Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (φύλλο 28/11/20)
Οπως ο «αδιάφθορος» Ροβεσπιέρος ταυτίστηκε με την πιο ανθρωποβόρα περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, έτσι και ο Τομάς Τορκουεμάδα κατέκτησε, αφοσιωμένος με βαθιά πίστη στο έργο του, τον τίτλο του πιο Μεγάλου Ιεροεξεταστή, εμπνέοντας τις λεγεώνες των ένθεων ακτιβιστών στην καθυπόταξη όσων ξεστράτισαν από τη φωτεινή λεωφόρο της πνευματικής μετάνοιας. Το «σφυρί των αιρετικών», όπως περίτρανα αποκλήθηκε, ήταν ο θρησκευτικός επιτετραμμένος για όλες τις βρώμικες δουλειές του βασιλιά Φερδινάνδου της Ισπανίας και της άνασσας Ισαβέλλας, του ζεύγους που άναψε πράσινο φως στον Χριστόφορο Κολόμβο για τo μεγάλο ταξίδι στην –όπως αποδείχθηκε– στρογγυλή Γη. Eπάνω, εξεικόνιση της διά πυράς θανάτωσης αιρετικής, λείας από κυνήγι μαγισσών, με τους παρευρισκομένους έτοιμους να βεβαιώσουν το πέρασμα της βασανιζόμενης από τον κόσμο της αμαρτίας στη θαυματουργή πύλη του εξαγνισμού. Τα χρώματα της βίας έχουν αναρίθμητες, αθάνατες, αποχρώσεις ανά τους αιώνες (φωτ. SHUTTERSTOCK).
1. Η auto da fé του ελληνικού ΑΕΙ, ο πρύτανης,
οι «ιεροεξεταστές» και τα στέκια τους
ΗΛΙΑΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, Δικηγόρος
Κύριε διευθυντά,
ΗΛΙΑΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, Δικηγόρος
Κύριε διευθυντά,
Το εξαγνιστικό σκηνικό είχε για ακόμη μία φορά επιμελώς στηθεί. Ο τόπος, που αυτή τη φορά συμβολικά επελέγη, δεν ήταν κάποια πλατεία, αλλά ο ίδιος ο τόπος διάπραξης των ανοσιουργημάτων. Εκεί, κατά τις πρωινές ώρες συγκεντρώθηκαν οι άγιοι ιεροεξεταστές, οι οποίοι ενδύθηκαν τις επίσημες σκουρόχρωμες στολές τους και με το βλοσυρό ύφος τους κάθισαν στις θέσεις τους.
Ο κατηγορούμενος διά της βίας οδηγήθηκε ενώπιον των αυτόκλητων δικαστών, οι οποίοι, αφού μελέτησαν τα λιγοστά πλην όμως ικανά για να στοιχειοθετήσουν τις πράξεις αμφισβήτησης της πίστης τους έγγραφα, ανέγνωσαν με στεντόρεια φωνή το κατηγορητήριο: «Ο κατηγορούμενος ενήργησε ενάντια στις αρχές της πίστης μας, διότι μέσα από τον τότε θεσμικό του ρόλο ήταν συνυπεύθυνος στην εκκένωση της κατάληψης “Βανκούβερ Απαρτμάν” και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού ΑΣΟΕΕ. Ο κατηγορούμενος Μπουραντώνης, εκμεταλλευόμενος τη θέση που τότε κατείχε ως αντιπρύτανης, ασκούσε πιέσεις στις κατασταλτικές αρχές προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις παραπάνω εκκενώσεις. Επίσης, αμφισβήτησε έντονα την αυθεντία της πίστης μας, διότι μέσα από άρθρα και συγγράμματα υπεραμύνθηκε της ευρωενωσιακής πολιτικής και της δολοφονικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ».
Η δικονομία της διαδικασίας δεν επιτρέπει την υποβολή ερωτήσεων στον κατηγορούμενο, ούτε ασφαλώς την από μέρους του ανάπτυξη υπερασπιστικών ισχυρισμών. Αντιθέτως, η μόνη «δυνατότητα» που του παρέχεται περιορίζεται στην υποχρέωση ομολογίας της πράξης του και στην υποβολή ικεσιών για οίκτο.
Οι άγιοι ιεροεξεταστές, όμως, αρνούμενοι να ανεχθούν ρωγμές στην αυθεντία της πίστης τους, ανακοινώνουν την ετυμηγορία τους, η οποία κηρύσσει τον κατηγορούμενο ένοχο των πράξεών του, ενώ η ποινή που επιβάλλεται είναι η καταστροφή της πανεπιστημιακής του περιουσίας και η δημόσια διακήρυξη της πίστης του με έναν προσομοιωτή λαιμητόμου. Προς τέρψιν των πιστών αλλά και αποκατάσταση της πίστης τους διά της χορήγησης ισχυρών δόσεων φόβου, οι ιεροεξεταστές διατάσσουν την απαθανάτιση των ιερών στιγμιοτύπων.
Η διαδικασία μιας ακόμη auto da fé, μιας δημόσιας, άλλως, πράξης πίστης, έλαβε τέλος. Μετά λύπης διαπιστώνεται ότι το παραπάνω περιστατικό δεν διαδραματίσθηκε σε κάποια πλατεία της Σεβίλλης ή του Βαγιαδολίδ τον 15ο αιώνα, αλλά έλαβε χώρα τον 21ο αιώνα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών με θύμα τον νυν πρύτανη αυτού.
Οσο τέτοια περιστατικά εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται από τις ίδιες τις πανεπιστημιακές αρχές ως «μεμονωμένα», παρόλο που κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα πλείστα όσα, και όσο το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο κρίνεται «επαρκές» (βλ. πρόσφατη ανακοίνωση Συνόδου Πρυτάνεων), το μόνο που μπορεί να συναχθεί είναι ότι τα συγκεκριμένα φαινόμενα υποστηρίζονται από κρατούντα αξιακά συστήματα, τα οποία όχι μόνο ανέχονται, αλλά ευνοούν την ευδοκίμησή τους.
Είναι, κρίνεται, καιρός οι πανεπιστημιακές αρχές να εγκαταλείψουν την ασφαλή θέση των θεατών των σχετικών auto da fé και συνεργαζόμενες στενά με την πολιτεία να ενεργήσουν προς την κατεύθυνση της εξάλειψής τους, παύοντας επιτέλους να οχυρώνονται πίσω από την απουσία ενός διαφωτισμού, ο οποίος διαχρονικά μας προσπερνά.
2. Αθλητικοί αγώνες στην TV, μία κάποια λύσις
ΘΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, Τοπογράφος Μηχανικός ΕΜΠ
Κύριε διευθυντά,
Μια καλή ενέργεια από πλευράς κυβέρνησης, μέσα στη διάρκεια των μεγάλων προσπαθειών διαχείρισης των προβλημάτων στον χώρο της υγείας λόγω κορωνοϊού, θα ήταν να φροντίσει για την τηλεοπτική μετάδοση των αγώνων ποδοσφαίρου και μπάσκετ όχι μόνο των ελληνικών πρωταθλημάτων αλλά και της Ευρώπης, από τα κρατικά κανάλια. Οι αγώνες αυτοί μεταδίδονται απευθείας μόνο από κανάλια της Cosmote και Nova. Καθώς είναι κλειστά λόγω της συγκυρίας τα καταστήματα στα οποία μεταδίδονται αυτοί οι αγώνες και επειδή πολλοί φίλαθλοι δεν είναι συνδρομητές αυτών των καναλιών, θα μπορούσαν τα κρατικά κανάλια, των οποίων η ποιότητα σημειώνει άνοδο κατά την άποψή μου, να αγοράζουν από τα ανωτέρω ιδιωτικά έστω κάποια παιχνίδια κατόπιν οικονομικής διαπραγμάτευσης και να τα προβάλλουν.
