Από τα "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" (Ένθετο "Strategies & politics)
Ανδρέας Ανδριανόπουλος:
 |
| "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ", 17/03/18 |
 |
| "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ", 17/03/18 |
Ανδρέας Ανδριανόπουλος:
Δεν υπάρχει καλό και κακό Ισλάμ
Η συνέντευξη στον Λάμπρο Καλαρρύτη
Η Ευρώπη πέφτει θύμα μιας παράλογης πολιτικής στο θέμα της μετανάστευσης, την οποία εφαρμόζει η ίδια εις βάρος των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Ισλάμ και ευρωπαϊκές δημοκρατικές αξίες είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους, λόγω της άρνησης των πιστών μουσουλμάνων να αποδεχθούν τις αξίες των χωρών που τους φιλοξενούν. Η ανεξέλεγκτη είσοδος στην Ευρώπη πληθυσμών με τελείως διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο και η αύξηση των αριθμών καθιστά σταδιακά το πρόβλημα εκρηκτικό και μη διαχειρίσιμο. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πρώην υπουργός, διευθυντής στο Ινστιτούτο διπλωματίας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος (Deree), μιλάει στο «SP» για τη μουσουλμανική μετανάστευση στην Ευρώπη.
Στη χώρα συνεχίζουν να φτάνουν καθημερινά «καραβιές» παράνομων μεταναστών και προσφύγων, χωρίς πλέον αυτό να αποτελεί είδηση.
Δυστυχώς, αυτά που περιγράψατε είναι μόνο τα σκιρτήματα μιας νέας εποχής που ξημερώνει, διότι, όταν όλοι αυτοί νομιμοποιηθούν στη χώρα και τα παιδιά τους γεννηθούν εδώ και γίνουν Ελληνες υπήκοοι, αυτοδικαίως τότε θα ζητήσουν πολιτογράφηση, άσυλο ή οτιδήποτε τέτοιο. Θα βρεθούμε σε ένα περιβάλλον όπου θα υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη μουσουλμανική μειονότητα και αυτό θα αρχίσει να δημιουργεί φοβερές πιέσεις στον κοινωνικό ιστό. Δυστυχώς, είναι μπροστά μας τα χειρότερα. Αν δεν σταματήσει η ροή μεταναστών στη χώρα, είναι αδύνατον να εμποδιστεί η αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας. Βλέπετε τι έχει γίνει σε χώρες άλλες, όπως είναι n Γαλλία, το Βέλγιο, μερικές πόλεις της Βρετανίας, ορισμένες περιοχές της Νότιας Σουηδίας.
Ενώ υπάρχει η ευρωπαϊκή εμπειρία για το πού οδηγεί αυτό, δεν υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης.
Στην Ευρώπη υπάρχει πια ένα διαφορετικό φαινόμενο. Αποκρύπτονται πληροφορίες για την ύπαρξη βίαιων περιστατικών από μετανάστες, για να μην εξοργίζεται ο κόσμος. Δεν γνωρίζουν οι πολίτες πόσες επιθέσεις γίνονται, γιατί τα αστυνομικά δελτία δεν τις καταγράφουν, η Αστυνομία δεν τις ανακοινώνει, διότι δεν έχουν τρόπο να αντιδράσουν σε αυτές και δεν θέλουν να δημιουργήσουν πανικό στην κοινή γνώμη.
Διακυβεύεται ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας των δυτικών κοινωνιών;
Φοβάμαι πως η Ε.Ε. δεν μπορεί να συλλάβει το πρόβλημα σε όλο του το βάθος και εύρος. Δεν μπορεί να δει τι θα γίνει αύριο. Προκειμένου, δε, να μην «κατηγορηθεί» ότι δήθεν παραβιάζει «ανθρωπιστικούς κανόνες», φέρεται με έναν τρόπο καταστρεπτικό για την ίδια την Ευρώπη. Δηλαδή, πού βρίσκεται ο «ανθρωπισμός»; Ερχονται άνθρωποι από χώρες όπου δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν πρόσφυγες. Δεν γίνεται πόλεμος ούτε στο Μαρόκο ούτε στη Μαυριτανία ούτε στο Καμερούν. Ακόμα και στην Αιθιοπία και στην Ερυθραία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί τέτοια ροή ανθρώπων. Και δεν καταφεύγουν σε εμάς εδώ χριστιανοί -αυτό είναι το περίεργο- από χώρες όπου μπορεί να υπάρχει ακραίο Ισλάμ και αντίστοιχες οργανώσεις, όπως είναι η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία ή η Αλ Σαμπάχ στη Σομαλία, που υποτίθεται ότι εκεί κινδυνεύει η ζωή τους, αλλά έρχονται μουσουλμάνοι. Τελείως παράλογα πράγματα.
Εγκλωβισμένοι σε μια δήθεν πολιτική ορθότητα ή κάτι άλλο;
Αν εννοείτε ότι αυτό γίνεται διότι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν ανθρώπινο δυναμικό για να το χρησιμοποιήσουν στις οικονομίες τους, ας το πουν ανοιχτά και ας το κάνουν μόνες τους. Δεν μπορεί να την πληρώνουν και οι άλλοι. Και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί οι ευρωπαϊκές κοινωνίες που δεν θέλουν να πλημμυρίσουν από κοινωνικές ομάδες οι οποίες δεν μπορούν να ενσωματωθούν πρέπει να ψέγονται. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι μουσουλμάνοι δεν ενσωματώνονται. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Δεν είναι φυλετικό ή ρατσιστικό, ούτε ισλαμοφοβία και τέτοιες σαχλαμάρες.
«Ισλαμοφοβία» και «ρατσισμός» είναι συνήθης ρητορεία...
Να σας δείξω κατάξανθους και κοκκινοτρίχηδες μουσουλμάνους να δείτε. Ποιος ρατσισμός; Δεν έχει καμία σχέση με αυτό, έχει σχέση με μια πολιτισμική διαφορά η οποία δεν εξομαλύνεται, γιατί δεν θέλουν οι ίδιοι να ενσωματωθούν, να συνυπάρξουν με τους όρους της φιλοξενούσας χώρας. Θέλουν να έρχονται σε κοινωνίες των οποίων τις αξίες μισούν, αλλά τις οποίες παράλληλα ζηλεύουν και θέλουν να εκμεταλλευτούν, ώστε σιγά-σιγά η κοινωνία στην οποία έρχονται να μετουσιωθεί σε κοινωνία σαν τη δική τους, αυτήν από την οποία έφυγαν. Είναι παράλογο: φεύγουν από κάτι που δεν τους αρέσει και πάνε σε κάτι άλλο που τους αρέσει, ώστε να το αλλάξουν και να μοιάζει με αυτό από το οποίο έφυγαν.
Υπάρχουν, πάντως, ευρωπαϊκές χώρες που αντιδρούν.
Ναι, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η αντίδραση απέναντι σε αυτές τις χώρες, οι οποίες προσπαθούν να αποφύγουν τη μετατροπή των κοινωνιών τους σε μουσουλμανικές. Και τις λέμε ακραίες και φασιστικές... Γιατί είναι φασιστικές επειδή λένε: «Εγώ, κύριοι, δεν θέλω να πάψω να είμαι μια ενιαία κοινωνία. Από πότε μπαίνοντας στην Ε.Ε. υπέγραψα ένα χαρτί ότι ελεύθερα και ανεξέλεγκτα μπορούν να μπαίνουν μουσουλμάνοι στα εδάφη μου;». Έχουμε κόψει την ελεύθερη ροή μεταξύ Ευρωπαίων και δεν μπορούμε να πάμε εύκολα, π.χ., στη Γερμανία, αλλά πηγαίνουν οι μουσουλμάνοι. Είναι ακατανόητο αυτό που συμβαίνει.
Τίθεται και θέμα δημοκρατίας;
Δεν είναι συμβατό το Ισλάμ με τη δημοκρατία. Πώς μπορεί να συμβαδίσει με τη δημοκρατία, όταν Ισλάμ σημαίνει υποταγή στις εντολές του Προφήτη, στον ιερό νόμο, στους ιερούς κανόνες, ενώ η δημοκρατία στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία, στο ότι μέσα από την κάλπη μπορεί να βγει μια παράταξη που να κάνει τελείως άλλα πράγματα; Αυτό δεν μπορεί να γίνει στο πλαίσιο μιας ισλαμικής κοινότητας, γιατί είναι υποχρεωμένη να υποτάσσεται στους κανόνες του Κορανίου, στις διδασκαλίες του Προφήτη. Υπάρχει, π.χ., ισότητα μεταξύ δύο φύλων στο Ισλάμ; Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να έρχονται εδώ και να σου λένε «εγώ θέλω να μπορώ να εφαρμόζω τις δικές μου αρχές και αξίες»;
Υπάρχει το επιχείρημα περί μετριοπαθών μουσουλμάνων...
