"...Διαβεβαιώνω, λοιπόν, τους πολίτες και μετά λόγου γνώσεως ότι ουδέποτε η κυβέρνηση αυτή λειτούργησε ως εντολοδόχος κανενός παράγοντα παρά μόνον του ελληνικού λαού που την εξέλεξε. Επί των ημερών μας, στο μέγαρο Μαξίμου προσέρχονται οι πάντες – και οι απολυμένοι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και οι κάθε είδους διαμαρτυρόμενοι και οι παράγοντες της δημόσιας ζωής και αρχηγοί κρατών. Αλλά στο φως της ημέρας και με τις κάμερες και τους δημοσιογράφους απ’ έξω...."

Από την "Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" και 

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 23-25/03/18

"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 23-25/03/18

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΕΡΖΗ

Σίγουρη θεωρεί την ομαλή έξοδο από τα Μνημόνια ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, τονίζοντας πως οι θυσίες του λαού έχουν πιάσει τόπο.

Για τα ελληνοτουρκικά και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων θεωρεί πως οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης είναι διατυπωμένες αρμόδια, ενώ αντικρούει ένα προς ένα τα επιχειρήματα της αντιπολίτευσης για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική αλλά και τις υποτιθέμενες σχέσεις της κυβέρνησης με επιχειρηματίες.

Τέλος, δεν παραλείπει να κάνει κι ένα ουσιαστικό σχόλιο για τη Δικαιοσύνη.

• Το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης φαίνεται πως είναι η ομαλή έξοδος από την μνημονιακή εποχή. Ωστόσο, τόσο το ΔΝΤ όσο και ο ΟΟΣΑ φέρνουν στο προσκήνιο τη μείωση του αφορολόγητου, αλλά και των συντάξεων ένα χρόνο νωρίτερα. Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης πάνω στο θέμα και πόσο θεωρείτε ότι μπορεί να επηρεάσει την έξοδο από τη μνημονιακή εποχή;

Η ομαλή έξοδος από τα μνημόνια είναι δεδομένη για την κυβέρνησή μας, όχι γιατί έτσι θέλουμε, αλλά γιατί τα δημοσιονομικά μεγέθη μέχρι σήμερα είναι τέτοια που την προεξοφλούν. Οι θυσίες του ελληνικού λαού με τη συνεχή επιμονή αλλά και την επίπονη προσπάθεια της κυβέρνησης έχουν πιάσει τόπο.

Οσον αφορά το ερώτημά σας, θέλω να τονίσω ότι οποιοσδήποτε καλόπιστος και αντικειμενικός παρατηρητής μπορεί να διαπιστώσει ότι το θέμα αυτό δεν έχει προκύψει από το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ, αλλά το αναδεικνύει συνεχώς η αντιπολίτευση, η οποία έχει μετατρέψει ένα θεωρητικό ενδεχόμενο σε βεβαιότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι η συζήτηση για τα δημοσιονομικά του 2019 δεν έχει καν αρχίσει και η αντιπολίτευση βιάζεται, βάζοντας σε βασική προτεραιότητα τα μικροπολιτικά της συμφέροντα απέναντι στη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων φτωχών ανθρώπων. Η εκτίμησή μας είναι ότι η εικόνα της ελληνικής οικονομίας δεν δίνει έδαφος στους δανειστές για τέτοιες αξιώσεις, εξάλλου το αναγνωρίζουν και οι ίδιοι.

• Τα εθνικά θέματα βρίσκονται σε εξέλιξη. Τόσο το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων όσο και οι τεταμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτελούν πεδίο έντονης κριτικής εις βάρος της κυβέρνησης από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης στα δύο αυτά ζητήματα;

Λυπάμαι, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ασκεί κριτική. Αντιμάχεται «τυφλά» κάθε ενέργεια και κάθε θέση που εκφράζεται από την ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να ενδιαφέρεται ούτε για τον αντίκτυπο των απόψεών της στο εξωτερικό, ούτε για τον αντίκτυπό τους στο εσωτερικό. Στις επανειλημμένες προκλήσεις να καταθέσει στον ελληνικό λαό τις δικές της προτάσεις, δεν το κάνει και ο λόγος είναι σαφής.

Δεν θέλει να φανεί ότι είναι σε αντίθεση με τις δικές της πάγιες θέσεις, αλλά και τη λεγόμενη «εθνική γραμμή», στη χάραξη της οποίας ο χώρος της είχε πρωτεύουσα συμμετοχή. Προτιμά γραμμή μικροκομματικών συμφερόντων και φέρεται ως ο άξιος κληρονόμος της ελληνικής κατάρας που είναι ο διχασμός. Οσο για τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης είναι επαρκώς και με σαφήνεια διατυπωμένες από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών κι ας μην κάνουμε όλοι εξωτερική πολιτική στις συνεντεύξεις.

• Πρόσφατα σε συνέντευξή σας, και σε ερώτημα αν η συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛΛ. έχει ημερομηνία λήξης, είπατε πως «στο μετεκλογικό τοπίο θα τεθούν όλα σε νέα βάση, που όμως δεν μπορεί να είναι από μηδενική βάση, διότι υπάρχει η τετράχρονη διακυβέρνηση και η μνήμη». Τελικά, υπάρχει ή όχι πρόβλημα με τους ΑΝ.ΕΛΛ.;
Η συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια στηρίζεται στην εντιμότητα, την εμπιστοσύνη, τη διαφάνεια και κυρίως στον σεβασμό των διαφορετικών ιδεολογικών προελεύσεων. Οσο αυτά τηρούνται, κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει. Αυτό, βεβαίως, δεν εμποδίζει επιμέρους διαφοροποιήσεις, ακόμη και σε θέματα σοβαρά, ως προς τα οποία θεμιτά ο καθένας μπορεί να διατυπώνει τις θέσεις του.

• Η κυβέρνηση κατηγορήθηκε για σχέσεις με τον Ιβάν Σαββίδη. Δημοσίευμα εφημερίδας ανέφερε μάλιστα πως οι κύριοι Σαββίδης και Μελισσανίδης συναντήθηκαν μαζί σας στο Μαξίμου, προκειμένου να λειτουργήσετε ως «γεφυροποιός» στις μεταξύ τους διαφορές. Τι απαντάτε επ’ αυτού; Κυρίως, τι πρέπει να γίνει για να μπει τάξη στο χάος που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Η κυβέρνηση πρέπει να έχει και επιδιώκει σχέσεις με οποιονδήποτε που η δραστηριότητά του, πολιτική, επιχειρηματική ή άλλη, επιδρά στα δημόσια πράγματα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει νοήμων πολίτης που δεν θεωρεί αυτό αναγκαίο.

Αυτή η απόφαση κρίνεται απαραίτητη, γιατί αυτό που κυρίως επιδιώκεται είναι η διατήρηση και η αύξηση των θέσεων εργασίας και αυτό δεν γίνεται χωρίς την προσπάθεια για διάσωση των επιχειρήσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα καθώς και με νέες επενδύσεις στο πλαίσιο της δίκαιης ανάπτυξης. Και έχουμε κάποιες επιτυχίες μέχρι σήμερα.

Αυτό που αποκρούεται –και ορθά– είναι το να μετατρέπεται αυτή η απαραίτητη συνομιλία σε σχέση εντολέα - εντολοδόχου, με εντολοδόχους βεβαίως τους πολιτικούς. Αυτό υπαινίσσονται οι κατήγοροί μας, σήμερα για τον Σαββίδη, αύριο για κάποιον άλλο…

Διαβεβαιώνω, λοιπόν, τους πολίτες και μετά λόγου γνώσεως ότι ουδέποτε η κυβέρνηση αυτή λειτούργησε ως εντολοδόχος κανενός παράγοντα παρά μόνον του ελληνικού λαού που την εξέλεξε. Επί των ημερών μας, στο μέγαρο Μαξίμου προσέρχονται οι πάντες – και οι απολυμένοι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και οι κάθε είδους διαμαρτυρόμενοι και οι παράγοντες της δημόσιας ζωής και αρχηγοί κρατών. Αλλά στο φως της ημέρας και με τις κάμερες και τους δημοσιογράφους απ’ έξω.

Στο Μαξίμου σήμερα δεν υπάρχουν σκοτεινά δωμάτια και τροχήλατες βαλίτσες, όταν μάλιστα σ’ αυτή τη μικρή χώρα όλα μαθαίνονται εν τέλει. Και ο κόσμος το γνωρίζει καλά ότι εμείς δεν είμαστε ίδιοι με τους προηγούμενους.

Οσο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, έχω να πω ότι διέρχεται μια χρόνια συστημική στρέβλωση που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Δεν έχουμε άλλα εργαλεία από τη συστηματική δουλειά, την εξαντλητική διαβούλευση και την εντιμότητά μας, για να επιβάλουμε όρους και κυρίως τους μηχανισμούς επίβλεψης και υλοποίησής τους. Το έχω ξαναπεί: σ’ αυτή την κυβέρνηση κανένα ιστορικό δίλημμα και κανένα συστημικό πρόβλημα δεν της χαρίστηκε.

• Η κυβέρνηση κατηγορείται για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, όπως π.χ. στο σκάνδαλο Novartis. Την ίδια ώρα παρατηρούμε ότι μεγάλα, διαχρονικά σκάνδαλα έχουν παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες της Δικαιοσύνης. Τελικά, παρεμβαίνετε συνολικά, επιλεκτικά ή καθόλου;

Το σκάνδαλο Novartis η αξιωματική αντιπολίτευση προσπάθησε να το χαρακτηρίσει σκευωρία, αλλά δεν τα κατάφερε. Ολος ο ελληνικός λαός επιθυμεί να ριχτεί φως, για να μάθει επιτέλους τι, πώς και με ποιους πρωταγωνιστές πραγματοποιήθηκε. Οσον αφορά την ερώτησή σας έχω να πω ότι η μόνη, αλλά καθοριστική παρέμβασή μας στη Δικαιοσύνη είναι η μη παρέμβασή μας.

Σε τέτοιο σημείο, μάλιστα, που κάποτε ασκεί εμμέσως, διά των αποφάσεών της, δραστικότατη αντιπολίτευση στις πολιτικές μας αποφάσεις. Αυτά είναι πλέον αποδείξιμα από τα ίδια τα γεγονότα. Από την άλλη, δεν πρέπει να παραγνωρίζει κανείς ότι η γενικότερη κρίση των θεσμών της Μεταπολίτευσης δεν θα μπορούσε να την αφήσει ανεπηρέαστη, κάποιες παθογένειες υπάρχουν, ουδείς ισχυρότερος του περιβάλλοντός του, άλλωστε. Πρέπει και η Δικαιοσύνη να δώσει τη μάχη του αύριο στα του οίκου της.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 23-25/03/18


Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΡΑΒΑΝΟ


Καταστροφικός είναι ο δρόμος που ακολουθεί η Κεντροαριστερά με την υπεράσπιση της εκσυγχρονιστικής και νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης, σύμφωνα με τον Χριστόφορο Βερναρδάκη. Ο υπουργός Επικρατείας και υπεύθυνος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου αναφέρει στα «ΝΕΑ» ότι αυτός ο προσανατολισμός της Κεντροαριστεράς θα αλλάξει υπό την κοινωνική πίεση. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλά μεγάλα και μεσαία οικονομικά συμφέροντα που δεν αισθάνονται καλά με την κυβέρνηση. Για τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος λέει ότι οφείλει να σέβεται και να εφαρμόζει τη γραμμή της κυβέρνησης. Ακόμη τονίζει ότι οι εκλογές θα είναι μάχη της κοινωνίας έναντι του στυγνού νεοφιλελευθερισμού και της δημοκρατίας έναντι του αυταρχισμού.