Στη διαπραγμάτευση θα μπορούσαν και τα ανωτέρω ιδιωτικά κανάλια να δείξουν κατανόηση. Η προβολή των αγώνων πέραν των άλλων θα βοηθήσει στη βελτίωση της ψυχολογίας ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων μέσα στην οπωσδήποτε δύσκολη περίοδο της κρίσεως της υγείας. Εξεταστέα βέβαια είναι και η προβολή ενδεχομένως και άλλων θεαμάτων που προβάλλονται από τα συνδρομητικά κανάλια με την ίδια διαδικασία.
Τα μόνα έλλογα δημιουργήματα στο σύμπαν είναι οι άνθρωποι. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Ο δημιουργός μάς προίκισε με νουν διότι μας προορίζει, πιθανότατα, ως τους μοναδικούς μάρτυρες της δημιουργίας του, με δυνατότητα και ικανότητα ερμηνείας των δημιουργημάτων του. Οσα φυσικά φαινόμενα ο άνθρωπος αδυνατεί να τα ερμηνεύσει με τη λογική, την επιστήμη, τα αποκαλεί θαύματα. Με τη συνεχή πρόοδο του ανθρώπου τα θαύματα περιορίζονται συνεχώς. Δεν θα εκλείψουν, όμως, γιατί ο άνθρωπος δεν έχει πλασθεί παντοδύναμος.
Αδυνατώ να πιστεύσω ότι θα κατανοήσουμε την εμφάνιση της ζωής ζώων και φυτών επί της γης, για παράδειγμα. Πώς δημιουργήθηκαν τα ωάρια – σπερματοζωάρια των ζώων και οι σπόροι των φυτών; Αυτά τα ερωτήματα θα μείνουν αναπάντητα ως θαύματα. Για τους χριστιανούς, τα δύο μεγάλα θαύματα είναι η Γέννηση και η Ανάσταση του Χριστού. Η γέννηση του Χριστού έχει καθιερωθεί, σχεδόν, παγκοσμίως ως η αρχή μιας νέας χρονικής περιόδου. Ο χρόνος διακρίνεται, πλέον, στην προ Χριστού (π.Χ.) και μετά Χριστόν (μ.Χ.) εποχή. Οι χριστιανοί, για να τιμήσουν την έλευση, τη ζωή, τα θαύματα και τα πάθη του Χριστού επί της γης, καθιέρωσαν τη Θεία Κοινωνία ή Αγία Μετάληψη. Με αυτήν δείχνουν και την πίστη τους στον Χριστό. Αυτό δεν έγινε με άνωθεν εντολή. Ηταν απόφαση των πιστών χριστιανών. Ομως, όταν καθιερώθηκε η Θεία Μετάληψη, τα αίτια πολλών νοσημάτων (μικρόβια, π.χ.) και ο τρόπος μεταδόσεώς των ήταν άγνωστα. Δεν ήταν, όμως, θαύματα γιατί τα ερμηνεύσαμε. Τώρα, εν καιρώ πανδημίας, οι ιεράρχες και ο εκκλησιαστικός κλήρος, γενικότερα, θα πρέπει να προσέξουν και να προφυλάξουν την πίστη των χριστιανών από τον σατανά κορωνοϊό.
4. «Οι Κακών Παρακλήτορες» – Βίβλος του Ιώβ
ΒΥΡΩΝ ΔΡΟΥΚΑΣ, Καθηγητής ΕΚΠΑ
Κύριε διευθυντά,
Δέκα και πλέον μήνες διάβηκαν αφ’ ότου η λοιμική πανδημία δοκιμάζει ποικιλοτρόπως τις αντοχές και τους φόβους της παγκόσμιας κοινότητας. Αλλες χώρες περισσότερο και άλλες λιγότερο, αναλόγως της υπευθυνότητας και της σοβαρότητας των κρατούντων τα ηνία τους. Η δική μας πατρίδα δεν απετέλεσε εξαίρεση αν και, στην αρχή του κακού, κάποια στιγμή, φάνηκε να ροδίζει ελπιδοφόρα άνοιξη στα χρώματα του ελληνικού ουρανού και της θάλασσας.
Η οδυνηρή συνέχεια, μας είναι γνωστή.
Ομως, σκοπός μου δεν είναι η αφήγηση του οδοιπορικού και της βασάνου που βιώνουμε μέρα τη μέρα. Μήτε και στηλίτευση των αρνητών του ιού και των συνοδοιπόρων τους, που αλιεύουν στα όζοντα ύδατα της χωματερής του Διαδικτύου, όπου οι νοσηρές απόψεις και ερμηνείες του κάθε προβληματικού ανοήτου συμπαρασύρουν χιλιάδες ομοίους του.
Αμφότεροι αποτελούν αντικείμενα μελέτης και ανάλυσης της ψυχιατρικής και της κοινωνιολογίας.
Στο περιορισμένο πλαίσιο της στήλης των αναγνωστών της φιλόξενης «Καθημερινής», που μου αναλογεί, διακαώς επιθυμώ να εκφράσω, εν είδει γνωσιακής ψυχοθεραπείας, την αγανάκτησή μου προς όλους εκείνους τους δημοσιογραφούντες(;) παρουσιαστές οι οποίοι, καθημερινώς, ενσπείρουν τρόμο και φόβο μέσω των δελτίων ειδήσεων προς τους ατυχείς τηλεθεατές.
Θλιβεροί και μοιραίοι, συνεπικουρούνται από πληθώρα νεαρών «ρεπόρτερ», των οποίων η γλωσσική επάρκεια δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 1.500 λέξεις, αν κρίνουμε από τα συμφραζόμενα, κακοποιώντας τη μοναδικότητα της ελληνικής γλώσσας, τρέμοντας κυριολεκτικά τις αιτιατικές, το τελικό σίγμα (ς) και το ευφωνικό νι (ν), μεταξύ άλλων βαρβαρισμών και σολοικισμών.
Με προκρούστειες τεχνικές και σχόλια, που θυμίζουν γριούλες των τριόδων, μεγεθύνουν και μεγαλοποιούν τα λεγόμενα των καθ’ ύλην αρμοδίων και υπεύθυνων επιστημόνων τους οποίους, επιπλέον, υποβάλλουν στη βάσανο αφελών ερωτήσεων, που συνήθως υποκρύπτουν δικούς τους φόβους περισσότερο, παρά των τηλεθεατών. Οταν το δράμα της γκροτέσκας ενημέρωσης φθάσει στην κορύφωσή του, ευθύς, οι οθόνες πλημμυρίζουν και κατακλύζονται από μακάβριες σκηνές και εικόνες, βγαλμένες μέσα από μονάδες εντατικής θεραπείας, εγχώριες και αλλοδαπές, όπου αφανείς εργάτες με άσπρες μπλούζες ξεπερνούν τα όρια της γνώσης και της τέχνης τους, στο όνομα της «πλέριας» ενημέρωσης και, μη έχοντας αντίλογο στο μονοπώλιο του μικροφώνου, με σαδιστικά μεγάλο «πρέπει», καλλιεργούν απόγνωση και φόβο, αγγίζοντας τις αρρωστημένες φαντασιώσεις του Λάβκραφτ και των ομοίων του, του γοτθικού μυθιστορήματος.
Κάποιες φορές, σκέφτηκα μήπως αυτή η επιμήκυνση της πραγματικότητας, μέσα από τα μονοπάτια του φόβου, αποβλέπει στον συνετισμό των «αντιφρονούντων» και απείθαρχων αρνητών!!! Μάλλον όχι, αφού οι αρνητές παραμένουν σταθεροί στον ονειρικό κόσμο της θολοκουλτούρας τους.