Οτι διαχωρίζεται το Ισλάμ σε καλά και κακό είναι λάθος, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αν κάποιοι μουσουλμάνοι δεν είναι ακραίοι και φανατικοί, αυτό οφείλεται είτε στο ότι δεν είναι «γνήσιοι» μουσουλμάνοι, με την έννοια της εφαρμογής του ισλαμικού νόμου, δεν πολυπιστεύουν σε αυτό το πράγμα, ή είναι μικροί αριθμοί και δεν μπορούν να επιβάλουν δικές τους αξίες. Οταν, όμως, αφοσιώνονται στις αρχές τους, στην πίστη τους, γίνονται μέλη του σκληρού Ισλάμ.
Αν υποθέσουμε ότι υπάρξει πολιτική βούληση για να αντιστραφεί η κατάσταση, τι βήματα θα έπρεπε να γίνουν;
Πέραν του ελέγχου των συνόρων, ένα από αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν είναι άμεση και ταχύτατη διαδικασία για τη χορήγηση ή απόρριψη ασύλου και στη συνέχεια αυτόματοι επαναπατρισμοί σε συνεννόηση με τις χώρες προέλευσης. Αν οι χώρες προέλευσης δεν είναι συνεργάσιμες, να υπάρχει πίεση προς την Ε.Ε. για πανευρωπαϊκή αντίδραση κατά των χωρών αυτών. Οι περισσότερες από τις χώρες αυτές, κυρίως χώρες της πρώην βρετανικής κοινοπολιτείας αλλά και της Ανατολικής Αφρικής, εντάσσονται σε προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης και από την Ε.Ε. αλλά και από χώρες-μέλη της Ε.Ε. Οταν, λοιπόν, δεν συνεργάζονται σε ζητήματα επαναπατρισμών, αυτόματα έπρεπε να λαμβάνονται από την Ε.Ε και από τις αντίστοιχες χώρες-μέλη μέτρα εναντίον τους.
Η συνέντευξη στον Λάμπρο Καλαρρύτη
Η Ευρώπη πέφτει θύμα μιας παράλογης πολιτικής στο θέμα της μετανάστευσης, την οποία εφαρμόζει η ίδια εις βάρος των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Ισλάμ και ευρωπαϊκές δημοκρατικές αξίες είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους, λόγω της άρνησης των πιστών μουσουλμάνων να αποδεχθούν τις αξίες των χωρών που τους φιλοξενούν. Η ανεξέλεγκτη είσοδος στην Ευρώπη πληθυσμών με τελείως διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο και η αύξηση των αριθμών καθιστά σταδιακά το πρόβλημα εκρηκτικό και μη διαχειρίσιμο. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πρώην υπουργός, διευθυντής στο Ινστιτούτο διπλωματίας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος (Deree), μιλάει στο «SP» για τη μουσουλμανική μετανάστευση στην Ευρώπη.
Στη χώρα συνεχίζουν να φτάνουν καθημερινά «καραβιές» παράνομων μεταναστών και προσφύγων, χωρίς πλέον αυτό να αποτελεί είδηση.
Δυστυχώς, αυτά που περιγράψατε είναι μόνο τα σκιρτήματα μιας νέας εποχής που ξημερώνει, διότι, όταν όλοι αυτοί νομιμοποιηθούν στη χώρα και τα παιδιά τους γεννηθούν εδώ και γίνουν Ελληνες υπήκοοι, αυτοδικαίως τότε θα ζητήσουν πολιτογράφηση, άσυλο ή οτιδήποτε τέτοιο. Θα βρεθούμε σε ένα περιβάλλον όπου θα υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη μουσουλμανική μειονότητα και αυτό θα αρχίσει να δημιουργεί φοβερές πιέσεις στον κοινωνικό ιστό. Δυστυχώς, είναι μπροστά μας τα χειρότερα. Αν δεν σταματήσει η ροή μεταναστών στη χώρα, είναι αδύνατον να εμποδιστεί η αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας. Βλέπετε τι έχει γίνει σε χώρες άλλες, όπως είναι n Γαλλία, το Βέλγιο, μερικές πόλεις της Βρετανίας, ορισμένες περιοχές της Νότιας Σουηδίας.
Ενώ υπάρχει η ευρωπαϊκή εμπειρία για το πού οδηγεί αυτό, δεν υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης.
Στην Ευρώπη υπάρχει πια ένα διαφορετικό φαινόμενο. Αποκρύπτονται πληροφορίες για την ύπαρξη βίαιων περιστατικών από μετανάστες, για να μην εξοργίζεται ο κόσμος. Δεν γνωρίζουν οι πολίτες πόσες επιθέσεις γίνονται, γιατί τα αστυνομικά δελτία δεν τις καταγράφουν, η Αστυνομία δεν τις ανακοινώνει, διότι δεν έχουν τρόπο να αντιδράσουν σε αυτές και δεν θέλουν να δημιουργήσουν πανικό στην κοινή γνώμη.
Διακυβεύεται ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας των δυτικών κοινωνιών;
Φοβάμαι πως η Ε.Ε. δεν μπορεί να συλλάβει το πρόβλημα σε όλο του το βάθος και εύρος. Δεν μπορεί να δει τι θα γίνει αύριο. Προκειμένου, δε, να μην «κατηγορηθεί» ότι δήθεν παραβιάζει «ανθρωπιστικούς κανόνες», φέρεται με έναν τρόπο καταστρεπτικό για την ίδια την Ευρώπη. Δηλαδή, πού βρίσκεται ο «ανθρωπισμός»; Ερχονται άνθρωποι από χώρες όπου δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν πρόσφυγες. Δεν γίνεται πόλεμος ούτε στο Μαρόκο ούτε στη Μαυριτανία ούτε στο Καμερούν. Ακόμα και στην Αιθιοπία και στην Ερυθραία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί τέτοια ροή ανθρώπων. Και δεν καταφεύγουν σε εμάς εδώ χριστιανοί -αυτό είναι το περίεργο- από χώρες όπου μπορεί να υπάρχει ακραίο Ισλάμ και αντίστοιχες οργανώσεις, όπως είναι η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία ή η Αλ Σαμπάχ στη Σομαλία, που υποτίθεται ότι εκεί κινδυνεύει η ζωή τους, αλλά έρχονται μουσουλμάνοι. Τελείως παράλογα πράγματα.
Εγκλωβισμένοι σε μια δήθεν πολιτική ορθότητα ή κάτι άλλο;
Αν εννοείτε ότι αυτό γίνεται διότι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν ανθρώπινο δυναμικό για να το χρησιμοποιήσουν στις οικονομίες τους, ας το πουν ανοιχτά και ας το κάνουν μόνες τους. Δεν μπορεί να την πληρώνουν και οι άλλοι. Και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί οι ευρωπαϊκές κοινωνίες που δεν θέλουν να πλημμυρίσουν από κοινωνικές ομάδες οι οποίες δεν μπορούν να ενσωματωθούν πρέπει να ψέγονται. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι μουσουλμάνοι δεν ενσωματώνονται. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Δεν είναι φυλετικό ή ρατσιστικό, ούτε ισλαμοφοβία και τέτοιες σαχλαμάρες.
«Ισλαμοφοβία» και «ρατσισμός» είναι συνήθης ρητορεία...
Να σας δείξω κατάξανθους και κοκκινοτρίχηδες μουσουλμάνους να δείτε. Ποιος ρατσισμός; Δεν έχει καμία σχέση με αυτό, έχει σχέση με μια πολιτισμική διαφορά η οποία δεν εξομαλύνεται, γιατί δεν θέλουν οι ίδιοι να ενσωματωθούν, να συνυπάρξουν με τους όρους της φιλοξενούσας χώρας. Θέλουν να έρχονται σε κοινωνίες των οποίων τις αξίες μισούν, αλλά τις οποίες παράλληλα ζηλεύουν και θέλουν να εκμεταλλευτούν, ώστε σιγά-σιγά η κοινωνία στην οποία έρχονται να μετουσιωθεί σε κοινωνία σαν τη δική τους, αυτήν από την οποία έφυγαν. Είναι παράλογο: φεύγουν από κάτι που δεν τους αρέσει και πάνε σε κάτι άλλο που τους αρέσει, ώστε να το αλλάξουν και να μοιάζει με αυτό από το οποίο έφυγαν.
Υπάρχουν, πάντως, ευρωπαϊκές χώρες που αντιδρούν.
Ναι, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η αντίδραση απέναντι σε αυτές τις χώρες, οι οποίες προσπαθούν να αποφύγουν τη μετατροπή των κοινωνιών τους σε μουσουλμανικές. Και τις λέμε ακραίες και φασιστικές... Γιατί είναι φασιστικές επειδή λένε: «Εγώ, κύριοι, δεν θέλω να πάψω να είμαι μια ενιαία κοινωνία. Από πότε μπαίνοντας στην Ε.Ε. υπέγραψα ένα χαρτί ότι ελεύθερα και ανεξέλεγκτα μπορούν να μπαίνουν μουσουλμάνοι στα εδάφη μου;». Έχουμε κόψει την ελεύθερη ροή μεταξύ Ευρωπαίων και δεν μπορούμε να πάμε εύκολα, π.χ., στη Γερμανία, αλλά πηγαίνουν οι μουσουλμάνοι. Είναι ακατανόητο αυτό που συμβαίνει.
Τίθεται και θέμα δημοκρατίας;
Δεν είναι συμβατό το Ισλάμ με τη δημοκρατία. Πώς μπορεί να συμβαδίσει με τη δημοκρατία, όταν Ισλάμ σημαίνει υποταγή στις εντολές του Προφήτη, στον ιερό νόμο, στους ιερούς κανόνες, ενώ η δημοκρατία στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία, στο ότι μέσα από την κάλπη μπορεί να βγει μια παράταξη που να κάνει τελείως άλλα πράγματα; Αυτό δεν μπορεί να γίνει στο πλαίσιο μιας ισλαμικής κοινότητας, γιατί είναι υποχρεωμένη να υποτάσσεται στους κανόνες του Κορανίου, στις διδασκαλίες του Προφήτη. Υπάρχει, π.χ., ισότητα μεταξύ δύο φύλων στο Ισλάμ; Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να έρχονται εδώ και να σου λένε «εγώ θέλω να μπορώ να εφαρμόζω τις δικές μου αρχές και αξίες»;
Υπάρχει το επιχείρημα περί μετριοπαθών μουσουλμάνων...
Οτι διαχωρίζεται το Ισλάμ σε καλά και κακό είναι λάθος, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αν κάποιοι μουσουλμάνοι δεν είναι ακραίοι και φανατικοί, αυτό οφείλεται είτε στο ότι δεν είναι «γνήσιοι» μουσουλμάνοι, με την έννοια της εφαρμογής του ισλαμικού νόμου, δεν πολυπιστεύουν σε αυτό το πράγμα, ή είναι μικροί αριθμοί και δεν μπορούν να επιβάλουν δικές τους αξίες. Οταν, όμως, αφοσιώνονται στις αρχές τους, στην πίστη τους, γίνονται μέλη του σκληρού Ισλάμ.
Αν υποθέσουμε ότι υπάρξει πολιτική βούληση για να αντιστραφεί η κατάσταση, τι βήματα θα έπρεπε να γίνουν;
Πέραν του ελέγχου των συνόρων, ένα από αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν είναι άμεση και ταχύτατη διαδικασία για τη χορήγηση ή απόρριψη ασύλου και στη συνέχεια αυτόματοι επαναπατρισμοί σε συνεννόηση με τις χώρες προέλευσης. Αν οι χώρες προέλευσης δεν είναι συνεργάσιμες, να υπάρχει πίεση προς την Ε.Ε. για πανευρωπαϊκή αντίδραση κατά των χωρών αυτών. Οι περισσότερες από τις χώρες αυτές, κυρίως χώρες της πρώην βρετανικής κοινοπολιτείας αλλά και της Ανατολικής Αφρικής, εντάσσονται σε προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης και από την Ε.Ε. αλλά και από χώρες-μέλη της Ε.Ε. Οταν, λοιπόν, δεν συνεργάζονται σε ζητήματα επαναπατρισμών, αυτόματα έπρεπε να λαμβάνονται από την Ε.Ε και από τις αντίστοιχες χώρες-μέλη μέτρα εναντίον τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου