"...Διαβάζω ότι ο Φίλης, που στηρίζει την κυβέρνηση η οποία συνεργάζεται με τον Καμμένο και συνεννοείται με την Εκκλησία για τα πάντα, εξοργίζεται με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα Θρησκευτικά. Επειτα από υπόδειξη καθηγήτριας, ψάχνω τις περίφημες δήθεν μεταρρυθμιστικές προτάσεις του. Με εντυπωσίασε ότι ο Χριστός είναι επαναστάτης, η αναφορά στην Αννα Φρανκ, οι παραπομπές σε τραγουδιάρηδες του λεγόμενου έντεχνου. Είναι αυτό πρόοδος; Περίπου πρόοδος. Αλλά αρκετή για να αντιταχθεί, ως αριστερή πινελιά, στη «δεξιά» απόφαση του ΣτΕ. Δηλαδή περίπου αριστερή - μην τα θέλουμε όλα δικά μας...."

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
23-25/03/18

Aπό "ΤΑ ΝΕΑ"

TOYΛΑΧΙΣΤΟΝ 
ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ
ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ


Ακόμα μια αυταρχική επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η υπόθεση Novartis, κατέρρευσε κυρίως λόγω της προχειρότητας με την οποία στήθηκε. Τρεις ανώνυμοι μάρτυρες, που μάλιστα δεν τους εμφανίζουν έστω κρυμμένους πίσω από κουκούλες, ούτε για να δεχτούν τις ερωτήσεις των κατηγορουμένων, είναι υλικό για κωμωδία, όχι σοβαρή Προανακριτική Κοινοβουλίου.

Η χωρίς στοιχεία κατηγορία πολιτικών αντιπάλων για σκάνδαλα, θα έλεγε ο δόκτωρ Γκέμπελς, μπορεί να είναι αποτελεσματικότατη ως υλικό προπαγάνδας. Θα ήταν αν η κυβέρνηση είχε καταφέρει να μετατρέψει όλον τον Τύπο σε ΕΡΤ - κι αν είχε καταφέρει να στείλει τους ενοχλητικούς δημοσιογράφους εκεί όπου τους στέλνουν ο Ερντογάν ή ο Μαδούρο. Ομως η κυβέρνηση είναι αυτό που είναι, άρα τουλάχιστον ξέρουμε έως πού μπορεί να φτάσει.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Επειδή η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτα άλλο εκτός από τα στενά συμφέροντα μελών, συντρόφων και φίλων. Κατά τα άλλα, δρα σύμφωνα με τις μεταπολιτευτικές παραδόσεις του καταγωγικού χώρου από τον οποίο προέρχεται ένα τμήμα της, του ΚΚΕ εσωτερικού. Σε τι συνίσταται αυτή η πολιτική που υπαγορεύεται από εκείνες τις στέρεες παραδόσεις; Είναι η πολιτική του περίπου!


Το ΚΚΕ εσωτερικού, αν θυμάστε, ήταν ένα κόμμα που διεκδικούσε «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο». Κατάγγελλε τη σοβιετική εισβολή στην Πράγα, αλλά είχε καλές σχέσεις με το ΚΚ Ρουμανίας, που μάλιστα χορηγούσε υποτροφίες για σπουδές στα μέλη της νεολαίας του. Κατάγγελλε το οικονομικό μοντέλο της ΕΣΣΔ, διότι παρήγε γραφειοκρατία και ανισότητες, και στήριζε τη γιουγκοσλαβική αυτοδιαχείριση του υπουργού Καρντέλι. Είχε, επίσης, καλές σχέσεις με το ΚΚ της Βόρειας Κορέας, είναι πολυδημοσιευμένη η φωτογραφία του νεολαίου Σταύρου Κοντονή που παρελαύνει με την ελληνική σημαία στην Πιονγκγιάνγκ. Το κόμμα, δηλαδή, στην πραγματικότητα υποστήριζε τον «σοσιαλισμό με περίπου ανθρώπινο πρόσωπο», εξαιρούνταν οι περιπτώσεις της Ρουμανίας, του Τίτο που είχε διάδοχο τον Μιλόσεβιτς και της Βόρειας Κορέας.

Ελάχιστοι αντιστρατεύτηκαν αυτή την πολιτική του περίπου. Ενας απ' αυτούς ήταν ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Οταν ήρθε στην Ελλάδα απ' τις Βρυξέλλες για να διεκδικήσει τον Δήμο Αθηναίων, βρήκε μπροστά του τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος και τον έφαγε στην εσωκομματική σύγκρουση, παίρνοντας και 17% στις δημοτικές, ως παιδί-θαύμα.

Διαβάζω ότι ο Φίλης, που στηρίζει την κυβέρνηση η οποία συνεργάζεται με τον Καμμένο και συνεννοείται με την Εκκλησία για τα πάντα, εξοργίζεται με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα Θρησκευτικά. Επειτα από υπόδειξη καθηγήτριας, ψάχνω τις περίφημες δήθεν μεταρρυθμιστικές προτάσεις του. Με εντυπωσίασε ότι ο Χριστός είναι επαναστάτης, η αναφορά στην Αννα Φρανκ, οι παραπομπές σε τραγουδιάρηδες του λεγόμενου έντεχνου. Είναι αυτό πρόοδος; Περίπου πρόοδος. Αλλά αρκετή για να αντιταχθεί, ως αριστερή πινελιά, στη «δεξιά» απόφαση του ΣτΕ. Δηλαδή περίπου αριστερή - μην τα θέλουμε όλα δικά μας.

Είναι πολλά τα παραδείγματα της πολιτικής τού περίπου που, άνετα, έδωσε στους συριζαίους τρία χρόνια τώρα την τύχη της χώρας. Εύχομαι όταν θα έλθει η ευλογημένη ώρα να μην παραδώσουν περίπου δυτική δημοκρατική χώρα.

"....Το πρόβλημα δεν είναι η ετικέτα με την οποία ο κ. Φίλης πουλάει το πολιτικό του εμπόρευμα. Το πρόβλημα είναι ότι σε μια κοινωνία την οποία η εκπαίδευση την καταδικάζει να είναι ανιστόρητη, το εμπόρευμα αυτό πωλείται ως γνήσιον. Την εκμάθηση της ευρωπαϊκής Ιστορίας την αντιμετωπίζουμε ως είδος πολυτελείας. Μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε, έπειτα από τόσα χρόνια και κάμποσες εκατοντάδες δισ. ευρώ, αν το πρόβλημά μας με την Ευρώπη είναι γλωσσικό; Δεν μιλάμε την ίδια ιστορική γλώσσα. Και γι’ αυτό ένας Κοντονής μπορεί να γράφει επιστολές για να εξηγεί για ποιο λόγο δεν θέλει να καταδικάσει τον κομμουνισμό..."

"H KAΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/03/18

"ΔΙΑΓΩΝΙΩΣ",
του Τάκη Θεοδωρόπουλου

«Μεσαιωνική» χαρακτήρισε ο κ. Φίλης την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας βάσει της οποίας ακυρώθηκε η πρότασή του για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών. Πάρα πολύ ωραία. Από κοντά και όλος ο χορός των ελεύθερων στοχαστών, Γαβρόγλου και κομπανία. Ακόμη καλύτερα. Και ερωτώ ο αφελής. Τι αντιπαραθέτει ο κ. Φίλης στον «Μεσαίωνα»; Και ποιες είναι οι αρχές που του επιτρέπουν να κρίνει κάτι ως «μεσαιωνικό», οπισθοδρομικό και σκοταδιστικό; Μα η απάντηση είναι απλή: οι αρχές της ανεξιθρησκίας, της ελεύθερης επιλογής της θρησκευτικής πίστης, και εν κατακλείδι του δικαιώματος της πολιτείας, και όχι της εκκλησίας, για την επιλογή του τι πρέπει να διδάσκεται στην εκπαίδευση. Ολο και καλύτερα. Ο κ. Φίλης, δηλαδή, στην περίοδο της ωριμότητάς του υπερασπίζεται ορισμένες από τις βασικές αρχές του φιλελευθερισμού. Είναι φιλελεύθερος ο κ. Φίλης; Υποθέτω ότι αν κάποιος τολμούσε να του το ψιθυρίσει στο αυτί, θα σηκώνονταν οι τρίχες της κεφαλής του. Οχι, ο κ. Φίλης δεν είναι φιλελεύθερος. Ανήκει στα τελευταία υπολείμματα των κομμουνιστικών φυλών που κάποτε κατοικούσαν την ευρωπαϊκή ήπειρο και έπεσαν θύματα πολιτικής γενοκτονίας από τον φιλελευθερισμό. Ητοι την ανοικτή κοινωνία.

Το αναφέρω διότι το επεισόδιο αποτελεί ένα ακόμη κεφάλαιο στο βιβλίο της μεγάλης ιδεολογικής απάτης της κομμουνιστικής Αριστεράς. Η οποία εξακολουθεί να καπηλεύεται κατακτήσεις του φιλελευθερισμού, όπως η ανεξιθρησκία ή ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους, απομονώνοντάς τες από το ιστορικό τους περιβάλλον. Στην Ελλάδα το έργο είναι ακόμη ευκολότερο, αφού απευθύνεται σε ένα κοινό το οποίο γνωρίζει την ευρωπαϊκή Ιστορία ακόμη λιγότερο από όσο γνωρίζει την ελληνική. Πόσοι θα συμφωνήσουν μαζί σου αν τους πεις ότι δεν υπάρχουν κοινωνικές ελευθερίες χωρίς ελεύθερη οικονομία; Στα καθεστώτα που δίδαξαν πολιτική στον κ. Φίλη δεν υπήρχε ανεξιθρησκία. Απλώς η θρησκεία ήταν στην παρανομία. Ηταν το όπιο του λαού, εργαλείο καταπίεσης του λαού από τις άρχουσες τάξεις.

Το πρόβλημα δεν είναι η ετικέτα με την οποία ο κ. Φίλης πουλάει το πολιτικό του εμπόρευμα. Το πρόβλημα είναι ότι σε μια κοινωνία την οποία η εκπαίδευση την καταδικάζει να είναι ανιστόρητη, το εμπόρευμα αυτό πωλείται ως γνήσιον. Την εκμάθηση της ευρωπαϊκής Ιστορίας την αντιμετωπίζουμε ως είδος πολυτελείας. Μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε, έπειτα από τόσα χρόνια και κάμποσες εκατοντάδες δισ. ευρώ, αν το πρόβλημά μας με την Ευρώπη είναι γλωσσικό; Δεν μιλάμε την ίδια ιστορική γλώσσα. Και γι’ αυτό ένας Κοντονής μπορεί να γράφει επιστολές για να εξηγεί για ποιο λόγο δεν θέλει να καταδικάσει τον κομμουνισμό.Έντυπη