Δημοσιογραφία, μεταξύ άλλων, είναι και η τέχνη του γραπτού λόγου.
Πόσοι, άραγε, από τους προαναφερθέντες τρομολάγνους κήνσορες ανταποκρίνονται στην πιο πάνω θέση;
Ευτυχώς, οι εξαιρέσεις είναι πολλές και φωτεινές, αρκετές για να τιμήσουν τον χώρο της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης.
Υπομονή λοιπόν και κουράγιο, μέχρι την έλευση του ποθητού εμβολίου οπότε… «Εξέλειπαν δυνατόν εν Ισραήλ έως ου ανέστη Δεβόρα»!
5. Ο φωτεινός δρόμος των επιστημόνων
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΣΧΟΣ
Κύριε διευθυντά,
Η επιστημονική σύμπραξη της πολυεθνικής Pfizer με την ερευνητική BioNTech της Γερμανίας αποτελεί μια εξαιρετική είδηση παγκόσμιας εμβέλειας, την παραγωγή του πρώτου επιτυχημένου εμβολίου κατά της COVID-19.
Παράλληλη σημαντική είδηση αποτελεί η αγαστή συνεργασία του Ελληνα Αλβέρτου Μπουρλά, Δ.Σ. της Pfizer, και των Τούρκων επιστημόνων – ερευνητών Ugur Sahin και της συζύγου του Oezlem Tuereci, δημιουργών της BioNTech.
Πόσο πολλά έχουν να μάθουν οι αέναα αλληλοδιαπληκτιζόμενες Ελλάδα και Τουρκία από αυτή τη συνεργασία επιστήμης – έρευνας – βιομηχανικής παραγωγής μέσα στην ενωμένη Ευρώπη! Και πόσο πολλές αντιστάσεις, αντιλογίες, αντιφάσεις των δύο γειτονικών κρατών ξεπερνάει η ορθολογική κοινωφελής συνεργασία ενός Ελληνα και δύο Τούρκων επιστημόνων!
Αν η διεθνής εμπορική ναυτιλία κρατάει ήδη ανοιχτό έναν μεγάλο δίαυλο ελληνοτουρκικής συνεργασίας, σίγουρα η διεθνής επιστημονική κοινότητα τον διευρύνει.
Παράλληλη σημαντική είδηση αποτελεί η αγαστή συνεργασία του Ελληνα Αλβέρτου Μπουρλά, Δ.Σ. της Pfizer, και των Τούρκων επιστημόνων – ερευνητών Ugur Sahin και της συζύγου του Oezlem Tuereci, δημιουργών της BioNTech.
Πόσο πολλά έχουν να μάθουν οι αέναα αλληλοδιαπληκτιζόμενες Ελλάδα και Τουρκία από αυτή τη συνεργασία επιστήμης – έρευνας – βιομηχανικής παραγωγής μέσα στην ενωμένη Ευρώπη! Και πόσο πολλές αντιστάσεις, αντιλογίες, αντιφάσεις των δύο γειτονικών κρατών ξεπερνάει η ορθολογική κοινωφελής συνεργασία ενός Ελληνα και δύο Τούρκων επιστημόνων!
Αν η διεθνής εμπορική ναυτιλία κρατάει ήδη ανοιχτό έναν μεγάλο δίαυλο ελληνοτουρκικής συνεργασίας, σίγουρα η διεθνής επιστημονική κοινότητα τον διευρύνει.