Τι προσδοκάτε από την επιχείρηση «καθαρά χέρια» - για σκανδαλολογία μιλάνε οι αντίπαλοί σας - που είναι σε εξέλιξη; Μήπως είναι μια ευκαιρία να εξουδετερώσετε πλήρως ένα σημαντικό τμήμα του παλαιού πολιτικού συστήματος όπως το αποκαλείτε;

Δεν υπάρχει επιχείρηση «καθαρά χέρια». Ο όρος δεν εκφράζει το αξιακό και ιδεολογικό φορτίο της Αριστεράς. Υπάρχει, αντίθετα, κάτι πολύ απλό: η διερεύνηση ενός διεθνούς οικονομικού σκανδάλου στα καθ' ημάς, που επιβάλλεται να φωτιστεί στις πολιτικές καταρχήν διαστάσεις του και, εάν στοιχειοθετούνται, στις ποινικές. Είναι κανείς άραγε που διαφωνεί με αυτό το πλαίσιο; Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος, δυστυχώς για το ίδιο το παλαιό πολιτικο-κομματικό σύστημα κουβαλά τόση αποτυχία και ιδεολογική απαξίωση που δεν χρειάζεται κάποιος να συνωμοτήσει εναντίον του. Ολη η δομή του υπήρξε ένα «σκάνδαλο», που στην ουσία το αυτοεξουδετέρωσε.

Το δίλημμα είναι «εμείς οι καθαροί και απέναντι το διεφθαρμένο παλαιό σύστημα» στον δρόμο για τις εκλογές;

Το δίλημμα των εκλογών θα είναι «κοινωνικό κράτος και ανάπτυξη για όλους ή κυριαρχία της αγοράς και αύξηση των ανισοτήτων». Θα είναι μια μάχη της κοινωνίας έναντι του στυγνού νεοφιλελευθερισμού και της δημοκρατίας έναντι του αυταρχισμού.

Στη σκιά της υπόθεσης Σαββίδη, σας κατηγορούν για νέα διαπλοκή. Τελικά μήπως έχει τρωθεί σημαντικά το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς;

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να δίνουν συνεχώς ένα νέο υπόδειγμα πολιτικής αντιπροσώπευσης. Και το κάνουν με όρους διαφάνειας και δημοσίου συμφέροντος. Δεν χρωστάνε σε κανέναν, επομένως κάθε απόπειρα συμψηφισμών είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Από πολλές πλευρές εκφράζεται ο προβληματισμός μήπως οι διάφορες υποθέσεις, όπως π.χ. Novartis, η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και η οξυμμένη πόλωση, ενισχύσουν το αντιπολιτικό κλίμα και τα άκρα. Σας προβληματίζει;
Μας ανησυχεί βεβαίως η ενίσχυση στη δημόσια σφαίρα ανορθολογικών, υπερσυντηρητικών, εθνικιστικών, ακροδεξιών απόψεων και τάσεων. Δεν είναι δυστυχώς μόνο ελληνικό φαινόμενο. Ομως ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι η εδραιωμένη άποψη ότι το πολιτικό σύστημα συγκαλύπτει μεγάλα ζητήματα διαφθοράς που σχετίζονται με τεράστιες αναδιανομές πλούτου. Η απάντηση σε αυτό είναι η μέγιστη δυνατή διαφάνεια και η βούληση ότι ζητήματα όπως η Novartis, η Siemens, οι παράνομες χρηματοδοτήσεις κομμάτων, οι φορολογικοί παράδεισοι κ.λπ. επιβάλλεται να μην συγκαλύπτονται.

Η συμμαχία με τους ΑΝΕΛ πόσο μακριά μπορεί να πάει; Γιατί συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και παράλληλα συζήτηση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είναι παράδοξη.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι μια συνεργασία αρκετών δυνάμεων που προέκυψε μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο. Μέχρι τώρα λειτούργησε ικανοποιητικά, χωρίς οι σαφείς ιδεολογικές διαφορές να γίνουν εμπόδιο στο κυβερνητικό έργο. Ιδεολογικές διαφορές υπάρχουν και με τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, ιδίως με αυτές που υπέκυψαν στη γοητεία της απόλυτης κυριαρχίας της αγοράς. Ευελπιστούμε όμως στη δυναμική που προκαλούν οι κοινωνικές ανάγκες.

Πόσο κοντά είμαστε σε ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού και ποιο γεγονός δύναται να είναι καταλύτης;

Η ανασύνθεση ξεκίνησε το 2010 και καταγράφηκε με τον «εκλογικό σεισμό» του 2012. Η δεκαετία που διανύουμε είναι μια περίοδος βαθύτατων αλλαγών στις δομές της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Η νέα δομή δεν έχει ακόμα μορφοποιηθεί οριστικά, αφού οι κοινωνικές μεταβολές είναι τεράστιες. Ωστόσο, με την οριστική έξοδο από τις «έκτακτες» συνθήκες της επιτροπείας τον Αύγουστο, οι νέες δομές θα αρχίσουν να λαμβάνουν υλική μορφή. Και πολλές εκπλήξεις θα εκτυλιχθούν μπροστά μας.

Στον απόηχο και του ιδρυτικού συνεδρίου του Κινήματος Αλλαγής, υπάρχει πεδίο συνεννόησης, προγραμματικής σύγκλισης και συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και σε ποια βάση;

Εξακολουθεί να μας ενδιαφέρει η προοπτική μιας σύγκλισης στη βάση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων της εργασίας και της κοινωνίας και στην προοπτική αυτή θα δουλέψουμε. Ο νέος φορέας φαίνεται καταρχήν να στρέφεται πλειοψηφικά στην υπεράσπιση της «εκσυγχρονιστικής» και νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης. Κατά τη γνώμη μου, είναι καταστροφικός δρόμος για τον χώρο αυτόν, πιστεύω όμως ότι με την πίεση των κοινωνικών δυνάμεων ο προσανατολισμός θα αλλάξει.

Κεντρικός στόχος σας είναι η καθαρή έξοδος από το Μνημόνιο. Την ίδια ώρα ο κεντρικός τραπεζίτης μιλά για πιστοληπτική γραμμή στήριξης. Υπονομεύει την προσπάθεια της κυβέρνησης ο Γιάννης Στουρνάρας;

Ας πούμε απλώς ότι έχει μία διαφορετική άποψη. Οφείλει όμως να σέβεται και να εφαρμόζει τη γραμμή της κυβέρνησης που άλλωστε είναι σύμφωνη με τη γραμμή των εταίρων της στην Ευρώπη.

Θεωρείτε ότι υπάρχει μια ευρύτερη συμμαχία που θέλει την πτώση της κυβέρνησης άμεσα;

Θεωρώ ότι πολλά μεγάλα και μεσαία οικονομικά συμφέροντα δεν αισθάνονται καλά με την κυβέρνηση. Θεωρώ επίσης ότι το ίδιο συμβαίνει με διάφορες ομάδες συμφερόντων (στο κράτος, στη Δικαιοσύνη, στην Εκκλησία, στον παλιό συνδικαλισμό της συνδιαλλαγής κ.λπ.). Το ευτύχημα είναι ότι αποδυναμώνονται καθημερινά και δεν έχουν τρόπο να προκαλέσουν πτώση της κυβέρνησης.

Οι πολίτες σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι απαισιόδοξοι. Επειδή είστε και συντονιστής του κυβερνητικού έργου, ποιες τρεις αποφάσεις μπορεί να αλλάξουν το κλίμα;

Είναι πολύ περισσότερα αυτά που πρέπει να γίνουν και γίνονται καθημερινά. Χάριν συντομίας θα ιεραρχούσα ωστόσο την αύξηση του κατώτατου μισθού και τις συλλογικές συμβάσεις, τον εξορθολογισμό της φορολόγησης των μεσαίων στρωμάτων, την καθολική και ανοιχτή πρόσβαση σε δημόσια αγαθά και υπηρεσίες. Τρεις τομές ενταγμένες σε ένα αναπτυξιακό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.