουχίας οδηγεί σε αλλοίωση του επιθυμητού αποτελέσματος της αμυντικής σχεδίασης. Με τη σύμφωνη γνώμη της πολιτικής ηγεσίας, σε πλήρη εναρμόνιση με τις προαναφερόμενες αξιωματικές θέσεις, συγκροτήθηκαν ο Κλάδος Μετεξέλιξης, Καινοτομίας και Αμυντικής Τεχνολογίας του ΓΕΕΘΑ, καθώς και το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας.

Όπως μαρτυρά η ονομασία του, ο νέος Κλάδος του ΓΕΕΘΑ, μελετώντας επισταμένως τις απειλές, στοχοθετεί τις επιχειρησιακές ανάγκες και προτεραιότητες σε βάθος χρόνου με βάση τον ψηφιακό μετασχηματισμό, τα διδάγματα των επιχειρήσεων και τα προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης που υιοθετούν πρωτογενώς τεχνολογία αιχμής, αλλά και την ενσωμάτωσή τους στην εθνική στρατηγική ασφαλείας, με σκοπό την επιχειρησιακή εναρμόνιση στις σύγχρονες προκλήσεις, σε τακτικό, επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο.

Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αξιοποιώντας με σύνεση τα διδάγματα που παρέχουν τα σύγχρονα πεδία των πολεμικών επιχειρήσεων, παρακολουθούν στενά τις τεχνολογικές εξελίξεις, γύρω από τα νέα οπλικά συστήματα, όπως τα περιφερόμενα πυρομαχικά, τα μη επανδρωμένα οχήματα σε ξηρά, επί και από την επιφάνεια της θάλασσας και στον αέρα, καθώς και τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, σταθμίζοντας κατά πόσον αυτά εξυπηρετούν, ως πολλαπλασιαστής ισχύος, υφιστάμενες επιχειρησιακές απαιτήσεις ή αναδυόμενες στο άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον.

4. Ανάπτυξη Ανθεκτικότητας και Ετοιμότητας: Η ανθεκτικότητα, τόσο σε εθνικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την αντιμετώπιση κρίσεων. Ο ορισμός της ανθεκτικότητας, όπως διατυπώνεται στο Βορειο-Ατλαντικό Σύμφωνο, μας υπενθυμίζει ότι η ικανότητα προετοιμασίας, αντίστασης και ταχείας ανάκαμψης μετά από κρίσεις συνιστά εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για τη διασφάλιση της συνέχειας των δραστηριοτήτων μας.

Η ανθεκτικότητα δεν συνίσταται απλώς στην ικανότητα αντίδρασης, αλλά και στην προληπτική δράση. Επομένως, προς την κατεύθυνση αυτή, σε πρώτη φάση απαιτείται η δημιουργία συστημάτων πρόβλεψης κινδύνων, καθώς και μηχανισμών που θα επιτρέπουν την έγκαιρη ανίχνευση και αξιολόγησή τους. Σε δεύτερη φάση, απαιτείται η υιοθέτηση στρατηγικών ταχείας αποκλιμάκωσης και ανάκαμψης μετά από διαχείριση κρίσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχής λειτουργικότητα των δομών της χώρας.

5. Ενίσχυση των Θαλασσών και της Αεροπορικής Κυριαρχίας ως Κρίσιμο Στοιχείο Ασφαλείας: Η ενσωμάτωση της τεχνολογίας αντιμετώπισης των εχθρικών, μη επανδρωμένων πλατφορμών όλων των δυνατοτήτων, οπλισμένων και μη οπλισμένων, αποδεικνύει ότι η αεροπορική κυριαρχία αποτελεί δομικό στοιχείο της αποτροπής «εν συνόλω», χωρίς να καταλείπεται η παραμικρή αμφιβολία, ότι οι επανδρωμένες εξέδρες είναι αυτές που θα συνεχίσουν να αποτελούν τον δομικό και καταλυτικό παράγοντα της νίκης.

Παράλληλα, η θαλάσσια ασφάλεια παραμένει θεμελιώδης παράγων, τόσο για την προστασία των εθνικών συμφερόντων μας, όσο και για τη διασφάλιση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Η διατήρηση και προστασία των θαλάσσιων εμπορικών διαύλων, μέσω των οποίων διακινείται το 90% του παγκόσμιου εμπορίου, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.

Συνεπακόλουθα, η αντιμετώπιση παράνομων δραστηριοτήτων που λειτουργούν ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας στη θάλασσα, όπως η παράνομη αλιεία και η πειρατεία, καθώς και η διασφάλιση των κρίσιμων υποδομών στον αεροναυτικό χώρο επιχειρήσεων, απαιτούν συνεκτικές και συντονισμένες δράσεις από τις Ένοπλες Δυνάμεις και τους αρμόδιους φορείς.

Τοιουτοτρόπως, προκύπτει αβίαστα ότι, η ενίσχυση των συνεργασιών με διεθνείς οργανισμούς για την εφαρμογή των διεθνών νομικών πλαισίων, καθώς και 6 η εμπέδωση της ιδέας ότι η θάλασσα αποτελεί την «κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας» σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αποτελούν κρίσιμα βήματα για τη διασφάλιση των θαλάσσιων πόρων και την κατοχύρωση της ελεύθερης και ασφαλούς ναυσιπλοΐας. Στο ανωτέρω συλλογιστικό πλαίσιο εντάσσεται και η πιο πρόσφατη συμμετοχή του Πολεμικού μας Ναυτικού σε δύο επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με Ελληνικά ονόματα, την Επιχείρηση ASPIDES και την Επιχείρηση IRINI, προσδίδοντας στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ρόλο ισχυρής παρουσίας, ως εκτελεστικός βραχίονας της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

6. Κατάκτηση της Ψηφιακής Νίκης ως Αποτέλεσμα της Στρατηγικής Επικοινωνίας: Είναι πασίδηλο ότι η χώρα μας δέχεται μια ποικιλότροπη μαζική επικοινωνιακή επίθεση μέσω μιας πολύ καλά συντονισμένης προπαγάνδας και ψηφιακής παραπληροφόρησης, οι οποίες δημιουργούν μια χαλκευμένη εικόνα, προϊόν μιας εύκολης, φθηνής και γρήγορης εκμετάλλευσης. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει τη διαχείριση της εικόνας της στα χέρια των αντιπάλων της, αλλά οφείλει να προβάλει την δική της ισχύ, στον πόλεμο ιδεών μέσω παραδοσιακών και μη παραδοσιακών καναλιών, αναπτύσσοντας έναν αποτελεσματικό μηχανισμό προστασίας από τις κακόβουλες ψυχολογικές επιχειρήσεις, στον οποίο σπουδαίο ρόλο θα επιτελέσει η συστηματική επένδυση στον τομέα της στρατηγικής επικοινωνίας.

Η στρατηγική επικοινωνία αποτελεί πολλαπλασιαστή ισχύος, ο οποίος προλαμβάνει ή σχεδιάζει καταστάσεις και δεν έπεται αυτών, αποκρούοντας απλώς τις αντίπαλες επικοινωνιακές επιθέσεις. Ο «γνωσιακός πόλεμος» (cognitive warfare), στον οποίον οι «μάχες» διεξάγονται καθημερινά (365 μέρες επί 24 ώρες), κερδίζεται με τον θετικό επηρεασμό της κοινής γνώμης (public opinion warfare) και τον ψυχολογικό έλεγχο του αντιπάλου.

7. Ανάδειξη του Διττού Ρόλου της Τεχνολογίας ως Στρατηγικής Επιλογής: Η είσοδος της τεχνολογίας, των ψηφιακών εφαρμογών και των οπλικών συστημάτων διττού ρόλου – η καθολική χρήση ψηφιακών εφαρμογών και εργαλείων στην καθημερινότητα των πολιτών, καθώς και η υβριδική εκδήλωση των απειλών κάτω από το κατώφλι του πολέμου, επιβάλλουν άμεση και επιτακτική υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών σε όλη τη διαδικασία οργάνωσης και λειτουργίας του Κράτους, ώστε να υφίσταται ένας ταχύς και αποτελεσματικός «εν τόπω και χρόνω» μηχανισμός αντίδρασης, διοικήσεως και ελέγχου, ο οποίος θα προσδώσει το συγκριτικό πλεονέκτημα και την συνεπακόλουθη νίκη.

8. Ανάδειξη του Στρατηγικού Ρόλου της Υβριδικής Αποτροπής: Η παραγωγή αμυντικού εξοπλισμού με τη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, σε συγκερασμό με την επιστημονική κοινότητα, για την πρόσκτηση καινοτόμων τεχνολογιών στις Ένοπλες Δυνάμεις – οι οποίες ενίοτε έχουν διττή χρήση – είτε αμυντική είτε εμπορική, σε συνδυασμό με την καθολική ενσωμάτωση των μη επανδρωμένων συστημάτων, της τρισδιάστατης εκτύπωσης, των εφαρμογών επιχειρήσεων Κυβερνοπολέμου και ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, καθώς και την ανάλυση και διαχείριση των πληροφοριών, αποτελούν δομικό πυλώνα υλοποίησης μιας αξιόπιστης αποτροπής, που ως υπερσύνολο, περιλαμβάνει πλέον και την έννοια της υβριδικής αποτροπής, με ολιστικό επαναπροσδιορισμό δράσεων και στόχων, στην οποία εν πολλοίς, πλην των συμβατικών απειλών, εντάσσονται και οι υβριδικές τοιαύτες.

9. Ανάδειξη της Σπουδαιότητας της Διαρκούς Επιμόρφωσης του Προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων: Τέλος και πάνω από όλα τα προαναφερόμενα στοιχεία, η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί ανέκαθεν τον σημαντικότερο πολλαπλασιαστή ισχύος της εθνικής μας άμυνας, έναν καίριας σημασίας παράγοντα για την αντιμετώπιση των νέων αναδυόμενων προκλήσεων. Η κατάλληλη κατάρτιση και η εξειδίκευση του προσωπικού μας, μέσω της τακτικής επιμόρφωσης και της πρακτικής εξάσκησης, σε συνδυασμό με το πάθος και την φιλοπατρία, ισχυροποιούν έτι περαιτέρω δυναμικά, με ρυθμό γεωμετρικής προόδου, τα ποιοτικά στοιχεία του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων.

Αποτελεί πλέον πεποίθηση μετά και από τις πρόσφατες ένοπλες συγκρούσεις ότι τα ποιοτικά στοιχεία του σύγχρονου μαχητή ως Μονάδα πυρός, σκέψης και πρωτοβουλίας υπερτερούν έναντι των πολυπληθών οργανωτικών Σχημάτων όπου ελλείπει η πρωτοβουλία. Κατηγορηματικά, θα ήθελα να καταθέσω ως άποψη ότι το μέλλον του αμυντικού μας σχεδιασμού και των επενδύσεών μας σε Εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν έγκειται μονομερώς στην αύξηση του προϋπολογισμού, αλλά στην ευθυγράμμιση των προσπαθειών μας για μια συνολική αύξηση των αμυντικών δυνατοτήτων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν καταφανώς μειωθεί λόγω πολιτικών αποφάσεων. Εντούτοις, οι λήπτες των εν λόγω αποφάσεων απαιτείται να συνειδητοποιήσουν ότι η Ήπειρός μας χρειάζεται γενναίες αποφάσεις για την συνέχιση της ιστορικής διαδρομής της Ευρώπης, υπό το πρίσμα ενός νέου ισχυρού αμυντικού οικοσυστήματος. 

Η Ευρώπη θα πρέπει να σταθεί έμπροσθεν των πολλών διλημμάτων ασφαλείας, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ελπίδα δεν αποτελεί επ’ ουδενί αποτελεσματική στρατηγική και ότι εν τέλει η Ιστορία συντάσσεται και τιμά πάντοτε τους νικητές.

Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ με τον Ύπατο Πρόεδρο της ΑΧΕΠΑ

Πώς να σκεπόμαστε, να λειτουργούμε

και να ενεργούμε

Κυρίες και Κύριοι,

Η σύγχρονη γεωπολιτική πραγματικότητα, οι υβριδικές απειλές και οι ταχείες τεχνολογικές εξελίξεις απαιτούν από εμάς να σκεπτόμαστε προδραστικά, να λειτουργούμε ολιστικά, να ενεργούμε προληπτικά και να παραμένουμε ενωμένοι σε κάθε επίπεδο. Η προστασία της εθνικής και περιφερειακής ασφάλειας δεν αποτελεί αποκλειστική ευθύνη ενός μεμονωμένου φορέα, αλλά απαιτεί συλλογική δράση, στενή συνεργασία και συνεχή προσαρμογή των στρατηγικών μας, προκειμένου να σχεδιάζουμε το μέλλον της Πατρίδας μας και όχι να παρακολουθούμε και αντιμετωπίζουμε απλώς τις εξελίξεις.

Στο πλαίσιο αυτό, η δέσμευσή μας είναι διττή:

• Πρώτον, να διαμορφώσουμε και να εφαρμόσουμε μετρήσιμες και αποτελεσματικές στρατηγικές, οι οποίες να ανταποκρίνονται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες προκλήσεις, συνδυάζοντας την κτηθείσα εμπειρία και γνώση των παραδοσιακών μέσων άμυνας με τις νέες τεχνολογικές και υβριδικές μεθόδους αποτροπής.
• Δεύτερον, να ενισχύσουμε τη συνεργασία με τους εταίρους και συμμάχους μας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ώστε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αμοιβαίας προστασίας και ανθεκτικότητας.

Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι η ενότητα και η ισότιμη συνεργασία είναι το κλειδί για την επιβίωση και την ευημερία. Όπως έχει διαπιστωθεί τόσο από τα διδάγματα της γεωστρατηγικής σκέψης, όσο και από την πρακτική εφαρμογή πολυδιάστατων στρατηγικών, η συλλογική δράση και κοινή δέσμευση διασφαλίζει ένα ασφαλές μέλλον για τη χώρα μας και τον ευρύτερο περιφερειακό χώρο, πλην όμως, η αυτοτελής και αρραγής εθνική ενότητα είναι αυτή που ιστορικά διασφάλισε και θα διασφαλίζει την εθνική επιβίωση του Έθνους.

Σε αυτή την μεταβαλλόμενη εποχή, ας θυμηθούμε ότι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε δεν είναι απλώς μια σειρά επιμέρους απειλών, αλλά ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο που απαιτεί πληροφοριακή επίγνωση, ολιστική σκέψη και στρατηγική δράση. Συνεπώς, καθίσταται επιβεβλημένο να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια, να αναπτύξουμε την 9 καινοτομία, να συνεχίσουμε να υιοθετούμε λύσεις που βασίζονται στη συνεργασία, την εμπειρία και την ιστορική κληρονομιά μας. Πέρα και πάνω απ’ όλα ωστόσο, επιβάλλεται με διαρκή εγρήγορση να αξιοποιήσουμε σωστά το παρελθόν μας και να απαλλαγούμε από τις εσφαλμένες βεβαιότητες ή εμμονές μας, προκειμένου να καταστούμε κύριοι του μέλλοντός μας.

Το σημερινό στίγμα πορείας

των Ενόπλων Δυνάμεων

Εκ της θεσμικής μου θέσεως, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις σχεδιάζουν, γρηγορούν και υλοποιούν με γνώμονα πάντοτε την ασφάλεια, την ειρήνη και την ευημερία του γένους μας. Συγχρόνως δε, εργάζονται άοκνα ως θεματοφύλακες των εθνικών μας συμφερόντων, προσβλέποντας στην οικοδόμηση ενός μέλλοντος, στο οποίο οι προκλήσεις θα μετατρέπονται σε ευκαιρίες και η ιστορική μας παρακαταθήκη θα καταστεί για μια ακόμη φορά υπόδειγμα για όλο τον κόσμο.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας και εύχομαι μια εποικοδομητική διαδικασία ανταλλαγής απόψεων και ιδεών.

Αυτοκίνητο-φετίχ γιά κάποιους, με πρωτιά στην Ευρώπη ως της πλέον πολύτιμης αυτοκινητοβιομηχανίας, με παραδόσεις το 2024 μόλις 13.752 οχημάτων....

 Από την "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/02/25

Η νέα χρυσή εποχή της Ferrari

• Το επιχειρηματικό μοντέλο πίσω από τη νέα χρυσή εποχή που βιώνει η εταιρεία.
• 
  

Αξιοποιώντας ένα επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στη σπανιότητα αλλά και στην απόλυτη πίστη των πελατών της, η Ferrari, ο ιταλικός κολοσσός κατασκευής σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων, βιώνει μια νέα χρυσή εποχή. Εχοντας δεκαπλασιάσει τη μετοχή της από την εισαγωγή της στο χρηματιστήριο, πριν από σχεδόν μία δεκαετία, η Ferrari αξίζει πλέον 90 δισ. δολάρια και είναι η πιο πολύτιμη αυτοκινητοβιομηχανία στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι πέρυσι παρέδωσε μόλις 13.752 οχήματα.

Το νέο «υπεραυτοκίνητο» της Ferrari, αξίας 3,7 εκατ. δολαρίων, παρουσιάστηκε στο κοινό τον Οκτώβριο, αλλά με μια... ανατροπή: δεν ήταν διαθέσιμο προς πώληση. Και οι 799 μονάδες του χαμηλού δυναμικού μοντέλου F80, του πιο ακριβού αυτοκινήτου στην ιστορία της εταιρείας, είχαν δοθεί σε κορυφαίους πελάτες, όπως ο Λικ Πουαριέ. Ο επιχειρηματίας ακινήτων από το Μόντρεαλ κατέχει ήδη 42 Ferrari και δήλωσε «τυχερός» που του δόθηκε η ευκαιρία να αγοράσει άλλη μία. Αλλωστε, δεν αρκεί μόνο το χρήμα για να αγοράσεις μια κορυφαία Ferrari· χρειάζεται να έχεις μακροχρόνια σχέση με την εταιρεία. 

Η Volkswagen, η οποία πούλησε περισσότερα από 9 εκατ. αυτοκίνητα πέρυσι, έχει κεφαλαιοποίηση περίπου 40 δισ. δολάρια λιγότερα, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκινητοβιομηχανίας της Ευρώπης μαστίζεται από την αδύναμη εγχώρια αγορά, τη δαπανηρή μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα και τον ανταγωνισμό με την Κίνα. Οπως η Tesla, ωστόσο, η οποία έγινε η πιο πολύτιμη αυτοκινητοβιομηχανία των ΗΠΑ επειδή θεωρείται εταιρεία τεχνολογίας, η Ferrari κέρδισε την ευρωπαϊκή πρωτοκαθεδρία χάρη σε μια αξιόπιστη ομάδα: τους Γάλλους καταναλωτές τσαντών πολυτελείας. «Δεν είμαστε απλώς μια αυτοκινητοβιομηχανία. Είμαστε μια εταιρεία πολυτελείας που κατασκευάζει και αυτοκίνητα», υπογραμμίζει ο διευθύνων σύμβουλος Μπενεντέτο Βίνια.

Ο πρώην CEO Σέρτζιο Μαρκόνε, μάλιστα, συνήθιζε να συγκρίνει τη Ferrari με την Hermès, μια αναλογία ευρέως αποδεκτή πλέον. Ο γαλλικός οίκος μόδας περιορίζει την προσφορά της πολυπόθητης τσάντας Birkin, οδηγώντας σε λίστες αναμονής στα καταστήματά του και σε μια τεράστια μεταπωλητική αγορά. Οι πελάτες αγοράζουν κάθε είδους προϊόντα της Hermès για να ανέβουν στη λίστα και να αποκτήσουν το αντικείμενο του πόθου τους. Η άνθηση της Ferrari ως ηγέτιδος στον τομέα της πολυτέλειας έχει αυξήσει την περιουσία του γιου του ιδρυτή Εντζο Φεράρι, Πιέρο, και της οικογένειας Aνιέλι, η οποία απέκτησε τον έλεγχο της εταιρείας εδώ και δεκαετίες μέσω της μάρκας Fiat. Κατά την αρχική δημόσια προσφορά και οι δύο οικογένειες διατήρησαν μερίδια που τώρα αξίζουν δισ. δολάρια. Μια άλλη ομάδα που έχει ωφεληθεί από τις επενδύσεις της στη Ferrari είναι οι έξυπνοι συλλέκτες. Τα περισσότερα αυτοκίνητα χάνουν την αξία τους με τον χρόνο, όμως η αξία των σπάνιων Ferrari έχει εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια.

Ενα καλοδιατηρημένο υπεραυτοκίνητο Ferrari προηγούμενης γενιάς, που ονομάστηκε Laferrari, κοστίζει 3,8 εκατ. δολάρια. Οταν το μοντέλο κυκλοφόρησε το 2013, σε μια σειρά παραγωγής 499 μονάδων, η τιμή του ήταν 1,4 εκατ. δολάρια. Παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος πολυτελείας τον τελευταίο χρόνο, η μετοχή της Ferrari έχει ανακάμψει σε επίπεδα ρεκόρ, ενώ το βιβλίο παραγγελιών της καλύπτει τώρα την παραγωγή έως το τέλος του 2026.

Για να διατηρήσει την κρίσιμη λίστα αναμονής γεμάτη, η Ferrari και οι αντιπρόσωποί της εργάζονται σκληρά για να προσελκύσουν αγοραστές για τα κανονικά αυτοκίνητα, ενώ ταυτόχρονα απορρίπτουν το ενδιαφέρον για τα εξαιρετικά ακριβά μοντέλα. Μια αγαπημένη τακτική του Τζέιμς Τσάμπιον, υπευθύνου της Ferrari για το εμπορικό σήμα στην H.R. Owen, τον αντιπρόσωπο της εταιρείας στο Λονδίνο, είναι να ζητάει από τους «Ferraristi» να φέρνουν φίλους ή συνεργάτες σε εκδηλώσεις. «Ολόκληρη η φιλοσοφία της Ferrari», εξηγεί, «περιστρέφεται γύρω από το να είσαι μέλος της οικογένειας Ferrari».

ΩΡΑΙΑ ΛΟΙΠΟΝ: Ο ΥΠΕΞ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ, ΗΛΘΕ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ -ΕΝΙΟΤΕ- ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ "ΟΠΤΙΚΗ" ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΟΥ ΥΕΘΑ, ΝΙΚΟΥ ΔΕΝΔΙΑ, ΔΗΛΩΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΔΙΑΦΩΝΙΩΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΔΙΩΧΘΗΚΕ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΕΣΤΙΑ"; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΔΥΣΕΞΗΓΗΤΟ Ή ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ, ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΦ' ΕΑΥΤΩΝ, ΕΙΤΕ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΚΕΛΕΥΣΜΑΤΩΝ Ή ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝΥΜΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ, ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΤΟΣΟ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΡΙΓΜΟΥΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΕΛΙΚΩΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΟ ΑΠΛΟ, ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΟΥΣΙΩΔΕΣ, ΤΕΛΙΚΩΣ ΠΡΟΕΧΟΝ: ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΑΝ Ο ΥΕΘΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΟ "ΣΚΛΗΡΟΣ" ΚΑΙ ΠΙΟ "ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ" ΚΑΘΩΣ ΗΓΕΙΤΑΙ ΤΩΝ ΕΔ, ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΝΤΟΛΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ, ΕΑΝ ΚΑΤΙ "ΣΤΡΑΒΩΣΕΙ" ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΣΘΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΞ, ΒΕΒΑΙΩΣ ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗ ΚΟΙΝΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΤΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ. ΕΑΝ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΑΥΤΟ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΛΕΚΤΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ. ΤΕΛΟΣ, ΕΙΣ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΠΙΕΙΚΩΣ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΛΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ο ΥΠΕΞ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΕΝΑΝ "ΙΩΤΑ" ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΙΘΕΜΕΝΗΣ. ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΙ, ΠΑΝΤΩΣ, ΟΤΙ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΦΥΛΛΟ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΗΣ "ΕΣΤΙΑΣ", ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΪ ( ; ) ΤΕΤΟΙΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΑΜΗΛΟΒΑΘΜΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟ 'Η ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΤΩΝ ΕΔ. Η ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΟΝ ΕΠ' ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΕΩΣ ΝΟΕΙΤΑΙ....Σ.Χ.Μ.

 Από την "ΕΣΤΙΑ"

Την ημέρα που συμπληρώνονταν τρία χρόνια από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, οι Ηνωμένες Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ καταψήφιζαν μαζί με τη Ρωσία το σχέδιο απόφασης Ουκρανίας και Ευρωπαίων που καταδίκαζε την κατάλυση της ουκρανικής κυριαρχίας και ζητούσε την άμεση αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων. Το ευρωουκρανικό σχέδιο υιοθετήθηκε με 93 ψήφους υπέρ, 18 κατά και 65 αποχές. Ανάμεσα στις χώρες που καταψήφισαν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Βόρεια Κορέα, το Ισραήλ και η Ουγγαρία. Οι Αμερικανοί είχαν καταθέσει δικό τους σχέδιο, το οποίο καλούσε σε άμεσο τερματισμό του πολέμου, αποφεύγοντας οποιαδήποτε κριτική στη Ρωσία. Οι Ευρωπαίοι κατέθεσαν τροποποιήσεις στο αμερικανικό σχέδιο, που υποστήρι την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Το τροποποιημένο αμερικανικό σχέδιο εγκρίθηκε με ψήφους 93 υπέρ, 8 κατά και 73 αποχές, ανάμεσα στις οποίες ήταν και οι ίδιες οι ΗΠΑ....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", κύριο θέμα, 25/02/25

ΗΠΑ - Ρωσία εναντίον Ε.Ε. - Ουκρανίας

• Πρωτοφανής διπλωματική σύγκρουση κατά τη χθεσινή σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ

Μπορεί οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ να μην έχουν δεσμευτική ισχύ, αλλά το συμβολικό και πολιτικό βάρος της χθεσινής ψηφοφορίας για το Ουκρανικό ήταν τεράστιο. Την ημέρα που συμπληρώνονταν τρία χρόνια από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, οι Ηνωμένες Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ καταψήφιζαν μαζί με τη Ρωσία το σχέδιο απόφασης Ουκρανίας και Ευρωπαίων που καταδίκαζε την κατάλυση της ουκρανικής κυριαρχίας και ζητούσε την άμεση αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων.

Το ευρωουκρανικό σχέδιο υιοθετήθηκε με 93 ψήφους υπέρ, 18 κατά και 65 αποχές. Ανάμεσα στις χώρες που καταψήφισαν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Βόρεια Κορέα, το Ισραήλ και η Ουγγαρία. Οι Αμερικανοί είχαν καταθέσει δικό τους σχέδιο, το οποίο καλούσε σε άμεσο τερματισμό του πολέμου, αποφεύγοντας οποιαδήποτε κριτική στη Ρωσία. Οι Ευρωπαίοι κατέθεσαν τροποποιήσεις στο αμερικανικό σχέδιο, που υποστήριζαν ρητά την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Το τροποποιημένο αμερικανικό σχέδιο εγκρίθηκε με ψήφους 93 υπέρ, 8 κατά και 73 αποχές, ανάμεσα στις οποίες ήταν και οι ίδιες οι ΗΠΑ.

Αργότερα, το Ουκρανικό επρόκειτο να απασχολήσει και το Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο, αντίθετα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, έχει τη δύναμη να επιβάλει τις αποφάσεις του ακόμη και με ένοπλη βία. Η αμερικανική αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Εθνη είχε καταστήσει σαφές ότι θα ασκούσε βέτο σε οποιαδήποτε τροποποίηση του δικού της σχεδίου. Την ίδια ώρα, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είχε συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του στον Λευκό Οίκο για το Ουκρανικό.

Στη διάρκεια συνομιλίας των δύο ανδρών με δημοσιογράφους, στο Οβάλ Γραφείο, ο Γάλλος ηγέτης δήλωσε ότι οι Ευρωπαίοι «είναι έτοιμοι ακόμη και να στείλουν στρατεύματα» στην Ουκρανία ώστε να εγγυηθούν ότι «η συμφωνία ειρήνευσης θα γίνει σεβαστή». Την ιδέα περί αποστολής μιας ευρωπαϊκής δύναμης, στο πλαίσιο των «εγγυήσεων ασφαλείας» που επιζητεί το Κίεβο, θα υποστηρίξει και ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, ο οποίος θα επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο την Πέμπτη.

Από την πλευρά του ο Τραμπ δήλωσε ότι «δεν βλέπει κανένα πρόβλημα» με την αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων και ότι συζήτησε το θέμα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν κατά την πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία τους. Ερωτηθείς εάν ο Ρώσος πρόεδρος πρόκειται να αποδεχθεί την πρόταση, απάντησε: «Ναι, θα τη δεχθεί. Τον ρώτησα σχετικά. Κοιτάξτε, αν κλείσουμε τη συμφωνία δεν θα πάει γυρεύοντας για παγκόσμιο πόλεμο». Μέχρι τώρα η Ρωσία επισήμως απορρίπτει την εγκατάσταση δυνάμεων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ «ανεξάρτητα από το υπό ποια σημαία θα βρίσκονται».

Ο Αμερικανός πρόεδρος εκτίμησε ότι ο πόλεμος «θα τελειώσει μέσα σε εβδομάδες, αν είμαστε έξυπνοι» και ότι μπορεί να επισκεφθεί τη Μόσχα εφόσον υπάρξει συμφωνία. Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του ανέφερε ότι η συμφωνία για τις σπάνιες γαίες και άλλα πολύτιμα ορυκτά της Ουκρανίας βρίσκεται «πολύ κοντά» στην ολοκλήρωσή της και ότι ενδέχεται ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι να επισκεφθεί αυτή την εβδομάδα την Ουάσιγκτον για να την υπογράψει. Τέλος, όταν ρωτήθηκε αν θα χαρακτήριζε και τον πρόεδρο Πούτιν «δικτάτορα», όπως έκανε με τον Ζελένσκι τις προάλλες, αρκέστηκε να απαντήσει: «Δεν χρησιμοποιώ παρόμοιους όρους με ελαφρότητα».

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου ύστερα από την ολοκλήρωση των κατ’ ιδίαν συνομιλιών μεταξύ των δύο ηγετών, ο Εμανουέλ Μακρόν τόνισε ότι «η ειρήνευση δεν πρέπει να σημάνει την παράδοση της Ουκρανίας» και διευκρίνισε πως η ευρωπαϊκή δύναμη που προτείνουν η χώρα του και η Βρετανία δεν θα είναι μάχιμη δύναμη, κοντά στη γραμμή του μετώπου, αλλά «δύναμη διαβεβαίωσης» για την εφαρμογή της συμφωνίας στα μετόπισθεν.

Από την πλευρά του ο Τραμπ τόνισε ότι «η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει κεντρικό ρόλο στη μακροπρόθεσμη θωράκιση της ουκρανικής ασφάλειας» και να σηκώσει το κύριο μέρος από το οικονομικό βάρος του πολέμου. Παρά την εγκάρδια ατμόσφαιρα των συνομιλιών, δεν έλειψαν και οι τριβές. Κατά την επικοινωνία των δύο ηγετών με δημοσιογράφους, στο Οβάλ Γραφείο, ο Εμανουέλ Μακρόν διέκοψε κάποια στιγμή τον οικοδεσπότη του για να διορθώσει μια αποστροφή του που υποβάθμιζε την ευρωπαϊκή βοήθεια στην Ουκρανία.

Από την πλευρά του ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε χθες ότι δεν βλέπει «τίποτα το κακό» στη συμμετοχή των Ευρωπαίων στις ειρηνευτικές διαβουλεύσεις για το Ουκρανικό. Ο Ρώσος πρόεδρος υποστήριξε ότι ο Τραμπ επιδιώκει «να διασφαλίσει την επιβίωση της Ουκρανίας και όχι τα ρωσικά συμφέροντα» και εμφανίστηκε ανοιχτός στην κοινή εκμετάλλευση κοιτασμάτων αλουμινίου και άλλων ορυκτών με αμερικανικές εταιρείες.

Στο μεταξύ, ο Ντόναλντ Τραμπ αντιμετωπίζει τις πρώτες, εκτεταμένες αντιδράσεις και στο εσωτερικό της χώρας του με αφορμή την εκστρατεία του στενού συνεργάτη του Ελον Μασκ για δραστική συρρίκνωση του δημοσίου τομέα. Σειρά σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών, επικεφαλής των οποίων έχουν τεθεί άτομα της απολύτου εμπιστοσύνης του προέδρου (Πεντάγωνο, FBI, υπουργείο Εξωτερικών, υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας), έδωσαν εντολή στους υπαλλήλους τους να μην απαντήσουν σε email-τελεσίγραφο που τους είχε στείλει το Σαββατοκύριακο ο Μασκ.

Από την 1η Ιανουαρίου 2026 ο υπολογισμός των συντάξεων στην Ελλάδα αλλάζει, καθώς εισάγεται ένας νέος δείκτης μισθών που θα αυξάνει τις συντάξιμες αποδοχές, βάσει των οποίων υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη. Μέχρι το 2025, οι συντάξιμες αποδοχές θα συνεχίσουν να αναπροσαρμόζονται με βάση τον πληθωρισμό, ενώ από το 2026 και έπειτα θα λαμβάνονται υπόψη οι αυξήσεις μισθών. Ουσιαστικά, αυτό το νέο σύστημα αναπροσαρμογής των συντάξιμων αποδοχών θεωρείται ευνοϊκό για τους ασφαλισμένους, καθώς οι μισθοί συνήθως αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από τον πληθωρισμό. Παράδειγμα: αν ο «δείκτης μισθών» εμφανίσει αύξηση 4,5% το 2025, η ανταποδοτική σύνταξη θα είναι υψηλότερη από ό,τι αν εφαρμοζόταν μόνο η τιμαριθμική αναπροσαρμογή.....

 Aπό "ΤΑ ΝΕΑ"

                                                                "TA NEA", 25/02/25


Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού
για τις ετήσιες αυξήσεις

• Αυτόματος μηχανισμός που θα οδηγεί σε υψηλότερα ποσά n Κρίσιμες αποφάσεις το 2026 και για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης λόγω πίεσης του Δημογραφικού

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Δύο κομβικής σημασίας αλλαγές στο Ασφαλιστικό και τις συντάξεις θα φέρει το 2026 επηρεάζοντας δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένους. Πρόκειται για το νέο σύστημα υπολογισμού των συντάξεων από 1-1-2026, το οποίο θα δίνει μεγαλύτερη αύξηση, ενώ το ίδιο έτος η κυβέρνηση θα κληθεί να αποφασίσει αν θα αλλάξει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από 1-1-2027 λόγω του Δημογραφικού. Ειδικότερα:

1. Αυξημένες συντάξεις. Μεγαλύτερες αυξήσεις στις συντάξεις από την 1η Ιανουαρίου 2026 προβλέπει ο νέος τρόπος υπολογισμού, ο οποίος από τον μέσο πληθωρισμό έτους της ΕΛΣΤΑΤ θα περιλαμβάνει τον δείκτη μεταβολής μισθών. Σύμφωνα με την απόφαση του υφυπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνου Τσακλόγλου, ο νέος τρόπος υπολογισμού μετατίθεται έναν χρόνο μετά, δηλαδή το 2026, αντί για το 2025. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν εφαρμοζόταν φέτος η διάταξη, από το 2,7% που έλαβαν αύξηση οι συντάξεις, αυτή θα ήταν 4%. Αναλυτικά, από την 1η Ιανουαρίου 2026 ο υπολογισμός των συντάξεων στην Ελλάδα αλλάζει, καθώς εισάγεται ένας νέος δείκτης μισθών που θα αυξάνει τις συντάξιμες αποδοχές, βάσει των οποίων υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη. Μέχρι το 2025, οι συντάξιμες αποδοχές θα συνεχίσουν να αναπροσαρμόζονται με βάση τον πληθωρισμό, ενώ από το 2026 και έπειτα θα λαμβάνονται υπόψη οι αυξήσεις μισθών. Ουσιαστικά, αυτό το νέο σύστημα αναπροσαρμογής των συντάξιμων αποδοχών θεωρείται ευνοϊκό για τους ασφαλισμένους, καθώς οι μισθοί συνήθως αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από τον πληθωρισμό. Παράδειγμα: αν ο «δείκτης μισθών» εμφανίσει αύξηση 4,5% το 2025, η ανταποδοτική σύνταξη θα είναι υψηλότερη από ό,τι αν εφαρμοζόταν μόνο η τιμαριθμική αναπροσαρμογή.

2. Αλλαγές στα όρια ηλικίας. Αλλαγές θα εξεταστούν το 2026 στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία θα ισχύσουν από το 2027, λόγω του Δημογραφικού. Μέσα στο 2026, οι ηλικίες «εξόδου» στη σύνταξη θα αξιολογηθούν εκ νέου και αν ο «αλγόριθμος» που συνδέει το προσδόκιμο ζωής μετά τα 65 με τα όρια ηλικίας δείξει ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές, τότε από το 2027 οι ηλικίες συνταξιοδότησης θα αλλάξουν. Οι ασφαλισμένοι θα μπορούν να πάρουν σύνταξη στα 62 με 40 χρόνια ή στα 67 με τουλάχιστον 15 χρόνια ασφάλισης ως και το 2026. Από το 2027 δεν είναι βέβαιο αν θα μείνουν τα ίδια όρια ή αν θα αυξηθούν, ακολουθώντας το προσδόκιμο ζωής εφόσον αυτό ανεβεί. Οι αλλαγές στα όρια ηλικίας θα είναι αυτόματες καθώς με σχετική διάταξη που έχει ψηφιστεί από το 2010, με τον ασφαλιστικό νόμο 3863, η ηλικία συνταξιοδότησης θα αυξάνεται εφόσον αυξάνεται και το προσδόκιμο ζωής μετά το 65ο έτος. Μέχρι σήμερα δεν χρειάστηκε να γίνει καμία αλλαγή αφενός γιατί τα όρια ηλικίας πήγαν στα 62 και 67 (από 60 και 65) και αφετέρου διότι με την πανδημία το προσδόκιμο ζωής δεν αυξήθηκε, οπότε και πάλι δεν έγινε καμία περαιτέρω προσαρμογή των ορίων ηλικίας.

Η τελευταία μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής όμως δείχνει ότι μεταξύ 2027 και 2030 το όριο ηλικίας με 40ετία από το 62ο έτος σήμερα θα πάει στα 63 έτη και 5 μήνες, και από το 67ο στα 68,5 έτη.

Οι επιπτώσεις

Σημειώνεται ότι μία από τις δραματικές επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα που επιφέρει το δημογραφικό πρόβλημα είναι η αναλογία συνταξιούχων – ασφαλισμένων, η οποία σήμερα είναι στο 1 προς 1,66. Σε 15 χρόνια θα υποχωρήσει στο 1,25. Αυτό σημαίνει ότι αν σήμερα για κάθε 100 συνταξιούχους υπάρχουν 166 ασφαλισμένοι να τους συντηρούν με τις εισφορές τους, το 2040 σε κάθε 100 συνταξιούχους θα αναλογούν μόνο 125 ασφαλισμένοι για να πληρώνουν τις συντάξεις τους.

Μελέτες διεθνών οργανισμών όπως της Eurostat, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΟΟΣΑ θέτουν σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού την κυβέρνηση λόγω της βόμβας του Δημογραφικού. Οι μελέτες οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα αυξηθούν καθώς από το 2027 θα συνδεθούν με το προσδόκιμο ζωής και θα αυξάνονται ανά τρία χρόνια εφόσον ανεβαίνει και το προσδόκιμο ζωής μετά το 65ο έτος. Το προσδόκιμο ζωής στα 65 για τους άνδρες πηγαίνει από 18,7 έτη το 2022 σε 23,9 έτη το 2070, ενώ για τις γυναίκες πηγαίνει από 21,7 έτη σε 26,7 έτη αντίστοιχα.

Πάντως, διευκρινίσεις για το πότε, πώς και αν έρθουν αλλαγές στα όρια ηλικίας έχει δώσει ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου, επισημαίνοντας ότι τα όρια αυτά θα εξεταστούν στα τέλη του 2026, σύμφωνα με τις εξελίξεις στο προσδόκιμο ζωής. «Τα όρια συνταξιοδότησης μέχρι το 2027 θα παραμείνουν αμετάβλητα και θα εξεταστούν εκ νέου στα τέλη του 2026 με κριτήριο την πορεία του Δημογραφικού, όπως ορίζει η νομοθεσία που συνδέει τα όρια συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο επιβίωσης στην ηλικία των 65 ετών», σημείωσε ο υφυπουργός.

Το 2024 έκλεισε με την επιβατική κίνηση του «Ελ. Βενιζέλος» να σημειώνει ιστορικό ρεκόρ, 31,85 εκατ. επιβατών και ποσοστό αύξησης 13,1% σε σχέση με το 2023, καταγράφοντας την καλύτερη επίδοση σε σχέση με τα περισσότερα από τα μεγάλα αεροδρόμια της Ευρώπης. Οι επιβάτες εσωτερικού και εξωτερικού ξεπέρασαν τα επίπεδα του 2023 κατά 7,3% και κατά 15,7% αντιστοίχως. Η Αθήνα συνδέθηκε πέρυσι απευθείας μέσω τακτικών δρομολογίων με 157 προορισμούς-πόλεις (156 το 2023) σε 55 χώρες (57 το 2023), που εξυπηρετήθηκαν από 68 αεροπορικές εταιρείες (66 το 2023). Αναφορικά με τις εμπορικές δραστηριότητες, το αεροδρόμιο στα τέλη του 2024 είχε σε ισχύ 73 εμπορικές συμβάσεις με ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, 23 επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, 5 εστίασης, 15 παροχής υπηρεσιών προς τους επιβάτες και μία εταιρεία δραστηριοποιούμενη στον χώρο των media και της διαφήμισης. Πρόκειται για 157 καταστήματα, συμπεριλαμβανομένων 72 εμπορικών, 51 εστίασης και 34 παροχής υπηρεσιών, που κάλυπταν συνολικά πάνω από 13.600 τετραγωνικά μέτρα. Το συνολικό ποσοστό πληρότητας των εμπορικών χώρων άγγιξε το 99%.....

 Από την "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και....

ΤΟΥ ΗΛΙΑ Γ. ΜΠΕΛΛΟΥ

Την επιτάχυνση του επενδυτικού προγράμματος για την αύξηση της δυναμικότητας του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα ανακοίνωσε η εισηγμένη παραχωρησιούχος «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών». 

Η εταιρεία διαχείρισης του μεγαλύτερου αεροδρομίου της χώρας κατά τη χρήση του 2024 σημείωσε αύξηση κύκλου εργασιών 10,2%, στα 665,5 εκατ. ευρώ από 603,7 εκατ. ευρώ το 2023, προσαρμοσμένα κέρδη EBITDA 424,8 εκατ. αυξημένα κατά 15,7% και κέρδη μετά από φόρους ύψους 235,9 εκατ. (+1,9%). Περαιτέρω ανάπτυξη της επιβατικής κίνησης, με μονοψήφιο ποσοστό ανόδου, αναμένεται και το 2025. Σύμφωνα με το management της εταιρείας, στη βελτίωση των οικονομικών αποτελεσμάτων της πέρυσι συνέβαλαν τόσο η αύξηση της επιβατικής κίνησης κατά 13,1% όσο και η βελτίωση της εμπορικής εκμετάλλευσης. Ετσι η διοίκηση θα προτείνει στη γενική συνέλευση των μετόχων τη διανομή του συνόλου των καθαρών κερδών του 2024, που αντιστοιχεί σε μεικτό μέρισμα 0,78 ευρώ ανά μετοχή.

Παράλληλα, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών για να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις αναβάθμισης του αεροδρομίου ανακοίνωσε και αύξηση κεφαλαίου ύψους έως και 240 εκατ. ευρώ, η οποία με τη σειρά της θα πραγματοποιηθεί μέσω ενός προαιρετικού προγράμματος επανεπένδυσης μερίσματος (Scrip Dividend) έως 100 εκατ. ευρώ από τα κέρδη του 2024 και επιπλέον έως 140 εκατ. ευρώ από τα κέρδη των επόμενων τριών ετών. Δηλαδή οι υφιστάμενοι μέτοχοι μπορούν να λάβουν ένα μέρος του μερίσματός τους για το 2024, αλλά και κατά τα επόμενα τρία χρόνια σε μετοχές. Σύμφωνα με πληροφορίες της αγοράς, το σύνολο των βασικών μετόχων της εταιρείας αναμένεται να δηλώσει συμμετοχή στο πρόγραμμα Scrip Dividend, καθώς οι νέες επενδύσεις που θα χρηματοδοτήσει αυξάνουν τα προβλεπόμενα κέρδη και τις ταμειακές ροές, δημιουργώντας πρόσθετη αξία. Υπενθυμίζεται πως η Avialliance GMBH ελέγχει το 50% του μετοχικού κεφαλαίου και το Υπερταμείο το 25,5%, ενώ το υπόλοιπο βρίσκεται στην ελεύθερη διασπορά, η οποία έχει επίσης δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα Scrip Dividend.

Το πρόγραμμα επέκτασης του αεροδρομίου αποφασίστηκε λαμβάνοντας υπόψη και την ισχυρή ανάπτυξη της επιβατικής κίνησης, που το 2024 σημείωσε νέο ιστορικό ρεκόρ έχοντας στόχο την επίτευξη της δυναμικότητας εξυπηρέτησης 33 εκατ. επιβατών ετησίως νωρίτερα του αρχικού σχεδιασμού και απώτερο στόχο τα 40 εκατ. επιβάτες έως το 2032.

«Η επιτάχυνση της επέκτασης του αεροδρομίου θα δημιουργήσει σημαντική αξία για τους μετόχους μας, εξασφαλίζοντας ενισχυμένες αποδόσεις από τις αεροπορικές δραστηριότητες μέσω της σταδιακής αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, σύμφωνα με το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει την εταιρεία, καθώς και ταχύτερη αξιοποίηση των προοπτικών των μη αεροπορικών δραστηριοτήτων», υπογραμμίζει ο CEO του Διεθνούς Αερολιμένα Γιάννης Παράσχης. 

Το 2024 έκλεισε με την επιβατική κίνηση του «Ελ. Βενιζέλος» να σημειώνει ιστορικό ρεκόρ, 31,85 εκατ. επιβατών και ποσοστό αύξησης 13,1% σε σχέση με το 2023, καταγράφοντας την καλύτερη επίδοση σε σχέση με τα περισσότερα από τα μεγάλα αεροδρόμια της Ευρώπης. Οι επιβάτες εσωτερικού και εξωτερικού ξεπέρασαν τα επίπεδα του 2023 κατά 7,3% και κατά 15,7% αντιστοίχως. Η Αθήνα συνδέθηκε πέρυσι απευθείας μέσω τακτικών δρομολογίων με 157 προορισμούς-πόλεις (156 το 2023) σε 55 χώρες (57 το 2023), που εξυπηρετήθηκαν από 68 αεροπορικές εταιρείες (66 το 2023). Αναφορικά με τις εμπορικές δραστηριότητες, το αεροδρόμιο στα τέλη του 2024 είχε σε ισχύ 73 εμπορικές συμβάσεις με ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, 23 επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, 5 εστίασης, 15 παροχής υπηρεσιών προς τους επιβάτες και μία εταιρεία δραστηριοποιούμενη στον χώρο των media και της διαφήμισης. 

Πρόκειται για 157 καταστήματα, συμπεριλαμβανομένων 72 εμπορικών, 51 εστίασης και 34 παροχής υπηρεσιών, που κάλυπταν συνολικά πάνω από 13.600 τετραγωνικά μέτρα. Το συνολικό ποσοστό πληρότητας των εμπορικών χώρων άγγιξε το 99%. Υπενθυμίζεται ότι εκτός από τους χώρους στάθμευσης, η εταιρεία εκμεταλλεύεται και το εμπορικό πάρκο που εκτείνεται σε περίπου 52.100 τετραγωνικά μέτρα μεικτής δομημένης επιφανείας και φιλοξενεί brands, όπως τα IKEA, Leroy Merlin, Factory Outlet, «Κωτσόβολος», Πλαίσιο, Intersport και Holland & Barrett.

...από "ΤΑ ΝΕΑ", και...

...από τον "ΠΟΛΙΤΗ ΧΙΟΥ"

Στην ουσία θα ήταν σαν να εκχωρούσε εθνικό έργο σε μια επιτροπή η οποία ποιος ξέρει πώς θα δούλευε, με τι «όπλα», πόσες ελευθερίες θα είχε για να ασκήσει ερευνητικό έργο και τι εν τέλει θα γινόταν με το πόρισμα που θα εξέδιδε. Θα το χρησιμοποιούσε, ας πούμε, η Δικαιοσύνη συμπληρωματικά με το δικό της πόρισμα βάσει του οποίου θα ασκηθούν διώξεις και κάποιοι θα καθίσουν στο εδώλιο; ΄Η απλώς θα εκδιδόταν για να υπάρχει ως «πιστοποιητικό» περί της ορθής κρίσης του δικαστή που διερευνά το δυστύχημα και των συναδέλφων του που θα κληθούν να δικάσουν επ’ ακροατηρίω; Και καλά το πόρισμα της Επιτροπής να συμφωνεί για το «καλώς έχει» της έρευνας της Δικαιοσύνης. Αν όμως διαφωνεί, δεν θα πυροδοτούσε αυτό έναν νέο γύρο αντιδράσεων περί της λεγόμενης «συγκάλυψης»;

 Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 25/02/25

Ανεξάρτητη Επιτροπή για τα Τέμπη;

Η πολύ σοβαρή πρόταση που διατύπωσαν μέσω των «ΝΕΩΝ» χθες οι καθηγητές κ.κ. Κοντιάδης, Λιάκος, Μαραντζίδης και Σωτηρέλης, για τη δημιουργία μιας Ανεξάρτητης Επιτροπής η οποία θα διερευνήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το τραγικό – προ διετίας – δυστύχημα στα Τέμπη, θα έδινε ίσως μια απάντηση στα ερωτήματα του κόσμου, αλλά, φευ, δεν πρόκειται να γίνει δεκτή. Εστω κι αν σε αυτήν συμμετείχαν και ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες, πλην των Ελλήνων, καμιά κυβέρνηση – όχι μόνο αυτή η σημερινή – δεν θα την αποδεχόταν. 

Διότι στην ουσία θα ήταν σαν να εκχωρούσε εθνικό έργο σε μια επιτροπή η οποία ποιος ξέρει πώς θα δούλευε, με τι «όπλα», πόσες ελευθερίες θα είχε για να ασκήσει ερευνητικό έργο και τι εν τέλει θα γινόταν με το πόρισμα που θα εξέδιδε. Θα το χρησιμοποιούσε, ας πούμε, η Δικαιοσύνη συμπληρωματικά με το δικό της πόρισμα βάσει του οποίου θα ασκηθούν διώξεις και κάποιοι θα καθίσουν στο εδώλιο; ΄Η απλώς θα εκδιδόταν για να υπάρχει ως «πιστοποιητικό» περί της ορθής κρίσης του δικαστή που διερευνά το δυστύχημα και των συναδέλφων του που θα κληθούν να δικάσουν επ’ ακροατηρίω; Και καλά το πόρισμα της Επιτροπής να συμφωνεί για το «καλώς έχει» της έρευνας της Δικαιοσύνης. Αν όμως διαφωνεί, δεν θα πυροδοτούσε αυτό έναν νέο γύρο αντιδράσεων περί της λεγόμενης «συγκάλυψης»;

Παράλληλες καταθέσεις

Προβληματίστηκα. Οχι για την αγαθή πρόθεση των τεσσάρων καθηγητών, οι οποίοι δεν ανήκουν στους υποστηρικτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Πολίτες της χώρας είναι και διαβλέπουν κινδύνους από τις εξελίξεις. Ανησυχούν και οι ίδιοι, όπως σημειώνουν στην παρέμβασή τους, για το εκρηκτικό κλίμα που διαμορφώνεται από τη λαϊκή απαίτηση για αλήθεια και δικαιοσύνη. Με προβλημάτισε αυτή καθ’ εαυτή η πρόταση. Η οποία αν – θεωρητικά – γινόταν αποδεκτή, θα είχε ως αποτέλεσμα να «τρέχει» μια έρευνα για τα Τέμπη, παράλληλα με τη διεξαγόμενη δίκη για τα Τέμπη! Οπου παράγοντες της δίκης, μάρτυρες, κατηγορούμενοι κ.λπ. θα καλούνταν ταυτόχρονα σχεδόν με τη συμμετοχή τους στο δικαστήριο να εμφανίζονται και ενώπιον της Ανεξάρτητης Επιτροπής να καταθέσουν όσα γνωρίζουν για το δυστύχημα. Σε αυτή την περίπτωση οι περίπου 50 κατηγορούμενοι τι ακριβώς θα έκαναν ενώπιον της Επιτροπής, παρά να επαναλαμβάνουν όσα επιβάλλει η υπερασπιστική τους γραμμή;

Ερευνα σε βάθος δεκαετίας

Και κάτι τελευταίο: αν το θέμα της Ανεξάρτητης Επιτροπής είναι η ίδια η Δικαιοσύνη και το Κράτος Δικαίου, γιατί να περιοριστεί στα του δυστυχήματος των Τεμπών; Η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να επεκταθεί σε βάθος δεκαετίας, τουλάχιστον. Να αποτυπωθεί η κατάσταση της Δικαιοσύνης διαχρονικά. Από κυβερνήσεως Τσίπρα και εντεύθεν.

Δεν θα ήταν αυτό μια καλή ευκαιρία να πληροφορηθεί ο πολίτης που σήμερα οργίζεται για τα Τέμπη και αναζητά την αλήθεια για το τι συμβαίνει με τη Δικαιοσύνη και τους θεσμούς επί δύο διαφορετικών πολιτικά κυβερνήσεων που άσκησαν διαδοχικά εξουσία στη χώρα; Εγώ νομίζω πως ναι. Κάτι τέτοιο θα συνέβαλλε αποφασιστικά στη γνώση των πολιτών και ουσιαστικά θα λειτουργούσε ως βαλβίδα αποσυμπίεσης για το κλίμα που διαμορφώνεται σήμερα στην κοινωνία…

Η ημέρα της κρίσης

Τώρα, ως προς το κύριο πιάτο, δηλαδή τα Τέμπη, κάτι καινούργιο δεν υπάρχει, πλην των γύρω-γύρω, ήτοι εμπειρογνώμονες, δηλώσεις, εκτιμήσεις, θεωρίες, πολλές θεωρίες, και αναμονή για την έκδοση διαφόρων πορισμάτων. Το Εγκληματολογικό της ΕΛ.ΑΣ., ας πούμε, ακόμη να εκτιμήσει – λες και επρόκειτο για βίντεο από τον Αρη – αν ήταν γνήσια τα τρία βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Το ΕΜΠ, επίσης, θέλει ακόμη μια-δυο ημέρες για να εκδώσει το δικό του πόρισμα για το τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και αν μετέφερε κάποιο ύποπτο υλικό που προκάλεσε τη μεγάλη έκρηξη κατά το δυστύχημα. Από κοντά και το πόρισμα επί των τοξικολογικών εξετάσεων για τον θάνατο του Καλογήρου, που ο θάνατός του «ενεπλάκη» στην υπόθεση των Τεμπών και πυροδότησε την «αρπαγμένη» θεωρία ότι επρόκειτο περί δολοφονίας με στόχο να προειδοποιηθεί η εισαγγελέας μητέρα του και μέσω αυτής η Δικαιοσύνη.

Και μ’ αυτά και μ’ εκείνα, που συντηρούν το κλίμα της οργής, πορευόμαστε πλησίστιοι για την ημέρα της κρίσεως, που είναι η Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου. Με την κυβέρνηση να επιχειρεί, μέσω δηλώσεων, εκτιμήσεων, αναλύσεων και διαρροών, να αποτρέψει τους πολίτες να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια και την αντιπολίτευση να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να είναι αυτά – και ειδικά στην Αθήνα – τα ογκωδέστερα που υπήρξαν ποτέ. Μια διελκυστίνδα είναι αυτό και τίποτε περισσότερο.

Τι εξοργίζει τον Κυριάκο

Ο Κυριάκος, που επέστρεψε από τις ΗΠΑ, συγκάλεσε για αύριο Υπουργικό Συμβούλιο προκειμένου να εξετάσει την κατάσταση με τους υπουργούς του. Αν δεν με απατούν οι πηγές μου, αυτή τη φορά δεν πρόκειται να καταληφθεί εξ απίνης από τον όγκο των συγκεντρώσεων της Παρασκευής, γιατί το περιμένει. Αυτό που τον έχει ξενίσει, ίσως και εξοργίσει, είναι ότι υπάρχουν εταιρείες (και μεταξύ αυτών και μεγάλες) οι οποίες «διευκολύνουν» τους υπαλλήλους τους να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Οπως και ότι το ίδιο κάνουν και οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης. Αλλά θα κρατήσει χαμηλά την μπάλα, μου αναφέρθηκε, κατά την αυριανή ομιλία του, διότι «δεν θέλει να στείλει κι άλλο κόσμο στις πλατείες», πράγμα που το καταλαβαίνω. Δεν θα ήταν και ιδιαίτερα σοφό να επιτεθεί ούτε στους διοργανωτές, ούτε πολύ περισσότερο σε όσους διακινούν τις θεωρίες συνωμοσίας. Εδώ που έχει φτάσει το πράγμα, απαιτείται περίσκεψη και όχι ενέργειες που θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν την κατάσταση…

Ημιαργία στον Δήμο Αθηναίων

Σε ό,τι αφορά τους δήμους, έχω να προσθέσω, με αφορμή μια ανακοίνωση που έλαβα χθες, ότι δεν εξαιρείται ούτε ο Δήμος Αθηναίων από τη συμμέτοχη στο συλλαλητήριο της Παρασκευής. Κατά την ανακοίνωση, η Παρασκευή θα έχει τα χαρακτηριστικά ημιαργίας για τους υπαλλήλους. Θα παραμείνουν λέει στην υπηρεσία ως τις 11 το πρωί και εν συνεχεία θα αποδεσμευτούν. Οσοι δε δημότες είχαν ραντεβού στον Δήμο μετά τις 11, αυτά θα υπάρξει μέριμνα να πραγματοποιηθούν σε νέες ημερομηνίες.

Σχόλιο; Κανένα. Τι σχόλιο να κάνω, άλλωστε.

Γιατί βιάζεται ο Φάμελλος

Α, να μην το ξεχάσω. Υπάρχει κι ένας Φάμελλος, ο Σωκράτης, ο οποίος λέει το ρεπορτάζ ότι θέλει μέσα στην εβδομάδα να έχει υπάρξει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Κι επειδή εκείνου δεν του βγαίνουν – πλέον – τα «κουκιά», με το «θέλω» εννοεί ότι θέλει το ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, ώστε να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ επικουρικά για να την υποστηρίξει. Κάνει πως του διαφεύγει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης αν δεν προκύψουν νέα στοιχεία για την υπόθεση των Τεμπών. Αλλά ο Φάμελλος βιάζεται. Γιατί βιάζεται; Διότι καταλαβαίνει ότι ο Πολάκης είναι έτοιμος να τον κάνει… Κασσελάκη – να τον διώξει με συνοπτικές, «δημοκρατικές» φυσικά, όπως πάντα, διαδικασίες…