6. Εφησυχασμός, λάθη, αλυσίδα από «μαγκιές»
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΑΝΤΑΛΙΔΗΣ, Δικηγόρος, Πειραιάς
Kύριε διευθυντά,
Είναι γνωστό πως ξιπασμένοι Νεοέλληνες τις τελευταίες δεκαετίες είχαν σημαία τον καταναλωτισμό, σε μια κοινωνία παρακμής, με διαλυμένους θεσμούς, και τώρα ξαφνικά συνειδητοποίησαν πως λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος προκύπτουν πανδημίες με τεράστιους κινδύνους για την ίδια τη ζωή τους. Θα πρέπει λοιπόν πάση θυσία να προστατεύσουμε το περιβάλλον, διαφορετικά οι πανδημίες θα συνεχιστούν. Η καταστροφή της φύσης οδηγεί στην εξάπλωση των πανδημιών. Το δίδαγμα από τον κορωνοϊό είναι πως στη ζωή τίποτε δεν είναι δεδομένο.
Οι αιτίες για τους εκατοντάδες νεκρούς είναι οι εξής:
1. Οι αρμόδιοι του υπουργείου Υγείας δεν άκουσαν τον χαρισματικό καθηγητή στη Γενεύη κ. Μανώλη Δερμιτζάκη που είχε εισηγηθεί: μάσκες σε όλο τον πληθυσμό από αρχές Σεπτεμβρίου. Να σημειωθεί ότι από την αμισθί θέση του ΕΣΕΤΕΚ (Εθνικό Συμβούλιο Ερευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας) παραιτήθηκε απογοητευμένος στις 3/8/20. Αρμόδιος υπουργός όχι μόνο τον εκτόπισε αλλά και εκώφευσε στις εισηγήσεις του. Εάν είχε εισακουσθεί θα είχαν σωθεί εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές. Στις 10/10 οι νεκροί ήταν 436 και μέχρι σήμερα εκτοξεύτηκαν κοντά στις 2.000.
2. Εάν λοιπόν το lockdown είχε επιβληθεί αρχές Σεπτεμβρίου (που όμως δεν επιβλήθηκε για να δοθεί «ανάσα» στις επιχειρήσεις) δεν θα είχε κοπεί η ανάσα εκατοντάδων ασθενών.
3. Η επανάπαυση, η μείωση της χαλάρωσης και ο εφησυχασμός των πολιτών είχαν τραγικά αποτελέσματα.
4. Η καθυστερημένη έναρξη εντατικών και αυστηρών ελέγχων στους εργάτες γης από όμορες χώρες. Επρεπε στα σύνορα να επιδεικνύουν αρνητικό τεστ. Μην ξεχνάμε την επιτυχημένη επίδοση της Ν. Κορέας με τεράστια έμφαση στα μαζικά τεστ και στην εκτεταμένη ιχνηλάτηση. Στην Ελλάδα υπήρχε ο ιός και δεν ξέραμε πώς να τον εντοπίσουμε.
5. Στις φοιτητουπόλεις έπρεπε να είχε επιβληθεί η μάσκα με την έναρξη της φοιτητικής χρονιάς.
6. Δυστυχώς δεν επιβλήθηκε από το υπουργείο Μεταφορών η πυκνότητα των δρομολογίων στα 2΄ (αντί των 7΄) σε μετρό και ΗΣΑΠ, με αποτέλεσμα τον συνωστισμό και την εκτίναξη της μετάδοσης του ιού.
7. Δεν επιστρατεύθηκαν από τον Αύγουστο οι πνευμονολόγοι από όλα τα στρατιωτικά νοσοκομεία.
8. Οπως σοφά δήλωσε ο Ανθιμος Αλεξανδρουπόλεως, οι μαγκιές των ιεραρχών και οι ευλαβείς εγωισμοί σκοτώνουν. Αντί να δηλωθεί ομολογία των λαθών, υπήρξε αλλοφροσύνη και έπαρση.
Για να μη γίνονται, λοιπόν, γκάφες θα πρέπει οι πολιτικοί να αφουγκράζονται και να πειθαρχούν στους επιστήμονες, καθώς και να χαράσσεται στρατηγική για τη σωστή διαχείριση. Μήπως οι πολιτικοί αντί να εκτοξεύουν επανδρωμένα σκάφη στο Διάστημα και να σχεδιάζουν διαστημικά ταξίδια, θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να διαθέσουν αυτά τα δισ. στα νοσοκομεία;
Οι αρμόδιοι γνωρίζουν την απειθαρχία του Ελληνα και όφειλαν να ενεργήσουν έγκαιρα και ταχύτατα, δηλαδή από αρχές Σεπτεμβρίου επιβολή προστίμου 1.000 ευρώ σε όσους δεν φορούσαν μάσκα, οπότε δεν θα χρειαζόταν το τωρινό lockdown.
Αραγε, θα έχει κάποιος «αρμόδιος» την ευαισθησία να παραιτηθεί για τους τόσους νεκρούς; «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».
7. Περί δημόσιας υγείας και συνδικαλισμού
ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΜΠΟΝΙΦΑΤΣΗΣ
Κύριε διευθυντά,
Στις 15-11-2020 η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ), το συνδικαλιστικό σωματείο όλων των δικαστικών λειτουργών, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία θεωρεί ότι η απόφαση γενικής απαγόρευσης των συναθροίσεων του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. «βρίσκεται εκτός συνταγματικού πλαισίου».
Η ανακοίνωση θα εκδόθηκε στο πλαίσιο του άρθρου 2 παρ. 5 του καταστατικού της ΕΔΕ, που περιλαμβάνει στον σκοπό της την «προαγωγή της νομικής επιστήμης, τη συμβολή στη βελτίωση της νομοθεσίας και την ανύψωση του μορφωτικού και επιστημονικού επιπέδου των μελών της».
Τον ισχυρισμό περί αντισυνταγματικότητος της απόφασης βασίζουν στο άρθρο 11 παρ. 2 του Σ., που προβλέπει δυνατότητα γενικής απαγόρευσης των συναθροίσεων «όταν επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια…». Κατά την ερμηνεία των συνδικαλιστών της ΕΔΕ, η δημόσια υγεία δεν εμπίπτει στην προστατευόμενη δημόσια ασφάλεια. Την ερμηνεία αυτή, βέβαια, αποκρούει σχεδόν το σύνολο των συνταγματολόγων της χώρας.
Ακόμα, η καταγγελλομένη 1029/8/18/14-11-2020 απόφαση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. εκδόθηκε κατ’ επιταγήν της ειδικότατης διάταξης του άρθρου 68 παρ. 2 της κυρωθείσης με τον ν. 4683/2020, από 20-3-2020, Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Η διάταξη επιτρέπει τη γενική απαγόρευση συναθροίσεων ρητά και απολύτως συγκεκριμένα.
Η συνταγματική ευαισθησία της ΕΔΕ και ο σεβασμός της προς το Σύνταγμα της χώρας έχουν εκδηλωθεί επανειλημμένα και πανηγυρικά με τις αποφάσεις της για τις πραγματοποιηθείσες, κατά καιρούς, παντοειδείς απεργιακές κινητοποιήσεις του κλάδου, τον οποίο εκπροσωπεί. Κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε κραυγαλέα αντίθεση προς το άρθρο 23 παρ. 2 του Σ., σύμφωνα με το οποίο «Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς…». Φαίνεται ότι, κατά την ΕΔΕ, της συνταγματικής διατάξεως υπερισχύει η παρ. 3 του άρθρου 2 του καταστατικού της, που περιλαμβάνει στον σκοπό του συνδικαλιστικού σωματείου «τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των δικαστικών λειτουργών (τα κεφαλαία του καταστατικού) και της επόμενης παρ. 4, που διαλαμβάνει «την προώθηση των συμφερόντων των μελών της», αδιακρίτως.
Θα έλεγε κανείς «Αιδώς Αργείοι»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου