προ οκτώ ετών
 |
| "Επενδυτής", 24/11/12 |
EΡΜΑΙΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΜΑΣ
Της Κύρας Αδάμ, από τον "Επενδυτή"
Στο eurogroup της προσεχούς Δευτέρας θα παιχτεί στα ζάρια, ανάμεσα στο ΔΝΤ και την ΕΕ, η τύχη της Ελλάδας για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον.
Η ζαριά δεν αφορά στην πολυπόθητη απελευθέρωση της δόσης των 31 ή 44 δισ. ευρώ.
Αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και στους όρους που θα συμφωνηθούν ανάμεσα στους δανειστές.
Το δεδομένο είναι ότι το περίφημο πρόγραμμα της τρόικας ουδόλως βοήθησε την Ελλάδα να μειώσει το χρέος της, αντιθέτως αυτό τραβά την ανηφόρα με μεγάλη ταχύτητα.
Οι δανειστές σπεύδουν να σκεπάσουν τα λάθη εκτιμήσεων και χειρισμών τους στο πρόγραμμα που επέβαλαν στην Ελλάδα, όπως ακριβώς ο σκύλος το κόκαλο στο χώμα, προβάλλοντας κατά κόρον την απροθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων να εφαρμόσουν όσα έχουν συμφωνήσει μέχρι τώρα.
Όμως, τώρα, που η κυβέρνηση Σαμαρά «τα έκανε όλα», όπως διαπιστώνουν οι ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ, οι δανειστές έρχονται αντιμέτωποι με το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Η διάσταση ανάμεσα στους δανειστές είναι ολοφάνερη.Το ΔΝΤ, με όπλο τους περιορισμούς του καταστατικού του, που δεν μπορεί να χρηματοδοτεί μη βιώσιμο χρέος, ενώ έχει δώσει το μάξιμουμ της βοηθείας , απαιτεί «καθαρή λύση» εδώ και τώρα, ώστε το χρέος να περιοριστεί στο 120% το 2020 και όχι αργότερα. Οδηγεί έτσι τους Ευρωπαίους δανειστές σε μονόδρομο αποφάσεων, που όλες όμως προϋποθέτουν ζημίες στα δάνεια που έχουν συμφωνήσει για την Ελλάδα.
Οι ευρωπαίοι εταίροι το γνωρίζουν πολύ καλά , αλλά παθαίνουν αλλεργία ακόμα και στην ιδέα αυτή. Ειδικότερα το Βερολίνο, που οδεύει σε εκλογές και δεν θέλει να ανακοινώσει τώρα στους ψηφοφόρους – φορολογούμενους πολίτες της Γερμανίας και νέα χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους.
Έτσι, αυτή την στιγμή η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να περάσει ανάμεσα από τις Συμπληγάδες του ΔΝΤ και των εταίρων.
Επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν να μην αναμειχθεί στη σύγκρουση ΔΝΤ – ΕΕ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και τους τρόπους επίτευξης αυτού του «θαύματος»
Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Αθήνα ήταν επικεντρωμένη στην εξασφάλιση της δόσης-μαμούθ πριν από το τέλος του Νοεμβρίου και επομένως δεν ήθελε να ανακατευθεί τώρα με τη μάχη του δίνουν «τα βουβάλια» για την τύχη της χώρας.
Όμως οι αποφάσεις των «βουβαλιών», που ενδεχομένως θα παρουσιαστούν την Δευτέρα, αφορούν στην συνολική τύχη της χώρας για την επόμενη δεκαετία, μια χρονική περίοδο δηλαδή, που ξεπερνά κατά πολύ τη «βιωσιμότητα» της σημερινής τρικομματικης κυβέρνησης, αλλά πιθανότατα και το εύρος της πολιτικής ζωής πολλών εκ των σημερινών πρωταγωνιστών της ελληνικής πολιτικής σκηνής...
Η Αθήνα λοιπόν είναι υποχρεωμένη να εκφράσει θέση και άποψη, έστω και την τελευταία στιγμή ανάμεσα στην αρχική πρόταση Λαγκάρντ για κούρεμα του δημοσίου χρέους και στα «τερτίπια» των ευρωπαίων εταίρων για μεσοβέζικες λύσεις για ένα «σύντομο διάστημα» μέχρι τις γερμανικές εκλογές.
Η κυβέρνηση δεν εκφράζει καμιά γνώμη και άποψη, γνωρίζοντας ότι όποια και αν είναι η απόφαση των «βουβαλιών», η Αθήνα θα εξακολουθήσει να εξαρτάται από τα χρήματα των ευρωπαίων δανειστών, πρωτίστως.
Ωστόσο, η τελική απόφαση των δανειστών για τους τρόπους εξασφάλισης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους την επόμενη δεκαετία, θα έχει, άγνωστες για την ώρα, πρόσθετες επιπτώσεις στην ήδη ισοπεδωμένη ελληνική οικονομία.
Ουδείς αγγίζει τώρα επί των τύπων των ήλων και ούτε μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει πως θα γίνει η «μεταφορά βάρους» στην Ελλάδα από τη «λύση» στο χρέος που θα δώσουν οι δανειστές.
Φυσικά, ούτε και αυτό θα έχει μεγάλη σημασία, αφού η χώρα από τώρα και για την εξασφάλιση της δόσης-μαμούθ έχει ήδη δεχθεί να μπει σε απόλυτη επιτροπεία- εποπτεία ολόκληρης της οικονομίας της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου