Από "ΤΑ ΝΕΑ"
"ΤΑ ΝΕΑ", 02/06/20 |
Από τη μια έχουμε τους πανηγυρισμούς (μετά βίας, σου λέει, συγκρατείται το Μέγαρο Μαξίμου να μην κηρύξει κανένα τριήμερο εορτασμό με παρελάσεις και πανηγυρισμούς στο Σύνταγμα) με την ευκαιρία της έγκρισης της ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ελλάδα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από την πανδημία του κορωνοϊού, και από την άλλη έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ που ως άλλος διαπορών ψάλτης βήχει και ξαναβήχει μήπως εμπνευστεί κάτι «πιασάρικο» για την αγορά. Κάτι καλύτερο πάντως. Διότι το τελευταίο, το καινούργιο που ανακάλυψε τώρα το κόμμα της χαράς, είναι επιεικώς για τα μπάζα. Παραδέχεται μεν ότι θα πάρουμε ως χώρα (πολλά) χρήματα, τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω που έγραφαν κάποτε σε ωραία ελληνικά οι δημοσιογράφοι, μπορεί να είναι ως και 60 δισ. σε βάθος δεκαετίας, αλλά θα τα λάβουμε υπό προϋποθέσεις, υπό σκληρούς όρους. Με σοβαρότερο αυτόν της «ενισχυμένης εποπτείας» από πλευράς ευρωπαϊκών οργάνων!
Τι λέτε τώρα; Τρομερό. «Ενισχυμένη εποπτεία», ε; Και αυτό που μας έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση μετά το 3ο και χειρότερο Μνημόνιο, ΣΥΡΙΖΑ, τι ακριβώς ήταν; Πώς λέγεται; Διότι αν δεν είναι «ενισχυμένη εποπτεία», τότε κανονικά θα ονομάζεται «ρόδα μυρωμένα»!
Σαν αυτά που κόβουν στην Κουμουνδούρου όταν δεν έχουν τι να κάνουν...
Στοπ στις σπατάλες
Πολλών τα ματάκια στη ΝουΔου και στον οικονομικό της περίγυρο (η διαπλοκή σύσσωμη) εμφανίζουν ήδη το σήμα του ευρώ, όπως του Σκρουτζ Μακ Ντακ εμφανίζουν το δολάριο κάθε φορά που βλέπει πολλά χρήματα. Μάταιος κόπος, τους ενημερώνω. Ο Πρόεδρος Κυριάκος είναι απολύτως πεπεισμένος ότι αυτά τα 32-33 δισ. που θα πάρει αρχικά η χώρα μπορεί να τη φέρουν σε τροχιά ανάπτυξης και για τον λόγο αυτό δεν προτίθεται να επιτρέψει αλόγιστες σπατάλες εκ μέρους υπουργείων και υπουργών, με πρώτες και καλύτερες τις λατρεμένες προσλήψεις στο Δημόσιο.
«Τα απολύτως απαραίτητα θα γίνουν από πλευράς προσλήψεων», μου ανέφερε ένας συνεργάτης του χθες και μου συνέστησε να δώσω βάση στη δημιουργία της Επιτροπής Πισσαρίδη - όπου Χριστόφορος Πισσαρίδης, ο νομπελίστας ελληνοκύπριος καθηγητής της LSE και ένας εκ των μεγαλύτερων οικονομολόγων παγκοσμίως. Και όπου Επιτροπή Πισσαρίδη, επιτροπή σοφών την οποία θα συγκροτήσει άμεσα ο νομπελίστας καθηγητής, σε συνεργασία με το Μέγαρο Μάξιμου.
Ρώτησα τον δικό μου αν «η Επιτροπή Πισσαρίδη θα είναι αυτή που θα μοιράσει τα λεφτά σε υπουργεία και δικαιούχους».
Η απάντηση ήταν αρνητική: «Δεν πρόκειται να αναλάβει η Επιτροπή τη διαχείριση του πακέτου των 32-33 δισ. της ευρωπαϊκής βοήθειας. Τη διαχείριση του πακέτου της βοήθειας θα αναλάβει ολοκληρωτικά η κυβέρνηση, η οποία φέρει και την πολιτική ευθύνη των επιλογών της».
- Και τότε τι θα κάνει η Επιτροπή Πισσαρίδη σε όλο αυτό το πανηγύρι; ξαναρώτησα.
«Η Επιτροπή Πισσαρίδη θα επεξεργαστεί ένα σχέδιο το οποίο θα αφορά την ανάπτυξη της χώρας, και ειδικότερα θα υποδείξει περιοχές της οικονομίας οι οποίες είναι σήμερα ανεκμετάλλευτες και μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες ανάπτυξης», μου είπε, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Αν συνεκτιμήσει κανείς και το γεγονός ότι πέρα από την Επιτροπή Πισσαρίδη (με αντιπρόεδρο τον γενικό διευθυντή του ΙΟΒΕ κύριο Βέττα) θα λειτουργήσει και μία δεύτερη επιτροπή, αποτελούμενη από οικονομολόγους, η οποία θα λειτουργεί επιβοηθητικά προς την κυβέρνηση για τη σωστή διαχείριση των κονδυλίων, βάσει του κεντρικού σχεδιασμού, νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι τα χρήματα αυτά δεν θα πάνε στράφι σαν εκείνα του «πακέτου Ντελόρ» και όσα άλλα (πακέτα) ακολούθησαν και πήγαν σε ΙΕΚ κομμωτών, βαφέων νυχιών και τα συναφή...
Ευχή και τύχη
Ο επικεφαλής της Επιτροπής Πισσαρίδη, Χριστόφορος Πισσαρίδης, τιμήθηκε το 2010 με το Βραβείο Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών, μαζί με τους Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν και Πίτερ Ντάιαμοντ, για τη συνεισφορά του στη θεωρία της αναζήτησης τριβών στην αγορά και στη μακροοικονομία. Κατείχε την έδρα των Οικονομικών στη φημισμένη LSE και θεωρείται μία από τις μεγάλες προσωπικότητες στον χώρο της οικονομίας. Είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Βρετανικής Ακαδημίας, ισόβια μέλος της ένωσης των οικονομολόγων των ΗΠΑ, έχει χριστεί Ιππότης του Στέμματος και έχει στα 72 του χρόνια τιμηθεί παγκοσμίως για τη συνεισφορά του στην οικονομία. Γενικώς, και χωρίς πολλά πολλά, είναι ευχή και τύχη που τον έχουμε και πρέπει να αναγνωριστεί στον Κυριάκο ως επιτυχία το γεγονός ότι τον έπεισε τον άνθρωπο να αναλάβει επικεφαλής της Επιτροπής που θα εισηγηθεί το πώς θα στηρίξουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια την ανάπτυξη της χώρας μας.
Κόντρες για τα σχολεία
Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης, ένας διεθνής δάσκαλος, και από την άλλη πλευρά εμείς, που δεν έχουμε λύσει ακόμα την εξίσωση τι σχολείο θέλουμε για τα Ελληνόπουλα. Στη Βουλή συζητείται κατ' αυτάς το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και για άλλη μία φορά «πλακώνονται» ο φίλος Νίκος Φίλης με την υπουργό Νίκη Κεραμέως. Ο Φίλης διαπράττει το ατόπημα να κάνει λόγο για «κεραμιδαριό» στην εκπαίδευση, παίζοντας ευκρινώς με το επώνυμο της υπουργού - πράγμα καθ' όλα καταδικαστέο, κατά τη γνώμη μου (υπάρχουν τόσα για τα οποία θα μπορούσε να εγκαλέσει, αν ήθελε, την υπουργό και το υπουργείο της, ώστε δεν χρειαζόταν και το φτηνιάρικο «αστείο» με το όνομα της υπουργού).
«Το νομοσχέδιο έχει ψευδώνυμο τίτλο και στοχεύει στη διαστροφή του δημόσιου σχολείου σε σχολείο της αγοράς», τόνισε λάβρος ο πρώην, επί ΣΥΡΙΖΑ, πρώτος υπουργός Παιδείας, «και», πρόσθεσε κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, «δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα σχολείο φθηνό για το κράτος, ακριβό για την οικογένεια, τιμωρητικό για τους εκπαιδευτικούς και ανταγωνιστικό - εξοντωτικό για τους μαθητές (...) επιδιώκει δε να δημιουργήσει ένα σχολείο της αγοράς, βασισμένο σε ένα μοντέλο που είδαμε την εποχή της Θάτσερ και έχει χρεοκοπήσει».
Μεγάλες κουβέντες, ανούσιες και χωρίς πραγματικό περιεχόμενο. Ποιος έχει μελετήσει ή ποιος είχε φοιτήσει σε βρετανικό σχολείο επί εποχής Θάτσερ για να γνωρίζει πώς ήταν; Ο Φίλης αποκλείεται. Στη δεκαετία της Θάτσερ ήταν ήδη φοιτητής στην Ελλάδα. Δεύτερον, γιατί είναι κακό το νομοσχέδιο να δημιουργεί «ένα σχολείο της αγοράς»; Αν δεν έχουν μεταβληθεί τα πράγματα, δεν έχει αλλάξει δηλαδή η υφή του πολιτεύματος και εξακολουθούμε να είμαστε μια ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία, δεν βλέπω τίποτε κακό στο «σχολείο της αγοράς», όπως το ονομάζει. Αφού σε ανταγωνιστική αγορά εργασίας θα βγουν τα παιδιά όταν αποφοιτήσουν και από το πανεπιστήμιο, πώς θέλει άραγε ο Νίκος το σχολείο; Να παράγει άσχετους, αγράμματους και οπαδούς της ήσσονος προσπάθειας;
Να, γι' αυτό πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταλάβει τι του έχει συμβεί πέρυσι τον Ιούλιο…
Με πιάνο και γαλλικά
Την επόμενη φορά που κάποιος εξ ημών και υμών διαμαρτυρηθεί για την τάχα μου υπέρμετρη αστυνομική βία και μιλήσει για καταστολή και άλλες τέτοιες «παπάντζες», να θυμηθεί τι συμβαίνει τώρα στην Αμερική και πώς η αστυνομία αντιμετωπίζει τις διαδηλώσεις για τη δολοφονία του φουκαρά Τζορτζ Φλόιντ.
Μπροστά σε όσα συμβαίνουν εκεί, η Ελληνική Αστυνομία αποτελείται σχεδόν εν συνόλω από αρσακειάδες με πιάνο και γαλλικά και με το «σεις» και με το «σας». Και οι κλομπιές που ρίχνει πού και πού να θεωρούνται, παρακαλώ, στο εξής θωπείες. Γιατί ξύλο δεν το λες. Ξύλο είναι αυτό που ρίχνουν η αμερικανική αστυνομία και η Εθνοφρουρά. Εντάξει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου