Είναι μια τέτοια στατιστική προσωπικά δεδομένα; Δεν είναι. Αλλά δεν παρεξηγώ τον Φίλη που δεν κατάλαβε το θέμα, που δεν εννοεί πόσο αστεία είναι η καταγγελία του, πόσο πομπωδώς άδεια η αυστηρότητά του στη Βουλή και, γενικώς, πόσο εκτός πραγματικότητας είναι η καμπάνια του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού την οποία ο πρώην υπουργός έχει υιοθετήσει. Πώς να μιλήσει ένας τεχνολογικά αναλφάβητος πειστικά για κάτι που δεν ξέρει, για κάτι που αδυνατεί να κατανοήσει. Δεν υπάρχει κανένα δεκάχρονο στον κύκλο του, ή έστω κανένας καλός φίλος, να του δείξει πώς κάνουν αναζήτηση στο Ιντερνετ, πώς διαβάζουν ένα εξέλ, πώς μεταφέρουν ένα αρχείο σε στικάκι; Επειτα από τέτοιον πανωλεθρίαμβο, κατανοεί κανείς το βάρος της αυστηρής ερώτησης Φίλη στο Βουλή...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 02/06/20

Τεχνολογικός αναλφαβητισμός

Ακουσα τον πρώην υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη στη Βουλή, στις 29 Μαΐου, και τον πολύ αυστηρό λόγο του που απηύθυνε στην υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως. Ο πρώην υπουργός ήταν συνοφρυωμένος όταν ανέβηκε στη βήμα της Βουλής. Βαρύς, ανήσυχος για τους μαθητές, επέκρινε ακόμα μια φορά την υπουργό για πολλά - κυρίως επειδή άνοιξε τα σχολεία και επειδή επιμένει στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Μεταξύ άλλων, μάλιστα, κατέθεσε ένα στικάκι με στοιχεία υψηλής διαβάθμισης τα οποία, κατά την ανάγνωση του Φίλη, επιβεβαιώνουν «διαρροή προσωπικών δεδομένων εκπαιδευτικών και μαθητών». Η ανάγνωση Φίλη, μάλιστα, επιβεβαιώνει «2.024 εγγραφές εκατοντάδων εκπαιδευτικών με στοιχεία, όπως ονοματεπώνυμο, σχολείο, τάξη, τμήμα, μάθημα, αριθμός μαθητών που συμμετείχαν, διάρκεια μαθήματος, ημερομηνία, ώρα παραμονής στο τηλεμάθημα, και προσωπικές σημειώσεις ή παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών».

Χαμός. Φακελώνουν μαθητές και εκπαιδευτικούς; Γίνεται τέτοιο πράγμα δίπλα μας και μόνο ο Φίλης το πήρε χαμπάρι; Εψαξα λίγο στο Διαδίκτυο και πολύ πολύ εύκολα, σε περίπου δύο λεπτά, απέκτησα πρόσβαση στα υψηλής διαβάθμισης στοιχεία του Φίλη - στο μπλογκ, δηλαδή, του υπεύθυνου Πληροφορικής Νέων Τεχνολογιών (ΚΕΠΛΗΝΕΤ) της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας. Ο υπεύθυνος παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία τηλεκπαιδεύσεων στη διάρκεια του εγκλεισμού, που πραγματοποιήθηκαν από τις σχολικές μονάδες τις οποίες εποπτεύει. Σε δύο υπολογιστικά φύλλα (δηλαδή σε δύο εξελάκια) φαίνεται η αναφορά του κάθε εκπαιδευτικού: σε ποιο σχολείο υπηρετεί, ποιο μάθημα κάνει και σε ποιο τμήμα το διδάσκει, ποιες πλατφόρμες ή μεθόδους χρησιμοποίησε, πόσοι (και όχι ποιοι) συμμετείχαν στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και το ποσοστό συμμετοχής επί του συνόλου των μαθητών. Στην ανακοίνωση, μάλιστα, του ΚΕΠΛΗΝΕΤ, που σχολιάζει την κοινοβουλευτική ερώτηση Φίλη, διευκρινίζεται ότι «αυτή η αναφορά δεν ήταν του παραδοσιακού στυλ ενός απουσιολογίου, όπου καταγράφεται ποιος μαθητής απουσιάζει και ποιος όχι, δεν εμπεριείχε δηλαδή προσωποποιημένα στοιχεία των μαθητών, αλλά επί παραδείγματι κάποιος εκπαιδευτικός δηλώνει ότι τα τμήματα στα οποία διδάσκει αριθμούν 40 μαθητές και συμμετείχαν στην σύγχρονη εκπαίδευση οι 15». Είναι μια τέτοια στατιστική προσωπικά δεδομένα;

Δεν είναι. Αλλά δεν παρεξηγώ τον Φίλη που δεν κατάλαβε το θέμα, που δεν εννοεί πόσο αστεία είναι η καταγγελία του, πόσο πομπωδώς άδεια η αυστηρότητά του στη Βουλή και, γενικώς, πόσο εκτός πραγματικότητας είναι η καμπάνια του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού την οποία ο πρώην υπουργός έχει υιοθετήσει. Πώς να μιλήσει ένας τεχνολογικά αναλφάβητος πειστικά για κάτι που δεν ξέρει, για κάτι που αδυνατεί να κατανοήσει. Δεν υπάρχει κανένα δεκάχρονο στον κύκλο του, ή έστω κανένας καλός φίλος, να του δείξει πώς κάνουν αναζήτηση στο Ιντερνετ, πώς διαβάζουν ένα εξέλ, πώς μεταφέρουν ένα αρχείο σε στικάκι;

Επειτα από τέτοιον πανωλεθρίαμβο, κατανοεί κανείς το βάρος της αυστηρής ερώτησης Φίλη στο Βουλή. Ενα τμήμα της ερώτησής του αφορούσε τη δωρεάν παραχώρηση της πλατφόρμας εταιρείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας για την τηλεκπαίδευση. Γιατί ιδιώτες και όχι οι δημόσιοι φορείς; αναρωτήθηκε ο πρώην υπουργός. Γιατί, όπως του επισήμανε η νυν υπουργός, το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (όπως παραδόθηκε από τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ) «μπορούσε να σηκώσει περίπου πεντακόσιους ταυτόχρονους χρήστες». Πεντακόσιους, ενώ στα σχολεία φοιτούν περί το 1.400.000 μαθητές!

Το ξυπνητήρι της Ιστορίας
Με αριστερά ηθικοπλαστικά ρητά που συμπυκνώνουν την πείρα της ζωής επικοινωνεί εσχάτως ο Αλέξης Τσίπρας. Με θυμόσοφες αποφάνσεις ειδοποιεί την κοινωνία για τις υποχρεώσεις της. Χθες, π.χ., έστειλε ένα μήνυμα αφύπνισης σε όσους δεν έχουν αξιολογήσει σωστά ό,τι συμβαίνει στην Αμερική, μετά τη δολοφονία του μαύρου Τζορτζ Φλόιντ. Κατά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, «οι εικόνες από τις ΗΠΑ είναι το ξυπνητήρι της Ιστορίας. Είναι η απότομη υπενθύμιση σε όσους πιστεύουν ότι το συλλογικό μέλλον βρίσκεται στη διαιώνιση των κοινωνικών ανισοτήτων, το φυλετικό μίσος, τη μισαλλοδοξία και τον συντηρητισμό».

Πολύ συμπυκνωμένο και πολύ ποιητικό μήνυμα, αλλά και εξαπλουστευτικό. Ο Τσίπρας συνηθίζει να μπερδεύει διάφορα ανόμοια πράγματα. Το φυλετικό μίσος, π.χ., δεν είναι υποχρεωτικά γέννημα του συντηρητισμού. Η μισαλλοδοξία δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο όσων υποκινούν το φυλετικό μίσος, είναι συχνά χαρακτηριστικό και ιδεολογιών που θεωρούνται της χειραφέτησης.

Τελικά, δηλαδή, πιο πολλή πλάκα είχε η ατάκα του όταν, ως πρωθυπουργός, συνάντησε στις 17/10/2017 τον Τραμπ. «Η προσέγγισή του στα πράγματα και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολικός αλλά είναι για καλό», είχε πει σχολιάζοντας τη συνάντησή τους. Προφανώς, τότε το ξυπνητήρι ήταν χαλασμένο.