Ο άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, Κικέρων, θεωρούσε θεϊκή την ελληνική γλώσσα. Εις επίρρωσιν αυτής της άποψης στο παρόν σημείωμα παραθέτω δύο στοιχεία τα οποία δικαιολογούν τον παραπάνω χαρακτηρισμό. Το πρώτο αναφέρεται στα τέσσερα Ευαγγέλια, στα οποία καταχωρίσθηκε και αποτυπώθηκε στην ελληνική γλώσσα το σωτήριο μήνυμα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, από τους Ευαγγελιστές, Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη. Το δεύτερο αναφέρεται στη διαχρονικότητα της γλώσσας των Ευαγγελίων, η οποία μετά δύο χιλιάδες χρόνια, είναι η μόνη μεταξύ όλων των γλωσσών που παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα και είναι η περισσότερο κατανοητή από τον μέσο αναγνώστη...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (φύλλο 05/03/24)

Δηλαδή ο άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, Κικέρων, θεωρούσε θεϊκή την ελληνική γλώσσα. Εις επίρρωσιν αυτής της άποψης στο παρόν σημείωμα παραθέτω δύο στοιχεία τα οποία δικαιολογούν τον παραπάνω χαρακτηρισμό.

Το πρώτο αναφέρεται στα τέσσερα Ευαγγέλια, στα οποία καταχωρίσθηκε και αποτυπώθηκε στην ελληνική γλώσσα το σωτήριο μήνυμα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, από τους Ευαγγελιστές, Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη.

Το δεύτερο αναφέρεται στη διαχρονικότητα της γλώσσας των Ευαγγελίων, η οποία μετά δύο χιλιάδες χρόνια, είναι η μόνη μεταξύ όλων των γλωσσών που παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα και είναι η περισσότερο κατανοητή από τον μέσο αναγνώστη. Και για να μην... πυγμαχούμε εις αέρα, παραθέτουμε μικρό απόσπασμα από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο:

«Συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού πεφυτευμένην και ήλθεν ζητών καρπόν εν τη συκή και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν: Ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη και ουχ ευρίσκω. Εκκοψον αυτήν, ίνα και την γην καταργεί; Ο δε αποκριθείς λέγει αυτώ: Κύριε άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν, και βάλω κοπρίαν. Καν μεν ποιήση καρπόν, ει δε μή, γε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν...».

Φρονούμε ότι δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο. Ενισχυτικό της παραπάνω άποψης είναι και η ετυμολογία της λέξης «Χριστός» που έχει ελληνική προέλευση και χρησιμοποιείται και σήμερα από όλους τους λαούς, είτε τον πιστεύουν είτε όχι.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

παρότρυνε τους βουλευτές του κόμματός του, εφόσον δεν σκοπεύουν να το υπερψηφίσουν, να απόσχουν της ψηφοφορίας (σχετική επιστολή μου φιλοξένησε η «Κ» στο φύλλο της 19/1/2024).

Στη σχετική συνεδρίαση της Βουλής δεν παρέστησαν 46 συνολικά βουλευτές εκ των οποίων οι 31 εκ της κυβερνητικής παρατάξεως. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με 176 θετικές ψήφους και ο καιρός θα δείξει τις συνέπειες της εφαρμογής του.

Στο φύλλο της «Κ» της 20/2/24 δημοσιεύθηκαν αποσπάσματα συνεντεύξεως του πρωθυπουργού σε τηλεοπτικό σταθμό όπου ο ίδιος φέρεται να δηλώνει «για εμένα δεν είναι καθόλου χαλαρή αυτή η ψήφος (σ.σ. για την Ευρωβουλή) και δεν θα την αντιμετωπίσω ως χαλαρή κάλπη». Πρωταρχικό συστατικό της «χαλαρής ψήφου» είναι η αδιαφορία, δηλαδή ή μη συμμετοχή των πολιτών στην ψηφοφορία. Σ’ αυτήν ο πρωθυπουργός αντιτίθεται, ενώ την αποχή των βουλευτών του από την ψήφιση του προαναφερθέντος νόμου την παρότρυνε. Εχει ο καιρός γυρίσματα.

Γ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Αθήνα